Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 334/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. K. (1)

w okresie 29 lipca 2019 roku do 2 sierpnia 2019 roku w K., przy ul. (...) udaremnił kontrolującym upoważnionym z ramienia Urzędu Ochrony Danych Osobowych przeprowadzenie zaplanowanej kontroli przestrzegania przepisów o ochronie danych osobowych poprzez nieudostępnienie dokumentacji dotyczącej przetwarzania danych osobowych przez (...) sp. z o. o. z siedzibą w K. związanej z kwestią legalności przetwarzania danych osobowych przez (...) sp. z o. o. z siedzibą w K., w szczególności podstaw prawnych ich przekazywania lub udostępniania (...) sp. z o. o. sp. k. z siedzibą w P. przy ul. (...) (w zakresie realizacji umowy o współpracy z dnia 2 lutego 2017 roku na outsourcing usług telemarketingowych) oraz zasady działania systemu informatycznego, za pomocą którego wykonywane są połączenia telefoniczne na numery telefonów stacjonarnych i komórkowych według kryterium lokalizacji w celu prowadzenia telemarketingu, tj. o czyn z art. 108 ust. 1 Ustawy o ochronie danych osobowych.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Pełnienie przez P. K. (2) funkcji prezesa zarządu (...) sp. z o. o. z siedzibą w K..

odpis KRS

27-31

Skierowanie przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych na ujawniony w KRS adres siedziby (...) sp. z o. o. pisma o terminie i zakresie zaplanowanej kontroli.

Objęcie zakresem kontroli kwestia legalności przetwarzania danych osobowych przez (...) Sp. z o.o., w szczególności podstaw prawnych ich przekazania/udostępnienia (...) Sp. z o.o. sp.k. oraz zasadny działania systemu informatycznego, za pomocą którego wykonywane są połączenia telefoniczne na numery telefonów stacjonarnych i komórkowych według kryterium lokalizacji w celu prowadzenia telemarketingu.; zwrócenie się w tym piśmie o przygotowanie dokumentacji dotyczącej przetwarzania danych osobowych przez (...)

Odebranie w/w pisma w dniu 15 lipca 2019 roku przez pracownika Biura (...) i przesłanie jego skanu do (...) sp. z o.o. w dniu 15 lipca 2019 roku na adres e-mail podany w umowie podnajmu lokalu.

zeznania M. N.

23v-24v, 227-229

zeznania Z. P.

229-230

zeznania A. P. (1)

37v, 230-231

pismo z Urzędu Ochrony Danych Osobowych

4

wyciąg z internetowego śledzenia przesyłek

5

wydruk panelu

administracyjnego

56-58

Stwierdzenie przez upoważnionych do przeprowadzenia kontroli pracowników Urzędu Ochrony Danych Osobowych w dniu 29 lipca 2019 roku nieobecności osób reprezentujących pod adresem siedziby (...) sp. o. o. przy ul. (...) lok. 9 w K..

Ustalenie przez kontrolujących, że pod adresem siedziby kontrolowanej spółki znajduje się wyłącznie Biuro (...), od którego spółka podnajmuje lokal na tzw. wirtualne biuro.

Nieprzygotowanie przez prezesa zarządu spółki (...) dokumentów, o których mowa była w zawiadomieniu o kontroli,

Przesłanie w dniu 26 lipca 2019 roku do Biura (...) drogą elektroniczną przez P. K. (1) wypowiedzenia umowy podnajmu lokalu wraz z informacją o zaprzestaniu prowadzenia działalności przez (...) sp. z o. o. od dnia 26 lipca 2019 roku pod adresem ul. (...) lok. 9 w K..

zeznania M. N.

23v-24v, 227-229

zeznania Z. P.

229-230

zeznania A. P. (1)

37v, 230-231

umowa podnajmu lokalu z załącznikami

9-19

wypowiedzenie umowy najmu

6, 55

Ponowna nieudana próba przeprowadzenia kontroli w dniu 30 lipca 2019 roku podmiotu (...) przez pracowników Urzędu Ochrony Danych Osobowych wobec nieobecności osoby reprezentującą w/w spółkę.

zeznania M. N.

23v-24v, 227-229

zeznania Z. P.

