Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 626/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

G. P. (1)

W dniu 01 lutego 2020 roku w miejscowości N. na terenie (...) przy ul. (...), kierował groźby pozbawienia życia wobec M. M. (1) trzymając w ręce nóż, które wzbudziły w zagrożonym obawę, że będą spełnione, a przy czym sprawca działał publicznie i bez powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku publicznego.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 1 lutego 2020 roku około godz. 22:20 pokrzywdzony M. M. (1) udał się na (...) w N. na ul. (...).

Dokonując płatności za paliwo i czekając na wypisanie faktury, obsługująca go ekspedientka zwróciła się do stojącego w kolejce mężczyzny, informując w/w, że o tej porze nie sprzeda mu już alkoholu. Wtedy też, mężczyzna - którym okazał się oskarżony G. P. (1) - zaczął używać względem kobiety słów wulgarnych. Mając powyższe na uwadze, pokrzywdzony M. M. (1) zwrócił mężczyźnie uwagę na jego zachowanie, w odpowiedzi na co G. P. (1) zwrócił się do w/w słowami „po co się wpierdalasz jak to nie Twoja sprawa”. Pomiędzy pokrzywdzonym a oskarżonym wywiązała się ostra wymiana zdań, podczas której G. P. groził M. M., że dostanie „wpierdol”, że może otrzymać „kosę”.

Zeznania M. M. (1)

12-14

Wyjaśnienia G. P. (1)

33-34

Zeznania W. Z.

22-23

Zeznania M. K.

28-29

Protokół oględzin nośnika pendrive z zarejestrowanym przebiegiem zdarzenia

42-54

Notatka urzędowa

1

Protokół oględzin

2-4

W dalszej kolejności, M. M. (1) odchodząc od kasy przekazał ekspedientce, aby wezwała ochronę dla jej bezpieczeństwa, sam zaś wezwie Policję. Wtedy też, oskarżony udał się za pokrzywdzonym, a następnie zagroził mu : „ Ty jebany konfidencie, chcesz dostać kosę”, równocześnie wyciągając z kieszeni nóż.

Po chwili, do oskarżonego podeszła kobieta, która zabrała go do samochodu. W/w następnie odjechali z miejsca zdarzenia.

Wyjaśnienia G. P. (1)

33-34

Zeznania M. M. (1)

12-14

Zeznania W. Z.

22-23

Zeznania M. K.

28-29

Protokół oględzin nośnika pendrive z zarejestrowanym przebiegiem zdarzenia

42-54

Notatka urzędowa

1

Protokół oględzin

2-4

Oskarżony nie był dotychczas karana. Kawaler, posiada dwójkę dzieci. Posiada wykształcenie zawodowe, pracuje w (...). Nie jest właścicielem nieruchomości, jak również ruchomości.

karta karna

58

Zaświadczenie o stanie majątkowym

60

Dane o podejrzanym

59

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

1.1.1

wyjaśnienia G. P. (1)

Sąd nie znalazł okoliczności w oparciu o które należało by odmówić im wiarygodności, zwłaszcza, że zostały poparte depozycjami pozostałych świadków w niniejszej sprawie

1.1.1

zeznania W. Z.

zeznania M. K.

Sąd uznał za w pełni wiarygodne, (kierując się przy ich ocenie wymaganą tu szczególną wnikliwością i krytycyzmem) i w konsekwencji - przyjął za podstawę poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych zeznania analizowanych świadków, albowiem tworzą one pewną logiczną całość, dającą przejrzysty obraz zdarzenia z dnia 1 lutego 2020 r. Wersja zdarzeń przedstawiona przez ww. znajduje potwierdzenie w zeznaniach pokrzywdzonego M. M. (1), jak również w nagraniu zarejestrowanego zdarzenia na monitoringu stacji. W toku sprawy świadkowie zeznania swoje ograniczyli jedynie do faktów, których byli bezpośrednim świadkiem, a ich depozycje pozbawione były jakichkolwiek ocen czy domniemań. W związku z powyższym Sąd uznał, iż zeznania analizowanych świadków były przydatne dla poczynienia ustaleń faktycznych w przedmiotowej sprawie.

1.1.1

zeznania M. M. (1)

W przedmiotowej sprawie Sąd nie widzi powodów, dla których zeznania ww. miałyby zostać uznane jako niewiarygodne. Przeciwnie depozycje te znajdują swoje odzwierciedlenie także w pozostałym materiale dowodowym zebranym w przedmiotowej sprawie. W/w starał się złożyć rzetelną relację. W sposób nie budzący wątpliwości opisał okoliczności w jakich doszło do konfrontacji z oskarżonym. Co więcej, zeznania ww. pozostają koherentne ze znajdującym się aktach sprawy materiałem poglądowym, jak również z zeznaniami pozostałych świadków zdarzenia, którzy potwierdzili, że oskarżony G. P. (1) groził pokrzywdzonemu.

