Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 129/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 marca 2021r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA – Zbigniew Kapiński

Sędziowie: SA – Anna Zdziarska

SA – Katarzyna Capałowska ( spr.)

Protokolant: – Adrianna Hyjek

przy udziale Prokuratora Szymona Liszewskiego

oraz oskarżyciela posiłkowego B. S.

po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2021 r.

sprawy D. U., syna P. i E. , urodz. (...) w W.

oskarżonego z art. 62 ust. 2 ust. z 29.07.2005r., art. 156§1 pkt. 2 kk w zw. z art. 4§1kk

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 18 grudnia 2019 r. sygn. akt XVIII K 141/19

1.zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

2. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa;

3. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. R. Kancelaria Adwokacka w W. kwotę 738 (siedemset trzydzieści osiem) zł w tym 23% VAT tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego wykonywaną w postępowaniu odwoławczym przed Sądem Apelacyjnym.

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 129/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sadu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2019 r. o sygn.. XVIII K 141/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie prowadzono postępowania dowodowego w postępowaniu odwoławczym.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie prowadzono postępowania dowodowego w postępowaniu odwoławczym.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obrazy przepisu postępowania mającą wpływ na treść wyroku tj. art. 170 k.p.k. w związku z art. 201 k.p.k. i art. 7 k.p.k. polegającą na wadliwej ocenie materiału dowodowego i wyprowadzeniu z tej oceny niekorzystnego dla oskarżonego wniosku,

co do popełnienia zarzuconych mu aktem oskarżenia czynów bez uwzględnienia, iż oskarżony popełnił oba czyny w warunkach art. 31 k.k. (art. 438 pkt. 2 k.p.k.);

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty obrazy przepisów postępowania z art. 170 kpk, art. 201 kpk i art. 7 kpk okazały się nie zasadne,

Sąd odwoławczy doszedł do przekonania, że nie doszło do obrazy przepisów art. 201 kpk a w konsekwencji - art. 170 kpk. oraz art. 7 kpk. W niniejszej sprawie poczytalność oskarżonego tempore criminis opiniowały dwa zespoły biegłych lekarzy psychiatrów i psychologa. Opinie pisemne – w toku całego postępowania karnego w tej sprawie - były uzupełniane ustnie na rozprawach. Opinię wydawał zespół (...) oraz zespół (...). Zespoły te doszły do odmiennych wniosków na podstawie przeprowadzonych badań i obserwacji oskarżonego.

Sąd Okręgowy wypowiedział się co do kompletności i jasności obu opinii.

Ocenił, że opinia sporządzona przez osoby uprawnione tj. biegłych sądowych z zakresu psychiatrii ( zespołu (...)) jest jasna, pełna, nie zachodzą w niej sprzeczności i nie jest sprzeczna z opinią sądowo-psychologiczną. Sporządzona po obserwacji sądowo-psychiatrycznej i na podstawie pełnej dokumentacji medycznej oskarżonego k. 384- 418, k. 419-422, k.424-430, k.431-450, k. 367-383. Biegli rozpoznali u oskarżonego osobowość nieprawidłową, uzależnienie od alkoholu, używanie narkotyków i obecnie zaburzenia lękowe. Stwierdzili również, że poczytalność oskarżonego w chwili popełnienia czynów nie budzi żadnych wątpliwości. W toku procesu biegli zespołu (...) wypowiedzieli się także co do wywodów i wniosków zespołu (...). Również Sad I instancji ocenił opinię sporządzoną przez biegłego sądowego z zakresu psychologii jako jasną pełną w której nie ma sprzeczności i nie jest sprzeczna z opinią sądowo-psychiatryczną. Sporządzona po obserwacji sądowo psychiatrycznej i na podstawie pełnej dokumentacji medycznej pokrzywdzonego k.384-418, k.419-422, k.424-430, k.431-450, k.367-383. U oskarżonego stwierdzono przeciętną sprawność umysłową, brak patologicznych wskaźników patologii organicznej ośrodkowego układu nerwowego oraz osobowość ukształtowaną nieprawidłowo przejawiającą się przede wszystkim zaburzeniami sfery emocjonalno-dążeniowej oraz słabą internalizacją norm społecznych. Podobnie odniósł się także do opinii sadowo – psychologicznej z dnia 26.06.2017 r., w której stwierdzono u oskarżonego (k.1177-1178) ogólną sprawność intelektualną, która mieści się w normie intelektualnej z wynikiem przeciętnym. Nie stwierdzono osłabienia sprawności procesów poznawczych na podłożu organicznym. Stwierdzono natomiast u oskarżonego nieprawidłowo ukształtowaną osobowość i uzależnienie mieszane, występowanie chorobowo uwarunkowanych przeżyć psychicznych badanego o cechach zaburzeń depresyjnych, uogólnionych zaburzeń lękowych i zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (do głębszej diagnostyki psychiatrycznej).

