Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 4 września 2019r. skierowanym przeciwko K. O. powód C. M. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 82 505,15zł. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 11 lutego 2019r. do dnia zapłaty tytułem należnej powodowi zapłaty za dostarczone pozwanej materiały (pozew k. 4 – 7).

Zapadłym w dniu 25 września 2019r. nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu (nakaz zapłaty k. 18). We wniesionych w dniu 4 listopada 2019r. zarzutach od powyższego nakazu pozwana powołując się na fakt dokonania w dniu 30 września 2019r. zapłaty na rzecz pozwanego kwoty 94 544,39zł. wniosła o oddalenie powództwa w całości (zarzuty k. 26 – 27). Fakt zapłaty powyższej należności powód potwierdził w swoim piśmie z dnia 30 lipca 2020r. ograniczając jednocześnie żądanie pozwu do ustawowych odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych za okres czasu od dnia 11 lutego 2019r. do dnia zapłaty i cofając pozew w pozostałym zakresie (pismo k. 94)

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 17 grudnia 2018r. pozwana złożyła powodowi zamówienie na dostawę rur i kolan (zamówienie k. 11). Towar wydano pozwanej w dniu 9 stycznia 2019r., 11 stycznia 2019r. powódka wystawiła zaś fakturę na kwotę 82 50515zł. z terminem płatności na dzień 10 lutego 2019r., na której podpis złożył przedstawiciel pozwanej (wydanie zewnętrzne k. 12, faktura k. 13). Pomimo doręczonego pozwanej w dniu 7 czerwca 2019r. osobnego wezwania do zapłaty powyższej faktury nie została ona zapłacona (wezwanie k. 14, potwierdzenie odbioru k. 15).

Sąd zważył, co następuje:

Mając na uwadze dokonane przez powoda cofnięcie żądania pozwu w odniesieniu do dochodzonej należności głównej, wydany co do niej nakaz zapłaty podlegał na podstawie art. 493 par. 4 kpc. uchyleniu, postępowanie zaś we wskazanym zakresie należało umorzyć w oparciu o art. 355 kpc. w związku z art. 13 par. 2 kpc.

Mając jednocześnie na uwadze zakreślony w przyjętej przez pozwaną fakturze termin płatności oznaczony na dzień 10 lutego 2019r. przyjąć należało, iż począwszy od dnia następnego po wskazanej wyżej dacie do dnia 30 września 2019r., kiedy to dokonano spłaty powyższego zadłużenia, pozwana znajdowała się w opóźnieniu z zapłatą, o jakim mowa w art. 481 par. 1 kc. Fakt dokonania takiej zapłaty w kwocie przekraczającej dochodzoną niniejszym pozwem należność nie stanowił przeszkody w utrzymaniu w mocy nakazu zapłaty co do całości żądanych przez powoda odsetek, jak wynika bowiem z zawierającego ograniczenie żądania pozwu pisma strony powodowej, uiszczona nadwyżka zaliczona została przez tę stronę na poczet służącej jej względem pozwanej innej wierzytelności. Dokonanie takiego zarachowania dopuszcza przepis art. 451 par. 2 kc., jego dopuszczalność zaś jak również prawidłowość w niniejszej sprawie nie była przez pozwaną kwestionowana pomimo udzielenie jej pełnomocnikowi stosownego terminu (zarządzenie k. 96, dowód doręczenia k. 98).

O wysokości należnych powódce odsetek za opóźnienie orzeczono mając na uwadze spełnienie przesłanek określonych przepisem art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych.

Wobec dokonania spłaty zadłużenia po wniesieniu pozwu pozwaną uznać należało za przegrywającą spór w całości, co zasadnym uczyniło obciążenie jej zgodnie z wyrażoną przepisem art. 98 par. 1 kpc. zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania należnymi powodowi kosztami zastępstwa prawnego w kwocie 5 417zł. ustalonymi na podstawie par. 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz częścią niezwróconej powodowi z racji dokonanego cofnięcia pozwu opłaty od niego.

Z/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powódki.