Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2021 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, I Wydział Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Bartosz Kasielski

Protokolant: sekretarz sądowy Natalia Jarzyna

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2021 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa Miasta Ł.

przeciwko S. G.

o opróżnienie lokalu mieszkalnego

1.  nakazuje pozwanemu S. G. opuszczenie i opróżnienie lokalu mieszkalnego nr (...), położonego w Ł. przy ulicy (...) wraz z jego mieniem;

2.  ustala, że S. G. przysługuje uprawnienie do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu;

3.  wstrzymuje wykonanie wyroku w punkcie 1 do czasu złożenia S. G. przez Gminę Ł. oferty zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu

4.  nie obciąża S. G. obowiązkiem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt: I C 1778/20

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 grudnia 2020 roku Miasto Ł. wystąpiło przeciwko S. G. o nakazanie opróżnienia lokalu mieszkalnego numer (...), położonego w Ł. przy ulicy (...) wraz z mieniem oraz wydania lokalu Miastu Ł., a także o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu zgłoszonego żądania powód podkreślił, że S. G. zajmuje przedmiotowy lokal bez tytułu prawnego, gdyż z uwagi na zaległości czynszowe wypowiedziano mu skutecznie umowę najmu.

(pozew k.4 – 6)

W toku rozprawy z dnia 18 marca 2021 roku S. G. nie kwestionując faktu skutecznego wypowiedzenia umowy najmu z uwagi na zaległości w płatnościach czynszu wniósł o przyznanie lokalu socjalnego.

(protokół rozprawy z dnia 18 marca 2021 roku k.49)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Miasto Ł. jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Ł. przy ulicy (...).

(karta lokalu k.15)

W dniu 27 lipca 2015 roku Miasto Ł. zawarło z S. G. umowę najmu lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Ł. przy ulicy (...) na czas nieoznaczony. Wysokość miesięcznego czynszu wraz z opłatami ustalono na kwotę 411,11 złotych.

(umowa k.10 – 12)

Lokal mieszkalny numer (...) położony w Ł. przy ulicy (...) zajmowany jest wyłącznie przez S. G..

(dowód z przesłuchania S. G. k.49)

Pismem z dnia 14 lutego 2018 roku, doręczonym w dniu 7 marca 2018 roku, Miasto Ł. wezwało S. G. do zapłaty w terminie miesiąca od dnia otrzymania pisma kwoty 1.987,23 złotych tytułem zaległego czynszu oraz opłat eksploatacyjnych z tytułu zajmowanego lokalu mieszkalnego z jednoczesną informacją, że nieuregulowanie zadłużenia w wyznaczonym terminie spowoduje wypowiedzenie umowy najmu. Zaległość czynszowa na dzień 31 stycznia 2018 roku przekraczała trzymiesięczną wysokość czynszu.

(wezwanie do zapłaty k.16, potwierdzenie odbioru k.17)

W wyznaczonym dodatkowym terminie S. G. nie uiścił zaległości czynszowych w pełnej wysokości.

(kartoteka finansowa k.22)

Pismem z dnia 19 lutego 2019 roku, doręczonym w trybie awizo w dniu 8 marca 2019 roku, Miasto Ł. wypowiedziało S. G. umowę najmu lokalu mieszkalnego nr (...) przy ulicy (...) z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia z uwagi na brak spłaty zaległości przekraczającej trzykrotność miesięcznego czynszu najmu.

(wypowiedzenie umowy najmu k.18, potwierdzenie odbioru k.19)

Pismem z dnia 15 maja 2019 roku, doręczonym w trybie awizo w dniu 21 maja 2019 roku, Miasto Ł. wezwało S. G. do dobrowolnego wydania przedmiotowego lokalu w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.

(wezwanie k.20, potwierdzenie odbioru k.21)

S. G. korzysta ze świadczeń opieki społecznej od 2015 roku m.in. w zakresie zasiłków celowych na zakup opału, leków, z powodu bezrobocia, czy też dożywiania.

(informacja Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej k.33 – 38)

S. G. jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy jako bezrobotny bez prawa do zasiłku.

(informacja Powiatowego Urzędu Pracy k.40)

S. G. nie dysponuje prawem do innego lokalu mieszkalnego. Nie ma również możliwości zamieszkania u rodziny, czy znajomych z uwagi na ich trudna sytuację materialną i ciężkie warunki bytowe. Mężczyzna posiada wykształcenie zawodowe. Poszukuje pracy w charakterze budowlańca, ale nie ma odpowiedniego doświadczenia i przygotowania do zawodu. Problemem z punktu widzenia uzyskania zatrudnienia jest również jego uprzednia karalność. S. G. utrzymuje się z prac dorywczych (pomoc przy przeprowadzkach), z czego uzyskuje nieregularny miesięczny dochód w wysokości około 1.500 złotych. Aktualnie nie opłaca czynszu, stara się uiszczać należności związane z gazem i prądem. Zadłużenie z tytułu najmu wynika przede wszystkim z faktu odbywania kary 1,5 roku pozbawienia wolności, kiedy nie miał możliwości dokonywania opłat na bieżąco. Mężczyzna nie ma problemów zdrowotnych i nie leczy się na stałe. Deklaruje chęć spłaty zadłużenia przy założeniu, że jego sytuacja majątkowa ulegnie poprawie.

