Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 lutego 2020 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Kuryłas

Protokolant: sekretarz sądowy Agata Rosa

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2020 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa: I. P.

przeciwko: (...) S.A. w L.

o ustalenie

1.  oddala powództwo ,

2.  nie obciąża powódki kosztami postępowania należnymi powodowi .

Sędzia Agnieszka Kuryłas

sygn. akt I C 286/19

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 10 września 2018 r przeciwko (...)

(...) S.A w L. powódka I. P. wniosła o ustalenie nieistnienia wierzytelności powyżej kwoty 1.035,95 zł przysługującej pozwanemu wobec powódki , a wynikającej z umowy kredytu nr (...) z dnia 13.01.2006 r w związku z przekształceniem kredytu gotówkowego nr (...) w kredyt darmowy . Wniosła nadto o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów procesu , w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych .

W uzasadnieniu żądania powódka wskazała , że w dniu 13.01.2006 r zawarła z (...) Bank S.A z siedzibą we W. umowę kredytu gotówkowego w celu zakupu pojazdu samochodowego . Kwota kredytu wynosiła 9.659,09 zł , a prowizja przygotowawcza 1.159,09 zł . Do dyspozycji kredytobiorcy pozostała kwota 8.500 zł . Przedmiotowa umowa nie czyniła zadość wymaganiom wskazanym w ustawie o kredycie konsumenckim z dnia 20.07.2001 r tj. błędnie określała wysokość prowizji , zawierała zbyt ogólnikowe określenie warunków zmiany oprocentowania kredytu oraz nie zawierała informacji o skutkach przedterminowej spłaty kredytu. Z powyższych przyczyn na podstawie art. 15 ustawy o kredycie konsumenckim podlega sankcji przekształcenia w kredyt darmowy . Na dzień 17.10.2017 r zadłużenie powódki wynosiło kwotę 13.748,79 zł , na którą składały się : kapitał w wysokości 7.181,82 zł oraz odsetki w wysokości 6.566,97 zł . Biorąc pod uwagę , że kwota oddana do dyspozycji powódki wynosiła 8.500 zł , a powódka spłaciła kwotę 7.464,05 zł , która to powinna zostać naliczona na poczet spłaconego kapitału , powódka wnosi o ustalenie , że wierzytelność powyżej kwoty 1.035,95 zł nie istnieje w związku ze skutecznym skorzystaniem przez nią z sankcji kredytu darmowego. Dodatkowo powódka podniosła , że wierzytelność w kwocie 1.035,95 zł jest już przedawniona . Powódka złożyła skuteczne oświadczenie o przekształceniu gotówkowego w kredyt darmowy , jednakże pozwany w odpowiedzi wskazał , że umowa zawarta w dniu 13.01.2006 r została już wykonana przez bank i upłynął już termin w , którym powódka mogłaby skorzystać z sankcji kredytu darmowego , o którym mowa w ustawie o kredycie konsumenckim . Z ostrożności procesowej powódka wskazała , że jej uprawnienie do złożenia oświadczenia o przekształceniu kredytu gotówkowego w darmowy nie uległo przedawnieniu , bowiem zgodnie z piśmiennictwem ww. uprawnienie przysługuje najpóźniej do momentu spłaty zobowiązania . Uzasadniając interes prawny w wytoczeniu powództwa powódka wskazała , że pozwany notorycznie kierował wezwania do zapłaty przeciwko niej , natomiast nie wystąpił na drogę sądową w celu wyegzekwowania całej należności . Dlatego powódka nie może czekać na wytoczenie powództwa przez wierzyciela . W ocenie powódki , ustalenie przez sąd nieistnienia wierzytelności wywoła skutek w postaci jednoznacznego określenia sytuacji prawnej kredytobiorcy i zapobiegnie powstawaniu sporów przeciwko powódką a pozwanym .

W odpowiedzi na pozew z dnia 16.10.2019 r pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz od powódki zwrotu kosztów procesu , w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych .

