Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2021 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Asesor sądowy K. K.

Protokolant: stażysta Patrycja Karda

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2021 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa Agencji Mienia Wojskowego w W. Oddział (...) w S.

przeciwko A. C. (1)

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt III C 1124/20

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2016 roku Agencja Mienia Wojskowego z siedzibą w W. wniosła do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew, którym żądała zasądzenia od A. C. (1) i A. C. (2) solidarnie kwoty 1 016,12 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania pozwu Agencja Mienia Wojskowego z siedzibą w W. podniosła, że od dnia 27 lipca 2000 roku wynajmowała S. C. będący w jej zasobach lokal mieszkalny położony w S. przy Al. (...). Po śmierci najemcy, pozwani A. C. (1) i A. C. (2), nie nabyli uprawnienia do zawarcia umowy najmu lokalu po śmierci S. C. i od tego czasu zajmują przedmiotowy lokal bezumownie. Zważywszy, że pozwani nie posiadają tytułu prawnego do zajmowania lokalu, zobowiązani są do uiszczania na rzecz powoda odszkodowania w wysokości 100% opłaty za używanie lokalu, a od dnia doręczenia wezwania do jego opuszczenia w wysokości 150% opłaty za jego używanie. Pozwani z obowiązku tego się nie wywiązywali i zaległość z tego tytułu za okres od kwietnia 2016 roku do lipca 2016 roku wynosi 1 000,12 złotych. Powód domaga się nadto zapłaty kwoty 16 złotych tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie skapitalizowanych za okres od dnia 16 kwietnia 2016 roku do dnia 15 lipca 2016 roku.

W dniu 9 grudnia 2016 roku referendarz sądowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z treścią żądania pozwu (ówczesna sygn. akt VI Nc – e (...)).

Pozwani nie zaskarżyli nakazu zapłaty w przepisanym terminie, wobec czego stwierdzono jego prawomocność i postanowieniem z dnia 2 marca 2017 roku nadano temu orzeczeniu klauzulę wykonalności.

Pismem z dnia 11 marca 2020 roku pozwana A. C. (1) wniosła o przywrócenie terminu do zaskarżenia wydanego w sprawie nakazu zapłaty, podnosząc, ze jego odpis nie został jej skutecznie doręczony, ponieważ w dacie awizacji przesyłki nie zamieszkiwała pod adresem wskazanym w pozwie. W odniesieniu do żądania pozwu podniosła natomiast, że w okresie od kwietnia 2016 roku do lipca 2016 roku, nie zamieszkiwała w lokalu przy Al. (...), a zatem nie miała obowiązku uiszczania odszkodowania.

Postanowieniem z dnia 19 maja 2020 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie odrzucił wniosek pozwanej A. C. (1) o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od wydanego w sprawie nakazu zapłaty, i uznając, że orzeczenie to zostało przez nią skutecznie zaskarżone, przekazał sprawę do rozpoznania w części co do tej pozwanej Sądowi Rejonowemu Szczecin – Centrum w Szczecinie.

Agencja Mienia Wojskowego w W. podtrzymała żądanie pozwu w stosunku do A. C. (1), podnosząc, że fakt jej zamieszkiwania w lokalu przy Al. (...) został ustalony na podstawie informacji Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w S. z dnia 18 maja 2018 roku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 lipca 2000 roku poprzednik prawny Agencji Mienia Wojskowego w W. – Wojskowa Agencja Mieszkaniowa w W. Oddział Terenowy w S. zawarła ze S. C. umowę najmu lokalu mieszkalnego położonego w S. przy Al. (...). Umowa została zawarta na czas nieoznaczony.

Jako osoba uprawniona do zamieszkiwania w lokalu wskazany został A. C. (2).

Niesporne, a nadto dowód:

- umowa najmu lokalu k. 38 – 40.

Pismem z dnia 27 czerwca 2012 roku A. C. (2) wystąpił do Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. Oddziału Terenowego w S. o uregulowanie stanu prawnego lokalu przy Al. (...) i zawarcie z nim umowy najmu, wskazując, że S. C. zmarł, a aktualnie w lokalu zamieszkuje on wraz z żoną A. C. (1).

Pismem z dnia 6 lipca 2012 roku Wojskowa Agencja Mieszkaniowa w W. odmówiła zawarcia umowy najmu, podnosząc, że w świetle treści przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 1995 roku o zakwaterowaniu sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 roku, Nr 206, poz. 1367 ze zm.), nie należy on do kręgu podmiotów, z którymi możliwe jest zawarcie umowy najmu lokalu pozostającego w zasobach Agencji Mienia Wojskowego. Nadto wezwano go do opuszczenia lokalu, w terminie 30 dni od dnia doręczenia pisma, pod rygorem wystąpienia z pozwem o opróżnienie i wydanie lokalu.

