Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodnicząca sędzia Anna Capik-Pater

Sędziowie Jolanta Łanowy-Klimek

G. Ł.

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 kwietnia 2021r. w G.

sprawy z odwołania P. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy

na skutek apelacji organu rentowego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 16 listopada 2020 r. sygn. akt VI U 401/19

oddala apelację.

(-) sędzia Jolanta Łanowy-Klimek (-) sędzia Anna Capik-Pater (-) sędzia Grażyna Łazowska

Sygn. akt VIII Ua 4/21

UZASADNIENIE

Decyzją z 9 lipca 2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. przyznał odwołującemu prawo do jednorazowego odszkodowania w kwocie 2.751 zł za 3% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy jakiemu uległ 31 maja 2016r.

P. K. odwołał się od powyższej decyzji domagając się jej zmiany poprzez przyznanie mu prawa do jednorazowego odszkodowania za dalsze 2% uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy z 31 maja 2016r. i ustalenia, iż łączny uszczerbek na zdrowiu z tego tytułu wynosi 5%.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podnosząc że zaskarżona decyzja została wydana na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z 3 lipca 2019r., która ustaliła u odwołującego 3% uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy z 31 maja 2016r.

Wyrokiem z 16 listopada 2020r. sygn. akt VI U 401/19 Sąd Rejonowy w Gliwicach zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał odwołującemu prawo do jednorazowego odszkodowania za 5 % uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy z 31 maja 2016r.

Sąd Rejonowy oparł powyższe orzeczenie na następującym stanie faktycznym
i poczynił następujące rozważania:

W dniu 31 maja 2016r. odwołujący uległ wypadkowi przy pracy polegającemu na doznaniu urazu pod postacią mocnego stłuczenia lewej nogi w okolicy kostki oraz pięty z silnym obrzękiem i lekkim krwawieniem, na skutek uderzenia w tą nogę elementem konstrukcji metalowej.

Lekarz orzecznik ZUS, orzeczeniem z 17 czerwca 2019r. ustalił odwołującemu 5% uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami przedmiotowego wypadku przy pracy
(nr pozycji tabeli 162a).

Z powyższym orzeczeniem nie zgodził się Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i na podstawie art. 14 ust. 2d ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zgłosił zarzut wadliwości tego orzeczenia. W związku z tym powyższa sprawa została przekazana do rozpoznania Komisji lekarskiej ZUS, która orzeczeniem z 3 lipca 2019r. ustaliła odwołującemu 3% uszczerbek na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z 31 maja 2016r. (nr pozycji tabeli 162a).

W oparciu o powyższe orzeczenia, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z., wydał zaskarżoną decyzją z 9 lipca 2019r.

W celu weryfikacji procentowego uszczerbku na zdrowiu w związku z chorobą wypadkiem przy pracy, stwierdzonego u odwołującego zaskarżoną decyzją, Sąd Rejonowy dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego ortopedy.

W oparciu o opinię biegłego z zakresu (...)
z 20 maja 2020r., Sąd I instancji ustalił u ubezpieczonego stan po stłuczeniu i zranieniu okolicy stawu skokowego lewego. Powyższe następstwa przedmiotowego wypadku spowodowały u odwołującego 5% stałego uszczerbku na zdrowiu według pozycji 162a tabeli załącznika.

Powyższych ustaleń Sąd I instancji dokonał w oparciu o akta organu rentowego i opinię biegłego R. H. (k.47-49).

W powyższym zakresie Sąd uznał okoliczności sprawy za bezsporne i wszechstronnie wyjaśnione i przyjął, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Oceniając natomiast opinię biegłego Sąd Rejonowy podzielił w całości ocenę stanu zdrowia odwołującego, dokonaną przez biegłego R. H., bowiem opinia ta była spójna i logiczna oraz została wydana na podstawie dokumentacji medycznej oraz wiedzy i doświadczenia życiowego biegłego, a zatem brak było podstaw do kwestionowania przedmiotowej opinii. Nadto powołany do sprawy biegły jasno wskazał, że wysokość uszczerbku na zdrowiu odwołującego wynosi 5% w związku z wypadkiem przy pracy z 31 maja 2016r.

Sąd I instancji powołując się w pierwszej kolejności na treść art. 11 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z roku 2019, poz. 1205), zwanej ustawą wypadkową wskazał na definicję pojęcia stałego uszczerbku na zdrowiu i kategorię osób, którym z tego tytułu przysługuje jednorazowe odszkodowanie.

Dalej Sąd Rejonowy uznał, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał, że aktualny stały uszczerbek na zdrowiu u odwołującego w związku z wypadkiem przy pracy z 31 maja 2016r. wynosi 5%, zgodnie z pozycją 162a tabeli - załącznika do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 roku w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania. W ocenie Sądu Rejonowego należało w pełni zgodzić się z oceną stanu zdrowia odwołującego, dokonaną przez biegłego, który w sposób kompleksowy dokonał oceny uszczerbku na zdrowiu u odwołującego w następstwie przedmiotowego wypadku przy pracy.