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany wskazał , że uznaje za przyznane fakty w zakresie istnienia wierzytelności wynikającej z umowy numer (...) oraz osoby wierzyciela , którym jest (...) (...) S.A w L. .

Dalej pozwany podniósł , że art. 7a ustawy z dnia 20 lipca 2001 r o kredycie konsumenckim , na który powódka powołuje się w zakresie błędnego wyliczenia prowizji został dodany przez art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz o zmianie niektórych innych ustaw z dniem 20 lutego 2006 r . Zgodnie natomiast z treścią art. 5 cytowanej ustawy przepisy ustawy stosuje się do czynności prawnych dokonywanych po jej wejściu w życie . Skoro umowa nr (...) została zawarta w dniu 13.01.2006 r to do jej postanowień nie znajdzie zastosowania art. 7a ustawy o kredycie konsumenckim . Odnosząc się do zapisów umowy dotyczących zmiennego oprocentowania pozwany podniósł , że nie można uznać ich za zbyt ogólnikowe , ponieważ umowa wskazuje kwotę oprocentowania , czas trwania umowy oraz inne składowe , które pozwalają zweryfikować sposób obliczenia wysokości zobowiązania . Powódka , już na podstawie samego wniosku o udzielenie kredytu przez (...) Bank S.A. na zakup pojazdu samochodowego miała możliwość dokonania obliczeń w zakresie warunków spłaty kredytu , bowiem zawarte we wniosku informacje o kwocie kredytu , opłatach oraz okresie obowiązywania umowy pozwoliłyby dokonać stosownego wyliczenia . Ponadto , powódka jako osoba aktywnie korzystająca z produktów bankowych , co również wynika z treści wniosku , była zorientowana co do zasad funkcjonowania produktów bankowych, bowiem wskazała , że posiada inne zobowiązania finansowe w innym banku . Odnosząc się do twierdzenia powódki , że umowa nr (...) nie zawiera informacji o skutkach przedterminowej spłaty kredytu pozwany wskazał , że zgodnie z § 6 pkt 3 umowy, jedną z okoliczności wyłączających konieczność sporządzenia aneksu do umowy w formie pisemnej była m.in. zmiana harmonogramu spłaty wynikająca z przedterminowej spłaty kredytu . Wobec powyższego nie sposób stwierdzić , że powódka nie została poinformowana o możliwości wcześniejszej spłaty kredytu oraz wynikających z tego skutkach .

Mając na uwadze powyższe okoliczności , w ocenie pozwanego , sankcja kredytu darmowego nie może być skutecznie zastosowana , bowiem umowa nr (...) spełnia wymogi ustawy z dnia 20.07.2001 r o kredycie konsumenckim i nie sposób mówić o jakimkolwiek uchybieniu . Dodatkowo pozwany wskazał , że przepisy ustawy o kredycie konsumenckim nie stawiają wymogu , aby umowa kredytowa składała się tylko z jednego dokumentu o nazwie umowa pożyczki oraz by jedynie w tym dokumencie miały być zawarte informacje , o jakich mowa w art. 4 ustawy . Dlatego istotne elementy umowy o kredyt konsumencki mogą zostać zawarte również w załącznikach , a w odniesieniu do niniejszej sprawy z oświadczenia powódki zawartego w umowie nr (...) wynika , że zapoznała się ona z Regulaminem , który stanowi integralną część umowy . Powódka zatem nie wykazała , aby sporna umowa nie zawierała informacji , o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 20.07.2001 r o kredycie konsumenckim .