Dowód:

- pismo z dnia 27.06.2012 r. k. 41,

- pismo z dnia 06.07.2012 r. wraz ze zwrotnymi potwierdzeniami odbioru k. 42 – 44.

A. K. wyprowadziła się z lokalu przy Al. (...) we wrześniu 2013 roku i zamieszkała u konkubenta S. K.. W lokalu przy Al. (...) nie pozostały żadne jej rzeczy. Z dniem 23 marca 2015 roku jej związek małżeński z A. C. (2) został rozwiązany przez rozwód. Nie powróciła już do lokalu przy Al. (...) i w dniu 22 kwietnia 2015 roku wymeldowała się z niego.

Dowód:

- pismo z dnia 08.09.2014 r. k. 40 – 40 verte w aktach SO w Szczecinie X RC 3056/13,

- wniosek z dnia 03.07.2015 r. k. 66 w aktach SO w Szczecinie X RC 3056/13 k. 66.

- kopia wyroku SO w Szczecinie z dnia 23 lutego 2015 r. w sprawie X RC 3056/13 k. 20,

- zaświadczenie o wymeldowaniu k. 19 verte,

- zeznania świadka S. K. k. 81 verte.

W okresie od kwietnia 2016 roku do lipca 2016 roku Agencja Mienia Wojskowego w W. naliczała odszkodowanie za bezumowne zajmowanie lokalu położonego w S. przy Al. (...) odpowiednio w kwotach:

- za kwiecień 2016 roku – 80,01 złotych,

- za maj 2016 roku – 80,01 złotych,

- za czerwiec 2016 roku – w łącznej kwocie 414,52 złotych,

- za lipiec 2016 roku – w łącznej kwocie 425,58 złotych.

Należność z tytułu odszkodowania za bezumowne zajmowanie lokalu położonego w S. przy Al. (...) za okres od kwietnia 2016 roku do lipca 2016 roku wynosi 1 000,12 złotych.

Odsetki ustawowe za opóźnienie w spełnieniu świadczenia z tytułu odszkodowania za bezumowne zajmowanie lokalu położonego w S. przy Al. (...) naliczone za okres od dnia 16 kwietnia 2016 roku do dnia 15 lipca 2016 roku wynoszą 16 złotych.

Dowód:

- kartoteka konta k. 51 – 53.

Pismami z dnia 27 lipca 2016 roku Agencja Mienia Wojskowego w W. wezwała A. C. (2) i A. C. (1) do zapłaty kwoty 1 007.13 złotych tytułem odszkodowania za bezumowne zajmowanie lokalu położonego w S. przy Al. (...).

Przesyłka zawierająca wezwanie do zapłaty skierowane do A. C. (1) na adres: S., Al. (...) została zwrócona jako niepodjęta w terminie.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty skierowane do A. C. (2) wraz ze zwróconą przesyłką k. 45 – 47,

- wezwanie do zapłaty skierowane do A. C. (1) wraz ze zwróconą przesyłką k. 48 – 50.

Toczące się z wniosku Agencji Mienia Wojskowego przeciwko A. C. (1) postepowania egzekucyjne dotyczą zadłużenia z tytułu opłat za lokal przy Al. (...) powstałego w okresie, kiedy zamieszkiwała w lokalu.

Dowód:

- postanowienie komornika sądowego w sprawie Km 1049/20 k. 70,

- postanowienie komornika sądowego w sprawie Km 1/17 k. 71,

- pismo komornika sądowego w sprawie Km 686/15 k. 72,

- zawiadomienie o zajęciu rachunku bankowego w sprawie Km 686/15 k. 73.

18 maja 2018 roku Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w S. poinformował Agencję Mienia Wojskowego w W., że nie ma możliwości sporządzenia karty informacyjnej na temat Pani A. C. (1), zam. Al. (...), S., z uwagi na brak kontaktu z nią. A. C. (1) nie odpowiedziała na prośby o zgłoszenie się pozostawione pod ww. adresem.

Dowód:

- pismo (...) w S. z dnia 18.05.2018 r. k. 69.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się nieuzasadnione.

Podstawę prawną żądania pozwu stanowi przepis art. 41 ust. 5 w zw. z art. 29 b ustawy z dnia 22 czerwca 1995 roku o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z treścią którego za okres zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym, internacie albo kwaterze internatowej do dnia doręczenia wezwania, o którym mowa w ust. 4 (tj. wezwania do opróżnienia lokalu w terminie 30 dni od dnia wezwania), żołnierz jest obowiązany uiszczać odszkodowanie w wysokości opłaty za używanie lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej oraz opłaty pośrednie, a za okres od dnia doręczenia wezwania do dnia opróżnienia, odszkodowanie w wysokości 150% opłaty za używanie lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwatery internatowej oraz opłaty pośrednie. Do odszkodowania należnego za zamieszkiwanie w internacie albo w kwaterze internatowej nie stosuje się przepisu art. 53 ust. 1.