229-230

Brak uprzedniej karalności P. K. (1)

karta karna

270

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania M. N.

zasługiwały na przymiot wiarygodności w całości, ponieważ świadek szczegółowo, w sposób logiczny, rzeczowy i wyważony odniósł się do okoliczności zdarzenia zaczynając od powiadomienia podmiotu (...)o terminie i zakresie planowanej kontroli aż do przybycia na miejsce kontroli i braku możliwości jej przeprowadzenia z uwagi na nieobecność osób reprezentujących spółkę. Wiedza świadka pochodziła bezpośrednio z podjętych przez nią czynności i jako taka nie budziła wątpliwości. Ponadto zeznania świadka były spójne z treścią zeznań świadków A. P. (1) i Z. P., jak również znalazły potwierdzenie w dowodach z dokumentów. Ich wiarygodności nie podważała okoliczność, że świadek błędnie zeznał, że podmiot (...) został powiadomiony o kontroli w dniu 15 sierpnia 2019 roku pismem z 11 sierpnia 2019 roku, choć jak wynika z dokumentów powyższe miało miejsce w ten dni w lipcu 2019 roku, albowiem powyższe rozbieżności z uwagi czas jaki upłynął między przesłuchaniem w toku postępowania przygotowawczego a przesłuchaniem w postępowaniu sądowym były zrozumiałe.

zeznania A. P. (1)

wiarygodne w całości. Zeznając A. P. (1) potwierdziła, że odebrała w dniu 15 lipca 2019 roku pismo nadane przez UODO informujące o planowanej kontroli (...) sp. z o. o., które następnie zeskanowała i przesłała na podany w umowie podnajmu lokalu przez (...) sp. z o. o. adres e-mail. Powyższe znalazło potwierdzenie w wydruku panelu administracyjnego. Świadek zeznał również, że w dniu 26 lipca 2019 roku P. K. (2) nadesłał drogą mailową wypowiedzenie umowy podnajmu lokalu wraz z informacją, że od 26 lipca 2019 roku spółka (...) nie będzie prowadzić działalności pod adresem najmowanego lokalu. Wątpliwości nie budziły również dalsze zeznania świadka, ponieważ były one spójne z treścią zeznań pozostałych przesłuchanych w toku postępowania świadków M. N. i Z. P. oraz korespondowały z zabezpieczonymi w trakcie postępowania przygotowawczego dowodami z dokumentów. Zeznania świadka były logiczne i spójne, dlatego nie nasuwały wątpliwości co do wiarygodności.

zeznania Z. P.

wiarygodne w całości. Relacja świadka odnosiła się do kluczowych kwestii dotyczących braku możliwości przeprowadzenia kontroli (...) sp. z o. o. wobec ustalenia, że siedzibą spółki jest biuro obsługi korespondencji oraz nieobecności reprezentanta spółki lub osoby przez niego wskazanej. Wszystko, o czym zeznał świadek znajdowało potwierdzenie w zeznaniach świadków M. N. i A. P. (1), jak i pozostałych dowodach z dokumentów. Zeznając świadek odniósł się do faktycznie zaobserwowanych na miejscu kontroli wydarzeń. Okoliczności, o których zeznał świadek stanowiły spójną, logiczną i rzeczową całość.

wyciąg z internetowego śledzenia przesyłek

wiarygodność i autentyczność tego dokumentu, jak również prawdziwość danych w nim zawartych nie budziła zastrzeżeń Sądu. Dokument ten korespondował z zeznaniami świadków M. N. i A. P. (1). Ponadto żadna ze stron nie kwestionowała jego autentyczności.

wypowiedzenie umowy najmu

wiarygodny dokument, strony nie kwestionowały istnienia, ani autentyczności tego dokumentu. Nie budził także zastrzeżeń sądu.

umowa podnajmu lokalu z załącznikami

pełnowartościowy dowód w sprawie, ponieważ sporządzony został przez profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Sąd nie powziął informacji o fałszywości lub sporządzeniu tychże dokumentów w sposób nierzetelny. Niekwestionowany przez strony co do autentyczności.

odpis KRS

zasługiwał na wiarę. Sporządzony przez osoby lub instytucje do tego powołane w ramach ich kompetencji i w zakresie zadań, nie nasuwał żadnych wątpliwości co do rzetelności i autentyczności, strony również nie podnosiły tego zarzutu.

karta karna

wiarygodny dowodów. Rzetelność i prawdziwość danych w niej zawartych nie budziła zastrzeżeń sądu, strony postępowania również nie zgłaszały żadnych uwag w tym zakresie. Dokument ten sporządzony został przez osoby lub instytucje do tego powołane w ramach ich kompetencji i w zakresie zadań.