Dodatkowo pozwany wskazał , że w dniu 23.06.2009 r powódka zawarła z pozwanym ugodę , która to umowa ugody wywarła doniosłe skutki materialnoprawne w odniesieniu do stosunku zobowiązaniowego wynikającego z umowy nr (...) . Powódka bowiem złożyła oświadczenie , że uznaje wierzytelność wynikającą z umowy nr (...). Uznała zatem zarówno co do zasady , jak i wysokości roszczenie wierzyciela . Co więcej , zdaniem wierzyciela , oświadczenie powódki o uznaniu długu złożone w związku z zawartą ugodą również zmierzało do uchylenia mogącego powstać w przyszłości sporu poprzez uznanie roszczenia jako bezspornego , co do którego nie będzie wnosić żadnych zastrzeżeń . Okoliczność , że zobowiązanie wynikające z umowy nr (...) uległo przedawnieniu nie wpływa zdaniem pozwanego na skuteczność dokonanego w umowie ugody uznania długu z wynikającymi z tego materialnoprawnymi skutkami , w tym w zakresie zrzeczenia się przysługujących powódce zarzutów . Wierzytelność przedawniona bowiem nie wygasa , a wyłącznie przekształca się w zobowiązanie naturalne , które nadal istnieje , ale nie może być dochodzone w postępowaniu sądowym .

Odnosząc się do interesu prawnego powódki pozwany podniósł , że wytoczenie powództwa zmierza do realizacji interesu ekonomicznego powódki . Wobec zawarcia umowy ugody oraz wobec zawartego w niej oświadczenia woli dłużnika wskazującego na uznanie roszczenia wierzyciela za bezsporne , powództwo niniejsze służyć ma uchyleniu się od obowiązku zapłaty . Okoliczność w zakresie przedawnienia roszczenia ma tu wyłącznie drugorzędne znaczenie , bowiem zobowiązanie powódki pomimo , że uległo przedawnieniu , czego pozwany nie kwestionuje , to istnieje nadal i powódka w dalszym ciągu zobowiązana jest do jego spłaty . Tym samym powódka nie posiada interesu prawnego w wytoczeniu niniejszego powództwa , ponieważ zobowiązanie wynikające z umowy nr (...) z mocy prawa stało się zobowiązaniem przedawnionym , którego nie można dochodzić w postępowaniu sądowym , co stanowi najdalej idący środek ochrony praw dłużników .

W piśmie procesowym z dnia 29.10.2019 r powódka podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko . Zaprzeczyła również , aby zawarła z pozwanym ugodę załączoną do odpowiedzi na pozew i uznała roszczenie wierzyciela za bezsporne .

Natomiast w piśmie z dnia 14.01.2020 r dodatkowo podniosła , że w dowodzie rejestracyjnym samochodu marki (...) będącego jej własnością , jako współwłaściciel jest wpisany (...) Bank S.A . Zabezpieczeniem umowy zawartej przez powódkę z poprzednikiem prawnym pozwanego było przewłaszczenie na zabezpieczenie . Interes prawny powódki w niniejszej sprawie wiąże się z tym , że , ustalenie nieistnienia wierzytelności wynikającej z umowy nr (...) umożliwi powódce zezłomowanie tego pojazdu , a następnie jego wyrejestrowanie .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13 stycznia 2006 r powódka I. P. , na jej wniosek z dnia 06.01.2016 r , zawarła umowę kredytu złotowego nr (...) z (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą we W. . Przedmiotem kredytowania był zakup pojazdu samochodowego marki A. (...) , rok produkcji 1991 , za cenę 8.500 zł . Bank udzielił powódce kredytu w kwocie 9.659,09 zł . Umowa wskazywała ,że informacje o okresie kredytowania , dacie uruchomienia kredytu , terminach płatności oraz wysokości rat , zostaną określone w harmonogramie spłat , przekazanym niezwłocznie kredytobiorcy po uruchomieniu kredytu . Prowizja banku zawarta była w kwocie kredytu i wynosiła kwotę 1.159,09 zł , co stanowiło 12 % kwoty kredytu . Oprocentowanie kredytu określono jako zmienne , a na dzień zawarcie umowy wynosiło 17,50 % w stosunku rocznym . Całkowity koszt kredytu wynosił kwotę 6.059,60 zł . Powódka zobowiązała się do spłaty kredytu w 60 miesięcznych równych ratach . Zabezpieczeniem wierzytelności Banku było przewłaszczenie na bank pojazdu samochodowego oraz weksel in blanco wraz z deklaracją wekslową . W umowie wskazano również , że zmiany umowy wymagają w formie pisemnej pod rygorem nieważności z wyłączeniem m.in. zmiany harmonogramu spłaty kredytu wynikającej z przedterminowej spłaty kredytu .