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów prywatnych złożonych przez strony oraz wskazanych przez pozwaną dokumentów zawartych w aktach sprawy prowadzonej przez Sąd Okręgowy w Szczecinie pod sygn. akt X RC 3056/13, co do prawdziwości i wiarygodności których nie powziął zastrzeżeń oraz na podstawie zeznań świadka S. K., które w ocenie Sądu zasługiwały na wiarę.

Niesporne jest, że pozwanej A. C. (1) w okresie spornym nie przysługiwało prawo do zajmowania lokalu mieszkalnego położonego w S. przy Al. (...).

Pozwana zaprzeczyła natomiast, aby w spornym okresie zamieszkiwała w przedmiotowym lokalu, wobec czego okoliczność ta stała się miedzy stronami sporna, a zatem strona powodowa, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, winna fakt ten udowodnić, stosownie do treści przepisu art. 6 k.c.

W świetle cytowanego przepisu art. 41 ust. 5 ustawy o zakwaterowaniu sił zbrojnych RP przesłanką obciążenia obowiązkiem zapłaty odszkodowania jest zamieszkiwanie w lokalu bez tytułu prawnego. Obowiązek zaś uiszczania odszkodowania za bezumowne zamieszkiwanie powstaje z chwilą utraty tytułu prawnego do lokalu albo zajęcia lokalu mimo braku do tego tytułu prawnego i trwa aż do dnia opróżnienia lokalu.

Ustawa o zakwaterowaniu sił zbrojnych RP w art. 1 a pkt 5 definiuje zamieszkiwanie w lokalu jako przebywanie i korzystanie z lokalu mieszkalnego. Okres sporny obejmuje kwiecień 2016 roku – lipiec 2016 roku, a zatem strona powodowa winna udowodnić, że w okresie tym pozwana zamieszkiwała w lokalu przy Al. (...).

Strona pozwana wykazała, że w spornym okresie nie zamieszkiwała w lokalu przy Al. (...) w powyższym rozumieniu. Jak wynika z zeznań świadka S. K., A. C. (1) wyprowadziła się z lokalu przy Al. (...) we wrześniu 2013 roku i zamieszkała u niego. Opuszczając ten lokal zabrała wszystkie swoje rzeczy osobiste. W toku postępowania w sprawie o rozwód, od dnia 9 września 2014 roku posługiwała się innym adresem i pod tym innym adresem odbierała korespondencję. Z dniem 23 marca 2015 roku jej związek małżeński z A. C. (2) został rozwiązany przez rozwód. Nie powróciła już do lokalu przy Al. (...) i w dniu 22 kwietnia 2015 roku wymeldowała się z niego, co wynika z treści zaświadczenia o wymeldowaniu. Strona powodowa nie zaoferowała żadnego dowodu, który pozwoliłby na podważenia prawdziwości i wiarygodności powyższych dowodów i poczynienie w tym zakresie ustaleń faktycznych zgodnych ze stanowiskiem strony powodowej. W szczególności dowodu takiego nie stanowi fakt, że przeciwko pozwanej toczą się postępowania egzekucyjne o zapłatę zaległości z tytułu odszkodowania za zamieszkiwanie w lokalu bez tytułu prawnego i pozwana nie przeczy obowiązkowi zapłaty, gdyż jak wyjaśniła pozwana dotyczą one okresu, kiedy faktycznie zamieszkiwała w lokalu i poczuwa się do regulowania należności z tego tytułu. Roszczenia zaś dochodzone w niniejszej sprawie, dotyczące okresu od dnia 15 kwietnia 2016 roku do dnia 15 lipca 2016 roku, neguje. O fakcie zamieszkiwania pozwanej przy Al. (...) w spornym okresie, tj. kwiecień 2016 – lipiec 2016, nie świadczy również i treść pisma (...) w S. z dnia 18 maja 2018 roku. Z jego treści nie wynika, aby podmiot ten poczynił jakiekolwiek własne ustalenia pozwalające na stwierdzenie, że w okresie kwiecień 2016 – lipiec 2016 pozwana mieszkała w tym lokalu. Wręcz przeciwnie, z pisma wynika, że nie udało się nawiązać żadnego kontaktu z pozwaną pod ww. adresem, nie odpowiadała ona na kierowane na piśmie prośby o kontakt

Reasumując powyższe rozważania wskazać należy, że strona powodowa nie wykazała aby pozwana w spornym okresie faktycznie zamieszkiwała w lokalu przy Al. (...), co skutkuje oddaleniem powództwa w całości.