wydruk panelu administracyjnego

pełnowartościowy dowód w sprawie, ponieważ pochodził z prawidłowo działającego systemu, z którego korzystał profesjonalny podmiot w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Sąd nie powziął informacji o fałszywości lub sporządzeniu tego dokumentu w sposób nierzetelny. Niekwestionowany przez strony co do autentyczności.

pismo z Urzędu Ochrony Danych Osobowych

zasługiwało na przymiot wiarygodności. Dokument sporządzony przez podmiot do tego powołany w ramach przynależnych jemu kompetencji i zakresu zadań. Sąd nie znalazł powodów, aby kwestionować jego rzetelność i autentyczność. Brak było jednocześnie wątpliwości co do tego, że dokument ten został przesłany przez pracownika Biura (...) drogą mailową do oskarżonego na podany przez niego w umowie podnajmu lokalu.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia P. K. (2)

w całości nie zasługiwały na obdarzenie ich przymiotem wiarygodności. Przyjęta przez niego linia obrony opierająca się na twierdzeniach, że nie udaremnił przeprowadzenia kontroli nie wytrzymuje konfrontacji z dowodami uznanymi przez sąd za wiarygodne. Po pierwsze, nawet jeżeli oskarżony chciał skorzystać z "przywileju" nieobecności w trakcie kontroli, to w celu zabezpieczenia prawidłowego przebiegu kontroli zobowiązany był wskazać osobę upoważnioną do reprezentowania go w trakcie kontroli. Upoważnienie to powinno mieć formę pisemną. Tymczasem jak wynika ze zgromadzonych dowodów oskarżony nie tylko sam nie stawił się w miejscu kontroli, ale nie wskazał również osoby upoważnionej do reprezentowania (...) sp. z o. o. podczas zaplanowanej kontroli pracowników UODO. Już wówczas naruszył on pierwszy z nałożonych na niego przez ustawę o ochronie danych osobowych obowiązek, o którym mowa w art. 83 ust. 2. Trudno przy tym uznać, aby w przypadku nieobecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej, A. P. (2) będąca pracownikiem Biura (...), od którego podmiot (...) podnajmował lokal, była osobą czynną w lokalu przedsiębiorstwa. Wszak z treścią upoważnienia (...) posiadało zgodę na odbiór, skanowanie i przesyłanie korespondencji na żądanie (...) sp. z o. o. Powyższe zaś nie pozwala uznać, aby wykonywała ona czynności prawne bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą i, aby podejmowała je w imieniu (...) sp. z o. o. z osobami korzystającymi z usług tego przedsiębiorstwa. Nie sposób również uznać, aby "wirtualne biuro" stanowiło lokal przeznaczony do obsługi publiczności. Kontrolujący nie mogli zatem skorzystać z innych działań, do których uprawniały ich przepisy ustawy o ochronie danych osobowych. Jednakowoż sama możliwość wejścia kontrolujących do biura, nie stanowi o tym, że mogli oni zrealizować pozostałe uprawnienia określone w art. 84 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych, w szczególności dotyczące wglądu do dokumentów i informacji mających bezpośredni związek z zakresem przedmiotowym kontroli czy przeprowadzenia oględzin systemów informatycznych służących do przetwarzania danych. Twierdzenia o możliwości przeprowadzenia kontroli z uwagi na obecność w lokalu przedsiębiorstwa (...) sp. z o. o. A. P. (2) stanowi zatem nieznajdującą uzasadniania w obowiązujących przepisach próbę przerzucenia na nią obowiązków związanych z kontrolą ciążących na reprezentującym spółkę, mającą skutkować się od poniesienia odpowiedzialności karnej.