Bezsporne , a nadto dowód :

-wniosek o przyznanie kredytu na zakup pojazdu samochodowego z dnia 06.01.2016 r k. 81-83,

-umowa nr (...) z dnia 13.01.2006 r k. 11-11verte .

Wierzycielem z tytułu umowy nr (...) jest (...)

(...) S.A w L..

Bezsporne .

W dniu 23.06.2009 r powódka I. P. zawarła z pozwanym (...) (...) Spółką Akcyjną w L. ugodę , na mocy której uznała wierzytelność wobec pozwanego w wysokości 7.458,75 zł i zobowiązała się do jej spłaty wraz z umownymi odsetkami w terminach określonych w harmonogramie spłaty znajdującym się na odwrocie ugody .

Dowód :

- ugoda z dnia 23.06.2009 r k. 84-84verte.

Zobowiązanie powódki wynikające z umowy z dnia 13.01.2006 r nr (...) uległo przedawnieniu .

Bezsporne .

Pismem z dnia 11.09.2017 r powódka wezwała pozwanego do rozliczenia umowy kredytu w związku z przekształceniem kredytu w kredyt darmowy .

Dowód :

-pismo pozwanej z dnia 11.09.2017 r wraz z oświadczeniami powódki z dnia 06.09.2017 r i z dnia 27.08.2018 r o przekształceniu umowy kredytu w kredyt darmowy , k. 12-18.

W piśmie z dnia 25.09.2017 r pozwany wskazał , że umowa kredytu została zawarta w dniu 13.01.2006 r i została wykonana przez bank , a zatem upłynął termin , w którym I. P. mogłaby skorzystać z sankcji kredytu darmowego , o czym mowa w ustawie z dnia 12.05.2001 r o kredycie konsumenckim .

Dowód :

-pismo pozwanego z dnia 25.09.2017 r k. 19.

Pozwany wzywał powódkę do uregulowania zobowiązań z tytułu zawartych umów kredytowych , w tym z umowy z dnia 13.01.2006 r nr (...) .

Dowód :

-wezwania do zapłaty z dnia 27.06.2016 r i z dnia 17.10.2017 r k. 20-21verte

W związku z zawartą umową kredytu z dnia 13.01.2006 r nr (...) i zabezpieczeniem umowy w postaci przewłaszczenia w dowodzie rejestracyjnym zakupionego przez powódkę samochodu osobowego marki (...) , jako współwłaściciel pojazdu , figuruje (...) Bank S.A we W. .

Dowód :

-odpis dowodu rejestracyjnego wraz z zaświadczeniem Starosty Powiatowego w R. z dnia 04.12.2019 r k. 92 -

