Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka A. J. wniosła o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kwoty 5770 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 3 kwietnia 2012r. do dnia zapłaty i zasądzenia kosztów procesu.

Wskazała, że pożyczyła pozwanemu łącznie kwotę 8170 zł, z czego, w ramach wzajemnych rozliczeń, do zwrotu pozostała kwota dochodzona pozwem.

Od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 8 czerwca 2012r. pozwany wniósł sprzeciw, podnosząc zwrot pożyczki. Nadto podniósł zarzut potrącenia kwoty 15000 zł,

Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 29 stycznia 2013r. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 5770 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 3 kwietnia 2012r. do dnia zapłaty oraz zasądził, tytułem kosztów procesu, kwotę 1467 zł.

Podniósł Sąd Rejonowy, odnosząc się do treści art. 505 ⁴§2 kpc, że zarzut potrącenia w postępowaniu upominawczym nie jest dopuszczalny, wobec czego nie mógł w sprawie być rozpoznany.

Ustalił Sąd Rejonowy, że pozwany, w korespondencji mailowej z 21 sierpnia 2009r. przyznał, że otrzymał od powódki kwotę 7000 zł oraz, że w rozliczeniu kupił dla powódki zmywarkę za kwotę 2400 – 2500 zł. Nadto deklarował zwrot pożyczki w mailu z dnia 3 września 2010r.

Kwota 7000 zł została pożyczona pozwanemu w 2007r. na uruchomienie sklepu internetowego z obrączkami. W tym okresie powódka i pozwany byli ze sobą w bliskim związku, który trwał od 2005r. Następnie powódka pożyczyła pozwanemu w 2008r. dalsze kwoty – ogółem 1170 zł na kupno odzieży, na zakup biletu lotniczego i opłatę domku turystycznego we Francji.

Po zerwaniu znajomości powódka zażądała zwrotu pożyczki.

W ocenie Sądu Rejonowego korespondencja mailowa między stronami potwierdza fakt zawarcia umowy pożyczki oraz potwierdza zadłużenie pozwanego z tego tytułu.

Skoro strony łączyła umowa pożyczki z art. 720 k.c., a pozwany w określonym terminie pożyczki nie zwrócił, roszczenie powódki podlegało uwzględnieniu.

Nie podzielił też Sąd Rejonowy zarzutu pozwanego, iż przedmiotowa sprawa winna być rozpoznana w postępowaniu nieprocesowym jako rozliczenie konkubinatu.

W tej sprawie bowiem strony regulowały swoje zobowiązania w formie umowy pożyczki, wobec czego droga procesu była w tej sprawie dopuszczalna.

O kosztach procesu orzekł Sąd Rejonowy na mocy art. 98 kpc, kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na zasądzoną kwotę 1467 zł składało się wynagrodzenie pełnomocnika – 1200 zł, opłata od pełnomocnictwa – 17 zł i koszty opłaty sądowej – 250 zł.

Powódka wniosła zażalenie od rozstrzygnięcia o kosztach procesu zawartego w punkcie 2 wyroku, domagając się zmiany w tym zakresie i zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego kwoty 1743 zł, zgodnie z przedłożonym spisem kosztów procesu.

Zdaniem powódki Sąd Rejonowy naruszył przepisy art. 316§1 kpc w zw. z art. 353 ² kpc i art. 361 kpc przez ich nieprawidłowe zaskarżenie i nieuwzględnienie faktu reprezentowania powódki przez adwokata.

Z przedłożonego spisu kosztów wynika, że wynagrodzenie pełnomocnika, poza opłatą sądową i opłatą od pełnomocnictwa stanowi kwotę 1476 zł i nieznacznie przekracza kwotę 1200 zł z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (…).

Z kolei pozwany wniósł od wyroku apelację, zarzucając naruszenie przepisów prawa procesowego poprzez rozpoznanie sprawy w postępowaniu upominawczym a nie zwykłym, co skutkowało fragmentarycznym tylko rozpoznaniem sprawy.

Wskazując na tak sformułowany zarzut, domagał się pozwany uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania wraz z odpowiednim rozstrzygnięciem o kosztach procesu.

Powódka wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego podlegała oddaleniu jako bezzasadna.

