Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 366/19

1.1.W Y R O K

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 marca 2021 roku

Sąd Rejonowy w G. II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: sędzia Bogumiła Dzięciołowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Agnieszka Meirowska

przy udziale asesor Prokuratury Rejonowej w G. P. M.

po rozpoznaniu w dniach 27 sierpnia 2019 r., 20 lutego 2020 r., 18 grudnia 2020 r., i 5 marca 2021 r. sprawy karnej:

D. K. s. J. i M. zd. B., ur. (...) w S., pesel: (...), zam. (...)-(...) N. (...), przebywający pod adresem (...)-(...) T. ul. (...), obywatelstwa polskiego, niekaranego

oskarżonego o to, że:

w dniu 10 marca 2016 r. w G. przy ul. (...) w (...) Banku S.A.
w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą w W. poprzez usiłowanie wyłudzenia pożyczki gotówkowej nr (...) w kwocie 72.000 zł. (siedemdziesiąt dwa tysiące złotych) poprzez przedłożenie do wniosku kredytowego 14 (czternastu) faktur VAT z lat 2015-2016 niezgodnych ze sanem faktycznym dokumentujących źródło jego dochodu ze sprzedaży produktów rolnych w firmie Zakładu (...) sp. z o.o., czym wprowadził
w błąd pracownika (...) Banku S.A. co do okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania pożyczki, jednak zamiaru swego nie osiągnął, z uwagi na oświadczenie uprawnionego pracownika Zakładów (...) złożone podczas procesu weryfikacyjnego, iż D. K. nigdy nie był kontrahentem Zakładów (...) sp. z o.o.;

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk i art. 297§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

o r z e k a :

1.  oskarżonego D. K. uniewinnia od zarzuconego mu aktem oskarżenia czynu;

2.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 366/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. K.

W dniu 10 marca 2016 roku w G., pryz ul. (...) w (...) Banku S.A. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą w W. poprzez usiłowanie wyłudzenia pożyczki gotówkowej nr (...) w kwocie 72.000 zł /siedemdziesiąt dwa tysiące złotych/ poprzez przedłożenie do wniosku kredytowego 14 /czternastu/ faktur VAT z lat 2015 - 2016, niezgodnych ze stanem faktycznym, dokumentujących źródło jego dochodu ze sprzedaży produktów rolnych w firmie Zakłady (...) sp. z o.o., czym wprowadził w błąd pracownika (...) Banku S.A., co do okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania pożyczki, jednak zamiaru swego nie osiągnął z uwagi na oświadczenie uprawnionego pracownika Zakładów (...) złożone podczas procesu weryfikacyjnego, iż D. K. nigdy nie był kontrahentem Zakładów (...) sp. z o.o.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. K. od 3 listopada 2014 r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) H. P. (1) w T..

D. K. posiadał gospodarstwo rolne, jednak nigdy nie był dostawcą Zakładów (...) sp.z o.o.

D. K. nie był dotychczas karany sądownie.

wyjaśnienia oskarżonego

73 - 75

pismo z Zakładów (...) sp. z o.o.

32

pismo z PW (...)

24

pismo z ZUS

35

zaświadczenie z Urzędu Gminy i Miasta O.

45

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

502

W przeszłości D. K. pracował dla T. G. (1) i jej męża.

T. G. (1) znalazła się w trudnej sytuacji finansowej. Wówczas poprosiła, m.in. D. K. o pomoc poprzez zaciągnięcie kredytów na swoje dane z przeznaczeniem środków dla niej.

Załatwianiem kredytów zajmowały się pośredniczki M. A. i A. H., a pomagał również B. H..

wyjaśnienia oskarżonego

248 - 248v

zeznania T. G. (1)

248v - 249v

T. G. (1) zgodnie z instrukcjami pośredniczek zajęła się zorganizowaniem dokumentów dla celów kredytów, które miały zostać zaciągnięte dla niej przez D. K..

T. G. (1) w dniu 22 lutego 2016 r. wystąpiła do Urzędu Gminy i Miasta O. przedkładając upoważnienie podpisane przez D. K. o wydanie zaświadczeń o niezaleganiu przez D. K. w podatkach oraz potwierdzającego posiadanie przez niego gospodarstwa rolnego. Zaświadczenie odebrała osobiście T. G. (1).

Ponadto T. G. (1) zgodnie z instrukcjami pośredniczek kredytowych przygotowała faktury dokumentujące rzekomą sprzedaż przez D. K. tuczników i bydła na rzecz Zakładów (...).

Na fakturach T. G. (1) sfałszowała podpisy D. K., a D. K. nie miał wiedzy o powstaniu tych faktur.

Wszystkie dokumenty oraz dane D. K. T. G. (1) przekazała pośredniczkom.

zeznania T. G. (1)

248v - 249v

wyjaśnienia D. K.

248 - 248v

zaświadczenia

45 - 46

pism z Urzędu Gminy i Miasta O.

