Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1185/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

F. S. (1)

w dniu 1 lipca 2018 r. w godz. 12:00-18:30 w G. przy ul. (...) dokonał włamania do pomieszczenia piwnicznego, z wnętrza którego po pokonaniu w n/n sposób zabezpieczenia w postaci kłódki dokonał zaboru w celu przywłaszczenia roweru damskiego (...) o wartości 500 zł na szkodę K. Z. z tym ustaleniem, że stanowił on wypadek mniejszej wagi

tj. występek z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. Z. była właścicielką roweru A. o wartości 500 zł, który na co dzień przechowywała w zabezpieczonej na kłódkę piwnicy przy ul. (...).

W dniu 1 lipca 2018 r. w godzinach pomiędzy 12:00 a 18:30 F. S. (1) prawdopodobnie uderzając młotkiem w kłódkę, dokonał jej uszkodzenia a następnie z powyższego pomieszczenia piwnicznego zabrał rower Alpina należący do K. Z..

Udał się z tym rowerem na ul. (...), gdzie poprosił spotkanego przypadkowo K. G., aby ten sprzedał skradziony rower w Lombardzie. Mężczyzna zgodził się, następnie dokonał transakcji zastawienia tego roweru na miesiąc za kwotę 200 zł. W tym czasie oskarżony F. S. (1) czekał na zewnątrz lombardu. Po wszystkim K. G. przekazał oskarżonemu F. S. (1) uzyskaną kwotę 200 zł zaś za "fatygę" otrzymał 50 zł, po czym mężczyźni się rozstali.

Ostatecznie pokrzywdzona K. Z. odzyskała rower, który został odnaleziony w powyższym lombardzie.

Podczas przesłuchania oskarżony F. S. (1) przyznał się w całości do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył obszerne wyjaśnienia wskazując przebieg zdarzenia, który w całości pokrywał się z wyjaśnieniami K. G. i świadków w niniejszej sprawie.

zeznania świadka K. Z.

1-3, 15-16

protokół oględzin miejsca

6-6v

notatka urzędowa

7

protokół przeszukania wraz z umową

8-12

wyjaśnienia współoskarżonego K. G.

25-26, 42-43

protokół oględzin roweru

28-32

zeznania świadka Ł. K.

33-34

monitoring wraz z protokołem jego odtworzenia

39-41

wyjaśnienia oskarżonego F. S.

45-46v, 55-56

zeznania świadka C. S.

273-273v

Oskarżony F. S. (1) był już karany sądownie za przestępstwa przeciwko mieniu w tym za usiłowanie kradzieży z włamaniem.

W niniejszej sprawie oskarżony był rzeczywiście pozbawiony wolności w okresie od 12 marca 2019 r. do 13 listopada 2019 r.

karta karna

73-73v

informacja z zakładu karnego

233

Oskarżony w chwili popełnienia czynu był w pełni poczytalny. Stan jego zdrowia pozwalał mu również na branie udziału w niniejszym postępowaniu a także prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny.

opinia sądowo-psychiatryczna

204-207

dokumentacja medyczna

198

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

F. S. (1)

jak w punkcie 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Za nieudowodniony Sąd uznał fakt jakoby to K. G. dokonał kradzieży z włamaniem a następnie sprzedał rower w lombardzie, aby oddać F. S. (1) kwotę 150 zł, którą był mu winny.

Za nieudowodniony uznano również fakt, że protokół przesłuchania oskarżonego został sporządzony w ten sposób, że to funkcjonariusz wpisał do niego niewypowiedziane przez oskarżonego treści, a ten nie czytając go podpisał się pod nim.

wyjaśnienia oskarżonego na rozprawie

249-249v

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

dokumentacja medyczna

karty informacyjne leczenia szpitalnego oraz wyniki badań sporządzona przez odpowiednie jednostki ochrony zdrowia, niekwestionowane przez żadną ze stron.

informacja z zakładu karnego

sporządzona przez upoważnionego funkcjonariusza służby więziennej, niekwestionowana przez strony

karta karna

wydruk z urzędowego rejestru, który przez nikogo nie był kwestionowany

monitoring wraz z protokołem jego odtworzenia

wiarygodny, albowiem sporządzony przez upoważnionego funkcjonariusza, zawierający precyzyjny opis rzeczywistości utrwalonej za pomocą monitoringu umieszczonego w lombardzie, w którym doszło do sprzedaży roweru.

