Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 524/19

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

K. M. (1)

K. M. w dniu 4 listopada 2019 r. w miejscowości B., gmina K. prowadząc na drodze powiatowej (...) samochód osobowy marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, powodując nieumyślnie wypadek, w ten sposób, że nie dostosowała prędkości do warunków drogowych, a więc naruszyła obowiązek wynikający z treści art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1990) w następstwie czego utraciła panowanie nad prowadzonym pojazdem, po czym przemieściła się na pas ruchu przeznaczony dla pojazdów poruszających się z przeciwnego kierunku, a następnie uderzyła w przydrożne drzewo, w wyniku czego pasażer pojazdu H. O. doznała obrażeń w postaci wielołamowego złamania kości sklepienia i podstawy czaszki z rozerwaniem tkanki mózgowej w zakresie prawego płata czołowego, cech obrzęku mózgu, cech prawostronnego krwawienia podpajęczynówkowego, ogniska stłuczeń pnia mózgu, wylewów krwawych w obu mięśniach skroniowych oraz masywnego podbiegnięcia krwawego w tkankach miękkich głowy okolicy czołowo ciemieniowej prawej, prawostronnego złamania żeber, złamania kości szczęki i kości nosa, zwichnięcia w lewym stawie łokciowym, wybycia zęba 21,31 oraz 32, ranty tłuczonej okolicy czołowej prawej oraz okolicy wargi górnej i dolnej po stronie prawej, otarcia naskórka podudzia prawego, zasinienia twarzy, obu kończyn dolnych i kończyny górnej prawej oraz okolicy prawego biodra, które to obrażenia skutkowały zgonem pokrzywdzonej H. O., zaś pasażer pojazdu R. M. w wyniku tego zdarzenia doznał obrażeń ciała w postaci licznego obustronnego złamania żeber z prawostronnym uszkodzeniem opłucnej, złamania prawego obojczyka, cech obustronnej odmy opłucnowej, cech obustronnego ropnego zapalenia płuc, prawostronnej odmy podskórnej, podbiegnięć krwawych w tkankach miękkich głowy prawej okolicy potylicznej, cech obrzęku mózgu, wylewu krwawego w okolicy nerki prawej, wieloodłamowego złamania talerza prawej kości biodrowej z obecnością wylewów krwawych, otarcia naskórka twarzy oraz obu kończyn dolnych, zasinienia klatki piersiowej, okolicy lewego śródbrzusza, okolicy biodra prawego i lewego, okolicy prawego barku oraz obu kończyn górnych i dolnych, które skutkowały zgonem pokrzywdzonego R. M., który zmarł w dniu (...) r. w (...) w Ś..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona w dniu 4 listopada 2019 r. w miejscowości B., gmina K. prowadząc na drodze powiatowej (...) samochód osobowy marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, powodując nieumyślnie wypadek, w ten sposób, że nie dostosowała prędkości do warunków drogowych, a więc naruszyła obowiązek wynikający z treści art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1990) w następstwie czego utraciła panowanie nad prowadzonym pojazdem, po czym przemieściła się na pas ruchu przeznaczony dla pojazdów poruszających się z przeciwnego kierunku, a następnie uderzyła w przydrożne drzewo, w wyniku czego pasażer pojazdu H. O. doznała obrażeń w postaci wielołamowego złamania kości sklepienia i podstawy czaszki z rozerwaniem tkanki mózgowej w zakresie prawego płata czołowego, cech obrzęku mózgu, cech prawostronnego krwawienia podpajęczynówkowego, ogniska stłuczeń pnia mózgu, wylewów krwawych w obu mięśniach skroniowych oraz masywnego podbiegnięcia krwawego w tkankach miękkich głowy okolicy czołowo ciemieniowej prawej, prawostronnego złamania żeber, złamania kości szczęki i kości nosa, zwichnięcia w lewym stawie łokciowym, wybycia zęba 21,31 oraz 32, ranty tłuczonej okolicy czołowej prawej oraz okolicy wargi górnej i dolnej po stronie prawej, otarcia naskórka podudzia prawego, zasinienia twarzy, obu kończyn dolnych i kończyny górnej prawej oraz okolicy prawego biodra, które to obrażenia skutkowały zgonem pokrzywdzonej H. O., zaś pasażer pojazdu R. M. w wyniku tego zdarzenia doznał obrażeń ciała w postaci licznego obustronnego złamania żeber z prawostronnym uszkodzeniem opłucnej, złamania prawego obojczyka, cech obustronnej odmy opłucnowej, cech obustronnego ropnego zapalenia płuc, prawostronnej odmy podskórnej, podbiegnięć krwawych w tkankach miękkich głowy prawej okolicy potylicznej, cech obrzęku mózgu, wylewu krwawego w okolicy nerki prawej, wieloodłamowego złamania talerza prawej kości biodrowej z obecnością wylewów krwawych, otarcia naskórka twarzy oraz obu kończyn dolnych, zasinienia klatki piersiowej, okolicy lewego śródbrzusza, okolicy biodra prawego i lewego, okolicy prawego barku oraz obu kończyn górnych i dolnych, które skutkowały zgonem pokrzywdzonego R. M., który zmarł w dniu (...) r. w (...) w Ś..

