Sygn. akt I C 634/20
Dnia 30 kwietnia 2021 r.
Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia Marek Jasiński
po rozpoznaniu 30 kwietnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...) (...) z siedzibą w W.
przeciwko M. B.
o zapłatę
postanawia
na podstawie art. 15zzs 2 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem C.-19, innych chorób zakaźnych i wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, zamknąć rozprawę.
Sygn. akt I C 634/20
Dnia 30 kwietnia 2021 r.
Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia Marek Jasiński
po rozpoznaniu 30 kwietnia 2021 r. w G.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...) (...) z siedzibą w W.
przeciwko M. B.
o zapłatę
I. oddala powództwo;
II. zasądza od powoda (...) (...) z siedzibą w W. na rzecz M. B. kwotę 1.817 zł (jeden tysiąc osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt I C 634/20
Dnia 30 kwietnia 2021 r.
1. (...)
2. (...)
3. (...)
SSR Marek Jasiński
Sygn. akt: I C 634/20 upr
Pozwem wniesionym 26 kwietnia 2019 roku w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...) (...) z siedzibą w W. wniósł o orzeczenie nakazem zapłaty, aby pozwany M. B. zapłacił na jego rzecz kwotę 5.312,46 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 5.239,91 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powód w uzasadnieniu pozwu wskazał, że nabyła wierzytelność przysługującą (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. z tytułu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.
Postanowieniem z dnia 28 maja 2019 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 779155/19 stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Malborku.
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 11 lipca 2019 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Malborku w sprawie o sygn. akt I Nc 1794/19 nakazał pozwanemu, aby w terminie dwóch tygodni od doręczenia odpisu nakazu zapłaty zapłacił na rzecz powoda kwotę 5.312,46 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kwotę 1.279,50 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu albo w tym terminie wniósł sprzeciw.
Pozwany M. B. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, żądając oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia od powoda zwrotu kosztów procesu. Pozwany podniósł zarzut braku legitymacji procesowej biernej po swojej stronie. Uzasadniając swoje stanowisko, pozwany wskazał, że jego podpis złożony na umowie zawartej z (...) S. A. został podrobiony. Pozwany podniósł, że nigdy nie zawierał umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z (...) S. A., a także nigdy nie zamieszkiwał w K.. Ponadto pozwany podniósł, że (...) nadzoruje dochodzenie w sprawie doprowadzenia (...) S. A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, poprzez wprowadzenie w błąd pracownika pokrzywdzonego, co do tożsamości abonenta, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.
Postanowieniem z dnia 14 października 2019 roku w sprawie I Nc 1794/19 Sąd Rejonowy w Malborku stwierdził swą niewłaściwość miejscową i sprawę przekazał do rozpoznania Sądowi Rejonowemu Gdańsk-Północ w Gdańsku.
Pismem z dnia 10 listopada 2020 roku powód cofnął pozew bez zrzeczenia się roszczenia, wnosząc o umorzenie postępowania oraz wzajemnie zniesienie kosztów procesu.
Postanowieniem z dnia 15 grudnia 2020 roku w sprawie o sygn. akt I C 634/20 Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku uznał cofnięcie pozwu za niedopuszczalne, jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
Sąd na podstawie art. 15zzs 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 roku o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych skierował sprawę na posiedzenie niejawne celem wydania wyroku na posiedzeniu niejawnym.
Powód nie zajął na piśmie w wyznaczonym terminie ostatecznego stanowiska w sprawie, natomiast pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
(...) (...) zamknięty z siedzibą w W. zawarł z (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. dnia 25 maja 2018 roku ramową umowę przelewu wierzytelności. Umowa ta określała ogólne zasady wierzytelności przysługujące (...) S. A. na rzecz (...) (...). (...) wierzytelności w wykonaniu umowy ramowej miała następować na podstawie porozumień zawartych między (...) S.A. a (...) (...)
Dowód: umowa ramowa przelewu wierzytelności z dnia 25 maja 2018 roku (k. 35-41v).
Porozumieniem nr z dnia 29 maja 2018 roku (...) S. A. przelała na rzecz (...) Fundusz (...) wierzytelności z tytułu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym umowy zawartej z osobą o danych M. B.. Cena nabycia wierzytelności została przez cesjonariusza uiszczona w całości.
Dowód: porozumienie nr 1 z dnia 29 maja 2018 roku (k. 45), załącznik nr 3 do porozumienia nr 1 z dnia 29 maja 2018 roku (k. 42-44), oświadczenie o nabyciu ceny (k. 49).
Pismem z dnia 29 maja 2018 roku (...) S. A. zawiadomił M. B. o cesji wierzytelności. Pismo to zostało skierowane na adres: (...)-(...) K., ul. (...).
Dowód: zawiadomienie o cesji (k. 68).
(...) pismem z dnia 25 czerwca 2018 roku wezwał M. B. do zapłaty kwoty 5.033,78 zł w terminie do dnia 2 lipca 2018 roku. Pismo to zostało nadane na adres (...)-(...) K., ul. (...).
Dowód: wezwanie do zapłaty (k. 69).