notatka urzędowa

sporządzona przez funkcjonariusza Policji, niekwestionowana przez strony

opinia sądowo-psychiatryczna

sporządzona na potrzeby niniejszej sprawy opinia sądowo- psychiatryczna była jasna, pełna i wyczerpująca a nadto przygotowana została przez biegłych lekarzy psychiatrów D. A. i A. W. oraz psychologa mgr E. D., specjalistów dysponujących odpowiednią wiedzą i doświadczeniem w zakresie będącym przedmiotem niniejszej opinii. Wnioski opinii są przekonujące i w konsekwencji Sąd uznał, że oskarżony w chwili popełnienia czynu był w pełni poczytalny. Biegli również jednoznacznie, w oparciu o dokumentację medyczną oraz jednorazowe badanie oskarżonego, stwierdzili, że jest on w stanie brać udział w niniejszym postępowaniu oraz prowadzić swoją obronę w sposób samodzielny i rozsądny. Sąd nie znalazł najmniejszych podstaw aby odmówić wiarygodności tej opinii bądź też uzupełniać ją pod jakimkolwiek kątem.

protokół oględzin miejsca

sporządzony przez upoważnionego funkcjonariusza Policji, zgodnie z obowiązującymi przepisami, którego wiarygodność nie była przez żadną ze stron kwestionowana.

protokół oględzin roweru

sporządzony przez upoważnionego funkcjonariusza Policji, zgodnie z obowiązującymi przepisami, którego wiarygodność nie była przez żadną ze stron kwestionowana.

protokół przeszukania wraz z umową

sporządzony przez upoważnionego funkcjonariusza Policji, zgodnie z obowiązującymi przepisami, którego wiarygodność nie była przez żadną ze stron kwestionowana.

wyjaśnienia oskarżonego F. S.

sąd doszedł do przekonania, że wyjaśnienia oskarżonego F. S. (1) złożone w toku postępowania przygotowawczego, w których przyznał się w całości do popełnienia zarzucanego mu czynu, są w pełni wiarygodne. Wyjaśnienia te korespondowały z wyjaśnieniami współoskarżonego K. G. a także świadka K.. Oskarżony opisał dokładnie przebieg włamania, przedmiot, który ukradł a także dalsze jego losy. Konsekwentnie utrzymywał, że rower zastawił K. G. za 200 zł zaś on za tą przysługę przekazał mu 50 zł. Wyjaśnienia te znajdują odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie, dlatego też w oparciu o nie sąd poczynił ustalenia faktyczne.

wyjaśnienia współoskarżonego K. G.

zeznania te były jasne, spójne, pełne i wyczerpujące. Oskarżony K. G. nie próbował umniejszać swojej roli, przyznał się do zastawienia roweru w lombardzie na prośbę S. mimo, że domyślał się, że pochodzi on z przestępstwa. Treść jego wyjaśnień w pełni korelowała z początkowymi wyjaśnieniami złożonymi przez F. S., dlatego też Sąd nie widział podstaw aby poddawać je w wątpliwość.

zeznania świadka C. S.

zeznania świadka, będącego funkcjonariuszem Policji były również jasne i konsekwentne. Świadek podał, że sporządził protokół przesłuchania oskarżonego F. S. (1) w prawidłowy sposób, spisując treść jego depozycji w możliwie wierny sposób a następnie udostępnił oskarżonemu do przeczytania i podpisania. Sąd nie znalazł przyczyn, dla których należałoby odmówić wiarygodności tym zeznaniom. Oskarżony jest osobą obcą dla świadka, funkcjonariusz przeprowadzał rutynowe czynności przesłuchania i brak podstaw aby twierdzić, że wyglądało to w sposób, który próbował prezentować oskarżony w toku rozprawy.

zeznania świadka K. Z.

zeznania były w pełni wiarygodne, albowiem były jasne, pełne i wyczerpujące. Świadek zeznawała jedynie na okoliczność utraty roweru z piwnicy, nie miała jednak wiedzy na temat sprawcy włamania. Niemniej jednak w powyższym zakresie, sąd nie znalazł podstaw aby kwestionować wiarygodność tych depozycji.

zeznania świadka Ł. K.

również zeznania tego świadka zasługiwały na walor wiarygodności, albowiem były szczere, konsekwentne i wyczerpujące. Świadek w szczegółowy sposób opisał przebieg transakcji dotyczącej skradzionego roweru, zaś jego zeznania pokrywały się z zapisem monitoringu, umową oraz wyjaśnieniami samych oskarżonych.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego na rozprawie

Oskarżony F. S. (1) początkowo w postępowaniu przygotowawczym przyznał się w całości do popełnienia zarzucanego mu czynu, opisując szczegółowo przebieg włamania oraz dalsze kroki dotyczące zastawienia roweru w lombardzie z pomocą współoskarżonego K. G..

Dopiero na rozprawie w dniu 13 listopada 2020r. oskarżony F. S. (1) zmienił swoją postawę o 180 stopni. Na rozprawie nie przyznał się do popełnienia tego czynu wskazując, że to K. G. był mu winny 150 zł i gdy go spotkał, po chwili ten ostatni przyprowadził rower i zastawił go w lombardzie, aby się z nim rozliczyć z tego długu.