Po drugie, twierdzenia, że oskarżony nie został bezpośrednio wezwany do udzielenia informacji lub przekazania dokumentów mających związek z zakresem zaplanowanej kontroli mijają się z prawdą. Przede wszystkim świadek A. P. (2) zeznała, że odebrała pismo z Urzędu Ochrony Danych Osobowych z dnia 11 lipca 2019 roku informującego o terminie i zakresie planowanej kontroli, które po zeskanowaniu przesłała na adres mailowy (...) sp. z o. o. podany w umowie podnajmu lokalu. Powyższe znajduje również potwierdzenie w dokumencie w postaci panelu administracyjnego. Nadto pismo UODO wysłane zostało na ujawniony w KRS adres siedziby spółki. Co istotne sam oskarżony w dniu 26 lipca 2019 roku przesłał z tego samego adresu mailowego, na który wysłano zeskanowaną korespondencję, wypowiedzenie umowy podnajmu lokalu. Nieprzekonujące w świetle doświadczenia życiowego jest, aby wysyłając wypowiedzenie umowy w dniu 26 lipca 2019 roku, oskarżony nie sprawdził zawartości skrzynki mailowej oraz nie zapoznał się z przesłaną przez Biuro (...) korespondencją, w tym z pismem z UODO, zwłaszcza gdy (...) sp. z o. o. i Biuro (...) łączyła umowa, której przedmiotem było m. in. przesyłanie korespondencji. Wreszcie nawet jeżeli oskarżony wówczas już podejmował działania zmierzające do zakończenia działalności spółki, to do otwarcia likwidacji doszło dopiero z dniem przyjęcia uchwały o rozwiązaniu spółki, a ta jak wynika z odpisu KRS podjęta została dopiero 30 lipca 2019 roku, czyli dzień po zaplanowanym terminie przeprowadzenia kontroli. Trudno zatem uznać, że oskarżony nie tylko nie wiedział o kontroli, ale również aby nie prowadząc od 26 lipca 2019 roku działalności pod ujawnionym w KRS adresem, o czym poinformował mailem Biuro (...), nie posiadał ani nie przechowywał żadnych dokumentów, które miały stanowić przedmiot kontroli z uwagi na ich zlikwidowanie i to jeszcze przed formalnym otwarciem likwidacji spółki. Zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej przez oskarżonego związanej z przetwarzaniem danych osobowych na trzy dni przed planowaną kontrolą i zlikwidowanie w tym czasie żądanych przez kontrolujących dokumentów budzi poważne wątpliwości, ponadto nie znajduje innego wytłumaczenia, aniżeli tego, że zostało ono podjęte w celu udaremnienia kontroli UODO.

Na końcu wskazać należy, że fakt nałożenia na (...) sp. z o. o. w likwidacji reprezentowaną przez oskarżonego w postępowaniu administracyjnym prowadzonym przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych kary pieniężnej, nie sprzeciwia się prowadzeniu postępowania karnego. Kara administracyjna nie posiada bowiem cech i funkcji właściwych karom penalnym, nie jest formą odpowiedzialności karnej, czy odpłatą za popełniony czyn, a stanowi reakcję na naruszenie obowiązków wynikających z przepisów prawa przez podmiot zarządzany przez oskarżonego.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

P. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 108 ust 1 ustawy o ochronie danych osobowych podlega karze, kto udaremnia lub utrudnia kontrolującemu prowadzenie kontroli przestrzegania przepisów o ochronie danych osobowych.

Udaremnienie wykonania czynności kontrolnej to działanie lub zaniechanie polegające na całkowitym uniemożliwieniu jej wykonania. Utrudnianie to takie zachowanie, które wpływa na przebieg czynności kontrolnej i prowadzi do jej zakłócenia (P. Barta, w: Litwiński, Komentarz OchrDanychU, s. 313). Z kolei J. Barta, P. Fajgielski i R. Markiewicz wskazują, że przy interpretacji użytych w komentowanym przepisie terminów "udaremnianie" i "utrudnianie" można odwołać się do dorobku doktryny prawa karnego, ukształtowanego na gruncie art. 225 KK, w którym to przepisie ustawodawca posłużył się tymi sformułowaniami. Udaremnianie dokonania czynności kontrolnej oznacza niedopuszczenie do przeprowadzenia czynności, uniemożliwienie jej przeprowadzenia, natomiast utrudnianie wykonania czynności kontrolnej polegać może na stwarzaniu trudności, przeszkód, które zakłócają prawidłowy tok procesu kontroli (J. Barta, w: Litwiński, Komentarz OchrDanychU, s. 313).

Przestępstwo stypizowane w art. 108 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych może zostać popełnione wyłącznie umyślnie. Jego sprawca musi więc chcieć jego popełnienia albo, przewidując taką możliwość, na nią się godzić. Nie popełnia przestępstwa sprawca, który działa nieumyślnie (zob. M. Czerniawski, M. Kawecki (red.), Ustawa o ochronie danych osobowych. Komentarz, Warszawa 2019, Legalis).