44, 86

upoważnienie

146

kopie opinii biegłego sporządzona w sprawie Sądu Okręgowego w Poznaniu, sygn. akt

392 - 393, 417 - 420v, 455 - 455v,

H. P. (2) wystawiła zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu dla D. K. za okres listopada 2014 - luty 2016 oraz za okres grudzień 2016 - luty 2017. Na żądanie D. K. zaświadczenia zostały wysłane na adres poczty elektronicznej: (...)

pismo z P. Z.

24

zaświadczenie o zatrudnieniu

25

informacja z (...) S.A.

65

W ramach "pomocy" udzielonej T. G. (1) D. K. zaciągnął dwa zobowiązania kredytowe.

W dniu 10 marca 2016 r. w Ł. D. K. zawarł z Bankiem (...) S.A. we W. umowę kredytu nr (...) w kwocie 150.000 zł. Środki z kredytu przeznaczone były dla T. G. (1). D. K. osobiście udał się do banku w Ł. celem podpisania umowy.

Z kolei w dniu 25 marca 2016 r. D. K. za pośrednictwem firmy (...) zawarł umowę kredytu nr (...) z Bankiem (...) S.A. w kwocie 65.200 zł. W tym przypadku do D. K. do T. przyjechali A. i B. H. z gotową umową do podpisu.

Postępowanie karne w zakresie zaciągniętych przez D. K. zobowiązań toczy się przed Sądem Rejonowym w (...) pod sygnaturą akt(...)

Z kolei T. G. (1) została skazana wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu, sygn. akt (...) m.in. za czyny z art. 286 kk popełnione wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, m.in. M. A., A. H., a w przypadku dwóch czynów z D. K..

wyjaśnienia D. K.

248 - 248v

zeznania T. G. (1)

248 - 249v

kopia umowy kredytu gotówkowego

294 - 298

kopia wyroku

472 - 490

P. L. (1) (poprzednio G.) w 2016 r. pracowała w Oddziale A. Banku w G.. Do jej obowiązków należało m.in. przyjmowanie wniosków kredytowych i zawieranie umów kredytowych.

P. L. (1) w ramach swojej pracy współpracowała z pośredniczką kredytową o imieniu M., która przekazywała jej gotowe wnioski kredytowe.

zeznania P. L. (1)

51v, 249

W procesie weryfikacyjnym przed przystąpieniem do procedowania w sprawie wniosku konieczne jest złożenie przez wnioskodawcę oświadczenia o wyrażeniu zgody na weryfikację w Biurze (...) - w formie papierowej lub elektronicznej - poprzez podpis na monitorze, na tzw. "szkiełku".

W przypadku, gdy wniosek jest składany przez pośrednika kredytowego wymagane jest przedłożenie zgody na weryfikację w formie papierowej oraz kserokopii dowodu osobistego. Wówczas pracownik na podstawie wniosku kredytowego może wprowadzić dane do systemu.

W przypadku gdy wniosek był składany przez pośrednika, to P. L. (1) nie widziała klienta. Klient mógł pojawić się dopiero na etapie podpisania umowy. W takiej sytuacji pośrednik zostawiał dokumenty, a P. L. (1) wprowadzała dane do systemu już bez jego obecności.

zeznania P. L. (1)

163v, 249 - 249v, 285v - 286

W dniu 10 marca 2016 r. w G. w Oddziale A. Banku przy ul. (...) nieustalona osoba złożyła wniosek o udzielenie pożyczki gotówkowej nr (...) w kwocie 72.000 zł z wykorzystaniem danych D. K..

Wedle dokumentacji znajdującej się w posiadaniu banku w toku procesu kredytowego przedłożono:

dowód osobisty nr (...) (jednakże kopia dowodu osobistego nie została zarchiwizowana),

kopię zaświadczenia z dnia 22 lutego 2016 r. z Urzędu Gminy i Miasta O. o posiadaniu gospodarstwa rolnego;

kopię zaświadczenia z dnia 22 lutego 2016 r. z Urzędu Gminy i Miasta O. o niezaleganiu w podatkach lub stwierdzającego stan zaległości;

kopie 14 faktur VAT z lat 2015 - 2016 dokumentujących sprzedaż produktów rolnych, tj. faktur

Z zapisów systemowych wynika, iż do wniosku przedłożono również zaświadczenie o zatrudnieniu w PW (...) H. P. (1), przy czym dokument ten nie został przekazany do Centrali Banku.

Weryfikacji wstępnej wniosku w (...) Banku S.A. w G. w postaci potwierdzenia kopii dokumentów za zgodność z oryginałem, dokonała P. L. (1) (poprzednio G.).

Wniosek kredytowy został przez nią wprowadzony bezpośrednio do systemu, nie doszło do wygenerowania papierowej wersji wniosku.

zeznania G. M.

57 - 59,

zeznania P. L. (1)

81v, 249

wyjaśnienia oskarżonego

73 - 75, 248

kopie zaświadczeń oraz faktur VAT

3 - 13

systemowy wydruk danych do wniosku o pożyczkę gotówkową

14 - 15

pisma z A. Banku

1, 26, 170

Zgoda na weryfikację kredytową klienta, w tym weryfikację w bazach (...) S.A. zgodnie z procedurami A. Banku powinna być każdorazowo archiwizowana.