Nie ma racji skarżący, że rozpoznanie roszczenia powódki w postępowaniu uproszczonym ograniczyło możliwość obrony pozwanego, skutkowało także rozpoznaniem roszczenia w oderwaniu do okoliczności faktycznych tj. w oderwaniu od okoliczności w jakich wzajemne świadczenia stron następowały oraz od wzajemnych ich relacji. Tym bardziej, gdy zważy się na fakt pozostawania stron w związku konkubenckim.

Sąd Okręgowy, w ślad za Sądem Rejonowym potwierdza, i nie było to sporne, że strony przez kilka lat pozostawały w konkubinacie.

Powódka jednak nie występowała z żądaniem rozliczenia konkubinatu i domagała się jedynie zwrotu pożyczki udzielonej pozwanemu. Wszelkie inne okoliczności związane z podejmowaniem przez pozwanego i członków rodziny powódki i pozwanego działalności gospodarczej w postaci sklepu jubilerskiego w Galerii (...) w B. są dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy zupełnie bez znaczenia, świadkowie zaś wskazani przez powódkę zostali zawnioskowani po złożeniu przez pozwanego sprzeciwu i powołania się właśnie na tę okoliczność. Nadto nie mógł być rozpoznany w sprawie zarzut potrącenia zgłoszony przez pozwanego, a to wobec podstawy faktycznej pozwu, czym Sąd Rejonowy był związany.

Przy tak sformułowanym zarzucie rzeczą Sądu Okręgowego było oddalenie apelacji jako bezzasadnej. Sąd Rejonowy prawidłowo procedował w postępowaniu uproszczonym /art.505 ¹ pkt 1 kpc/ zaś fakt udzielenia pożyczki pozwanemu i brak zwrotu pożyczki powódce został przez powódkę wykazany. Nie zaprzeczał temu także pozwany, co wynika z jego zeznań i korespondencji mailowej między stronami.

W konsekwencji Sąd Okręgowy na mocy art. 385 kpc apelację oddalił i zasądził – od pozwanego na rzecz powódki, na mocy art. 98 kpc w zw. z art. 108§1 kpc kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Odnosząc się do zażalenia powódki, ono także podlegało oddaleniu.

Wartość przedmiotu sporu stanowiła kwota 5770 zł, a zatem zgodnie z §6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie (…) z dnia 28 września 2002r. /Dz.U. nr 163, poz. 1348/ wynagrodzenie pełnomocnika wg stawek minimalnych wyniosło 1200 zł. Wraz z opłatą sądową – 250 zł i opłatą od pełnomocnictwa – 17 zł ogółem wynagrodzenie należne pełnomocnikowi wyniosło 1467 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 1 cyt. rozporządzenia, przy ustaleniu w umowie opłaty bierze się pod uwagę rodzaj i stopień zawiłości sprawy oraz wymagany nakład pracy adwokata.

Umowa zlecenia zawarta pomiędzy powódką a jej pełnomocnikiem regulowała, w § 2 ust.1 pkt b kwestię wynagrodzenia w przedmiotowej sprawie ustalając je na kwotę 1476 zł przy czterech posiedzeniach w sprawie.

Pełnomocnik nie zauważa, że w sprawie odbyły się tylko trzy terminy rozpraw – 8 listopada 2012r., 11 grudnia 2012r. /odroczona wobec nagłej choroby pełnomocnika pozwanego/ i 17 stycznia 2013r.

Sąd Rejonowy w takiej sytuacji miał prawo ustalić wynagrodzenie wg stawek minimalnych, kierując się nakładem wykonanej przez pełnomocnika pracy. Nie zostało to co prawda wyartykułowane przez Sąd I instancji, nie mniej zasądzenie wynagrodzenia zgodnie z rozporządzeniem, a nie wg kwoty wynikającej z umowy, było jak najbardziej zasadne.

Sąd Okręgowy w całości akceptuje takie rozstrzygnięcie, nie znajdując żadnych powodów do zmiany rozstrzygnięcia w zakresie kosztów procesu.

W konsekwencji zażalenie powódki podlegało oddaleniu na mocy art. 385 kpc w zw z art. 397§2 kpc.