Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 11 marca 2021 r.

Strona powodowa (...) S.A. z siedzibą w M. w pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego Lublin Zachód w Lublinie w dniu 31 maja 2019 roku domagała się zasądzenia od pozwanego R. Ś. kwoty 1653,18 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty. Domagała się też zasądzenia na jej rzecz kosztów procesu (k. 1-4)

W uzasadnieniu wskazała, że dochodzona wierzytelność wynika z umowy pożyczki zawartej pomiędzy (...) sp. z o.o. w W. a pozwanym w dniu 2.08.2018 roku. Pozwany nie wywiązał się z warunków umowy. Pierwotny wierzyciel zbył wierzytelność z przedmiotowej umowy na rzecz strony powodowej na mocy umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 23.10.2018 roku oraz porozumienia z dnia 3.01.2019 roku. Mimo wezwań pozwany nie spełnił swojego zobowiązania. Kwota objęta żądaniem obejmuje kapitał wysokości 1200 zł, opłatę za udzielenie pożyczki – 290,14 zł, kwota naliczonych odsetek do dnia sporządzenie pozwu kapitałowych, karnych – 163,04 zł.

Nakazem zapłaty z dnia 24 czerwca 2019 r., Referendarz sądowy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu (k. 5/2).

We wniesionym sprzeciwie, pozwany R. Ś. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenia na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Podniósł zarzuty: nieważności umowy pożyczki z uwagi na działalnie pozwanego w stanie wyłączającym świadome i swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli z uwagi na alkoholizm pozwanego, nieważność umowy z uwagi na rażąco wysokie opłaty, nieudowodnienia roszczenia co do zasady, jak i wysokości, brak wykazania skutecznego zawarcia umowy pożyczki przez umocowaną do tego osobę, brak wykazania wysokości roszczenia powoda w szczególności wykazania zasadności żądania zapłaty kwot w wysokości określonej w pozwie, brak wykazania skutecznego wypowiedzenia umowy, wymagalności roszczenia dochodzonego pozwem i daty jego powstania, brak wykazania podstawy, terminów i wysokości odsetek wskazanych w pozwie składających się na kwotę dochodzoną pozwem, abuzywności klauzul dotyczących pozaodsetkowych kosztów kredytu, obejścia przepisów o odsetkach maksymalnych (k. 6/2-10).

Na rozprawie w dniu 11 marca 2021 r. pełnomocnik pozwanego, z ostrożności procesowej, wniósł o rozłożenie należności na raty w kwotach po 100 zł miesięcznie (k. 118/2).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23.10.2018 roku (...) sp. z o.o. w W. zawarła z (...) S.A. w M. umowę ramową przelewu wierzytelności. W Porozumieniu nr 2 z dnia 3.01.2019 roku do umowy ramowej Przelewu Wierzytelności z dnia 23.10.2018 roku postanowiono, iż cedent przelewa na rzecz cesjonariusza określoną kwotę pod warunkiem zawieszającym otrzymania pełnej ceny – wierzytelności określonej w załączniku do porozumienia, a cesjonariusz te wierzytelności nabywa. W załączniku do porozumienia wymieniono wierzytelność przysługującą (...) sp. z o.o. w stosunku do R. Ś. na kwotę 1558,87 złotych mającą wynikać z z umowy (...) zawartej w dniu 1.08.2018 roku.

Zgodnie z wzorcem umowy stosowanym przez (...) sp. z o.o. pożyczkodawca zobowiązywał się do udzielenia pożyczki na rachunek bankowy pożyczkobiorcy, z którego dokonano przelewu kwoty 0,01 zł tytułem opłaty rejestracyjnej w terminie 2 dni roboczych od dnia zawarcia umowy. Do zawarcia umowy niezbędne było także złożenie wniosku o jej udzielenie i wypełnienie formularza rejestracyjnego.

Dowód: umowa cesji – k. 32-33 wraz z krs i pełnomocnictwami – k. 32-36, porozumienie nr 2 – k. 37, załącznik – k. 38-40, potwierdzenie przelewu ceny – k. 41, częściowo umowa z dnia 1.08.2018 roku – k. 42-44.

Pozwany ma 46 lat, pracuje jedynie dorywczo, jest od lat uzależniony od alkoholu. W okresie kiedy miałaby być zawarta umowa pożyczki nie znajdował się w stanie wyłączającym swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli.