W przypadku wniosku (...) zgoda tego rodzaju nie została zarchiwizowana.

Nie zaarchiwizowano również kopii dowodu osobistego wnioskodawcy.

pismo z A. Banku

267

zrzut systemowy danych do wniosku kredytowego nr (...)

269

zawiadomienie

1

W toku analizy wniosku kredytowego mającej miejsce w Centrali A. Banku ustalono, iż D. K. nigdy nie był kontrahentem Zakładów (...). W konsekwencji nie doszło do wygenerowania papierowej dokumentacji dotyczącej wniosku kredytowego.

zawiadomienie

1

pismo z A. Banku

170

W toku postępowania karnego prowadzonego przez Prokuraturę Rejonową w (...), sygn. akt (...) przeprowadzono dowód z opinii biegłego w dziedzinie badań pisma i dokumentów P. L. (2) oraz dowód z opinii uzupełniającej tego biegłego.

Biegły stwierdził, iż podpisy o treści "K. na:

fakturze VAT nr (...) r. z dnia 27.05.2015 r. na kwotę 23.375,05 zł;

fakturze VAT nr (...) z dnia 30.11.2015 r. na kwotę 10.223,85 zł;

fakturze VAT nr (...) z dnia 16.11.2015 r. na kwotę 5.478,40 zł;

fakturze VAT nr (...) z dnia 28.10.2015 r. na kwotę 8.602,80 zł;

fakturze VAT nr (...) z dnia 2.10.2015 r. na kwotę 15.773,94 zł;

fakturze VAT nr (...) z dnia 20.05.2015 r. na kwotę 23.285,84 zł;

fakturze VAT nr (...) z dnia 8.04.2015 r. na kwotę 9.886,80 zł;

nie zostały nakreślone przez D. K. i prawdopodobnie zostały nakreślone przez T. G. (1). Z kolei pozostałe zapisy na tych fakturach z wysokim prawdopodobieństwem zostały nakreślone przez M. B. (córkę T. G. (1)).

Biegły stwierdził również, iż zapisy słowno- cyfrowe na fakturach VAT nr (...) (które nie zostały przedłożone dla celów kredytowych w A. Banku) zostały nakreślone przez T. G. (1).

kopie opinii biegłego

417 - 420v, 455 - 455v

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

D. K.

W dniu 10 marca 2016 roku w G., pryz ul. (...) w (...) Banku S.A. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą w W. poprzez usiłowanie wyłudzenia pożyczki gotówkowej nr (...) w kwocie 72.000 zł /siedemdziesiąt dwa tysiące złotych/ poprzez przedłożenie do wniosku kredytowego 14 /czternastu/ faktur VAT z lat 2015 - 2016, niezgodnych ze stanem faktycznym, dokumentujących źródło jego dochodu ze sprzedaży produktów rolnych w firmie Zakłady (...) sp. z o.o., czym wprowadził w błąd pracownika (...) Banku S.A., co do okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania pożyczki, jednak zamiaru swego nie osiągnął z uwagi na oświadczenie uprawnionego pracownika Zakładów (...) złożone podczas procesu weryfikacyjnego, iż D. K. nigdy nie był kontrahentem Zakładów (...) sp. z o.o.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

D. K. osobiście złożył wniosek o udzielenie pożyczki gotówkowej nr (...) przez A. Bank.

zeznania G. M.

57 - 59

zeznania P. L. (1)

81 - 81v, 163v

D. K. miał wiedzę o tym, iż w oddziale A. Banku w G. złożono wniosek o udzielenie pożyczki gotówkowej nr (...) przez A. Bank.

zeznania G. M.

57 - 59

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia D. K.

D. K. stanowczo i konsekwentnie zaprzeczał w toku postępowania, by ubiegał się o kredyt w jakimkolwiek banku w G., zaś w ocenie sądu jego zapewnienia korespondowały w pełni z okolicznościami wyłaniającymi się ze zgromadzonego materiału dowodowego.

W szczególności jego wyjaśnienia znajdowały wsparcie w zeznaniach T. G. (1). Otóż ze spójnych relacji oskarżonego i T. G. (1) wynikało, że D. K. zaciągnął dwa zobowiązania kredytowe na prośbę T. i A. G. z przeznaczeniem środków dla nich. Z treści ich depozycji wynikało, że D. K. podpisał umowę kredytową w banku w Ł. z (...), jak również podpisywał dokumenty związane z inną umową kredytową, co miało miejsce w T.. T. G. (1) wytłumaczyła, iż w drugim przypadku to państwo H. (czyli pośrednicy kredytowi) pojechali do oskarżonego. Z akt postępowania Sądu Rejonowego w (...) wynikało zaś, iż w tym zakresie przeciwko D. K. toczy się już postępowanie karne. Wprawdzie D. K. w swych wyjaśnieniach wskazał, że "ci co przyjechali pod firmę, to zdaje mi się, że są z G.", niemniej jednak z materiałów przywołanej sprawy SR w (...) oraz Sądu Okręgowego w Poznaniu, sygn. akt (...) jasno wynikało, że w tym przypadku niewątpliwie chodziło o umowę kredytową z bankiem (...).