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu Rejonowego powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powódka wniosła o ustalenie , że wierzytelność pozwanego wobec niej z tytułu umowy kredytowej z dnia 13.01.2006 r nr (...) nie istnieje powyżej kwoty 1.035,95 zł , w związku z przekształceniem kredytu gotówkowego w kredyt darmowy . Na uzasadnienie interesu prawnego w wytoczeniu powództwa wskazała , że pozwany dotychczas nie wystąpił wobec niej z powództwem o świadczenie , a pozew w niniejszej sprawie ma na celu zapewnienie ochrony jej majątku przed nieuzasadnionym uszczupleniem . Pozwany notorycznie kierował wezwania do zapłaty przeciwko niej , natomiast nie wystąpił na drogę sądową w celu wyegzekwowania całej należności . Dlatego powódka nie może czekać na wytoczenie powództwa przez wierzyciela . W jej ocenie , ustalenie przez sąd nieistnienia wierzytelności wywoła skutek w postaci jednoznacznego określenia sytuacji prawnej kredytobiorcy i zapobiegnie powstawaniu sporów przeciwko powódką a pozwanym . Z kolei w piśmie procesowym z dnia 14.01.2020 r dodatkowo podniosła , że w dowodzie rejestracyjnym samochodu marki (...) będącego jej własnością , jako współwłaściciel jest wpisany (...) Bank S.A . Zabezpieczeniem umowy zawartej przez powódkę z poprzednikiem prawnym pozwanego było przewłaszczenie na zabezpieczenie . Interes prawny powódki w niniejszej sprawie wiąże się z tym , że ustalenie nieistnienia wierzytelności wynikającej z umowy nr (...) umożliwi powódce zezłomowanie tego pojazdu , a następnie jego wyrejestrowanie .

Powództwo o ustalenie ma oparcie w art. 189 k.p.c. który stanowi, iż powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny. W pierwszej kolejności Sąd musiał zatem ustalić, czy powódka ma interes prawny, gdyż jego brak skutkuje oddaleniem powództwa.

Interes prawny zachodzi, jeżeli sam skutek, jaki wywoła uprawomocnienie się wyroku ustalającego, zapewni powodowi ochronę jego prawnie chronionych interesów, czyli definitywnie zakończy spór istniejący lub prewencyjnie zapobiegnie powstaniu takiego sporu w przyszłości. Zasada ta nie powinna jednak być pojmowana abstrakcyjnie, w celu zawężającej interpretacji tej przesłanki do wytoczenia powództwa o ustalenie, lecz ze względu na konstytucyjnie gwarantowane prawo do sądu zawsze konieczna jest ocena istnienia interesu prawnego do wytoczenia tego powództwa na tle okoliczności faktycznych konkretnych spraw. Wobec tego należy także dodać, iż przyjmuje się istnienie interesu prawnego zawsze, gdy istnieje niepewność stanu prawnego (zob. T. P., Komentarz aktualizowany do ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego, LEX 2016).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, Sąd stwierdził, iż powódka nie posiada interesu prawnego co najmniej z dwóch powodów , a wytoczenie przez nią powództwa zmierza wyłącznie do realizacji interesu ekonomicznego powódki . Po pierwsze ze względu na brak swoistego stanu niepewności . Pozwany wykazał bowiem , do czego był zobowiązany treścią przepisu art. 6 kc , że zawierając ugodę z dnia 23.06.2009 r , powódka uznała wierzytelność z umowy kredytu z dnia 13.01.2006 r nr (...) nie tylko co do samej zasady , ale i wysokości . Już samo to oświadczenie powódki o uznaniu długu zmierzało właśnie do uchylenia mogącego powstać w przyszłości sporu poprzez uznanie roszczenia za bezsporne , co do którego w przyszłości nie będzie zgłaszać żadnych zastrzeżeń. Zawierając ugodę z pozwanym powódka w sposób wyraźny zadeklarowała zamiar spełnienia świadczenia oraz uznała całość zobowiązania za bezsporne . Tym samym zrzekła się również przysługujących jej wobec roszczenia zarzutów . Dodatkowo wskazać należy , iż zobowiązanie powódki z tytułu umowy kredytu z dnia 13.01.2006 r nr (...) bezspornie uległo już przedawnieniu , co pozwany przyznał w odpowiedzi na pozew . Okoliczność ta jednak nie wpływa w żaden sposób na dokonane przez powódkę w ugodzie uznanie długu . Wskazać bowiem należy , że przedawniona wierzytelność nie wygasła , a przekształciła się w tzw. zobowiązanie naturalne . Oznacza to , że zobowiązanie wynikające z umowy nr (...) nie może być obecnie dochodzone przed sądem , bowiem fakt przedawnienie sąd bada z urzędu i wywiedzione powództwo uległoby oddaleniu . Powódka w dalszym ciągu jest jednak zobowiązana do spłaty zobowiązania z umowy kredytu nr (...) , pomimo tego , iż pozwany nie może dochodzić go przed sądem .