Zapytany o tak diametralne rozbieżności w treści jego wyjaśnień wskazał, że słowa zamieszczone w treści protokołu przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym nie są jego, nie wie jak tam się znalazły a on nie czytając tego protokołu podpisał go, aby szybko pójść do domu.

Sąd doszedł do przekonania, że wyjaśnienia oskarżonego F. S. (1), które złożył na rozprawie nie zasługują na danie im wiary i stanowią jedynie przyjętą przez niego linię obrony. Należy zauważyć, że jeszcze przed rozprawą oskarżony zgłaszał wolę mediacji z pokrzywdzoną (k. 243) deklarując chęć i gotowość naprawienia szkody i krzywdy wyrządzonej przestępstwem. Wysoce nieprawdopodobnym jednak jest, aby osoba niewinna chciała naprawić szkodę czy też krzywdę, której przecież nie wyrządziła.

Wyjaśnienia złożone przez F. S. w postępowaniu przygotowawczym w pełni korespondowały z wyjaśnieniami K. G. a także pozostałym materiałem dowodowym.

Jak wskazano wyżej, nie zasługiwało na uwzględnienie również twierdzenie oskarżonego, że w protokole przesłuchania znalazły się stwierdzenia, których on nie wypowiedział. Jest to bowiem sprzeczne z wiarygodnymi zeznaniami świadka C. S. oraz zasadami doświadczenia życiowego oraz logicznego rozumowania. Zupełnie niewiarygodna w ocenie Sądu jest bowiem wersja oskarżonego F. S. (1), który jest osobą dorosłą, w pełni poczytalną a nadto miał już wcześniej doświadczenia z wymiarem sprawiedliwości w charakterze podejrzanego a następnie oskarżonego i skazanego, zgodnie z którą po postawieniu mu zarzutów i przesłuchaniu go jako podejrzanego, podpisał obszerny protokół nie zapoznając się z jego treścią i ryzykując tym samym skierowanie aktu oskarżenia do sądu.

Dlatego też Sąd doszedł do przekonania, że wyjaśnienia oskarżonego F. S. (1), które złożył na rozprawie, a w których zaprzeczył całkowicie, aby miał jakikolwiek udział we włamaniu do piwnicy przy ul. (...), są niewiarygodne i stanowią jedynie obraną przez niego, nieskuteczną jednak linię obrony.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

F. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W przepisie art. 279 § 1 kk penalizowana jest kradzież włamaniem.

Włamanie polega zaś na przełamaniu zabezpieczeń chroniących przedmiot czynności wykonawczej przed kradzieżą. Najczęściej sprowadza się ono do ich fizycznego przełamania. Nie ma znaczenia, czy zabezpieczenie przedmiotu przed kradzieżą jest efektywne i jakich środków należy użyć, by je sforsować. Konieczne jest natomiast, aby rzecz była zabezpieczona przed kradzieżą i aby sprawca usunął zabezpieczenie (wyrok SN z 18.02.1972 r., VI KZP 74/71, OSNKW 1972/5, poz. 78).

W konsekwencji należało uznać, że oskarżony F. S. (1) uszkadzając kłódkę zabezpieczająca wejście do pomieszczenia piwnicy, dopuścił się przestępstwa kradzieży z włamaniem z art. 279 § 1 kk z tym ustaleniem jednak, że czyn ten stanowił wypadek mniejszej wagi z art. 283 kk.

O przyjęciu wypadku mniejszej wagi decydują przedmiotowe i podmiotowe znamiona czynu, ze szczególnym uwzględnieniem tych elementów, które są charakterystyczne dla danego rodzaju przestępstw (por. wyrok SN z dnia 9 października 1996 r., V KKN 79/96). Wśród znamion strony przedmiotowej istotne znaczenie mają w szczególności: rodzaj dobra, w które godzi przestępstwo; zachowanie się i sposób działania sprawcy; użyte środki; charakter i rozmiar szkody wyrządzonej lub grożącej dobru chronionemu prawem; czas, miejsce i inne okoliczności popełnienia czynu oraz odczucie szkody przez pokrzywdzonego.

Wśród elementów strony podmiotowej istotne są: stopień zawinienia oraz motywacja i cel działania sprawcy. Jak podkreśla Sąd Najwyższy, uwzględniać także należy: odcienie umyślności, premedytację, dokładność w przygotowaniu przestępstwa, upór w dążeniu do osiągnięcia przestępnego celu, przypadkowość, wpływ innej osoby, obawę przed skutkami działania (por. wyrok SN z dnia 9 października 1996 r., V KKN 79/96).