Dalej zważyć należało, iż pomimo że D. K. przyznawał się do zaciągnięcia zobowiązań kredytowych dla T. G. (1) (które jak wskazano objęte są postępowaniem Sądu Rejonowego w (...), sygn. akt (...)), to jego rola sprowadzała się do udzielenia T. G. (1) pełnomocnictwa do pobrania z Urzędu Gminy stosownych zaświadczeń oraz podpisania gotowych umów kredytowych. Także z zeznań T. G. (1) jasno wynikało, że wszystkimi kwestiami związanymi z załatwieniem kredytów, w tym składaniem wniosków kredytowych zajmowały się pośredniczki M. A. i A. H., które przekazywały jej instrukcje dotyczące potrzebnych dokumentów, zaś T. G. (1) zajmowała się ich przygotowaniem, a następnie dokumenty te wraz z danymi D. K. im przekazała. W szczególności podkreślić należało, iż D. K. wskazał, że o istnieniu faktur rzekomo dokumentujących jego transakcje sprzedaży bydła i tuczników na rzecz Zakładów (...) dowiedział się dopiero na posterunku w T.. W tym zaś zakresie jego wyjaśnienia pozostawały spójne z jednoznacznymi zeznaniami T. G. (1), która po okazaniu kopii faktur podczas przesłuchania przed sądem jednoznacznie wskazała, że faktury nie były prawdziwe, zostały przygotowane zgodnie z instrukcjami pośredniczek, zaś oskarżony nie wiedział nawet o ich powstaniu, bo podpisywał gotowe umowy. Zauważyć przy tym należało, iż podpisy o treści (...) na fakturach, które miały zostać przedłożone dla celów uzyskania pożyczki w A. Banku już na pierwszy "rzut oka" różnią się od podpisów nakreślonych przez D. K. pod protokołem przesłuchania w charakterze podejrzanego, a nadto z opinii biegłego z zakresu badania pisma i dokumentów zleconej przez Prokuraturę Rejonową w (...), sygn. akt PR (...) wynikało, iż podpisy o treści (...) na fakturach VAT nr (...) r.,nr (...) z dnia 30.11.2015 r., nr (...), nr (...) z dnia 28.10.2015 r., nr (...) z dnia 2.10.2015 r., nr (...) z dnia 20.05.2015 r., nr (...) z dnia 8.04.2015 r. (które zostały wykorzystane m.in. dla celów pożyczkowych w (...) oddziale A. Banku) nie zostały nakreślone przez D. K. i zostały najprawdopodobniej nakreślone przez T. G. (1).

Dalej sąd zważył, iż wiarygodność relacji D. K. w zakresie, w jakim przeczył świadomości co do tego, iż z wykorzystaniem jego danych wnioskowano o udzielenie pożyczki w oddziale banku w G., wzmacniała okoliczność, że w przypadku wniosku kredytowego wprowadzonego do systemu A. Banku nie zachował się jakikolwiek dokument świadczący o jego pobycie w placówce bądź o jego akceptacji dla złożenia takiego wniosku w jego imieniu przez inną osobę, np. pośrednika kredytowego. Otóż wniosek kredytowy nie przybrał papierowej formy podpisanej przez wnioskodawcę, lecz ograniczał się do wprowadzenia stosownych danych do systemu komputerowego przez pracownika banku. Przede wszystkim jednak nie zachowała się podpisana przez niego zgoda na weryfikację w Biurze (...), zaś jak wynikało z zeznań P. L. (1) przedłożenie takiego dokumentu w formie papierowej bądź podpisanie takiej zgody elektronicznie stanowiło pierwszy i niezbędny etap procedury weryfikacyjnej. Nadto z informacji udzielonej przez A. Bank wynika, iż tego rodzaju dokument winien być każdorazowo archiwizowany niezależnie od tego, czy wniosek o pożyczkę został załatwiony pozytywnie czy też negatywne, zaś bank nie potrafił udzielić odpowiedzi, dlaczego w tym wypadku nie zachowano tego dokumentu (k. 267 - 269). Zauważyć również trzeba, iż w przypadku wniosku o pożyczkę stanowiącą przedmiot niniejszego postępowania wśród dokumentów A. Banku nie zachowano nawet kserokopii dowodu osobistego wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślenia wymagało, iż ze spójnych relacji oskarżonego D. K. i T. G. (1) wynikało, że w przypadku zobowiązań kredytowych zaciągniętych przez oskarżonego, pojawiał się on na etapie końcowym, tj. w chwili podpisania umowy, natomiast nie miał on wiedzy o działaniach podejmowanych na etapie wnioskowania o kredyt, bowiem odbywały się bez jego udziału. Okoliczność ta w ocenie sądu również potwierdzała jego wyjaśnienia jakoby nie miał wiedzy odnośnie działań podjętych w (...) oddziale A. Banku. Zauważyć należało, iż w swych zeznaniach T. G. (1) spontanicznie wskazała, iż pośredniczki, z którymi współpracowała miały dane osobowe oskarżonego i dokumenty, to "może wprowadzały je do innych banków", zaś jej zdaniem oskarżony na pewno nie jechał do G., by wziąć kredyt.

