Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 94/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

4

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 6 listopada 2019 r.,
sygn. akt V K 48/17

1.2. Podmiot wnoszący apelację

- Prokurator

☒ oskarżyciel publiczny

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońcy oskarżonych

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy odnośnie pkt 1, 3, 5 dotyczącego M. G. (1), F. M. (1), K. L. (1)

☒

co do kary czyn z pkt VII a.o. przypisany M. W. (1)

- czyny z pkt II i III a.o. przypisane M. G. (1)

- czyn z pkt 3 wyroku przypisany F. M. (1)

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu – tj. obraza art. 56 ust. 3 u.p.n. polegająca na niewymierzeniu obok kary pozbawienia wolności grzywny

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia polegający na uznaniu, że M. G., F. M., K. L. nie dopuścili się przestępstwa z art. 53 ust. 2 w zw. z art. 63 ust. 3 u.p.n. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka, rażąca niewspółmierność kary wymierzonej M. G., M. W. (1) za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒ uchylenie rozstrzygnięć z punktów 1, 3, 5 wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☒ zmiana i wymierzenie M. G. i M. W. za czyn z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii po 2 lata pozbawienia wolności i po 100 stawek dziennych po 100 zł. Zmiana i wymierzenie M. G. i F. M. za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii po 1 roku pozbawienia wolności.

1.2  Podmiot wnoszący apelację

- obrońca oskarżonego M. G. (1)

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ w całości

☐ w części

☒ co do winy

☐ co do kary

☐ co do środka karnego

1.3.2. Podniesione zarzuty

☒ art. 438 pkt 2 k.p.k. w zakresie czynu z pkt I a.o. (pkt 1 tiret pierwszy wyroku) tj. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, że M. G. (1) wytwarzał środki odurzające

☒ art. 438 pkt 2 k.p.k. – obrazę art. 7 i 410 k.p.k. poprzez dowolną ocenę materiału dowodowego a szczególnie wyjaśnień M. G. w zakresie niewytwarzania środków odurzających, a przywiezienie ich na miejsce zabezpieczenia

☒ art. 438 pkt 2 k.p.k. w zakresie czynu z punktu II a.o. obrazę art. 7, 410 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej oceny materiału dowodowego, że oskarżony uczestniczył w obrocie znacznej ilości środków odurzających

☒ art. 438 pkt 1 k.p.k. w zakresie czynu z pkt II a.o. obraza przepisu prawa materialnego w zakresie czynu z pkt III a.o. (tiret trzeci wyroku) i przypisanie oskarżonemu art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r., a nie z art. 62 ust. 3 ustawy

1.4. Wnioski

☒ uchylenie pkt 2 wyroku ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w części dotyczącej pkt 1, 2, 8 i 9 i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Warszawie do ponownego rozpoznania

☒ zmiana w zakresie czynu z pkt II a.o. i uniewinnienie;

- w zakresie czynu z pkt III a.o. o zmianę kwalifikacji prawnej czynu na art. 62 ust. 3 ustawy,

- zmianę pkt 9 wyroku, poprzez wyeliminowanie tiretu pierwszego dotyczącego M. G.

– w zakresie czynu z pkt I a.o. o zmianę opisu czynu.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

– obrońca M. W. (1)

1.3. Granie zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ w całości co do winy

1.3.2. Podniesione zarzuty

☒ art. 438 pkt 2 k.p.k. obraza prawa procesowego – art. 70a ust. 1 upn w zw. z art. 167 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k.

- art. 193 k.p.k. w zw. z art. 167 k.p.k., w zw. z art. 366 § 1 k.p.k. art. 438 pkt 3 k.p.k., art. 410 k.p.k.

☒ błąd w ustaleniach faktycznych

☒ art. 438 pkt 4 rażącą niewspółmierność kary

1.4. Wnioski

☒ uchylenie orzeczenia w zakresie kary łącznej i uznanie M. W. (1) winnym tego, że w czasie i miejscu jak w zarzucie posiadał wbrew przepisom ustawy ziele konopii innych niż włókniste w ilości jak w zarzucie i za to wymierzenie mu kary 4 miesięcy pozbawienia wolności, oraz kary ograniczenia wolności połączonej z wykonywaniem nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze po 30 h miesięcznie, nawiązka 5.000 złotych, przepadek środków odurzających., tj. kary tożsamej z tą zaproponowana przez Prokuraturę w stosunku do P. C. (1) na rozprawie w dniu 29.01.2019 r. oraz uniewinnienie od czynu drugiego;

ewentualnie, z ostrożności procesowej

uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przed Sądem I instancji;

ewentualnie, z ostrożności procesowej

uchylenie orzeczenia w zakresie kar łącznych, a następnie zastosowanie zasady pełnej absorpcji poprzez wymierzenie M. W. (1) za oba czyny kary łącznej dwóch lat pozbawienia wolności i na podstawie art. 70 k.k. w brzmieniu z dnia popełnienia czynu zabronionego.