Uzasadniając swój interes prawny powódka wskazała również , iż ustalenie nieistnienia wierzytelności wynikającej z umowy nr (...) umożliwi jej zezłomowanie , a następnie wyrejestrowanie zakupionego na kredyt samochodu osobowego . W dowodzie rejestracyjnym pojazdu jako współwłaściciel figuruje bowiem (...) Bank S.A. Z takim stwierdzeniem powódki nie sposób się zgodzić . W celu wykreślenia banku jako współwłaściciela pojazdu , powódka winna zwrócić się bowiem do banku , bądź jego następcy o złożenie stosownego oświadczenia woli . Z pewnością jednak takiego oświadczenia nie zastąpi ewentualne uwzględnienie powództwa w niniejszej sprawie i treść wydanego wyroku .

Mając na uwadze powyższe okoliczności stwierdzić należy , że już z przyczyn omówionych powyżej wywiedzione powództwo podlegało oddaleniu ze względu na brak interesu prawnego powódki w wytoczeniu powództwa , że wierzytelność przysługująca pozwanemu nie istnieje powyżej kwoty 1.035,95 zł .

Roszczenie powódki podlegało oddaleniu również i z tego powodu , że powódka nie wykazała , do czego była zobowiązana treścią przepisu art. 6 kodeksu cywilnego , aby zawarta z nią umowa kredytu z dnia 13.01.2006 r nr (...) nie zawierała informacji , o których mowa w treści art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2001r o kredycie konsumenckim ( Dz.U. nr 100 poz. 1081 ze zm.) .

Art. 4 cytowanej ustawy stanowił , że : Umowa o kredyt konsumencki powinna być zawarta na piśmie, chyba że odrębne przepisy przewidują inną szczególną formę. Kredytodawca jest obowiązany niezwłocznie doręczyć konsumentowi egzemplarz umowy.

2. Umowa powinna zawierać następujące dane:

1) imię, nazwisko konsumenta i jego adres oraz imię, nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) kredytodawcy, a gdy kredytodawcą jest osoba prawna - także określenie organu, który zarejestrował działalność kredytodawcy, i numer w rejestrze, pod którym kredytodawca został wpisany,

2) wysokość kredytu,

3) zasady i terminy spłaty kredytu,

4) roczną stopę oprocentowania oraz warunki jej zmiany,

5) opłaty i prowizje oraz inne koszty związane z udzieleniem kredytu, w tym opłatę za rozpatrzenie wniosku kredytowego oraz przygotowanie i zawarcie umowy kredytowej, zwaną dalej "opłatą przygotowawczą", będące elementem całkowitego kosztu kredytu, oraz warunki ich zmiany,

6) informację o całkowitym koszcie kredytu i rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 2,

7) sposób zabezpieczenia, jeżeli umowa je przewiduje, oraz opłaty należne kredytodawcy z tego tytułu,

8) informację o pozostałych kosztach, do których zapłaty zobowiązany jest konsument w związku z zawartą umową,

9) informację o łącznej kwocie wszystkich kosztów, opłat i prowizji, do których zapłaty zobowiązany jest konsument,

10) informację o uprawnieniu i skutkach przedterminowej spłaty kredytu przez konsumenta,

11) informację o terminie, sposobie i skutkach wykonania uprawnienia do odstąpienia od umowy przez konsumenta, o którym mowa w art. 11,

12) informację o skutkach uchybienia postanowieniom dotyczącym zasad i terminu spłaty kredytu,

13) ⁽⁹⁾ informację o rocznej stopie oprocentowania zadłużenia przeterminowanego oraz warunki jej zmiany, a także informację o innych kosztach ponoszonych przez konsumenta w związku z niewykonaniem przez niego zobowiązań wynikających z umowy, w tym o kosztach upomnień lub wezwań do zapłaty, kosztach sądowych i postępowania egzekucyjnego.