Wreszcie P. L. (1) podczas rozprawy w dniu 20 lutego 2020 r. w której uczestniczył oskarżony D. K. zeznała, iż nie przypomina sobie, by kiedykolwiek widziała oskarżonego. Wprawdzie w swych początkowych zeznaniach na etapie postępowania przygotowawczego świadek stwierdziła, że nawet jeśli nie przypomina sobie osoby, to taka osoba z pewnością musiała okazać dowód osobisty, to już na etapie postępowania sądowego świadek przyznała, że taki wniosek o pożyczkę jak opisany na k. 26 (czyli wprowadzany bezpośrednio do systemu przez pracownika banku) mógł zostać złożony także przez pośrednika, co korespondowało z faktem, iż świadek nie rozpoznała oskarżonego, jak i okolicznościami wyłaniającymi się z zeznań T. G. (1) wskazującymi na możliwość wykorzystania danych oskarżonego oraz dokumentów przekazanych przez nią pośredniczkom kredytowym, z którymi współpracowała oraz okolicznościami dotyczącymi braku podpisanego przez oskarżonego dokumentu w postaci zgody na weryfikację w BIK.

W konsekwencji sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, w których przeczył jakiejkolwiek aktywności zmierzającej do uzyskania pożyczki gotówkowej opisanej w akcie oskarżenia.

zeznania T. G. (1)

Zeznania T. G. (1) sąd ocenił jako logiczne, przekonujące i w konsekwencji wiarygodne. Świadek zeznawała w niniejszym postępowaniu po pouczeniu o treści art. 183 kpk, jednakże nie uchylała się od odpowiedzi i nie kryła swojej roli w uzyskaniu dwóch kredytów przez D. K. (stanowiących przedmiot postępowania przed Sądem Rejonowym w (...)). Nadto działalność T. G. (1) związana z wyłudzaniem kredytów zaciąganych dla niej przez inne osoby została już osądzona w sprawie Sądu Okręgowego w Poznaniu, sygn. akt (...) , co w ocenie sądu sprzyjało w niniejszej sprawie swobodnej wypowiedzi świadka, bez obawy o to, że jej zeznania mogą zostać wykorzystane przeciwko niej. Nadto zeznania T. G. (1) w pełni korespondowały z wyjaśnieniami oskarżonego, stanowiąc istotne wsparcie w ocenie ich wiarygodności, co zostało już omówione we wcześniejszej części uzasadnienia.

zeznania P. L. (1)

Sąd podszedł do zeznań P. L. (1) z ostrożnością wobec faktu, iż w toku postępowania stwierdzono pewne uchybienia w procedowaniu wniosku o udzielenie pożyczki gotówkowej nr (...) dot. braku archiwizacji dokumentu w postaci wyrażenia zgody na weryfikację w BIK podpisanego przez wnioskodawcę bądź też kserokopii dowodu osobistego, które mogłyby potwierdzić świadomość D. K. w zakresie dot. działań podjętych celem uzyskania pożyczki z A. Banku.

W zeznaniach P. L. (1) dostrzegalna jest również pewna zmiana - od bardzo krótkich wręcz zdawkowych z etapu postępowania przygotowawczego i pierwszej rozprawy sprowadzających się do stwierdzenia, iż skoro taki wniosek został złożony w placówce, to wnioskodawca musiał się stawić - po szerokie zeznania złożone podczas rozpraw w dniach 20 lutego 2020 r. i 18 grudnia 2020 r., w których świadek starała się szczegółowo wyjaśnić okoliczności, jak również niejasności związane z procedowaniem wniosku u udzielenie pożyczki w niniejszej sprawie. W zeznaniach świadek przyznała, że taki wniosek jak opisany na k. 26 mógł zostać złożony przez pośrednika kredytowego. Nadto świadek opisywała kwestie dotyczące specyfiki obsługi wniosku złożonego przez pośrednika.

W ocenie sądu podczas rozprawy świadek rzetelnie starała się wyjaśnić okoliczności związane z procedowaniem wniosku o udzielenie pożyczki gotówkowej nr (...), przyznając się również do swojej niewiedzy co do właściwego postępowania w przypadku wniosków składanych przez pośrednika, m.in. co do tego, w którym momencie okoliczność tego rodzaju zostałaby odnotowana w systemie. Jednocześnie świadek konsekwentnie i kategorycznie wskazywała, że na pierwszym etapie weryfikacji winna zostać podpisana zgoda na sprawdzenie informacji w BIK, jednakże jej zeznania nie tłumaczyły, dlaczego w tym przypadku nie doszło do archiwizacji tego rodzaju dokumentu - co jak wynika z pisma z A. Banku (k. 267) powinno mieć miejsce w każdej sytuacji.

