Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt IX U 4/21

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 listopada 2020 r. znak (...) nr sprawy (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił odwołującemu się S. J. prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 17 października 2020 r. do dnia 13 grudnia 2020 r. W uzasadnieniu decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wskazał, że S. J. był zatrudniony u płatnika (...) spółka jawna od dnia 17 września 2020 r. do 13 grudnia 2020 r. Nie nabył prawa do zasiłku chorobowego z powodu braku wymaganego okresu 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł S. J.. Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że był zatrudniony na podstawie umowy o pracę od dnia 17 września 2020 r. do dnia 16 października 2020 r. na podstawie umowy o pracę, a więc przez wymagany okres 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Niezdolność ta trwała co najmniej 30 dni i powstała w okresie 14 dni od dnia ustania tytułu ubezpieczenia, co daje mu prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wniósł o jego oddalenie w całości, nadto o zasądzenie od odwołującego się kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu stanowiska organ powołał się na argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Dodatkowo powołał się na treść przepisu art. 57 § 1 kpa, według którego, jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpiło. Upływ ostatniego z wyznaczonej liczby dni uważa się za koniec terminu. Z tego też względu organ prawidłowo obliczył termin, od którego zależało nabycie uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia chorobowego.

W piśmie z dnia 19 lutego 2021 r. odwołujący wniósł o zasądzenie kosztów procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. J. był zatrudniony w (...) spółce jawnej w Ś. na podstawie umowy o pracę od dnia 17 września 2020 r. do dnia 16 października 2020 r., w związku z czym podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, w tym ubezpieczeniu chorobowemu.

Niesporne, a nadto dowód: świadectwo pacy – k. 9 akt organu

S. J. w okresie od 17 października 2020 r. do 13 grudnia 2020 r. pozostawał niezdolny do pracy, wnioskując o przyznanie zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego.

Niesporne, a nadto dowód: zaświadczenia lekarskie ZUS ZLA – k. 8 i k. 17 akt organu

Decyzją z dnia 18 listopada 2020 r. znak (...) nr sprawy (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił S. J. prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 17 października 2020 r. do dnia 13 grudnia 2020 r. wskazując, że nie nabył on prawa do zasiłku chorobowego z powodu braku wymaganego okresu 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego.

Niesporne, a nadto dowód: decyzja ZUS z dnia 18.11.2020 r. – k. 18 akt organu

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie okazało się zasadne.

Stan faktyczny sprawy, w całości niesporny, ustalony został również w oparciu o dowody z dokumentów, których prawdziwość i rzetelność sporządzenia nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Zgodnie z art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (zwanej dalej ustawą zasiłkową) - zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego.

Okoliczność, że niezdolność do pracy S. J. powstała w okresie 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego i trwała co najmniej 30 dni była między stronami niesporna.

Spór natomiast polegał na ocenie prawnej okoliczności, czy S. J., przed okresem niezdolności do pracy kwalifikował się wymaganym 30 – dniowym okresem nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego (tzw. okresem wyczekiwania), co negował organ.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej - ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego - jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu. Przepis ten ma zastosowanie do odwołującego, który będąc zatrudnionym w (...) spółce jawnej w Ś., niespornie podlegał ubezpieczeniu chorobowemu obowiązkowo.

Przy liczeniu powyższego terminu organ powołał się na treść przepisu art. 57 § 1 k.p.a., według którego - jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpiło. Upływ ostatniego z wyznaczonej liczby dni uważa się za koniec terminu.

W ocenie Sądu organ niezasadnie przywołał ten przepis, gdyż nie ma on zastosowania w niniejszej sprawie. Termin 30 dni określony w przepisie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej nie jest bowiem określony żadnym zdarzeniem (jak np. dla odmiany termin 14 dni na powstanie niezdolności do pracy od momentu ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego, który to termin określono w art. 7 pkt 1 ustawy zasiłkowej). Sam fakt pozostawania w zatrudnieniu przez odwołującego przez okres równo 30 dni od dnia 17 września 2020 r. do dnia 16 października 2020 r. powoduje, iż została spełniona dyspozycja przepisu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej, a więc odwołujący kwalifikuje się 30 – dniowym terminem nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Nie odejmuje się tu ani pierwszego dnia zatrudnienia ani ostatniego dnia zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy. Nie jest to też termin określony w miesiącach, gdyż wówczas upłynąłby on, zgodnie z art. 57 § 3 k.p.a. w następnego miesiącu, w dniu odpowiadającym początkowemu dniowi terminu. Ustawodawca wskazał konkretnie termin 30 dni nieprzerwanego okresu ubezpieczenia chorobowego, który w przypadku odwołującego upłynął z dniem 16 października 2020 r.

Podobnie też rozumienie tego terminu zaprezentował Sąd Okręgowy w Łodzi w uzasadnieniu przywołanego przez odwołującego wyroku z dnia 27 października 2016 r. w sprawie VIII Ua 69/16.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. w ten sposób, że S. J. ma prawo do zasiłku chorobowego za okres od 17 października 2020 r. do 13 grudnia 2020 r.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. i § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)