Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 maja 2021 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant: st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2021 r. w Piotrkowie Trybunalskim

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku J. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. z siedzibą w Z.

o prawo do rekompensaty

na skutek odwołania J. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. z siedzibą w Z.

z dnia 11 marca 2021 r. sygn.: (...)

oddala odwołanie;

Sygn. akt V U 428/21

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 marca 2021 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Ł. odmówił J. M. przyznania prawa do rekompensaty za okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze z uwagi na przyznanie prawa do emerytury wcześniejszej w związku z wykonywaną pracą w warunkach szczególnych decyzją z 3 października 2006 roku.

W z dniu 22 marca 2021 roku J. M. wniósł odwołanie od decyzji.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o oddalenie odwołania. Podniósł, że wnioskodawca był uprawniony do emerytury wcześniejszej w związku z pracą w warunkach szczególnych, co oznacza, że nie przysługuje mu prawo do rekompensaty.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

J. M., urodzony (...), od dnia (...) roku był uprawniony do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym, z uwagi na posiadanie 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

(dowód: wniosek o emeryturę – k. 1-4 akt emerytalnych, świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych z 19 sierpnia 1996 roku – k. 17 akt emerytalnych, świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych– k. 22 akt emerytalnych, decyzja o przyznaniu emerytury z dnia 3.10.2006 roku. – 99 akt emerytalnych)

Decyzją z dnia (...) roku organ rentowy – po rozpoznaniu wniosku z (...) roku –przyznał wnioskodawcy od dnia (...) roku, to jest od osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego, emeryturę na podstawie art. 53 ust 4 ustawy emerytalnej.

(dowód: decyzja z dnia (...) roku k. 16-17 akt emerytalnych)

Decyzją z dnia 22 maja 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia (...)., odmówił J. M. przeliczenia emerytury na podstawie art. 55 w zw. z art. 27 ustawy emerytalnej. Organ rentowy podniósł, że spełnienie przez wnioskodawca wymienionej w art. 55 ustawy przesłanki kontynuowania ubezpieczenia po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego 65 lat należy oceniać na dzień zgłoszenia przez ubezpieczonego wniosku o emeryturę na podstawie art. 27 ustawy czyli na dzień (...)., a w tej dacie wnioskodawca nie osiągnął 65 lat.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 22 maja 2015r. akta emerytalne)

J. M. odwołał się od decyzji z dnia 22 maja 2015r. W odwołaniu domagał się zmiany zaskarżonej decyzji i zobowiązania ZUS do wyliczenia emerytury zgodnie z art. 26 ustawy w zw. z art. 55 ustawy emerytalnej od dnia zgłoszenia wniosku. Podniósł, że od 2006 roku do chwili obecnej kontynuuje ubezpieczenie społeczne, a o emeryturę w wieku powszechnym (65 lat) wystąpił w roku 2011, a zatem spełnia wszystkie przesłanki z art. 55 ustawy do wyliczenia emerytury kapitałowej z art. 26 ustawy.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 30 września 2016 roku w sprawie V U 619/15 Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb ., na skutek odwołania J. M., zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddziału w Ł. z siedzibą w Z. z dnia (...) roku w ten sposób, że ustalił, iż J. M. jest uprawniony do obliczenia emerytury zgodnie z art. 55 ustawy w związku z art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

(dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb . z dnia 30 września 2016 roku wraz z uzasadnieniem 83-89 akt emerytalnych )

Decyzją z (...) roku, ZUS wykonując wyrok z 30 września 2016 roku, ponownie ustalił wnioskodawcy wysokość emerytury od dnia (...)roku na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej.

(dowód: decyzja z (...) – k. 92-93 akt emerytalnych)

Decyzją z dnia (...) ZUS ustalił wnioskodawcy kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999r. na kwotę 194.449,42zł.

(dowód: decyzja z załącznikami – k. 6-9 akt kapitałowych)

Decyzją z dnia (...) ZUS ustalił ponownie wnioskodawcy kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999r. na kwotę 189.560,91zł.

(dowód: decyzja z załącznikami– k.15-17 akt kapitałowych)

Decyzją z dnia (...). ZUS ustalił ponownie wnioskodawcy kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999r. na kwotę 189 860,91 złotych.

(dowód: decyzja z załącznikami – 22-24 akt kapitałowych)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 965 ze zm.) rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszący co najmniej 15 lat.

Przepis art. 23 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych stanowi, że ustalenie rekompensaty następuje na wniosek ubezpieczonego o emeryturę. Rekompensata przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego, o którym mowa w przepisach art. 173 i art. 174 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (art. 23 ust. 2).

Zgodnie z ustawową definicją wyrażoną w art. 2 pkt 5 ustawy o emeryturach pomostowych rekompensata to odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej.

Rekompensata nie przysługuje także osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (art. 21 ust. 2). Przy czym rozchodzi się tu wyłącznie o emeryturę wcześniejszą, a nie w powszechnym wieku emerytalnym

W wyroku z dnia 16 maja 2018 r. w sprawie III UK 88/17 Sądu Najwyższy wyjaśnił, że gramatyczna wykładnia ustawowej definicji rekompensaty jednoznacznie wskazuje, że świadczenie to dotyczy takich ubezpieczonych, którzy nie mogą nabyć prawa do emerytury pomostowej i którzy równocześnie utracili możliwość nabycia prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, to znaczy takich ubezpieczonych, którzy nie spełnili łącznie wyżej określonych warunków przewidzianych w art. 32, art. 46 lub art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Potwierdzeniem tej tezy jest wykładnia art. 2 pkt 5 dokonywana z uwzględnieniem reguł funkcjonalnych (celowościowych). Celem tego przepisu jest bowiem przyznanie odszkodowania za rzeczywistą utratę określonych uprawnień, co oznacza, że musi on dotyczyć tylko tych ubezpieczonych, którzy ze względu na niespełnienie choćby jednego ustawowego warunku (wieku, ogólnego stażu emerytalnego) nie mogli skorzystać z dotychczasowych regulacji i nabyć prawa do emerytury w wieku niższym niż powszechny wiek emerytalny, a także nie mogą skorzystać z regulacji nowych, przewidzianych ustawą o emeryturach pomostowych.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca skorzystał z regulacji przewidzianej ustawą o emeryturach i rentach z FUS, gdyż z dniem (...) roku nabył prawo do emerytury wcześniejszej (od 60 roku życia) w związku z wykazaniem 15- lat pracy w warunkach szczególnych. Tym samym zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o emeryturach pomostowych nie przysługuje mu uprawnienie do rekompensaty.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.