W tym stanie rzeczy, w oparciu o przytoczone przepisy prawa Sąd Rejonowy
zmienił zaskarżoną decyzją i przyznał odwołującemu prawo do jednorazowego odszkodowania za 5% dalsze 2 % uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy z 31 maja 2016r.

Apelację od wyroku wniósł organ rentowy.

Zaskarżając wyrok w całości, apelujący zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego, pod postacią art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., poprzez zmianę zaskarżonej decyzji organu rentowego w całości nie zaś jedynie w części

W dalszej kolejności ZUS zarzucił naruszenie prawa materialnego pod postacią art. 12 ustawy wypadkowej poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyznanie prawa do jednorazowego odszkodowania za 5 % uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy.

W oparciu o tak postawiony zarzut apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w ten sposób, że zmieniał on będzie zaskarżoną decyzję jedynie w części, tj. w ten sposób, że ustalony zostanie łączny uszczerbek w związku z przedmiotowym wypadkiem w wysokości 5 %, a odszkodowanie przyznane zostanie za dalsze 2 % uszczerbku na zdrowiu.

W uzasadnieniu apelacji i w toku postępowania przed Sądem Okręgowym, organ rentowy zarzucił, iż rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego, zawarte w zaskarżonym przez ZUS wyroku, jest niejednoznaczne, bowiem ZUS zaskarżoną decyzją przyznał już odwołującemu jednorazowe odszkodowanie za 3 % uszczerbku na zdrowiu spowodowanego następstwami przedmiotowego wypadku przy pracy. Z kolei Sąd Rejonowy w toku rozpoznawania sprawy ustalił, że łączny uszczerbek na zdrowiu odwołującego, wyniósł 5 %. Równocześnie jednak Sąd I instancji zmienił zaskarżoną decyzję w całości, tj. również w części która była niesporna. Nadto, w ocenie ZUS z sentencji rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego nie wynika, czy zasądzone przez ten Sąd jednorazowe odszkodowanie odnosi się do łącznego uszczerbku na zdrowiu, czy też przyznaje odszkodowanie za dalsze 5 % tego uszczerbku.

W odpowiedzi na apelację ubezpieczony wniósł o jej oddalenie.

Podał także ubezpieczony, że otrzymał już odszkodowanie za 3% uszczerbku i zrozumiał z treści wyroku , że powinien otrzymać jeszcze odszkodowanie za pozostałe 2% uszczerbku na zdrowiu.

Sąd Okręgowy w Gliwicach zważył co następuje:

Na podstawie wyników postępowania dowodowego Sąd uznał, że apelacja organu rentowego nie zasługuje na uwzględnienie. Przede wszystkim nie ma sporu co do tego, że ubezpieczony w wyniku wypadku przy pracy z dnia 31 maja 2016r. doznał uszczerbku na zdrowiu w wysokości łącznej 5 %. Wynika to zarówno z odpowiedzi na apelację, jak też faktu, że organ rentowy decyzją z dnia 17 marca 2021r. przyznał ubezpieczonemu odszkodowanie za dalsze 2% uszczerbku na zdrowiu – prawidłowo zatem wykonał zaskarżony wyrok.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych, starannych ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie oraz wywiódł logiczne i znajdujące oparcie w prawie materialnym wnioski.

Także rozstrzygnięcie i rozważania, przedstawione na jego uzasadnienie, nie budzą wątpliwości Sądu odwoławczego, dlatego w całości przyjmuje je za swoje, bowiem Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku w sposób odpowiadający wymogom art. 328 § 2 k.p.c. ustalił fakty, które uznał za udowodnione, wskazał dowody, na których się oparł i przyczyny, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej oraz wyjaśnił podstawę prawną wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

W szczególności Sąd Okręgowy podziela ustalenia Sądu Rejonowego w zakresie ustalenia, na podstawie opinii biegłego lekarza, że w stanie zdrowia skarżącego, w związku z przedmiotowym wypadkiem przy pracy, doszło do uszczerbku na zdrowiu, którego łączna wysokość oceniona została na 5 %.

W niniejszej sprawie Sąd Rejonowy przeprowadził wyczerpujące postępowanie dowodowe. Swoje ustalenia oparł o dokumenty z przebiegu leczenia odwołującego i opinię biegłego lekarza specjalisty o specjalności właściwej ze względu na przedmiot rozpoznania. Wszystkie te dowody nie pozwalały na poczynienie odmiennych ustaleń, niż te, jakich dokonał Sąd Rejonowy.