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrokiem z dnia 5 marca 2021r. Sąd Apelacyjny utrzymał w mocy wyrok w zakresie winy oskarżonych, kar pozbawienia wolności, nawiązek, zaliczenia okresów tymczasowego aresztowania na poczet kary.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Nie można zgodzić się z obrońcami M. G. (1) i F. M. (1), że Sąd Okręgowy zaskarżone orzeczenie wydał z obrazą art. 7 k.p.k. i dokonał błędnych ustaleń faktycznych w zakresie tego, że w miejscowości Ł. oskarżeni uprawiali konopie inne niż włókniste i jednocześnie wytworzyli susz.

Nie polega na prawdzie fakt, podniesiony w apelacji, że F. M. (1) został skazany tylko dlatego, że znalazł się przypadkowo w miejscu, gdzie była prowadzona uprawa. Trafnie sąd meriti oparł się na wyjaśnieniach K. L. (1) i M. G. (1), bo nie znalazł powodów, dla których mieliby bezpodstawnie pomówić F. M. (1). Na wiarę nie zasługiwały jedynie wyjaśnienia M. G. (1) w tej części, w jakiej zaprzeczył by doszło do wytworzenia marihuany. Oskarżeni nie tylko chcieli „poeksperymentować”, skoro posadzili nowe sadzonki w ilości 17 sztuk. Susz o wadze 2, 52 grama został zabezpieczony na prowizorycznej suszarce i ten fakt przesądza, że M. G. (1) nie przywiózł mokrej marihuany, żeby sobie zapalić. To, że pierwsza hodowla była nieudana, nie wskazuje na to, że wszystkie rośliny zgniły. Oskarżeni dysponowali lampami, odżywkami, hodowlę prowadzili mało profesjonalnie, ale nielogiczne byłoby przyjęcie, że jedynym celem jaki im towarzyszył było sprawdzenie swoich umiejętności ogrodniczych.

Nie było podstaw do uwzględnienia apelacji obrońcy M. G. (1) i potraktowania czynu polegającego na posiadaniu marihuany jako wypadku mniejszej wagi, choć Sąd I instancji użył sformułowania o nieszczególnie wysokim stopniu szkodliwości czynu. W przepisie jest mowa o wypadku mniejszej wagi, a nie czynie. Należy brać pod uwagę okoliczności danego wypadku, które uzasadniają zastosowanie łagodniejszej reakcji karnej. Są wśród nich takie jak rodzaj substancji, ich ilość, motywacja, warunki osobiste sprawcy, jego wiek czy sposób życia przed popełnieniem przestępstwa. Oskarżony posiadał narkotyk należący do tzw. miękkich, o niewielkiej wadze, ale też większej niż do jednorazowego odurzenia. Poza tym jest on także sprawcą wprowadzenie do obrotu znacznej ilości środka odurzającego, a nadto podjął się uprawy konopi innych niż włókniste. Na marginesie zauważyć też należy, że kara odpowiada zarówno typowi podstawowemu przestępstwa, jak i uprzywilejowanemu.

Obrońca F. M. (1) nie podtrzymał apelacji w odniesieniu do czynu z punktu 3 wyroku- podpunkt 2. Apelację od kary co do tego czynu oraz czynu M. G. (1) opisanego w punkcie 1 podpunkt 3 wywiódł prokurator. Zauważyć należy, że nie zaskarżył kary łącznej wnosząc środek odwoławczy dla samej zasady. Niezależnie od tego argumentacja tam zawarta nie przekonywała do zmiany stanowiska Sądu I instancji. Czyny te nie godziły w szeroko rozumiane zdrowie publiczne, a co najwyżej zdrowie oskarżonych, bowiem nie podważono, że posiadali je na własny użytek.