Również Sąd Okręgowy dokonał analizy i oceny opinii sądowo psychiatrycznej i psychologicznej wydanej przez zespól „ (...)”. Stanął na stanowisku, że: Wywody zawarte w opinii biegłych psychiatrów ( zespołu (...)) nie są kompatybilne z opinią biegłego psychologa T. M., który badał oskarżonego w trakcie obserwacji przeprowadzonej przez lekarzy psychiatrów T. N. i J. M.. W tej sytuacji opinii ,,zespołu (...) nie uznał za pełną, jasną i stanowczą. Nie mogła ona zatem być podstawą do oparcia na niej ustaleń co do poczytalności oskarżonego w czasie popełnienia przez niego przestępstw opisanych w akcie oskarżenia. Opinia ta była w ocenie Sądu I instancji zupełnie nieweryfikowalna co do sposobu, w jaki biegli sformułowali w niej końcowe wnioski, a wywodów zawartych w tej opinii nie można uznać za logiczne.

(Wspomnieć należy, iż biegli zespołu (...) wypowiedzieli się co do metody analizy i wniosków zawartych w opinii „ (...)”. A ich wywody podzielił Sąd Okręgowy).

Nie został zatem naruszony przepis art. 201 kpk skoro uznano, iż opinia zespołu „ (...)’ jest kompletna , jasna i nie posiada wewnętrznych sprzeczności. Właśnie ze względu na dyspozycję tego przepisu nie było potrzeby przeprowadzania nowego dowodu z nowej opinii innego jeszcze zespołu biegłych lekarzy psychiatrów i psychologa odnośnie stanu poczytalności D. U. tempore criminis. Odmienna interpretacja tego przepisu prowadziłaby do sytuacji, iż nowe dowody, lub nowe opinie – należałoby dopuszczać aż do czasu, gdy treść dowodu (opinii) będzie zadowalająca dla strony postępowania o niego wnioskującą. Ponieważ Sąd Okręgowy zastosował przepis art. 201 kpk zgodnie z jego treścią i zasadnie, nie doszło także do obrazy art. 170 kpk, ponieważ nie zaistniała potrzeba przeprowadzenia nowego dowodu.

W kwestii art. 7 kpk – obie opinie sądowo psychiatryczne i psychologiczne zostały ocenione i omówione przez Sąd Okręgowy, a analiza prowadzona przez Sąd I instancji jest logiczna, i spójna wywodami zawartymi w opiniach. Apelujący nie wykazał wad w ocenie tego dowodu, prowadzących do wniosku, że ocena ta przekroczyła granice swobodnej oceny i przemawia w zasadniczy sposób przeciwko dokonanemu rozstrzygnięciu.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez umorzenie na zasadzie art. 17 §1 pkt.2 k.p.k. w zw. z art.31 §1 k.k. postępowania wobec D. U..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ponieważ zarzuty apelacji okazały się niezasadne, w konsekwencji jej wniosek nie został uwzględniony.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Orzeczenie o winie i karze

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Powody utrzymania w mocy wyroku Sądu I instancji zostały omówione i są tożsame z argumentacją, na podstawie której Sąd odwoławczy uznał, że zarzuty przedstawione w apelacji są niezasadne.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2 i 3

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 624 §1 kpk z uwagi na fakt, iż oskarżony nie posiada dochodów oraz jest pozbawiony wolności – zwalniając w postępowaniu odwoławczym D. U. od ponoszenia kosztów sądowych, a wydatkami obciążając Skarb Państwa.

O kosztach obrony z urzędu świadczonej na rzecz oskarżonego w postępowaniu odwoławczym Sąd orzekł na podstawie art. 618 §1 pkt.11 kpk.

7.  PODPIS

Katarzyna Capałowska Zbigniew Kapiński Anna Zdziarska

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Orzeczenie o winie i karze

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana