Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 170/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lutego 2021 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli

     

Protokolant Agnieszka Telega

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w J.del. do Prokuratury Okręgowej w J. A. K.

po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2021 r.

sprawy T. M. ur. (...) w L.

s. S., Z. z domu P.

oskarżonego z art. 178a § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Zgorzelcu

z dnia 28 listopada 2019 r. sygn. akt II K 920/18

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego T. M.;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w kwocie 120 złotych.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

1

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

VI Ka 170/20

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 28.11.2019 r. sygn. akt II K 920/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

T. M.

Uprzednia dwukrotna karalność oskarżonego na terenie N.m.in. za umyślne prowadzenie pojazdu bez uprawnień i w stanie nietrzeźwości na kary grzywny

Karta karna

k.176b – 176c

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Karta karna

Dowód wiarygodny, niekwestionowany przez strony.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zapadłego orzeczenia poprzez przyjęcie że:

a. oskarżony w dniu 2.09.2018 r. kierował pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) poruszając się drogą publiczną i znajdując się w stanie nietrzeźwości wynoszącym 3,3 promila, podczas gdy ujawnione w toku postępowania okoliczności nie pozwalały na poczynienie tego rodzaju ustaleń;

b. uznanie że oskarżony na parkingu przed blokiem mieszkalnym w D. 1 cofając uderzył pojazdem w rosnące tam drzewo uszkadzając tylną lewą stronę zderzaka , zaś T. J. rozpoznał go jako kojarzonego z widzenia mieszkańca tej wioski i widział jak oskarżony chwiejnym krokiem udał się do mieszkania;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.obrazy przepisów prawa procesowego mającej wpływ na treść orzeczenia tj. art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie w zakresie ustalenia sprawstwa i winy oskarżonego zasady swobodnej oceny dowodów, pojęcie tej oceny w sposób dowolny, sprzeczny z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego, w sposób wykluczający możliwość ustalenia prawdy obiektywnej, a polegającej na uznaniu wyjaśnień oskarżonego nieprzyznającego się do popełnienia zarzucanego mu czynu za niewiarygodnych oraz obdarzenie walorem wiarygodności zeznań świadka T. J., które pozostają w rażącej sprzeczności z zeznaniami A. A. oraz A. R.;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

3. obrazy przepisów prawa procesowego mającej wpływ na treść orzeczenia tj. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 172 k.p.k. poprzez bezzasadne oddalenie wniosków dowodowych o przesłuchanie świadka B. S. (1), a także o zwrócenie się do (...) SA o udostępnienie akt postępowania likwidacyjnego nr (...), mimo że dowody te miały istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

4.rażącej niewspółmierności kary, która wyrażała się w orzeczeniu wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, mimo że istniała podstawa do orzeczenia wobec oskarżonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych określonego rodzaju ( kategorii B ),

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1

Zarzut niezasadny, Sąd I instancji prawidłowo ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie. W szczególności z zeznań bezpośredniego świadka zdarzenia T. J. jednoznacznie wynika, że osobą która kierowała samochodem w dniu 2.09.2018 r. w D. był oskarżony T. M.. T. J. zeznawał w sprawie dwukrotnie, jego zeznania z postępowania przygotowawczego ( k. 6-7 ) jak i z rozprawy ( k. 81 – 82 ) – wbrew temu co twierdzi skarżący obrońca - są spójne i konsekwentne, świadek za każdym razem w sposób zbieżny opisywał przebieg zdarzenia, na rozprawie jednoznacznie wskazał że oskarżony jest osobą która kierowała samochodem V.jadąc nerwowo, „od krawędzi do krawędzi”, następnie samochodem uderzyła w drzewo i po wyjściu z auta na parkingu chwiejnym krokiem znamionującym stan nietrzeźwości udała się do domu. W postępowaniu przygotowawczym świadek użył sformułowania że kierującym był „pan M.”, na rozprawie potwierdził to wskazując na oskarżonego. Po zatrzymaniu oskarżonego przez funkcjonariuszy policji, badanie jego krwi na zawartość alkoholu dało wynik 2,7 - 2,9 promila, biegły lekarz medycyny sądowej opiniował, że w czasie jazdy stężenie alkoholu we krwi wynosiło 3,3 promila ( k.18 – 25 , k.30 ).