Odnośnie apelacji obrońcy M. W. (1), to nie zasługiwała ona na uwzględnienie. Podniesiono w niej szereg zarzutów o charakterze procesowym.

Istotnie nie zebrano informacji na temat uzależnienia M. W. (1) w trybie art. 70 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, ale fakt uzależnienia wynika z opinii sądowo – psychiatrycznej. Nie negując faktu, że w/w obecnie zażywa leczniczą marihuanę, to uzależnienie nie wyklucza jednak udziału w obrocie znaczną ilością środków odurzających. Z kolei minimalne doświadczenie zawodowe w połączeniu z analizą materiałów jawnych i niejawnych, a zwłaszcza powtarzających się zwrotów nie wymaga udziału biegłego od slangu narkotykowego. Pewnie dobrze by się stało, gdyby ustalono osoby o pseudonimie (...) i (...),jak uważa obrońca, choć skutek przesłuchania mógłby być wątpliwy, bo nikt nie ma obowiązku dostarczania dowodów swojej winy. Nie można oprzeć się wrażeniu, że obrońca nie dokonuje całościowej analizy materiału dowodowego, tylko te dowody szatkuje. Tak się stało w przypadku wiadomości tekstowych z k.1553-1555, k. 1556-1557, 1560, 1580. Kontekst sytuacyjny wskazuje jednoznacznie na charakter kontaktów M. W. (1) z mężczyzną o pseudonimie (...). Trudno wyobrazić sobie, aby mężczyźni wprost przez telefon rozmawiali o transakcjach narkotykowych. Bardzo trafnie Sąd I instancji zacytował smsa z dnia 20 maja 2015r., który został nadany po zatrzymaniu oskarżonego wyrażającego zdenerwowanie (...) z tego powodu, że nie doszło do zrobienia interesu.

Skarżący zarzucił Sądowi Okręgowemu wybiórczą ocenę materiału dowodowego i proponuje oparcie ustaleń na tych wyjaśnieniach M. W. (1) i P. C. (1), z których wynika, że marihuanę kupili na własny użytek, a tak dużo, za kwotę 4500 złotych, bo piekli ciasteczka. Pamiętać jednak należy, że wersja ta pojawiła się na dalszym etapie postępowania. Gdyby przyjąć, że składając pierwsze wyjaśnienia M. W. znajdował się pod działaniem narkotyków i chciał wyjść do domu jak najszybciej, to prościej byłoby przyznać się nabycia marihuany na własny użytek, a nie tworzyć naiwną wersję zdarzenia, dotyczącą przekazania mu przez P. C. (1) plecaka pełnego narkotyków, żeby włożył do niego piwo.

Jeśli chodzi o P. C. (1), który skorzystał z możliwości dobrowolnego poddania się karze, to brak jest podstaw do formułowania wniosku, że gdyby został przesłuchany w charakterze świadka, to jego zeznania miałyby inny walor.

Słusznie Sąd Okręgowy zwrócił uwagę na wiadomości zawarte w telefonie M. W. (1), a dotyczące P. C. (1), z których wynika, że w obrocie środkami odurzającymi zastępował go P. C. (1).

Apelacja obrońcy M. G. (1) w odniesieniu do czynu polegającego na udziale w obrocie narkotykami nie zasługiwała na uwzględnienie. Co prawda w aktach sprawy brak jest lokalizacji stacji przekaźnikowych (...), ale i tak wymowa faktów jest oczywista. M. W. (1) dzwonił do M. G. o godz. 13:06, wszedł do bloku przy ul. (...), gdzie zamieszkuje M. G., a o 13:30 został już zatrzymany. Funkcjonariusze widzieli podczas obserwacji, że zatrzymani wcześniej rozmawiali przez telefony, gestykulowali, a plecak przekazał P. C. M. W..

Sąd odwoławczy nie miał także wątpliwości do winy oskarżonego w zakresie naruszenia nietykalności cielesnej R. Ł.. O ile podczas rozprawy pojawiły się odmienności, to potwierdził odczytane mu zeznania z postępowania przygotowawczego. Za niczym nie poparte sugestie uznać należy rozważania dotyczące uknucia przez policjanta intrygi, tylko dlatego, że użył chwytu obezwładniającego i podczas położenia oskarżonego na ziemi ten otarł sobie naskórek na twarzy. Prawidłowo sąd uznał, że zachowanie M. W. (1) nie było działaniem pod wpływu chwili. Policjanci podejmując akcję informowali kim są, zaś oskarżony z dużą determinacją usiłował uniemożliwić zatrzymanie.