1.1.1

karta karna

notatka urzędowa

zaświadczenie o stanie majątkowym

protokół oględzin

W przedmiotowej sprawie brak było jakichkolwiek podstaw do podważenia przydatności i wiarygodności innych nieosobowych środków dowodowych przeprowadzonych w toku niniejszej sprawy. Owe dokumenty zostały sporządzone przez kompetentne do tego osoby i w przewidzianej przez prawo formie, a w toku procesu żadna ze stron postępowania nie kwestionowała prawdziwości danych w nich zawartych. Ponadto, powyższe pisma zostały sporządzone w większości przez osoby będące funkcjonariuszami publicznymi w toku wykonywania przez nich obowiązków służbowych, stąd też brak jest uzasadnionych okolicznościami obaw o brak zachowania przez te podmioty należytej bezstronności. W związku z powyższym, Sąd Rejonowy uznał powyższe dowody za wiarygodne i przydatne dla poczynienia ustaleń faktycznych w tej sprawie.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

x

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

I

G. P. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Groźbę, o jakiej mowa w art. 190 § 1 k.k. stanowi zapowiedź popełnienia przestępstwa na szkodę adresata groźby lub osoby mu najbliższej. Warunkiem popełnienia przestępstwa jest wzbudzenie w ofierze strachu i obawy, a więc podjęcie działań z pobudek nieprzyjaznych. Forma wyartykułowania groźby nie ma znaczenia. Dla bytu czynu zabronionego nie jest konieczne stwierdzenie obiektywnego niebezpieczeństwa realizacji groźby, tj. tego, czy sprawca miał rzeczywisty zamiar jej spełnienia ani też tego, czy miał faktyczne możliwości jej spełnienia. Ważny jest jedynie subiektywny odbiór tej groźby u pokrzywdzonego, tj. to, czy faktycznie wzbudziła ona u niego obawę spełnienia, tj. wywołała uczucie strachu lub zagrożenia. Subiektywny odbiór ma dla zaistnienia przestępstwa znaczenie zasadnicze, jednak nie wystarczające. Obawa ta musi być ponadto uzasadniona, a więc do jej oceny niezbędne będzie włączenie także i czynnika obiektywnego. Obawę uznać można za uzasadnioną, jeśli przeciętny człowiek o podobnych do ofiary cechach osobowości, psychiki, intelektu i umysłowości, w analogicznych warunkach wedle wszelkiego prawdopodobieństwa uznałby tę groźbę za realną i wzbudzającą obawę. Przestępstwo to ma charakter umyślny, sprawca więc swoim działaniem chce wywołać u innej osoby strach lub musi co najmniej z możliwością wywołania takiego strachu się godzić.

Przenosząc te ogólne rozważania na grunt niniejszej sprawy Sąd uznał, że oskarżony zwracając się do pokrzywdzonego M. M. (1), że dostanie „wpierdol”, że może otrzymać „kosę”, równocześnie trzymając w ręce nóż - wyczerpał znamiona występku z art. 190 k.k. Takim zachowaniem oskarżony wywołał u pokrzywdzonego stan obawy i zagrożenia, stan taki zaś był w realiach niniejszej sprawy uzasadniony, M. M. (1) mógł się obawiać, że oskarżony tę groźby zrealizuje. Nie można również zapominać, że sprawca działał publicznie i bez powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku publicznego.

W związku z tym Sąd Rejonowy przyjął, iż zachowanie oskarżonego wypełniło znamiona przedmiotowe i podmiotowe występku z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k.

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. P. (1)

I

warunkowe umorzenie na dwuletni okres próby

Zgodnie z dyspozycją art. 66 § 1 k.k. Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

Analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy nie ulega wątpliwości, że okoliczności, które determinują ostateczny wymiar kary i to w kierunku dla oskarżonego korzystnym jest znacznie więcej. A zatem, dostrzec trzeba postawę procesową oskarżonego, który przyznał się do winy, wytłumaczył, iż wypowiadane przezeń groźby stanowiły tylko puste słowa wypowiadane pod wpływem alkoholu i w emocjach. Równocześnie zaznaczył, że nie miał żadnych złych zamiarów względem pokrzywdzonego. Nie powinno też ujść uwadze Sądu, że G. P. (1) wyraził szczerą skruchę z powodu zaistniałej sytuacji i zadeklarował wolę przeproszenia pokrzywdzonego.

Mając na uwadze powyższe, jak i uwzględniając przy tym treść przepisu art. 66 § 1 i 2 kk, Sąd doszedł do konkluzji, że w niniejszej sprawie spełnione zostały wszystkie przesłanki umożliwiające warunkowe umorzenie postępowania karnego prowadzonego przeciwko oskarżonemu.

