Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 24 września 2020 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu XI Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Małecka

Protokolant: Małgorzata Kotulska

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2020 r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą we W.

przeciwko R. P.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 287 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XI C 755/20

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym dnia 2 grudnia 2019 r. do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie strona powodowa Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) we W. domagała się zasądzenia od pozwanego R. P. kwoty 651,49 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz obciążenia pozwanego kosztami postępowania na rzecz strony powodowej.

Uzasadniając pozew strona powodowa podała, iż pozwany korzystał z lokalu mieszkalnego położonego we W. pryz ul. (...) w oparciu o przysługujące mu spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w powodowej spółdzielni, lecz nie uregulował opłaty ze sierpień 2016 r. w wysokości 480,06 zł, odsetkami w wysokości 96,62 zł i koszty windykacji w wysokości 7,80 zł.

Postanowieniem z dnia 24 lutego 2020 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu

Dnia 8 czerwca 2020 r. został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwany R. P. wniósł w dniu 7 lipca 2020 r. sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając orzeczenie w całości. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut przedawnienia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. P. przysługiwało w okresie od dnia 2 marca 2015 r. do dnia 12 sierpnia 2016 r. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego numer (...) przy ul. (...) we W. wchodzącego w skład zasobów Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W.

/dowód: 1. umowa sprzedaży z dnia 2.03.2015 r. – k. 24-27,

2. umowa sprzedaży z dnia 12.08.2016 r. – k. 60-61./

Opłaty za lokal mieszkalny przy ul. (...) we W. w sieprniu 2016 r. wynosiło 480,06 zł.

/dowód: kartoteka finansowa – k. 29/

Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) we W. w przesądowym wezwaniu do zapłaty z dnia 20 listopada 2018 r. wezwała R. P. do zapłaty kwoty 643,69 zł tytułem zaległości za używanie lokalu mieszkalnego przy ul. (...) we W. i kwoty 7,80 zł tytułem kosztów korespondencji windykacyjnej w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

/dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 20.11.2018 r. – k. 28/

Opłaty związane z eksploatacją i używaniem lokali w Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) we W. winny być opłacane do 25 dnia miesiąca.

/bezsporne/

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie z uwagi na przedawnienia roszczenia.

W myśl przepisu art. 4 ust. 1 i 1 ¹ ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jednolity Dz. U. z 2003, Nr 119, poz. 1116) członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali i osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Pozwany R. P. podniósł zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia. Stosownie do art. 117 § 2 k.c. ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie o charakterze majątkowym, po upływie terminu przedawnienia może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Przedawnienie roszczenie może być spełnione przez zobowiązanego, lecz uprawniony nie może dochodzić nakazania jego przymusowego wykonania.

Należy przyjąć, iż do roszczeń spółdzielni mieszkaniowej z tytułu płatnych cyklicznie opłat za używanie lokalu stosuje się przepis art. 118. zd. 1 k.c., zgodnie z którym jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia dla roszczeń o świadczenia okresowe wynosi trzy lata.

Wprawdzie w myśl art. 118 zd. 2 k.c. koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata, lecz przywołane unormowanie nie znajduje zastosowania do rozpatrywanego roszenia (mimo, że okres jego przedawnienia jest dłuższy niż dwa lata) z uwagi na treść art. 5 ust. 2 zd. 2 ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw z dnia 13 kwietnia 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 1104). Wskazać w tym miejscu trzeba, że regulacja zawarta w art. 118 zd. 2 k.c. oznaczająca praktyczne przedłużenie dwuletnich i dłuższych terminów przedawniania została wprowadzona z dniem 9 lipca 2018 r. na mocy wskazanej powyżej ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 r. Pamiętać też należy, że dochodzone w niniejszym postępowaniu roszczenie powstało w 2016 r., a więc przed wejściem w życie art. 118 zd. 2 k.c.

Wspominany wyżej przepis art. 5 ust. 2 zd. 2 stanowi, że jeżeli przedawnienie, którego bieg terminu rozpoczął się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (to jest ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 r., która weszła w życie 9 lipca 2018 r.), nastąpiłoby przy uwzględnieniu dotychczasowego terminu przedawnienia wcześniej, to przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu. Przytoczona norma winna być zastosowana do oceny niniejszej sprawy, jako że bieg przedawnienia przedmiotowego roszczenia rozpoczął się z dniem 25 sierpnia 2016 r., a więc niewątpliwie przed dniem wejścia w życie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw z dnia 13 kwietnia 2018 r. Przy uwzględnieniu dotychczasowego terminu przedawnienia przedmiotowe roszczenie przedawniłoby się wcześniej – po upływie 3 lat liczonych od dnia 25 sierpnia 2016 r., to jest dnia 25 sierpnia 2019 r. Dlatego ocenić trzeba, iż koniec biegu terminu roszczenia o zapłatę za korzystanie przez powoda z lokalu przy ul. (...) we W. za sierpień 2016 r. nie przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego (czyli przedawnienie nie biegnie do 31 grudnia 2019 r.) po myśli art. 118 zd. 2 k.c., lecz przypada na dzień 25 sierpnia 2019 r. – zgodnie z art. 5 ust. 2 zd. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 r.

W myśl art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Zgodnie z poglądami wyrażanymi w doktrynie i w orzecznictwie wymagalność jest to stan, w którym wierzyciel ma prawną możliwość żądania zaspokojenia przysługującej mu wierzytelności, przy czym chodzi tu o stan o charakterze obiektywnym, który ma swój początek w momencie uaktywnienia się wierzytelności. Jak wskazano wyżej sąd przyjął, że termin przedawnienia rozpoczął swój bieg dnia, kiedy roszczenie stało się wymagalne (25 sierpnia 2016 r.).

Wobec upływu terminu przedawnienia roszczenie strony powodowej wobec pozwanego z tytułu opłat za używanie lokalu w spółdzielni mieszkaniowej przedawniło się. W związku z przedawnieniem należności głównej przedawnieniu uległy także należne odsetki od kwot za poszczególne okresy rozliczeniowe, które przedawniają się najpóźniej z chwilą przedawnienia się roszczenia głównego (uchwała 7 sędziów SN z dnia 26.01.2005 r., sygn. III CZP 42/04, publ. OSNC 2005/9/149).

Orzeczenie o kosztach zostało oparte o przepis art. 98 k.p.c.