W konsekwencji sąd dał wiarę świadkowi co okoliczności, w których opisywała procedury związane z wprowadzaniem do systemu bankowego wniosków o udzielenie pożyczki, zarówno tych składanych osobiście, jak i przez pośrednika. Zdaniem sądu świadek również szczerze przyznawała się do kwestii co do których nie miała wiedzy, nie dążąc bynajmniej do celowego zatajenia jakichkolwiek nieprawidłowości. Jej zeznania w ostateczne wersji nie miały już tak jednoznacznej wymowy i w istocie nie stanowiły dowodu potwierdzającego sprawstwo D. K., bowiem świadek w istocie dopuszczała możliwość, że wniosek został złożony przez pośrednika (z jej zeznań wynikało, że współpracowała z pośrednikiem o imieniu M.), co korespondowało z jej stwierdzeniem, iż nie przypomina sobie, by kiedykolwiek widziała oskarżonego. Zdaniem sądu zeznania świadka w ostatecznym kształcie w pełni korespondowały z wyjaśnieniami oskarżonego oraz zeznaniami T. G. (1), jak również okolicznością dotyczącą braku archiwizacji dokumentu w postaci zgody na weryfikację w BIK, przecząc sprawstwu oskarżonego.

zeznania G. M.

Zdaniem sądu świadek zeznawał zgodnie z posiadaną wiedzą na podstawie informacji ujawnionych w systemie bankowym A. Banku, niemniej jednak wobec opisanych już okoliczności związanych z ujawnionymi nierzetelnościami dotyczącymi choćby archiwizacji dokumentów przedłożonych i wytworzonych w związku z procedurą ubiegania się o pożyczkę, zeznania świadka nie mogły stanowić dowodu potwierdzającego sprawstwo oskarżonego. W konsekwencji sąd nadał im walor wiarygodności w zakresie, w jakim potwierdzały, iż w placówce A. Banku w G. doszło do złożenia wniosku o udzielenie pożyczki z wykorzystaniem danych D. K. i dokumentów przedłożonych dla celów pożyczkowych przekazanych przez bank organom ścigania.

zaświadczenie z Urzędu Gminy i Miasta O.

Dokument urzędowy, niekwestionowany przez strony postępowania.

pisma z A. Banku

Sąd do informacji zawartych w pismach A. Banku wskazujących na sprawstwo D. K. podszedł z ostrożnością podobną jak w przypadku zeznań P. L. (1) z tożsamych przyczyn jak wskazanych w toku analizy jej zeznań.

Otóż w pismach A. Banku jako sprawca usiłowania wyłudzenia wskazywany był D. K.. Nadto w odpowiedzi na pismo sądu, w piśmie z dnia 17 października 2019 r. (k. 170) wskazano, iż w toku złożenia i procesowania wniosku nie doszło do wygenerowania w oddziale banku jakiejkolwiek dokumentacji z odręcznymi bądź elektronicznymi podpisami klienta/wnioskodawcy , przy czym w piśmie tym w żaden sposób nie ujawniono, iż taki dokument w postaci zgody na weryfikację w BIK winien zostać podpisany przez wnioskodawcę (elektronicznie bądź w formie papierowej w przypadku złożenia wniosku przez pośrednika), a sąd okoliczność tę ustalił na podstawie zeznań P. L. (1). Dopiero w piśmie z dnia 14 sierpnia 2020 r. (k. 267) wskazano, iż taka zgoda na weryfikację winna zostać sporządzona i każdorazowo archiwizowana, zaś w przypadku wniosku nr (...) to nie nastąpiło, przy czym bank nie wskazał w tym zakresie żadnego wytłumaczenia, dlaczego w tym wypadku nie dochowano tej procedury.

W konsekwencji sąd uznał za wiarygodne informacje zawarte w pismach z A. Banku w zakresie, w jakim potwierdzały, iż w placówce A. Banku w G. doszło do złożenia wniosku o udzielenie pożyczki z wykorzystaniem danych D. K. i dokumentów przedłożonych dla celów pożyczkowych przekazanych przez bank organom ścigania. Nadto sąd nie miał powodów, by odmówić wiary informacji, iż w przypadku wniosku na dane D. K. nie została zarchiwizowana zgoda na weryfikację w BIK.

kopie opinii biegłego

Sąd w niniejszej sprawie przeprowadził dowód z dokumentu w postaci kopii opinii biegłego z zakresu badania pisma i dokumentów sporządzonej na zlecenie Prokuratury Rejonowej w (...) P. L. (2). Badaniom biegłego poddano również kilka faktur VAT, które zostały złożone w związku z wnioskiem nr (...). Wnioski biegłego nie były kwestionowane przez żadną ze stron niniejszego postępowania, korespondowały w pełni z wyjaśnieniami oskarżonego i zeznaniami T. G. (1), wobec czego sąd oparł na nich również ustalenia w przedmiotowej sprawie.

pismo z PW (...), zaświadczenia o zatrudnieniu z PW (...)