Sąd instancji nie naruszył zasad logicznego rozumowania i wnioskowania zgodnego z zasadami doświadczenia życiowego, ustalając, iż uszczerbek na zdrowiu spowodowany przedmiotowym wypadkiem przy pracy wyniósł 5 %.

Pozostaje w sprawie bezsporne, iż odwołujący w wyniku następstw przedmiotowego wypadku przy pracy miał orzeczone przez ZUS 3 % uszczerbku na zdrowiu. Z kolei z opinii biegłego sądowego wynika jednoznacznie, iż następstwa tego wypadku przy pracy, spowodowały większy poziom uszczerbku na zdrowiu, niż oceniony przez orzeczników ZUS.

Z tych względów, również w ocenie Sądu Okręgowego, zebrany w sprawie materiał dowodowy daje pełne podstawy do ustalenia, iż następstwa przedmiotowego wypadku przy pracy wywołały u skarżącego uszczerbek na zdrowiu, którego wysokość wynosi 5 %.

Z uwagi na powyższe, zarzuty apelacji dotyczące naruszenia przepisów prawa procesowego, uznać należy za chybione.

Wyrok Sądu I instancji jest trafny i odpowiada prawu, a dokonane ustalenia faktyczne Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własne.

Przechodząc do dalszych rozważań nad niniejszą sprawą, podkreślić należy, że art. 11 i 12, ust. 1 ustawy z ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (zwanej dalej ustawą wypadkową), określa przypadki, w których ustawodawca przewiduje możliwość przyznania jednorazowego odszkodowania i sposobu ustalenia jego wysokości za każdy procent tego uszczerbku.

Przepisy te przewidują, że ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku
z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia
i rehabilitacji. Jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20% przeciętnego wynagrodzenia 1 za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu,
z zastrzeżeniem art. 55 ust. 1.

Z kolei szczegółowe zasady orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu oraz tryb postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku i wypłacaniu jednorazowego odszkodowania, określają przepisy rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 grudnia 2002r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania. Ustalenia w procentach stopnia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu dokonuje się według oceny procentowej stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, zwanej dalej "oceną procentową", która jest określona w załączniku do powołanego rozporządzenia. I tak pod poz. 162a wymieniono ograniczenie ruchomości i zniekształcenia w stawach skokowych (w następstwie wykręcenia, zwichnięcia, złamania kości tworzących staw, zranień, ciał obcych, blizn itp.) - w zależności od ich stopnia i dolegliwości, które nie powodują zniekształceń: 1 – 15 %.

W przedmiotowej sprawie, lekarz orzecznik ustalił 3 % trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego następstwami przedmiotowego wypadku przy pracy. Obecnie oceniający stan zdrowia odwołującego biegły ortopeda, w zakresie następstw przedmiotowego wypadku przy pracy, w oparciu o przedłożoną przez odwołującego dokumentację medyczną ustalił, u odwołującego stan po stłuczeniu i zranieniu okolicy stawu skokowego lewego, gojenie zaburzone procesem zapalno – wysiękowym, wygojone ostatecznie ze zbliznowaniem tkanki podskórnej z zaburzeniem czucia tej okolicy, niewielkim przykurczem podeszwowym, ograniczającym ruchomość stawu skokowego.

Reasumując Sąd Okręgowy stwierdza, że postępowanie dowodowe przeprowadzone przed Sądem I instancji, które Sąd Okręgowy w całej rozciągłości podziela, w pełni dało podstawy do stwierdzenia u odwołującego uszczerbku na zdrowiu, związanego z następstwami przedmiotowego wypadku przy pracy, w wysokości 5 %. Tym samym Sąd Okręgowy, podobnie jak Sąd Rejonowy uznał, że następstwa przedmiotowego wypadku przy pracy, spowodowały u odwołującego łączny uszczerbek na zdrowiu w określonej powyżej wysokości. Równocześnie wobec przyznaniu odwołującemu, zaskarżoną decyzją, takiego odszkodowania w wysokości 3 %, oczywistym jest, że wyrok Sądu Rejonowego uprawnia go do jednorazowego odszkodowania jedynie za dalsze 2 %.

Ważkim jest jednak by wyrok był redagowany w taki sposób , aby jego treść nie budziła wątpliwości, a sięganie do instytucji wykładni wyroku , z czego mógł skorzystać organ rentowy w niniejszej sprawie, odbywało się jedynie w sytuacjach wyjątkowych.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd Okręgowy uznał, że zarzuty apelującego nie znajdują potwierdzenia i na podstawie art. 385 k.p.c. apelację oddalił.

(-) sędzia Jolanta Łanowy – Klimek (-) sędzia Anna Capik – Pater (ref.) (-) sędzia Grażyna Łazowska