Dowód: zeznania pozwanego - nagranie z rozprawy z dnia 11.03.2021r. 00:02:57 – k. 118, opinia biegłego psychiatry – k. 84-85.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się jedynie częściowo na dokumentach przedstawionych przez stronę powodową.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż wątpliwości budzi zawarcie umowy przez pozwanego. Strona powodowa na dowód zobowiązania zaciągniętego u pierwotnego wierzyciela przedstawiła jedynie umowę określającą warunki udzielania pożyczek gotówkowych z dnia 1.08.2018 roku (k. 42-45). Brak jest umowy nr (...), o której mowa w załączniku do umowy przelewu wierzytelności (k. 39). Jednocześnie na k. 45 znajduje się dowód przelewu kwoty 0,01 zł dokonany przez pozwanego w dniu 18.04.2018 roku na dowód przelania opłaty rejestracyjnej.

Z porównania dat przelewu – 18.04.2018 roku i daty rzekomo zawartej umowy (1.08.2018 roku) wynika, iż przelew rejestracyjny dokonany w dniu 18.04.2018 roku nie mógł dotyczyć umowy zawartej w dniu 1.08.2018 roku. Stąd ocenić należało, iż powód nie zdołał wykazać by wierzyciel pierwotny zawarł z pozwanym skutecznie umowę pożyczki. Strona powodowa nie przedstawiła żadnych dokumentów potwierdzających choćby złożenie wniosku o pożyczkę, rejestracji pozwanego na stronach internetowych zgodnie par 6 umowy. Brak jest zatem dowodów na to by pozwany zawarł z (...) sp. z o.o. w W. skuteczną umowę pożyczki, z której następnie zobowiązanie miałoby być przelane na powoda.

Opinia biegłego, jakkolwiek zasługuje na wiarę, nie była rozstrzygającą w niniejszej sprawie, z uwagi na braki dowodowe po stronie powodowej.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tą samą ilość pieniędzy.

Na wstępie należy stwierdzić, że pozwany kwestionował fakt zawarcia umowy pożyczki z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. Twierdził, że nie pamięta czy taką umowę zawierał z uwagi na ciąg alkoholowy, w którym pozwany był w dacie ewentualnego zawarcia umowy. Z dokumentów dołączonych przez powoda, na co wskazano wyżej, nie wynika by między wierzycielem pierwotnym, a pozwanym faktycznie doszło do skutecznego zawarcia umowy pożyczki. Sam fakt dokonania przelewu na kwotę 1200 złotych nie przesądza jaki tytuł przelew ten miał, a co istotne, cesja wierzytelności, na którą powołuje się powód, wykazując legitymację czynną, dotyczyła konkretnej umowy pożyczki, której zawarcia strona powodowa nie zdołała jednak wykazać. Pozwany może zgodnie z art. 509 k.c. i nast. powoływać się na wszelkie zarzuty, jakie przysługiwały mu względem wierzyciela pierwotnego. Zatem sam fakt zawarcia umowy pożyczki był faktem podstawowym do wykazania w niniejszej sprawie. Brak jest umowy nr (...), o której mowa w załączniku do umowy przelewu wierzytelności (k. 39). Jednocześnie na k. 45 znajduje się dowód przelewu kwoty 0,01 zł dokonany przez pozwanego w dniu 18.04.2018 roku na dowód przelania opłaty rejestracyjnej, który miał nastąpić na kilka miesięcy przed zawarciem umowy. Okoliczności te budzą poważne wątpliwości co do faktu zawarcia umowy, a strona powodowa, pomimo zasygnalizowania tych wątpliwości przez pozwanego, nie zdołała ich wykazać stosownymi dokumentami.

Z uwagi na brak umowy, na którą powołała się strona powodowa nie można ustalić czy pozwany zawarł w ogóle umowę pożyczki oraz na jakich warunkach. Ciężar dowodu w tym zakresie spoczywał na powodzie zgodnie z art. 6 k.c.

Z powołanych wyżej względów Sąd uznał, że powództwo jako niewykazane podlegało oddaleniu o czym orzeczono w pkt I wyroku.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., zasądzając od powoda na rzecz pozwanego kwotę 917 zł, tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą złożyły się: 17 zł, tytułem zwrotu kosztów pełnomocnictwa, 900 złotych tytułem wynagrodzenia pełnomocnika strony powodowej, które zostało ustalone na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz.U.2018.265).

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować uzasadnienie

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3.  K.. 14 dni

29 marca 2021 roku