Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

D. W. wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie, że nabył on poprzez zasiedzenie z dniem 2 listopada 2009 roku prawo własności nieruchomości położonej w K., stanowiącej działkę nr (...) o obszarze 1,2664 ha, dla której Sąd Rejonowy w G. prowadzi księgę wieczystą nr (...). W momencie składania tego wniosku w dziale drugim tej księgi wieczystej jako właściciel wpisana była A. W. córka J. i A.. W toku postępowania jako współwłaściciele tej nieruchomości w księdze wieczystej nr (...) wpisani zostali na podstawie Aktu Własności Ziemi z dnia 5 listopada 1973 roku małżonkowie R. W. (1) syn J. i A. oraz E. W. córka F. i J..

Uczestnik postępowania R. W. (2) wniósł o oddalenie wniosku D. W..

Uczestnik postępowania W. W. (1) także wniósł o oddalenie wniosku D. W..

Uczestniczki postępowania B. W. i B. K. nie opowiedziały się co do żądania zgłoszonego przez wnioskodawcę D. W..

Sąd ustalił:

Objęta wnioskiem o zasiedzenie nieruchomość położona w K. działka nr (...), o obszarze 1,2664 ha, stanowi część gospodarstwo rolnego wnioskodawcy D. W. przejętego przez niego od rodziców R. W. i S. W. umową darowizny z dnia 2 września 1996 roku. Pozostałe działki tego gospodarstwa rolnego położone są na terenie sąsiedniej miejscowości P..

Gospodarstwo to wcześniej było własnością R. W. (1) i E. W.. Ponieważ pod koniec lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku zdecydowali się oni wyjechać na stałe do Niemiec to aby uzyskać dokumenty wyjazdowe zobowiązani byli do wyzbycia się własności nieruchomości. Aktem notarialnym zawartym dnia 2 listopada 1979 roku w Państwowym Biurze Notarialnym w R. R. W. (1) i E. W. podarowali swoje gospodarstwo rolne w P. bratu E. W. – R. W. (2) i jego żonie S. W., rodzicom wnioskodawcy D. W.. Składnikiem tego gospodarstwa rolnego była także położona w K. działka nr (...), o obszarze 1,2664 ha ale jej stan prawny nie był wówczas uregulowany bowiem jako właściciel w księdze wieczystej nr (...) Państwowego Biura Notarialnego w G. wpisana była A. W. córka J. i A.. Na podstawie Aktu Własności Ziemi z dnia 5 listopada 1973 roku małżonkowie R. W. (1) oraz E. W. nabyli prawa własności nieruchomości położonej w K., stanowiącej działkę nr (...) o obszarze 1,2664 ha, dla której Państwowe Biuro Notarialne w G. prowadziło księgę wieczystą nr (...). Jednakże nabycie tego prawa własności nie zostało ujawnione w księdze wieczystej tej nieruchomości.

E. W. zmarła na terenie Niemiec jej spadkobiercy ustawowi to mąż R. W. (2) / W. / oraz syn W. W. (1) i córki B. W. i B. K..

Przejmując gospodarstwo rolne po rodzicach wnioskodawca D. W. wszedł w jego posiadanie w takim stanie i obszarze w jakim użytkowane było ono przez jego rodziców, czyli razem z objętą wnioskiem o zasiedzenie działką nr (...) w miejscowości K.. Zarówno R. W. i S. W. jak i wnioskodawca D. W. płacili w Gminie K. podatki za tę nieruchomość i użytkowali ją rolniczo. Do roku 2018 nikt nie zgłaszał żadnych roszczeń do objętej wnioskiem o zasiedzenie nieruchomości.

/ dowód: dokumenty k. 9 – 32, 45 – 46, 84 - 89 i 98, zeznania świadka G. P. k. 106 – 107, zeznania świadka H. W. k. 107 oraz zeznania wnioskodawcy D. W. k. 148 -149 /

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek D. W. o stwierdzenie, że nabył on poprzez zasiedzenie z dniem 2 listopada 2009 roku prawo własności nieruchomości położonej w K., stanowiącej działkę nr (...) o obszarze 1,2664 ha, dla której Sąd Rejonowy w G. prowadzi księgę wieczystą nr (...), w ocenie Sądu zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 172 § 2 k.c., posiadacz nieruchomości nie będący właścicielem, nabywa jej własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat trzydziestu jako posiadacz samoistny, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

W niniejszej sprawie okoliczności faktyczne co do faktu posiadania nieruchomości położonej w K., stanowiącej działkę nr (...) o obszarze 1,2664 ha już od dnia 2 listopada 1979 roku przez rodziców wnioskodawcy D. W. a od dnia 2 września 1996 roku przez samego wnioskodawcę, nie budzą zdaniem Sądu żadnych wątpliwości. Fakt ten potwierdzili jednoznacznie świadkowie G. P. i H. W..

Na podstawie przepisu art. 176 § 1 k.c. wnioskodawca D. W., może doliczyć do czasu przez który sam posiada nieruchomość, czas posiadania swoich rodziców.

Zarówno rodzice wnioskodawcy jak i wnioskodawca za nieruchomość tę opłacali na rzecz gminy K. podatki od roku 1980 do roku 2018.Do roku 2018 nikt nie zgłaszał żadnych roszczeń do objętej wnioskiem o zasiedzenie nieruchomości. Dlatego też należy podkreślić, że wykonywanie przez wnioskodawcę D. W. jako posiadacza nieruchomości czynności faktycznych, wskazujących na samodzielny, rzeczywisty i niezależny od woli innej osoby stan władztwa, polegającego na faktycznym władaniu rzeczą jak właściciel, znamionuje posiadanie jako samoistne.

Dlatego też w oparciu o powyżej przeprowadzone przez Sąd ustalenia i rozważania należy uznać, że postępowanie dowodowe ewidentnie wykazało, iż objęta wnioskiem o zasiedzenie nieruchomość opisana w księdze wieczystej nr (...) Sądu Rejonowego w G. pozostaje do tej pory od dnia 2 listopada 1979 roku w posiadaniu wnioskodawcy D. W. poprzez doliczenie czasu posiadania jego rodziców.

W tym stanie rzeczy należy przyjąć, że ustawowy okres zasiedzenia w złej wierze przez wnioskodawcę D. W. objętej wnioskiem nieruchomości upłynął dnia 2 listopada 2009 roku.

Mając na względzie powyższe Sąd, na podstawie przepisu art.172 § 2 k.c. stwierdził, że wnioskodawca D. W. nabył w drodze zasiedzenia w dniu
2 listopada 2009 roku własność nieruchomości, położonej w K., stanowiącej działkę nr (...), o obszarze 1,2664 ha, wpisanej w księdze wieczystej numer (...) Sądu Rejonowego w G. jako własność R. W. (1) syna J. i A. oraz E. W. córki F. i J..