Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2021 roku

Sąd Okręgowy w Łodzi , w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący : Sędzia S.O. Monika Gradowska

Protokolant : Agnieszka Nowicka,

w obecności Prokuratora : Łukasza Majchrzaka

po rozpoznaniu w dniach: 17.05.2021 i 31.05.2021 roku sprawy:

J. K. urodzonej (...) w Ł.

córki A. i M. d. N.

oskarżonej o to, że :

w okresie od 3 grudnia 2012r. do września 2018r., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągniecia korzyści majątkowej, w związku ze złożeniem w Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia I Wydziale Cywilnym wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym J. Ś. w drodze dziedziczenia ustawowego, który to wniosek został następnie przekazany do rozpoznania przez Wydział III Cywilny tegoż sądu, wprowadzając podstępnie sąd orzekający w sprawie rzeczonego wniosku w postepowaniu o sygnaturze III Ns 1739/12 w błąd co do tego, iż J. Ś. miał tylko jedno dziecko – córkę K., która była pierwszą żoną ojca wnioskodawczyni, podczas gdy w rzeczywistości J. Ś. posiadał w chwili śmierci czworo dzieci, składając w tym zakresie fałszywe zapewnienie spadkowe, będąc pouczoną o odpowiedzialności karnej za składanie nieprawdziwych zeznań, wyłudziła od tegoż sądu poświadczenie nieprawdy w postaci orzeczenia wydanego w dniu 28 marca 2013r. stwierdzającego, że spadek po J. Ś. nabyła w całości na podstawie art. 745 Kodeksu N. jego córka – K. K. (2), po której z kolei spadek nabył jej mąż – A. K., po nim zaś – w połowie żona M. K., w połowie zaś córka – J. M. vl K., a następnie przedłożyła tak uzyskane orzeczenie w dniu 2 października 2015r. w Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi III Wydziale Cywilnym wraz z wnioskiem o wznowienie postępowania w sprawie V Ns I 1922/60 Sądu Powiatowego dla m. lodzi V Wydziału Cywilnego zakończonej postanowieniem z dnia 28 grudnia 1960r. stwierdzającym, że nieruchomość położona w Ł. przy ul. (...) i stanowiąca własność J. Ś. przeszła na własność Skarbu Państwa w drodze zasiedzenia, wprowadzając sąd orzekający w sprawie tegoż wniosku w ramach postepowania III Ns 1712/15 w błąd co do tego, iż jest jedyną spadkobierczynią J. Ś., a także co do tego, że nieruchomość przy ul. (...) została przez J. Ś. darowana K. K. (3) z domu Ś. i usiłując w ten sposób doprowadzić do wydania przez sąd orzeczenia o uchyleniu postanowienia z dnia 28 grudnia 1960r. o sygnaturze V Ns I 1922/60, czego skutkiem byłoby niekorzystne rozporządzenie mieniem stanowiącym własność Gminy M. Ł. nabytym od Skarbu Państwa w drodze decyzji Wojewody (...) z dnia 28 marca 1996r. w postaci udziału ¾ we własności nieruchomości położonej przy ul. (...) o wartości 432 750,00 zł, które to udziały stałyby się własnością J. K., lecz zamierzonego celu nie osiągnęła ze względu na zawieszenie przez sąd postępowania w sprawie II Ns 1712/15 postanowieniem z dnia 7 grudnia 2016r.

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk oraz art 272 kk, art. 273 kk i art. 233 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art 12 kk.

1.  oskarżoną J. K. uznaje za winną zarzucanego jej czynu z tą zmianą, iż przyjmuje, że oskarżona w okresie od dnia 26 marca 2013r. do dnia 7 grudnia 2016r., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągniecia korzyści majątkowej, będąc pouczoną o odpowiedzialności karnej za składanie nieprawdziwych zeznań, złożyła fałszywe zapewnienie spadkowe, w toczącej się z jej wniosku przed Sądem Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi sprawie o sygnaturze III Ns 1739/12 o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym J. Ś. w drodze dziedziczenia ustawowego, wprowadzając podstępnie sąd w błąd co do tego, iż J. Ś. miał tylko jedno dziecko – córkę K., która była pierwszą żoną ojca wnioskodawczyni, podczas gdy w rzeczywistości J. Ś. posiadał w chwili śmierci czworo dzieci, wyłudziła od tegoż sądu poświadczenie nieprawdy w postaci orzeczenia wydanego w dniu 28 marca 2013r. stwierdzającego, że spadek po J. Ś. nabyła w całości na podstawie art. 745 Kodeksu N. jego córka – K. K. (2), po której z kolei spadek nabył jej mąż – A. K., po nim zaś – w połowie żona M. K., w połowie zaś córka – J. K., a następnie w dniu 2 października 2015r. przedłożyła tak uzyskane orzeczenie w Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi wraz z wnioskiem o wznowienie postępowania w sprawie V Ns I 1922/60 Sądu Powiatowego dla m. Łodzi zakończonej postanowieniem z dnia 28 grudnia 1960r. stwierdzającym, że nieruchomość położona w Ł. przy ul. (...) i stanowiąca własność J. Ś. przeszła na własność Skarbu Państwa w drodze zasiedzenia, usiłując wprowadzić sąd orzekający w sprawie tegoż wniosku w ramach postepowania III Ns 1712/15 w błąd co do tego, iż jest jedyną spadkobierczynią J. Ś., a także co do tego, że nieruchomość przy ul. (...) została przez J. Ś. darowana K. K. (3) z domu Ś. i usiłując w ten sposób doprowadzić do wydania przez sąd orzeczenia o uchyleniu postanowienia z dnia 28 grudnia 1960r. o sygnaturze V Ns I 1922/60, czego skutkiem byłoby niekorzystne rozporządzenie mieniem stanowiącym własność Gminy M. Ł. nabytym od Skarbu Państwa w drodze decyzji Wojewody (...) z dnia 28 marca 1996r. w postaci udziału ¾ we własności nieruchomości położonej przy ul. (...) o wartości 432 750,00 zł, które to udziały stałyby się własnością J. K., lecz zamierzonego celu nie osiągnęła ze względu na zawieszenie przez sąd postępowania w sprawie II Ns 1712/15 postanowieniem z dnia 7 grudnia 2016r., czym oskarżona wypełniła dyspozycję art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk oraz art 272 kk, art. 273 kk i art. 233 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art 12 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i na podstawie art. 294 § 1 kk w zw. 14 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 33 § 2 kk wymierza jej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych,

2.  na podstawie art. 69 § 1 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności oskarżonej J. K. warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat próby,

3.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżoną J. K. do informowania co 6 (sześć) miesięcy kuratora sądowego o przebiegu okresu próby,

4.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. Z. kwotę 885,60 zł (osiemset osiemdziesiąt pięć złotych i sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów obrony oskarżonej z urzędu,

5.  zwalnia oskarżoną od kosztów sądowych.