(...) pod sygn. akt (...). (...).2020 nadzorowała dochodzenie w sprawie doprowadzenia (...) S. A. do niekorzystnego rozporządzenia mienia poprzez wprowadzanie w błąd pracowników pokrzywdzonego, co do zamiaru wykonania umowy oraz tożsamości abonenta, tj. o czyny z art. 286 § 1 k.k. W sprawie dnia 24 czerwca 2020 roku został sporządzony akt oskarżenia przeciwko A. C., M. K. oraz P. Ś.. Z aktu oskarżenia wynika, że oskarżeni P. Ś. oraz A. C. stanęli pod zarzutem tego, że w okresie od 22 lipca do 9 sierpnia 2017 roku w miejscowości K., działając wspólnie i w porozumieniu, doprowadzili (...) S. A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci (...) oraz telefonu komórkowego marki i. (...).(...) B. o nr (...) i wartości 4.158,96 złotych w ten sposób, że w celu wyrządzenia szkody majątkowej M. B. wykorzystali jego dane osobowe i przy ich pomocy wprowadzili w błąd pracownika (...) S. A. uprawnionego do sporządzenia umowy co do swojej tożsamości oraz zamiaru wywiązania się z zawartych zobowiązań a następnie podrobił podpis wyżej wymienionego mężczyzny na formularzu umowy „Aneks z dnia 2017-08-07” do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych a A. C. podpisał się na formularzu „Umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) z dnia 2017-07-22, tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 190a § 2 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
Dowód: kopia aktu oskarżenia (k. 139-152).
M. B. ma stałe miejsce zamieszkania w G. przy ul. (...).
Dowód: zaświadczenie (k. 94).
Sąd zważył, co następuje:
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty z dokumentów w postaci: kopii umowy ramowej przelewu wierzytelności z dnia 25 maja 2018 roku, porozumienia nr 1 z dnia 29 maja 2018 roku do umowy ramowej przelewu wierzytelności z dnia 25 maja 2018 roku wraz z załącznikiem nr 3, oświadczeniu o zapłacie ceny, wezwania do zapłaty, zawiadomienia o cesji, zaświadczenia, kopii aktu oskarżenia w sprawie PR (...). (...).2020 Prokuratury Rejonowej w Malborku.
Wyżej opisane dokumenty stanowią dokumenty prywatne w rozumieniu art. 245 k.c. Dokumenty te nie były w toku postępowania kwestionowane przez żadną ze stron, a także nie budziły wątpliwości Sądu. Dokumenty prywatne, zgodne z art. 245 k.c., stanowią dowód tego, że osoba, która podpisała dokument, złożyła oświadczenie w nim zawarte.
W ocenie Sądu w niniejszej sprawie brak było potrzeby przeprowadzania dowodu z przesłuchania stron. Zważyć należy, że zgodnie z art. 233 § 1 k.p.c. sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia materiału zebranego w sprawie. W niniejszej sprawie strona powodowa nie ustosunkowała się w żaden sposób do twierdzeń i zarzutów podniesionych przez pozwanego w sprzeciwie. Pozwany zakwestionował autentyczność swojego podpisu na umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartej z (...) S. A. Powód to tych twierdzeń pozwanego się nie odniósł. Dokonując oceny zgromadzonego materiału dowodowego Sąd ponadto uwzględnił zachowanie powoda polegające na cofnięciu pozwu. Wprawdzie dysponentem powództwa jest powód, a zatem może on cofnąć pozew bez wskazywania jakiejkolwiek przyczyny, to jednak w niniejszej sprawie prawdopodobnym jest, że cofnięcie pozwu nastąpiło na skutek twierdzeń pozwanego zawartych w sprzeciwie. Sąd uznał cofnięcie pozwu za niedopuszczalne, jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Sąd podziela w tym zakresie stanowisko pozwanego, że cofnięcie pozwu bez zrzeczenia się roszczenia przez powoda w dalszym ciągu utrzyma wobec pozwanego niepewną sytuację prawną. Wierzytelność, ochrony której w niniejszym postępowaniu dochodził powód w dalszym ciągu będzie mogła stanowić przedmiot obrotu gospodarczego, a zatem nabywcy tej wierzytelności będą mogli kierować swoje roszczenia do pozwanego. Zdaniem Sądu taka sytuacja pozostaje w sprzeczności z zasadą pewności obrotu prawnego, a także z zasadami uczciwości i lojalności.
Powództwo podlegało oddaleniu w całości.
Zgodnie art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W niniejszej sprawie ciężar dowodu legitymacji procesowej biernej spoczywał na powodzie. Pozwany zakwestionował bowiem, że złożył podpis na umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Sąd także ma na uwadze, że powód nie przedłożył umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, a tym samym nie wykazał istnienia zobowiązania pomiędzy wierzycielem pierwotnym – (...) S. A. a pozwanym, tym bardziej, że pozwany kwestionował, że taką umowę zawarł, a zwłaszcza, że podpis złożony na umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych nie pochodzi od niego. Tym samym w sprawie zachodził brak legitymacji procesowej biernej, co w konsekwencji skutkowało oddaleniem powództwa w całości.
W pkt. II Sąd, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., orzekł o kosztach procesu, obciążając nimi w całości powoda, jako stronę przegrywającą proces w całości. Na koszty procesu zasądzone od powoda na rzecz pozwanego składają się koszty zastępstwa procesowego ustalone na podstawie § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t. j. Dz. U. 2018, poz. 265) w kwocie 1.800 złotych oraz 17 złotych tytułem opłaty skarbowej.
Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.
Sygn. akt I C 634/20 upr
Dnia 25 maja 2021 roku
1. (...)
2. (...)
3. (...)
SSR Marek Jasiński