Odnosząc powyższe do realiów niniejszej sprawy, Sąd opierając się na zgromadzonych dowodach z dokumentów w postaci pisma UODO, wydruków z panelu administracyjnego i elektronicznego śledzenia przesyłek, umowy podnajmu lokalu wraz z załącznikami, wypowiedzenia umowy oraz zeznań świadków M. N., Z. P. i A. P. (2), doszedł do przekonania, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona występku z art. 108 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych. Bezspornym w sprawie było to, że siedziba (...) sp. z o. o. mieściła się przy ul. (...) w K. oraz, że oskarżony P. K. (2) będąc prezesem spółki był uprawniony do jej reprezentowania. Z przeprowadzonych dowodów wynikało również, że na ujawniony w KRS adres spółki (...) Urząd Ochrony Danych Osobowych przesłał pismo informujące o terminie i zakresie planowanej kontroli, którego skan A. P. (2) przesłała na podany w umowie o podnajem lokalu przez oskarżonego adres e-mail. Informacja o przeprowadzeniu kontroli została zatem skutecznie doręczona oskarżonemu. Kwestia zaś tego czy oskarżony zapoznał się z pismem UODO, pozbawiona jest znaczenia dla oceny tego czy dopuścił się przestępstwa udaremnienia kontroli, ponieważ nie wyłącza ona skuteczności doręczenia jemu pisma informującego o planowanej kontroli przez UODO. Wypada przy tym zauważyć, że oskarżony z tego samego adresu e-mail, na który przekazano skan pisma, trzy dni przed planowaną kontrolą, przesłał wypowiedzenie umowy podnajmu lokalu. NIe jest prawdopodobne w świetle doświadczenia życiowego, aby oskarżony nie zapoznał się z całością przesłanej przez (...) korespondencji w ramach realizacji umowy podnajmu lokalu, skoro umowę tę chciał wypowiedzieć. Zakres kontroli szczegółowo określała zaś treść pisma. Nie budzi wątpliwości również fakt, że w dniu zaplanowanej kontroli w siedzibie spółki kontrolujące osoby nie zastały oskarżonego, który w złożonych pismach procesowych nie kwestionował tejże okoliczności. Zauważyć jednak należy, iż przepis art. 83 ust. 2 ustawy o ochronie danych osobowych w sytuacji braku obecności kontrolowanego, nakłada na niego obowiązek pisemnego wskazania osoby upoważnionej do reprezentowania go w trakcie kontroli. Oskarżony P. K. (1) nie uczynił zadość powyższemu obowiązkowi. Brak obecności oskarżonego albo osoby przez niego upoważnionej skutkowało udaremnieniem przeprowadzenia zaplanowanej przez pracowników Urzędu Ochrony Danych Osobowych kontroli, w szczególności że nie przygotował także dokumentacji, o co był poproszony w piśmie zawiadamiającym go o terminie i zakresie kontroli. Pomimo dwukrotnej obecności kontrolujących w miejscu, które wskazane było w KRS jako siedziba spółki, ani razu nie doszło do sytuacji, w której kontrolującym przedstawiono by materiały dotyczące udostępnienia (...) danych osobowych oraz zasad działania systemu infromatycznego. Podkreślić należy, że oskarżony nie stawił się w dniu kontroli, nie upoważnił pisemnie żadnej osoby do reprezentowania go w trakcie kontroli, a tym bardziej nie zapewnił warunków i środków niezbędnych do sprawnego przeprowadzenia kontroli, np. poprzez sporządzenie we własnym zakresie kopii lub wydruków dokumentów oraz informacji zgromadzonych na nośnikach, w urządzeniach czy systemach, o których mowa w przepisie art. 84 ust. 1 pkt 3 ustawy o ochronie danych osobowych, zwłaszcza że biuro spółki było wirtualne, a tym samym wiedział, że w ten sposób kontrola nie zostanie przeprowadzona. Powyższe wprost wynika z logiki zdarzeń. Fakt, że doszło do udaremnienia kontroli nie sprowadza się do uznania, że oskarżony P. K. (1) był nieobecny w siedzibie spółki, ale do tego, że nie dopełnił ciążących na nim obowiązków określonych przepisami ustawy o ochronie danych osobowych, w tym poprzez zaniechanie wskazania pisemnie osoby upoważnionej do reprezentowania go w trakcie kontroli (art. 83 ust. 2) czy zapewnienia warunków i środków niezbędnych do sprawnego przeprowadzania kontroli (art. 84 ust. 2 ustawy o ochronie danych osobowych), a których niedopełnienie obarczone jest sankcją karną. Osobą upoważnioną w żadnym wypadku nie była A. P. (1), ponieważ trudno uznać ją za osobę "czynną", z którą można dokonywać czynności prawnych, jakie zwykle dokonywane są z przedstawicielami kontrolowanego przedsiębiorstwa. Natomiast fakt ukarania oskarżonego karą administracyjną, nie sprzeciwia się prowadzeniu postępowania karnego. Podsumowując, okoliczności podniesione w pismach procesowych miały na celu odwrócenie uwagi od meritum sprawy, lecz nie zmieniają w ocenie jego sprawstwa i winy.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. K. (1)