Ad.2

Sąd I instancji prawidłowo ocenił całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie nie naruszając zasady swobodnej oceny dowodów. Wbrew twierdzeniom skarżącego zeznania T. J. nie są w najistotniejszych kwestiach sprzeczne z zeznaniami funkcjonariuszy policji A. A. i A. R.. Świadek A. A. zeznawała: „w dniu 2 września 2018 roku o godz. 13.10 zostałam skierowana przez dyżurnego KPP Z. wspólnie z…A. R. do D. gdzie wg zgłoszenia pijany kierowca wjechał w drzewo. Po przybyciu na miejsce…zobaczyłam mężczyznę – T. J. który podał że to on dzwonił na policję, bo widział jak kompletnie pijany mężczyzna jedzie samochodem….pojazd ten uderzył w drzewo...potem kierujący tym pojazdem wycofał pojazd wjechał na parking przed blokiem nr (...) w D. i wszedł do klatki schodowej…ustaliliśmy pojazd ten należy do T. M. i udaliśmy się do jego miejsca zamieszkania…od M. wyczuwalna była silna won alkoholu…” ( k.17 odwrót ). Świadek A. R. zeznawał: „…osoba która nam zgłosiła zdarzenie powiedziała nam jakim samochodem sprawca przyjechał. Wskazywała na ten samochód który stał pod blokiem, do którego sprawca wszedł…samochód ten posiadał widoczne uszkodzenia. Nie pamiętam już czy zgłaszający nam powiedział nazwisko czy w inny sposób ustaliliśmy właściciela tego auta…poszliśmy do pana M. do mieszkania, otworzył nam drzwi, nie kwestionował że to było jego auto, nie kwestionował że wcześniej jechał tym samochodem…” ( k.142 odwrót ). Sąd Okręgowy nie dostrzega w tych zeznaniach okoliczności które podważałyby wiarygodność zeznań T. J. co do sprawstwa i winy oskarżonego.

Ad.3

Zarzut niezasadny, zdaniem Sądu Okręgowego oddalenie wymienionych w zarzucie wniosków dowodowych nie miało wpływu na treść wyroku. B. S. (2) miała zeznawać na okoliczność rozpytywania jej przez funkcjonariuszy policji kto jest właścicielem samochodu V.jak i zachowania się oskarżonego podczas interwencji policji, co nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, względnie wynika już z innych dowodów. Także akta postępowania likwidacyjnego z firmy ubezpieczeniowej nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, potwierdzą jedynie nie budzący wątpliwości fakt zaistnienia szkody w samochodzie V.oskarżonego.

Ad.4

Zarzut oczywiście bezzasadny. Wymierzony oskarżonemu środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat nie jest rażąco surowy, a wręcz jest rozstrzygnięciem łagodnym gdy zważy się na stopień nietrzeźwości oskarżonego ( 3,3 promila alkoholu we krwi ) będący wręcz stanem upojenia alkoholowego, uderzenie w trakcie zdarzenia w drzewo i uprzednią karalność oskarżonego za podobne czyny na terenie N..

Wniosek

1.o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

3.o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zmianę orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych kategorii B

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad.1

Wniosek niezasadny zważywszy na całą argumentację przedstawioną powyżej.

Ad.2

Wniosek niezasadny zważywszy na całą argumentację przedstawioną powyżej.

Ad.3

Wniosek niezasadny zważywszy na całą argumentację przedstawioną powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy utrzymał w mocy w całości zaskarżony wyrok wobec oskarżonego T. M..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Mając na uwadze, że apelacja obrońcy okazała się niezasadna i nie zachodziły okoliczności z art. 439 k.p.k. i art. 440 k.p.k. należało orzec jak wyżej.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k i art. 627 k.p.k. Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postepowanie odwoławcze w kwocie 120 zł. ( 100 zł. opłata za II instancję + 20 zł ryczałt za doręczenia ).

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie co do całości wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana