Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2018 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant sekr. sądowy Małgorzata Kucińska

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2018 r. w Kaliszu

odwołania M. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 28 maja 2018 r. Nr (...)

w sprawie M. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 28 maja 2018 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującemu M. T. prawo do emerytury poczynając od dnia 1 listopada 2017 r.

2.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. na rzecz odwołującego M. T. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Decyzją z 28 maja 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił M. T. prawa do emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach albowiem wnioskodawca nie osiągnął wymaganego, co najmniej 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych. Tym samym ostatecznie organ rentowy nie uwzględnił wnioskodawcy do okresu pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w K. w latach 1976 – 94.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył M. T. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury przy zaliczeniu spornego okresu z lat 1976 – 93 jako okresu pracy w warunkach szczególnych.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołujący M. T. urodzony (...) w okresie 2.02.1976 – 31.07.1993 był pracownikiem (...) w K. zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy. We wskazanym wyżej okresie i dobowym wymiarze czasu pracy odwołujący wykonywał pracę na stanowisku kierowcy ciągnika.

dowód: świadectwo pracy w aktach rentowych ZUS.

W ramach stosunku pracy, odwołujący stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę traktorzysty a w okresie żniw – pracę kierowcy kombajnu zbożowego. Odwołujący jako kierowca ciągnika rolniczego działając na zlecenie pracodawcy, wykonywał prace transportowe kierując ciągnikiem marki U.. Odwołujący przydzielony był do grupy traktorzystów wykonujących prace w transporcie. Na zlecenie okolicznych firm bądź osób fizycznych Spółdzielnia przyjmowała zlecenia na przewóz ciągnikami różnych towarów i produktów. W okresie zimowym w zależności od potrzeb odwołujący kierując ciągnikiem wykonywał prace przy odśnieżaniu i utrzymaniu dróg. Innych prac jako kierowca ciągnika odwołujący we wskazanym wyżej okresie zatrudnienia odwołujący nie wykonywał. Jako kierowca kombajnu zbożowego, odwołujący kierował taką maszyną na polu przy zbiorze zbóż. Takiego rodzaju pracę odwołujący wykonywał każdego roku w okresie przypadającym na porę żniw od rana do wieczora.

dowód: zeznania świadków: D. M., J. Z., zeznania odwołującego,

świadectwo pracy w warunkach szczególnych w aktach ZUS

Uprawnienia do kierowania ciągnikiem odwołujący uzyskał w 1972 r.

Dowód: zeznania odwołującego.

Uznany przez ZUS na dzień 1 stycznia 1999 r. okres składkowy i nieskładkowy wynosi łącznie 25 lat. Uznany przez ZUS okres pracy w warunkach szczególnych wynosi 1 rok i 4 miesiące. Przypada on poza wnioskowanym w odwołaniu okresem. Odwołujący nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

/ bezsporne /

Ustalając powyższy stan faktyczny sąd dał wiarę świadectwu pracy oraz świadectwu pracy w warunkach szczególnych przedstawionych przez odwołującego w organie rentowym. Sąd dał również wiarę zeznaniom wskazanych wyżej świadków. Sąd dał wiarę również zeznaniom odwołującego. Wiarygodności zeznań świadków: D. M. i J. Ż. a nadto korespondujących z tymi zeznaniami, zeznań odwołującego nie mogła obalić sposobność wykonywania przez odwołującego zamiennie prac w transporcie z pracami polowymi z racji wykonywania pracy w jednostce powołanej zasadniczo do realizacji mechanizacji rolnictwa na wsi. Rzeczywisty podział zadań wykonywanych przez traktorzystów u badanego pracodawcy wyglądał odmiennie niż typowy dla większości spółdzielni kółek rolniczych zlokalizowanych na terenie wiosek, które z uwagi na zapotrzebowanie okolicznych rolników nastawione są na świadczenie usług agrotechnicznych. Poddana analizie spółdzielnia zlokalizowana na terenie miasta w swej strukturze usług wyodrębniła część transportową i część rolniczą zatrudniając do każdej z nich odpowiednio przyuczonych traktorzystów. W realiach niniejszej sprawy takie zróżnicowanie specjalizacji traktorzystów uznać należało za usprawiedliwione.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17.12. 1998 r. o emeryturach i rentach … / Dz. U. nr 162 poz.1118 z póz. zm. / ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącymi pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ustawy..

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa wyżej, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Osoby urodzone po dniu 31 grudnia 1948 r. w myśl uregulowania zawartego w przepisie art. 184 ust. 1 cytowanej ustawy mogą nabyć prawo do emerytury na powyższych warunkach po osiągnięciu wieku określonego w art.32 ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnęli:

- okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat

oraz

- okres składkowy i nieskładkowy wynoszący w przypadku mężczyzn co najmniej 25 lat.

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa wyżej, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom wymienionym wyżej przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Zgodnie z przepisem § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7. 02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach … /Dz. U. nr 8 poz. 43 z póz. zm. / za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej "wymaganym okresem zatrudnienia", uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami składkowymi, okresami nieskładkowymi oraz ewentualnie okresami uzupełniającymi / okresy ubezpieczenia rolniczego, okresy pracy w gospodarstwie rolnym /. W myśl § 4 ust.1 cytowanego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Przepis § 2 ust. 1 cytowanego rozporządzenia wymaga dla zaliczania okresów pracy w warunkach szczególnych do okresów uprawniających do wcześniejszej emerytury aby praca taka była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie, iż odwołujący legitymuje się ponad 15 – letnim okresem pracy w warunkach szczególnych. Odwołujący wykonywał od lutego 1976 r. aż do kwietnia 1993 r. pracę traktorzysty w transporcie przy przewozie towarów i produktów a w okresie żniw – pracę kierowcy kombajnu zbożowego. Każda z tych prac wykonywana w pełnym wymiarze czasu pracy. Prace te spełniały warunki wymienione w wykazie A dział VIII punkt 3 załącznika do cytowanego wyżej rozporządzenia. Okres ten wynoszący ponad 15 lat sprawi o spełnieniu przez odwołującego przesłanki wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Odwołujący legitymował się zatem na dzień 1 stycznia 1999 r. 25-letnim okresem ubezpieczenia, co najmniej 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych i w chwili wydawania zaskarżonej decyzji miał ukończony 60-ty rok życia. Nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 k.p.c. oraz § 9 ust. 2 i § 15 ust.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, uznając, iż nakład pracy pełnomocnika procesowego uzasadnia zastosowanie stawki minimalnej.