Wyrok został utrzymany w mocy także w zakresie nawiązek, kar pozbawienia wolności oraz zaliczenia na poczet kar okresu rzeczywistego pozbawienia wolności. Chociaż w przeciągu ostatnich lat oskarżeni ustabilizowali swoje życie, to jednak stwierdzić należy, że kary im wymierzone nie należą do surowych. Sąd uwzględnił młody wiek oskarżonych i dotychczasową niekaralność, to jednak nie mógł pominąć społecznej szkodliwości czynów, zwłaszcza polegającego na obrocie narkotykami, które godzą w zdrowie społeczne. Wyrok uwzględnia dyrektywy sądowego wymiaru kary, wewnętrzną sprawiedliwość wyroku. Kary są współmierne do zawinienia i dolegliwością nie przekraczają stopnia winy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że za czyny z art. 56 ust. 3 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii przypisane M. G. (1) w punkcie 1 wyroku podpunkt 2 (punkt II aktu oskarżenia), a M. W. (1) w punkcie 6 wyroku podpunkt 1 (punkt VII aktu oskarżenia), obok orzeczonej kary pozbawienia wolności dodatkowo, na podst. art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. wymierzył po 100 (sto) stawek dziennych grzywny w kwocie po 100 (sto) złotych każda;

- zmienił zaskarżony wyrok wobec M. G. (1), F. M. (1) i wobec K. L. (1) w ten sposób, że opis czynu przypisanego w punkcie 1 podpunkt 1 (pkt I aktu oskarżenia), czynu przypisanego w punkcie 3 podpunkt 1 (punkt IV aktu oskarżenia), czynu przypisanego w punkcie 5 (punkt VI aktu oskarżenia) uzupełnił o ustalenie, że uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości konopi innych niż włókniste i jako podstawę prawną skazania wskazał art. 53 ust. 1 w zb. z art. 63 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., zaś jako podstawę prawną wymiaru kary art. 63 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Zwięźle o powodach zmiany

Apelacja Prokuratora zasadnie podniosła, że Sąd I instancji nie orzekł obligatoryjnej grzywny, przewidzianej za czyn z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Nieskutecznie skarżący zakwestionował, że w uprawie konopi wszystkim oskarżonym towarzyszył cel osiągnięcia korzyści majątkowej. O ile M. G. (1) uczestniczył w obrocie marihuaną, to brak jest informacji by trudnili się tym również F. M. (1) i K. L. (1). Oskarżeni zasadzili 17 krzewów konopi innych niż włókniste, z których można uzyskać około 600 gramów gotowego produktu i dlatego kwalifikację prawną należało uzupełnić o art. 63 ust. 3 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, bowiem dla bytu tego przestępstwa istotne znaczenie ma nie to, ile sprawcy wytworzą narkotyku, ale jaki uprawa miała potencjał, ile mogła dostarczyć ziela konopii.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podst. art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonych od kosztów sądowych, wydatkami obciążając Skarb Państwa. Przemawiał za tym fakt, że oskarżeni będą musieli odbyć kary pozbawienia wolności.

7.  PODPIS

Anna Zdziarska Dorota Tyrała Izabela Szumniak

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca M. G. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 6 listopada 2019r., sygn. akt V K 48/17

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

Uchylenie jako wniosek alternatywny

☒

Zmiana i uniewinnienie co do czynu z punktu II a.o.., przyjęcie wypadku mniejszej wago w zakresie czynu z punktu III a.o, zmiana kwalifikacji co do punktu I i wymierzenie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności..

1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca F. M. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 6 listopada 2019r., sygn. akt V K 48/17

1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

3

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca M. W. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 6 listopada 2019r., sygn.. akt V K 48/17

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie do ponownego rozpoznania z ostrożności procesowej

☒

Zmiana wyroki i przyjęcie, że wbrew przepisom ustawy posiadał ziele konopii innych niż włókniste i wymierzenie zaproponowanej w apelacji kary

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

4

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 6 listopada 2019r., sygn. akt V K 48/17

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości co do czynów z punktów 1, 3, 5 odnośnie M. G., F. M. i K. L.

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary F. M. i M. G.

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie do ponownego rozpoznania z ostrożności procesowej

☒

Zmiana wyroku