Treść, jak i autentyczność wskazanych dokumentów nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

kopie faktur VAT

Kopie faktur z k. 6 - 13 stanowiły dowód jedynie tego, iż zostały one przedłożone w oddziale banku przez nieustaloną osobę w związku z wnioskiem nr (...), natomiast wobec opisanych już w trakcie analizy dowodów okoliczności nie potwierdzały one zaangażowania D. K. w proceder uzyskania tej pożyczki.

upoważnienie

Treść, jak i autentyczność dokumentu nie były kwestionowane w toku postępowania.

informacja z (...) S.A.

Dokument niekwestionowany w toku postępowania.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Dokument urzędowy, niekwestionowany w toku postępowania.

pozostałe dokumenty

Pozostałe dokumenty, w tym w postaci kopii dokumentów sporządzonych z akt spraw Sądu Rejonowego w (...) i Sądu Okręgowego w Poznaniu nie były kwestionowane w toku postępowania, a sąd nie miał powodów, by je kwestionować.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

zeznania G. M.

Zeznania świadka wskazujące na sprawstwo D. K. opierały się wyłącznie na danych pozyskanych z systemu bankowego oraz dokumentach przedłożonych w związku z ubieganiem się o pożyczkę nr (...). Jednocześnie zeznania te w części wskazującej D. K. jako sprawcę usiłowania wyłudzenia pożyczki nie wytrzymały konfrontacji z zeznaniami T. G. (1), wyjaśnieniami oskarżonego, wnioskami opinii biegłego z zakresu7 badania dokumentów i pisma sporządzonej na zlecenie Prokuratury Rejonowej w (...), czy wreszcie okolicznościami dotyczącymi uchybień w procedowaniu wniosku przez przedstawiciela banku.

zeznania P. L. (1)

Początkowe zeznania P. L. (1) wskazywały na sprawstwo D. K., niemniej jednak zauważyć należało, iż było one zdawkowe i nie wiązały się z tym, że świadek zapamiętała okoliczności związane z procedowaniem tego wniosku bądź osobę wnioskodawcy, lecz opierały się na dokumentacji sporządzonej bądź przedłożonej w związku z wnioskiem o udzielenie pożyczki nr (...). Jak już wskazywano zeznania świadka ewoluowały i zostały wzbogacone o wiele kwestii w związku z konfrontacją świadka z okolicznościami ujawnionymi w toku postępowania. W swych zeznaniach na rozprawie w dniu 20 lutego 2020 r. świadek wskazała, iż nie przypomina sobie, by widziała kiedyś oskarżonego, a nadto złożyła zeznania wskazujące na możliwość, iż omawiany wniosek został złożony przez pośrednika. W konsekwencji - wobec szeroko omówionych już okoliczności we wcześniejszej części uzasadnienia - sąd nie dał wiary świadkowi w zakresie, w jakim jej zeznania początkowo ograniczały się do przytoczenia okoliczności wskazujących wyłącznie na sprawstwo oskarżonego.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Zgodnie z art. 286 § 1 kk karze podlega osoba, która w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Z kolei stosownie do art. 297 § 1 kk karze podlega osoba, która w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi - kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia. W myśl art. 13 § 1 kk usiłowanie polega na tym, że sprawca w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Wskazanego przestępstwa można się dopuścić zatem wyłącznie w zamiarze bezpośrednim kierunkowym.

W ocenie sądu całokształt zgromadzonego materiału dowodowego prowadził do wniosku, iż oskarżony D. K. nie obejmował swym zamiarem wprowadzenia w błąd przedstawiciela A. Banku w celu uzyskania pożyczki, a nadto nie miał nawet wiedzy o tym, że w placówce banku wprowadzono do systemu bankowego wniosek o udzielenie takiej pożyczki z wykorzystaniem jego danych osobowych oraz sfałszowanych dokumentów.

Po pierwsze zauważyć należało, iż w związku z procedowaniem owego wniosku doszło do nieprawidłowości ze strony pracowników banku, podważających rzetelność tego procesu. Nie zachował się bowiem żaden dokument podpisany przez D. K. w związku z rzekomym ubieganiem się o pożyczkę, pomimo iż zarówno z informacji pisemnej A. Banku, jak i zeznań P. L. (1) wynikało, że każdorazowo na pierwszym etapie wymagano podpisanej przez wnioskodawcę zgody na weryfikację w BIK. Co więcej, to jak wskazano w piśmie A. Banku, dokument taki każdorazowo winien zostać zarchiwizowany, zaś w przypadku wniosku (...) z nieustalonych przyczyn nie zachowano skanu tego dokumentu. Nadto w dokumentacji banku nie zachowano również kserokopii dowodu osobistego wnioskodawcy, co również rodziło uzasadnioną wątpliwość co do rzetelności postępowania pracowników banku.

Po drugie wskazać trzeba, iż w dacie w której zgodnie z tezą aktu oskarżenia D. K. miał w placówce A. Banku w G. ubiegać się o udzielenie pożyczki gotówkowej, tj. w dniu 10 marca 2016 r. był w Ł. celem podpisania umowy kredytowej z (...) z przeznaczeniem środków dla T. G. (1).