3. Jeżeli nie jest możliwe podanie kosztów, do których poniesienia zobowiązany jest konsument, należy określić ich szacunkową wysokość oraz okoliczności, od których zależy ich ostateczna wysokość i obowiązek zapłaty przez konsumenta.

3a. ⁽¹⁰⁾ Do obliczenia rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania, jeżeli nie jest możliwe określenie wysokości kredytu konsumenckiego, czasu trwania umowy oraz terminów spłat kredytu, należy przyjąć, że kwota kredytu wynosi 8.000 zł, a spłata kredytu następuje w miesięcznych ratach w ciągu 12 miesięcy kalendarzowych.

4. ⁽¹¹⁾ (uchylony).

5. ⁽¹²⁾ W przypadkach gdy kredytodawca nie doręcza konsumentowi egzemplarza umowy w chwili jej zawarcia jest obowiązany wręczyć konsumentowi niepodpisany informacyjny egzemplarz umowy odpowiadający jej treści. Kredytodawca jest obowiązany niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od daty zawarcia umowy, doręczyć konsumentowi podpisany przez strony egzemplarz umowy.

Uzasadniając żądanie pozwu , w pierwszej kolejności powódka wskazała , iż zawarta przez nią umowa kredytu z dnia 13.01.2006 r błędnie określała wysokość prowizji . Przywołała tu treść przepisu art. 7a ustawy o kredycie konsumenckim , który stanowił , że : Łączna kwota wszystkich opłat, prowizji oraz innych kosztów związanych z zawarciem umowy o kredyt konsumencki, z wyłączeniem udokumentowanych lub wynikających z innych przepisów prawa kosztów, związanych z ustanowieniem, zmianą lub wygaśnięciem zabezpieczeń i ubezpieczeń (w tym kosztów ubezpieczenia spłaty kredytu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4), nie może przekroczyć 5 % kwoty udzielonego kredytu konsumenckiego.

Wskazać w tym miejscu jednak należy , iż cytowany powyżej przepis został dodany przez art.3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz o zmianie niektórych innych ustaw ( Dz.U. 05.157.1316 ) – z dniem 20 lutego 2006 r . Zgodnie natomiast z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r o zmianie ustawy kodeks cywilny oraz o zmianie niektórych innych ustaw – przepisy ustawy stosuje się do czynności prawnych dokonywanych po jej wejściu w życie . Skoro zawarta przez powódkę umowa kredytu pochodzi z dnia 13.01.2006 r , to przepis art. 7a ustawy z dnia 20.07.2001 r o kredycie konsumenckim nie znajduje w jej przypadku zastosowania .

Na uzasadnienie żądania powódka podniosła również , że zawarta przez nią umowa z dnia 13.01.2006 r zawiera zbyt ogólnikowe określenie warunków zmiany oprocentowania kredytu. W § 2 pkt 4 umowa stanowi bowiem , że oprocentowanie kredytu jest zmienne . Na dzień zawarcia umowy wynosi 17,50 % w stosunku rocznym . W ocenie Sądu Rejonowego ze stanowiskiem powódki nie można się zgodzić , bowiem zapisy umowy wskazują kwotę oprocentowania , czas trwania umowy oraz inne składowe , które pozwalają zweryfikować wysokość zobowiązania . Przy wykorzystaniu powszechnie dostępnych kalkulatorów odsetkowych można zweryfikować wysokość zobowiązania .

