Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. I C 128/21

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 marca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Alina Kowalewska

po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2021 r. w Giżycku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa C. 2 (...) w B.

przeciwko P. O.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn.akt I C 79/21

UZASADNIENIE

Powód C. 2 (...) B. pozwem z dnia 14 grudnia 2020 r. domagał się zasądzenia od pozwanego P. O. kwoty 841,93 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu oraz kosztów procesu. W uzasadnieniu powód podał, że wierzytelność dochodzona pozwem wynika z łączącej pozwanego umowy zawartej z (...) SA o numerze abonenckim 1. (...), której przedmiotem było świadczenie usług telekomunikacyjnych. Wierzytelność ta została zbyta przez (...) SA na rzecz U. 3 (...) na podstawie porozumienia nr 4 z dnia 23.11.2017r. sporządzonego do umowy ramowej cyklicznego przelewu wierzytelności z 07.09.2017r.

U. 3 (...) zbył wierzytelność na rzecz powoda umową przelewu wierzytelności z dnia 21.12.2017r.

Kwota dochodzona pozwem wynika z nieopłaconych dokumentów rozliczeniowych wystawionych na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych - 680,89zł,zaś 161,04zł to wysokość skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie, naliczonych od kwot poszczególnych nieopłaconych dokumentów rozliczeniowych od dnia następnego po dacie wymagalności do dnia 09.12.2020r.

Pozwany P. O. nie złożył odpowiedzi na pozew, nie stawił się na rozprawę i nie zajął stanowiska w związku z dochodzonym roszczeniem.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 21 grudnia 2017 r. powód zawarł z U. 3 (...)w W. umowę przelewu wierzytelności. Do umowy dołączono załącznik z danymi osobowymi pozwanego oraz wysokością nabytej przez powoda wierzytelności.

( dowód: umowa przelewu wierzytelność z dnia 21 grudnia 2017 - k. 15-16, wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy przelewu k.8)

Pismem z dnia 23 sierpnia 2018 r. powód poinformował pozwanego o cesji wierzytelności oraz wezwał go do zapłaty kwoty 738,58zł

( dowód: zawiadomienie z dnia 23 sierpnia 2018 r. - k. 6-7)

W dniu 9 grudnia 2020 r. został wystawiony przez powoda wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego nr (...), w którym widnieje zapis o nabyciu wierzytelności w kwocie 841,93zł wobec pozwanego, która wynikać miała z nieokreślonej bliżej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

( dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego nr (...) - k .- 5)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie załączonych do pozwu dokumentów.

Zdaniem sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Strony zobowiązane są w myśl przepisu art. 232 k.p.c. wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar udowodnienia faktów uzasadniających objęte pozwem roszczenie spoczywał na powodzie, który winien wykazać wszystkie okoliczności stanowiące podstawę żądania pozwu. W ocenie sądu powód nie wykonał tego obowiązku.

Zdaniem sądu, powód nie wykazał swojej legitymacji czynnej do występowania w przedmiotowej sprawie. Powód nie udowodnił, że przysługuje mu wierzytelność w stosunku do pozwanego wynikająca z rzekomo zawartej przez pozwanego umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych w wysokości dochodzonej pozwem. W ocenie sądu powód nie wykazał, że skutecznie nabył wierzytelność względem pozwanego od U. 3 (...) w W. wobec braku wykazania, że podmiot ten wcześniej nabył wierzytelność od spółki (...). Powód nie przedstawił także żadnego dowodu, że poprzednika prawnego i pozwanego łączyła wskazana w uzasadnieniu pozwu umowa o świadczenie usług oraz tego, iż została ona skuteczne wypowiedziana. Zdaniem sądu dowodem istnienia legitymacji czynnej oraz dochodzonej wierzytelności, ani jej wysokości nie może być oświadczenie zawarte w wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego.

Wprawdzie zgodnie z art. 339 § 1 i 2 k.p.c. sąd może wydać wyrok zaoczny na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany w wyznaczonym terminie nie złożył odpowiedzi na pozew. W przypadku wydania wyroku zaocznego przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o faktach zawarte w pozwie lub pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed posiedzeniem, chyba, że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Jednak zdaniem sądu w sprawie niniejszej istnieją uzasadnione wątpliwości, uniemożliwiające przyjęcie za prawdziwe twierdzeń powoda odnoszących się do legitymacji czynnej, istnienia, wysokości oraz wymagalności dochodzonego pozwem roszczenia. Podkreślić przy tym należy, że powód reprezentowany jest przez pełnomocnika profesjonalnego, który ma świadomość o obowiązkach dowodowych stron i konsekwencjach braku wykazania okoliczności, na których strona opiera swoje żądanie.

W tej sytuacji, pomimo zaistnienia formalnych przesłanek do wydania w sprawie wyroku zaocznego wskutek braku działania w sprawie pozwanego, sąd oddalił powództwo.

SSR Alina Kowalewska