Do wypadku doszło około godz.(...). Było ciemno, mglisto a jezdnia była mokra.

1.protokoły oględzin

2.protokół badania trzeźwości

3.materiał poglądowy

4.dokumentacja medyczna

5. Opinia biegłego

6. opinie sądowo lekarskie LK KWP

7. wyjaśnienia oskarżonej

8. Zeznania T. M.

9. zeznania S. G.

10.Zeznania S. O.

11. sekcja zwłok

4-5, 9-10, 15-17,65-67

36

42, 107

51

52-56, 97-101

68, 91

113-114,169

11-12, 45-46

18-19

71-72

130

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

-

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.protokoły oględzin

2.protokół badania trzeźwości

3.materiał poglądowy

4.dokumentacja medyczna

5. Opinia biegłego

6. opinie LK KWP

7. wyjaśnienia oskarżonej

8. Zeznania T. M.

9. zeznania S. G.

10.Zeznania S. O.

11. sekcja zwłok

Ad. 1-4 – Zgromadzone w aktach dokumenty posiadają walor wiarygodności. Sporządzone zostały przez osoby do tego upoważnione. Strony nie kwestionowały poczynionych tam ustaleń.

Ad. 5-6,11 - Zgromadzone w aktach opinie zawierają wnioski które sąd podzielił i przyjął jako własne. Opinie sadowo lekarskie w oparciu o sekcje zwłok nie postawiają żadnych wątpliwości co do przyczyn zgonu obu pokrzywdzonych. Opinia dotycząca stanu technicznego pojazdu oskarżonej wyklucza udział innego czynnika w utracie panowania nad pojazdem.

Ad. 8-10 Sąd uwzględnił zeznania świadków. Jawią się one jako wiarygodne, nie pozostają w sprzeczności ze zgromadzonym materiałem dowodowym. O ile zeznania (...) i S. O. nic do sprawy nie wniosły to zeznania S. G. wsparły wnioskowanie co do mechanizmu utraty kontroli przez oskarżoną panowania nad pojazdem na skutek niedostosowania prędkości pojazdu do warunków panujących na drodze oraz złej jakości warunków drogowych.

Ad. 7 Oskarżona tak w postępowaniu przygotowawczym jak i przed Sądem złożyła wyjaśnienia, w których przyznała się do winy. Na żadnym etapie postępowania nie kwestionowała żadnych ustaleń stanu faktycznego poczynionego w zarzucie aktu oskarżenia.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

-

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

K. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżona nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, powodując nieumyślnie wypadek, w ten sposób, że nie dostosowała prędkości do warunków drogowych, a więc naruszyła obowiązek wynikający z treści art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1990) w następstwie czego utraciła panowanie nad prowadzonym pojazdem, po czym przemieściła się na pas ruchu przeznaczony dla pojazdów poruszających się z przeciwnego kierunku, a następnie uderzyła w przydrożne drzewo. Skutkiem jej działania była śmierć dwojga pokrzywdzonych. Tym samym zachowaniem swym wypełniła znamiona z art. 177§2 kk

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I.

II.

III.

I.

II.

III.

V.  Sąd uznał oskarżoną K. M. (1) za winną popełnienia zarzucanego jej czynu, to jest występku z art. 177§2 kk i za to na podstawie art. 177§2 kk wymierzył jej karę 1/jednego/ pobawienia wolności;

VI.  Sąd na podstawie art. 69§1 i §­2 kk oraz art. 70§1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres lat 2/dwóch/ tytułem próby;

VII.  Sąd na podstawie art. 42§1 kk i art. 43§1 kk orzekł wobec oskarżonej środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, do których prowadzenia uprawnia kat. B, na okres 2/dwóch/ lat;

Orzekając w powyższy sposób Sąd kierował się dyrektywami, wymienionymi w art. 53 k.k., przy uwzględnieniu wszelkich ujawnionych w sprawie okoliczności łagodzących i obciążających, dotyczących osoby oskarżonego. Do okoliczności łagodzących zaliczyć należy przede wszystkim przyznanie się do winy oraz uprzednią niekaralność (k. 133). Do okoliczności obciążających zaliczyć należy niewątpliwie wysoką szkodliwość społeczną popełnionego przez oskarżoną czynu w postaci utraty życia przez oboje pokrzywdzonych.