Po pierwsze, w świetle pozyskanych przez Sąd dowodów o jednoznacznej wymowie (wyjaśnienia oskarżonego korelujące z zeznaniami pokrzywdzonego oraz świadków) nie budzą jakichkolwiek wątpliwości okoliczności popełnionego czynu. Po drugie, wina i społeczna szkodliwość przypisanego oskarżonemu występku z art. 190 § 1 k.k. (ustawowo zagrożonego karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2) w świetle całokształtu ujawnionych okoliczności zdarzenia nie jest znaczna. Czyn, którego dopuścił się G. P. (1) z całą pewnością zakwalifikować można do kategorii zachowań o niższym ładunku społecznej szkodliwości, tym bardziej, że groźby kierowane wobec M. M. (1) miały, jak wynika z akt sprawy, podłoże emocjonalne, spowodowane spożyciem nadmiernej ilości alkoholu. Ocena postawy, jak też warunków i właściwości osobistych sprawcy dla osoby oskarżonego również wypada niezwykle korzystnie. Oskarżony prowadzi ustabilizowany tryb życia, ma stałe zatrudnienie, zaś z karty karnej załączonej do akt niniejszej sprawy wynika, że nigdy wcześniej nie wchodził w konflikt z prawem. Oznacza to, że jego przestępcze zachowanie miało charakter incydentalny i wyraźnie odbiegało od dotychczasowego sposobu postępowania. Nadto wyraził on skruchę z powodu zaistniałego zdarzenia, przepraszając zarówno pokrzywdzonego, jak również wszystkich uczestników zdarzenia. Zatem, czyn jakiego dopuścił się oskarżony pozostaje społecznie szkodliwym w stopniu wyższym niż znikomy. Niemniej jednak, przy uwzględnieniu przesłanek określonych w art. 115 § 2 k.k. stwierdzić należy że nie jest znaczny w rozumieniu art. 66 § 1 k.k. W ten sam sposób sąd ocenił również stopień winy oskarżonego.

W ocenie Sądu, przedmiotowe zdarzenie miało w niebudzącym zastrzeżeń dotychczasowym życiu G. P. (1) charakter jedynie incydentalny, a co za tym idzie jego skazanie stanowiłoby zbyt daleko idącą represję karną.

Ustalając sprawstwo i winę oskarżonego G. P. (1) w zakresie zarzucanego mu czynu, Sąd uznał za zasadne zastosowanie wobec niego środka probacyjnego w postaci warunkowego umorzenia postępowania karnego. Jak już bowiem była o tym mowa powyżej, w ocenie Sądu w niniejszym przypadku zachodzą przesłanki zastosowania tej instytucji – określonej w art. 66 k.k.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 66 § 1 k.k. i art. 67 § 1 k.k. umorzył warunkowo postępowania karne wobec oskarżonego G. P. (1), oznaczając okres próby na dwa lata. Sąd uznał, że zastosowanie wskazanego środka probacyjnego w stosunku do oskarżonego będzie wystarczające dla zapobieżenia ponownemu popełnieniu przez nią czynu zabronionego. Nadto, wyznaczenie dwuletni okresu próby, zabezpieczy wychowawcze oddziaływanie wskazanego środka probacyjnego na ww.

G. P. (1)

II

orzeczenie nawiązki

Sąd obciążył nadto G. P. (1) obowiązkiem uiszczenia na rzecz pokrzywdzonego M. M. (1) nawiązki w kwocie: 800 (osiemset) złotych.

Sąd uznał, iż w ten sposób zrealizowane zostaną idee „sprawiedliwości naprawczej”, związanej z rekompensowaniem ofiarom przestępstw cierpień wyrządzonych im przez sprawców. Celem bowiem nawiązki (a nie obowiązku naprawienia szkody) jest kompensata szkód niemajątkowych. Wysokość zasądzonej kwoty pozostaje w zasięgu możliwości zarobkowych G. P., który pracuje na stałe w (...)

Środek tego rodzaju będzie stanowić nie tylko bezpośrednią dolegliwość dla oskarżonego ale przyniesie również pożytek. W ocenie Sądu, wysokość orzeczonej kwoty w sposób wyraźny pozwoli odczuć oskarżonemu, że jednak poniósł on negatywne konsekwencje swojego zachowania, pomimo braku skazania i wymierzenia mu kary.

G. P. (1)

III

Obowiązek przeproszenia pokrzywdzonego

Obowiązek przeproszenia pokrzywdzonego, w przypadku popełnienia przestępstwa wymagającego moralnej rekompensaty, polegający na osobistym wyrażeniu skruchy za wyrządzoną krzywdę, ma wymiar etyczny, służący celom wychowawczym, wymagający od sprawcy ukorzenia się przed pokrzywdzonym, dający okazję do chwili refleksji nad dotychczasową postawą.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

częściowe zwolnienie od kosztów sądowych

Natomiast w punkcie IV wyroku Sąd Rejonowy zdecydował się jedynie częściowo obciążyć oskarżonego kosztami sądowymi, mając na względzie jego sytuacje finansową oraz konieczność uiszczenia nawiązek określonej w punkcie II wyroku. Niemniej jednak, w ocenie Sądu w wyrzeczeniu tym należało dać wyraz zasadzie odpowiedzialności za wynik proces wyartykułowanej przez ustawodawcę w art. 627 k.p.k.

Podpis