Mając powyższe na uwadze Sąd doszedł do przekonania, że działanie oskarżonego nie cechowało się jakąś szczególną premedytacją, nie przygotowywał się on do włamania w specjalny sposób, zaś samo wyłamanie kłódki w piwnicy nie wymagało przedsięwzięcia nadzwyczajnych środków. Należy również zauważyć, że wartość skradzionego mienia nie była znaczna, zaś ostatecznie pokrzywdzona swój rower odzyskała w stanie niepogorszonym.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

F. S. (1)

1

1

Przestępstwo stypizowane w art. 279 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 1 roku do 10 lat pozbawienia wolności. Z kolei po przyjęciu, że stanowiło ono wypadek mniejszej wagi z art. 283 kk, oskarżonemu można wymierzyć karę pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.

Wymierzając oskarżonemu F. S. (1) karę 6 miesięcy pozbawienia wolności a zatem w dolnych granicach zagrożenia ustawowego, Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary wskazane w art. 53 § 1-3 kk.

W ocenie Sądu orzeczona kara pozbawienia wolności jest współmierna do stopnia winy oraz uwzględnia stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu przestępnego. Zdaniem Sądu rodzaj i wymiar tej kary odpowiada pozostałym dyrektywom wymiaru kary, w szczególności dyrektywie prewencji indywidualnej, ogólnej oraz uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Należy bowiem napiętnować bardzo często niestety występujące przestępstwo kradzieży w włamaniem. Reakcja organów wymiaru sprawiedliwości winna być w takiej sytuacji zdecydowana, aby zarówno w świadomości oskarżonego jak i społeczeństwa wypracować przekonanie, że takie postępowanie spotykać się będzie z surową reakcją karną.

Jako okoliczność obciążającą Sąd uwzględnił fakt, że oskarżony dopuścił się czynu będąc uprzednio karanym sądownie.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił fakt, że oskarżony początkowo przyznał się do popełnienia czynu, złożył obszerne i polegające na prawdzie, szczere wyjaśnienia a także w późniejszym czasie wyraził skruchę oraz wolę mediacji. Sąd uwzględnił również na korzyść oskarżonego to, że wartość skradzionego mienia nie była duża zaś sam rower pokrzywdzona odzyskała.

F. S. (1)

3

1

Oskarżony F. S. (1) osiągnął z popełnionego przestępstwa korzyść majątkową w kwocie 150 zł.

Zgodnie z art. 45 § 1 kk korzyścią majątkową w rozumieniu tego przepisu jest wszelkie przysporzenie w majątku lub zmniejszenie jego pasywów mające wartość ekonomiczną, czyli możliwą do wyrażenia w pieniądzu (uchwała SN z 15.02.1977 r., VII KZP 16/76, OSNKW 1977/4–5, poz. 34; uchwała SN z 30.01.1980 r., VII KZP 41/78, OSNKW 1980/3, poz. 24.

Przepadkowi na podstawie art. 45 kk podlegają korzyści uzyskane bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa. Należy podzielić pogląd, że w wypadku korzyści uzyskanej bezpośrednio z przestępstwa mamy do czynienia z korzyścią stanowiącą bezpośredni efekt popełnienia przestępstwa. Przepadek w odniesieniu do korzyści pochodzących bezpośrednio z przestępstwa obejmuje, jak się wydaje, tylko korzyści uzyskane nielegalnie (por. Raglewski [w:] Wróbel, Zoll I/1, s. 868). W wypadku korzyści uzyskanej pośrednio z popełnienia przestępstwa możemy mieć do czynienia także z korzyścią uzyskaną legalnie (P., S., P. , s. 118). Korzyść taką stanowią przedmioty nabyte za pieniądze uzyskane z przestępstwa czy środki ze sprzedaży rzeczy uprzednio skradzionej. Są nimi też przedmioty wytworzone z przedmiotów uzyskanych w wyniku przestępstwa (Z., Konfiskata, s. 29; P., S., P. , s. 118).

Mając powyższe na uwadze należało na podstawie art. 45 § 1 kk orzec przepadek kwoty 150 zł stanowiącej równowartość korzyści uzyskanej z przestępstwa.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

F. S. (1)

2

1

Niniejsza sprawa prowadzona była od początku z uwagi na wznowienie postępowania. Oskarżony F. S. (1) był rzeczywiście przez
6 miesięcy pozbawiony wolności w tej sprawie, dlatego też na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono oskarżonemu powyższy okres pozbawienia wolności uznając w konsekwencji, że orzeczona kara pozbawienia wolności została odbyta w całości.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Sąd na mocy art. 626 § 1 k.p.k., art. 624 § 1 k.p.k., art. 1 i art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn.: Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zwolnił oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty oraz ponoszenia wydatków postępowania. Orzekając w tym względzie Sąd miał na uwadze fakt, że oskarżony nie pracuje, nie posiada żadnego majątku a nadto przebywa w zakładzie karnym a zatem uiszczenie tych kosztów byłoby dla niego praktycznie niemożliwe a egzekucja tego obowiązku bezskuteczna.

Podpis