Po trzecie zauważyć należało, iż D. K. przyznawał się do zaciągnięcia innych zobowiązań kredytowych na rzecz T. G. (1) objętych postępowaniem przed Sądem Rejonowym w (...) w sprawie o sygn. akt(...), a zatem w ocenie sądu nie ukrywał przed organami ścigania swojego udziału w procederze wyłudzania kredytów przez T. G.. W tej sytuacji w ocenie sądu nielogiczne byłoby, by akurat w przypadku pożyczki gotówkowej w placówce A. Banku w G. oskarżony niezgodnie z prawdą negował swoje zaangażowanie w jej uzyskanie.

Dalej podkreślić trzeba, iż nawet w przypadku gdy D. K. przyznawał się do zaciągnięcia zobowiązań kredytowych z przeznaczeniem środków dla T. G. (1), to nie uczestniczył w procedurach przygotowania dokumentacji i składania wniosków kredytowych, bowiem tym zajmowali się T. G. (1) oraz pośrednicy kredytowi M. A. i A. H., zaś jego rola w istocie sprowadzała się do podpisania gotowych umów. Zważyć należało, iż D. K. nie miał nawet świadomości tego, iż dla celów umów kredytowych, które podpisał sfałszowano dokumenty w postaci faktur rzekomo potwierdzających sprzedaż bydła i tuczników do Zakładów (...) (gdyby oskarżony godził się na takie działanie, to całkowicie nielogiczne byłoby fałszowanie jego podpisów pod fakturami).

W świetle wskazanych okoliczności w ocenie sądu jako w pełni logiczna jawiła się wersja wydarzeń, iż dane D. K. oraz uprzednio pozyskane przez T. G. (1) dokumenty w postaci zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach, zaświadczenia o zatrudnieniu (przesłanego przez pracodawcę na adres poczty elektronicznej córki T. G. (1)), jak i dokumenty wytworzone dla celów kredytowych w postaci sfałszowanych faktur, zostały wykorzystane w oddziale A. Banku w G. przez inną nieustaloną osobę bez wiedzy samego D. K.. Wszak z zeznań T. G. (1) wynikało, że pośredniczki z którymi współpracowała dysponowały wszystkimi danymi oskarżonego i dokumentami niezbędnymi do wzięcia pożyczki w banku.

Sądowi nie umknęło przy tym, iż z pisma A. Banku (k. 267) wynikało, że wniosek o udzielenie pożyczki nr (...) był obsługiwany w tzw. procesie standardowym dla klienta indywidualnego dedykowanym do realizacji przez oddziały/centralę A. Banku (kanał: oddział). Jednocześnie z pisma tego wynikało, że wniosek mógł być złożony przez pośrednika i procesowany następnie w oddziale/centrali banku, ale w takiej sytuacji powinien być wybrany w systemie kanał: pośrednik lokalny i dostarczony do oddziału/centrali banku dokument: "Oświadczenie o przyjęciu przez P. kompletu informacji i dokumentów wymaganych do procesowania wniosku o produkt kredytowy", zatem bank byłby w posiadaniu danych pośrednika. Niemniej jednak ponownie przypomnieć należało, że w związku z procedowaniem wniosku o udzielenie pożyczki nr (...) doszło do wspomnianych już nieprawidłowości ze strony osób działających w imieniu banku skutkujących tym, iż nie zarchiwizowano dokumentu w postaci zgody na weryfikację w BIK (co rodzi uzasadnione podejrzenie, iż takiego dokumentu w ogóle nie było). W tej sytuacji nie sposób wykluczyć, że w systemie nie odnotowano we właściwy sposób, iż wniosek został złożony przez pośrednika. W ocenie sądu taka wersja wydarzeń znajduje wsparcie w zeznaniach P. L. (1). Wszak świadek, która zajmowała się obsługą wniosków o udzielenie pożyczki i ich wstępną weryfikacją, nie potrafiła wskazać, czy fakt złożenia wniosku przez pośrednika był odnotowywany w systemie zaraz na początku, czy dopiero jak kredyt zostanie uruchomiony. Co więcej, to świadek jasno wskazała, że możliwe jest, że na etapie weryfikacji nie zaznaczała, że przyszedł pośrednik, a nie klient. Korespondowało to ze stwierdzeniem świadka, że w przypadku wniosku złożonego przez pośrednika, na początku nie skanowała tego dokumentu, tylko na jego podstawie wprowadzała dane do systemu, już bez obecności pośrednika. Wreszcie podkreślić należało, iż świadkowi w ogóle nie było znane pojęcie "kanał pośrednika", którym operowano w piśmie z A. Banku. W konsekwencji w ocenie sądu informacje w posiadaniu których znajdował się A. Bank odnośnie rodzaju kanału wybranego w systemie nie były wystarczające do przyjęcia, iż w rzeczywistości to oskarżony stawił się w placówce banku celem wnioskowania o udzielenie pożyczki.

W konsekwencji sąd uniewinnił oskarżonego od zarzuconego mu czynu.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Sąd w związku z uniewinnieniem oskarżonego orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 632 pkt 2 kpk.

Podpis