Sąd wymierzając karę oskarżonej miał na uwadze również to, iż dolegliwość kary nie może przekraczać stopnia winy. W doktrynie podkreśla się nadrzędność powyższej dyrektywy wobec innych ogólnych dyrektyw wymiaru kary. W przedmiotowej sprawie uznać należy, że stopień zawinienia oskarżonej jest bardzo wysoki. Materiał dowodowy, wskazuje, że absolutnie nie dopełniła obowiązku wynikającego z prawa o ruchu drogowym i nie dostosowała prędkości do panujących warunków.

Sąd wziął także pod uwagę dyrektywę wymiaru kary nawiązującą do stopnia społecznej szkodliwości czynu, która jest niewątpliwie duża. Trudno o większy przejaw owej szkodliwości niż śmierć obojga pokrzywdzonych.

Sąd wymierzając karę wziął pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które powinna ona osiągnąć. Kara w orzeczonym wymiarze powinna niewątpliwie odstraszyć oskarżoną od ponownego wejścia na drogę przestępstwa i spełnić swój cel prewencji indywidualnej. Z drugiej zaś strony orzeczona kara powinna ukształtować postawę oskarżonej. Orzeczona kara spełnić powinna również swoje cele, jeśli chodzi o kształtowanie świadomości społecznej. Orzeczona kara spełnić powinna również swoje cele, jeśli chodzi o kształtowanie świadomości społecznej. Podkreślić należy, że społeczność lokalna, wśród której orzeczenia Sądu Rejonowego kształtują politykę karną, musi mieć świadomość tego, że przestępstwo nie popłaca a z drugiej strony wymiar kary ma kształtować postawy społecznie akceptowane. Chodzi, więc o utwierdzenie społeczeństwa w przekonaniu, że prawo karne nie pozostaje na papierze, i że każdy poniesie odpowiedzialność w wypadku jego naruszenia. Wiąże się to oczywiście z poczuciem sprawiedliwości społecznej, która oczekuje od sądu by kara ze wszech miar była sprawiedliwa.

Sąd wymierzając karę miał na uwadze sposób życia oskarżonej przed popełnieniem przestępstwa, tj. uprzedniej niekaralności.

Mając na uwadze powyższe uwagi Sąd wymierzył oskarżonej karę pozbawienia wolności w dolnych granicach zagrożenia, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania uznając, że wymierzenie innej kary nie spełniłoby swoich celów, zaś kara wyższa, niż orzeczona nie odpowiadałaby dyrektywom art. 53 kk. Odnotować trzeba mimo wszystko, że czyn z art. 177§2 jest czynem nieumyślnym. Wobec oskarżonej w oczywisty sposób dopatrzeć się można pozytywnej prognozy kryminalnej, stąd warunkowe zawieszenie wykonania kary. Sąd miał również na względzie zawarte przed mediatorem akty ugody.

Nie można jednak stracić skutku w postaci śmierci pokrzywdzonych co musiało znaleźć odzwierciedlenie w orzeczonym środku karnym zakazu prowadzenia pojazdów. Nie wydaje się on być surowy a funkcje prewencyjne nie pozostawiały sądowi innej możliwości jak jego orzeczenie. Nie ma tu znaczenia, iż orzeczenie tego środka ma charakter w niniejszej sprawie fakultatywny. Oskarżona biorąc udział w rozprawach wydawała się być pozbawiona absolutnie refleksji co do nie tyle spowodowanych skutków, co własnej za nie odpowiedzialności. W żadnym wypadku nie można dopuścić do udziału w ruchu drogowym osoby, której zachowanie pozostawia poważne wątpliwości czy nie spowoduje podobnego wypadku w przyszłości. Niewątpliwie okres trwania środka i ponowna konieczność zdobycia uprawnień będzie weryfikowała z korzyścią dla wszystkich uczestników ruchu drogowego umiejętności oskarżonej do prowadzenia pojazdów.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

O kosztach procesu Sąd orzekł po uwzględnieniu sytuacji rodzinnej i majątkowej oskarżonej i zasądził od niej na rzecz Skarbu Państwa opłatę sądową w wysokości 180 zł oraz obciążył wydatkami poniesionymi w toku postępowania w kwocie 3.450 zł.

1Podpis