Odnosząc się zaś do zarzutu powódki , iż zawarta przez nią umowa kredytu z dnia 13.01.2006 r nie zawiera informacji o skutkach przedterminowej spłaty kredytu Sąd Rejonowy wskazuje , iż zgodnie z § 6 pkt 3 umowy , jedną z okoliczności wyłączających konieczność sporządzenia aneksu do umowy w formie pisemnej była m.in. zmiana harmonogramu spłaty wynikająca z przedterminowej spłaty kredytu . W świetle powyższego nie sposób zgodzić się z powódką , iż nie została poinformowana o możliwości wcześniejszej spłaty kredytu oraz wynikających z tego skutkach . Skoro zaś tak twierdził , to winna tę okoliczność udowodnić , do czego była zobowiązana treścią przepisu art. 6 k. c.

Analizując powyższe Sąd Rejonowy doszedł do przekonania , iż zawarta przez powódkę umowa kredytu z dnia 13.01.2006 r czyni zadość wskazanym w ustawie z dnia 20.07.2001 r o kredycie konsumenckim wymaganiom , co wyłącza skuteczne zastosowanie sankcji kredytu darmowego wskazanej w treści przepisu art. 15 ustawy , który stanowił , że W przypadku naruszenia przez kredytodawcę postanowień art. 4-7 treść zawartej umowy o kredyt konsumencki ulega zmianie w ten sposób, że konsument, po złożeniu kredytodawcy pisemnego oświadczenia, obowiązany jest do zwrotu kredytu bez oprocentowania i innych kosztów kredytu należnych kredytodawcy, z zastrzeżeniem ust. 3, w terminie i w sposób ustalony w umowie. Jeżeli umowa nie określa sposobu spłaty kredytu, konsument obowiązany jest do jego zwrotu w równych ratach, płatnych co miesiąc od dnia zawarcia umowy. Jeżeli umowa nie przewiduje terminu spłaty kredytu, konsument obowiązany jest do jego zwrotu w terminie pięciu lat.

2. W przypadku naruszenia postanowienia art. 10 ust. 2 przepis ust. 1 stosuje się także do stosunku prawnego powstałego na skutek przystąpienia do długu albo przejęcia długu.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, konsument jest zobowiązany do poniesienia przewidzianych w umowie kosztów ustanowienia zabezpieczenia i ubezpieczenia kredytu.

Mając na uwadze powyżej wskazane okoliczności tj. brak interesu prawnego powódki w wytoczeniu niniejszego powództwa oraz fakt , iż umowa z dnia 13.01.2006 r odpowiada wymaganiom ustawy z dnia 20.07.2001 r o kredycie konsumenckim wywiedzione przez powódkę roszczenie nie mogło zostać uwzględnione , dlatego też orzeczono jak w punkcie 1 sentencji wyroku z dnia 06.02.2020 r .

Stan faktyczny w sprawie sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów złożonych przez strony do sprawy , których treść i prawdziwość nie była przez nikogo kwestionowana .

W punkcie 2 sentencji wyroku , sąd korzystając z dobrodziejstwa przepisu art. 102 kpc , który stanowi , że w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko cześć kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami nie obciążył powódki kosztami postępowania należnym pozwanemu . Na uzasadnienie takiego stanowiska sąd wskazuje fakt zwolnienia powódki od kosztów sądowych postanowieniem z dnia 23.09.2019 r , jej wiek (...) lat oraz fakt utrzymywania się wyłącznie z emerytury w kwocie 750 zł po potrąceniach komorniczych . Mając na uwadze wyjątkowy charakter roszczenia , w ocenie sądu , powyższe rozstrzygnięcie z pewnością nie pokrzywdzi pozwanego , a i nie pogorszy słabej kondycji finansowej powódki . Nadmienia sąd również , iż zauważa oczywistą omyłkę pisarską w treści pkt 2 sentencji wyroku z dnia 6 lutego 2020 r , która zostanie sprostowana odrębnym postanowieniem .

Sędzia Agnieszka Kuryłas