(dowód z przesłuchania S. G. k.50)

Zadłużenie S. G. z tytułu zaległości czynszowych związanych z lokalem nr (...) przy ulicy (...) w Ł. na październik 2020 roku wynosiło 16.987,83 złotych.

(kartoteka finansowa k.22)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o depozycje pozwanego S. G., które należało ocenić jako wiarygodne i odpowiadające rzeczywistemu stanowi rzeczy, a także dokumenty załączone do akt niniejszej sprawy, których treść nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jako zasadne podlegało uwzględnieniu w całości.

Podstawę żądania pozwu stanowił art. 222 § 1 k.c. zgodnie, z którym właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.

Pozwany zajmuje lokal bez tytułu prawnego, umowa najmu została bowiem wypowiedziana w dniu 19 lutego 2019 roku ze skutkiem na dzień 30 kwietnia 2019 roku. S. G. nie wykazał również, aby dysponował skutecznym względem właściciela uprawnieniem do władania rzeczą.

Przesłanki skutecznego wypowiedzenia przez wynajmującego umowy najmu lokalu mieszkalnego z uwagi na zaległości w opłacaniu przez najemcę czynszu i innych należności za lokal określone są przepisami art. 11 ust 1 oraz art. 11 ust. 2 pkt. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu Cywilnego (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 150, z późn. zm., dalej: „u.o.p.l.”). Wypowiedzenie umowy najmu lokalu mieszkalnego może nastąpić, zgodnie z przepisem art. 11 ust. 2 pkt. 2 cytowanej ustawy nie później niż na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego, jeżeli lokator jest w zwłoce z zapłatą czynszu lub innych opłat za używanie lokalu co najmniej za trzy pełne okresy płatności pomimo uprzedzenia go na piśmie o zamiarze wypowiedzenia stosunku prawnego i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności. Nadto wypowiedzenie powinno być pod rygorem nieważności dokonane na piśmie oraz określać przyczynę wypowiedzenia (art. 11 ust. 1 ustawy).

Uwzględniając powyższe należało stwierdzić, że powód w sposób prawidłowy wezwał pozwanego do zapłaty zadłużenia czynszowego. Bezspornym pozostaje fakt, że S. G. pozostawała wówczas w zwłoce z zapłatą należności czynszowych za okres przekraczający trzy miesiące (zaległość w wysokości 1.987,23 złotych przy trzykrotnej wysokości czynszu na poziomie 1.233,33 złotych – 3 x 411,11 złotych). Jednocześnie adresowane do pozwanego pismo obejmowało zastrzeżenie dodatkowego miesięcznego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności pod rygorem wypowiedzenia umowy i wdrożenia postępowania mającego na celu eksmisję najemcy. Wobec braku uiszczenia obciążających S. G. należności z tytułu czynszu najmu, umowa została wypowiedziana z zachowaniem ustawowego okresu wypowiedzenia przypadającego na dzień 30 kwietnia 2019 roku.

Mając na uwadze przytoczone okoliczności, a także fakt dalszego zajmowania lokalu mieszkalnego nr (...) przy ulicy (...), należało nakazać pozwanemu S. G. opuszczenie i opróżnienie przedmiotowego lokalu wraz z jego mieniem.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 u.o.p.l. w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd z urzędu orzeka o uprawnieniu do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. W myśl zaś z art. 14 ust. 3. ustawy sąd, badając z urzędu, czy zachodzą przesłanki do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu, orzeka o uprawnieniu osób, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania przez nie z lokalu oraz ich szczególną sytuację materialną i rodzinną. Sąd nie może przy tym orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec osób objętych katalogiem wymienionym w art. 14 ust. 4 u.o.p.l., wśród których wymieniono między innymi osoby posiadające status bezrobotnego (pkt 5), chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany.

Jak wynika z poczynionych ustaleń faktycznych, pozwany S. G. zarejestrowany jest w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna, a przy tym nie dysponuje tytułem prawnym do innego lokalu mieszkalnego, nie ma możliwości zamieszkania u rodziny, czy znajomych, a jego aktualna sytuacja życiowa i materialna nie pozwala na przyjęcie założenia, że jest on w stanie wynająć lokal mieszkalny na wolnym rynku. W konsekwencji Sąd zobligowany był normami ustawowymi (art. 14 ust. 4 pkt 5 u.o.p.l.) do przyznania osobie eksmitowanej prawa do zawarcia umowny najmu socjalnego lokalu.

Następstwem powyższego rozstrzygnięcia jest obligatoryjne wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez Gminę Ł. oferty zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu (art. 14 ust. 6 u.o.p.l.).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. uznając, że w niniejszej sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek przemawiający za nieobciążaniem S. G. kosztami procesu. Rozstrzygnięcie to determinują nie tylko trudna sytuacja materialna i życiowa (brak stałego dochodu, długoletnie korzystanie ze wsparcia opieki społecznej), ale również dolegliwość wyroku eksmisyjnego, która oznacza, że pozwany będzie zmuszony opuścić dotychczasowe centrum swojego życia, w którym spędził ponad 5 lat.