I

I

Wymierzając karę P. K. (2) Sąd miał na uwadze stopień winy, społeczną szkodliwość czynu oraz dyrektywy określone w art. 53 § 1 i § 2 kk.

W sprawie brak było okoliczności, które mogłyby obniżyć wysoki stopień winy P. K. (2). Niewątpliwie miał on świadomość tego, jakiego czynu się dopuszcza i miał wolę jego dokonania. Jako osoba dorosła, dodatkowo zasiadająca w zarządzie spółki przetwarzającej dane osobowe, niewątpliwie wiedział o ciążących na nim obowiązkach nałożonych ustawą o ochronie danych osobowych. Nie działał on również w szczególnych warunkach, które wyłączałyby możliwość przypisania mu winy w czasie czynu.

Stopień społecznej szkodliwości należało ocenić jako znaczny. P. K. (2) swoim zachowaniem uniemożliwił ocenę rozmiarów wyrządzonej lub grożącej szkody w związku z przetwarzaniem danych osobowych. Rodzajem naruszonego dobra była ochrona informacji, jakimi były dane osobowe. Zachowanie oskarżonego miało charakter przemyślany, na co wskazywało sukcesywne podejmowanie przez niego kolejnych czynności mających wyłączyć jego odpowiedzialność. Oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu umyślnie i to z zamiarem bezpośrednim. Sposób zachowania oskarżonego wskazuje na jego nieprawidłowy stosunek do obowiązującego prawa, podczas gdy standardy znajomości przepisów prawa, jak i ich respektowania jako reprezentanta spółki kapitałowej są wyższe, aniżeli w przypadku przeciętnego obywatela. Oskarżony nie podjął wynikającego z regulacji prawnych działania, a tym samym naruszył ciążące na nim obowiązki wprost wynikające z ustawy o ochronie danych osobowych.

Jednocześnie jako okoliczność łagodzącą uwzględniono brak uprzedniej karalności.

Uwzględniając powyższe okoliczności oraz konieczność spełnienia celów prewencyjnych za adekwatną karę uznano karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 30 zł.

Ustalając wysokość jednej stawki dziennej w dolnej granicy sąd miał na względzie warunki majątkowe oskarżonego. Aktualnie oskarżony udziela pomocy swojemu ojcu w gospodarstwie, a na utrzymaniu posiada dziecko w wieku 18 lat. Niemniej posiada on określone warunki do podjęcia zatrudnienia, w szczególności doświadczenie zawodowe. Liczba stawek dziennych dostosowana została do stopnia kryminalnej zawartości przypisanego oskarżonemu czynu.

Wymierzona kara grzywny uwzględnia stopień winy oskarżonego, społeczną szkodliwość czynu oraz możliwości finansowe oskarżonego, uwzględnia jego właściwości i warunki osobiste, jak również spełnia wymogi zarówno prewencji indywidualnej i generalnej.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 zł tytułem opłaty oraz kwotę 685,51 zł tytułem zwrotu wydatków.

Wysokość opłaty ustalono na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych, zaś wysokość wydatków stanowią: ryczałt za doręczanie pism w postępowaniu przygotowawczym i w postępowaniu sądowym – po 20 zł, opłata za informacje z KRK – 30 zł oraz koszty podróży, diety i utraconego zarobku świadka - 615,51 zł

Sąd nie znalazł podstaw, aby zwolnić oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych, ponieważ jest on zdolny do uzyskania takich dochodów, aby koszty postępowania uiścić. Ponadto konieczność poniesienia przez oskarżonego kosztów pozytywnie wpłynie na sferę społecznego odbioru rozstrzygnięć sądowych, zwłaszcza że te zostały wygenerowane na skutek postępowania oskarżonego i trudno uznać za sprawiedliwe, aby skutki finansowe tego zachowania ponosił ogół społeczeństwa.

1.Podpis

sędzia Justyna Koska-Janusz