Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 474/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1 Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

P. R.

w okresie od 11 maja 2020r do dnia 13 lipca 2020r w miejscowości W. gm. (...) woj. (...) przywłaszczył powierzoną mu rzecz ruchomą w postaci laptopa m-ki D. (...) wraz z oprogramowaniem (...) 2019PL, myszką m-ki D. oraz torbą na laptopa m-ki D. (...) o łącznej wartości 3399,93 zł na szkodę (...) Spółka z o.o. z siedzibą w Z.

tj. o czyn z art. 284 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.2.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

P. R.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oceniając materiał dowodowy zgromadzony w sprawie Sąd uznał, że oskarżony P. R. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona występku z art. 284 § 2 kk .

Zgodnie z treścią powołanego przepisu odpowiedzialności karnej podlega ten, kto przywłaszcza sobie cudzą, powierzoną mu rzecz ruchomą. Czynność wykonawcza polega na przywłaszczeniu rzeczy, a zatem na postąpieniu z rzeczą tak jak właściciel (por. Górniok, Pleńska, Przestępstwa..., s. 409-410). Od kradzieży przywłaszczenie różni się brakiem elementu zaboru. Rzecz przywłaszczana znajduje się we władaniu sprawcy, a przez fakt przywłaszczenia nie następuje żadna fizyczna zmiana w sytuacji rzeczy ani żadna zmiana w zakresie faktycznej możliwości wykonywania prawa, zmiana dotyczy stanu prawnego (wyrok SN z dnia 4 sierpnia 1978 r., Rw 285/78, OSNKW 1978, nr 10, poz. 118; Górniok (w:) Górniok i in., t. 2, s. 401; Michalski (w:) Wąsek II, s. 911). Ze względu na fakt władania rzeczą przez przywłaszczającego przed dokonaniem przestępstwa przywłaszczenia samo przywłaszczenie musi zostać przez niego odpowiednio zamanifestowane na zewnątrz. Owo uzewnętrznienie przywłaszczenia musi przybrać postać zachowania uniemożliwiającego właścicielowi swobodne rozporządzanie rzeczą. Sprawca musi podjąć chociażby jedną czynność w stosunku do rzeczy, która wskazuje na to, że traktuje tę rzecz jakby był jej właścicielem.

Przestępstwo z art. 284 § 2 kk należy do kategorii przestępstw kierunkowych. Kodeks wymaga, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel – tym celem jest włączenie cudzej rzeczy do majątku sprawcy lub postępowanie z nią jak ze swoją własną. Dla przyjęcia realizacji znamion przestępstwa przywłaszczenia od strony podmiotowej konieczne jest wykazanie, że oprócz obiektywnego rozporządzenia cudzą rzeczą przez sprawcę jego działaniu towarzyszył zamiar tzw. animus rem sibi habendi tj. zamiar zatrzymania tej rzeczy dla siebie lub innej osoby bez żadnego ku temu tytułu prawnego i ekwiwalentu (tak: wyrok SN z 6 stycznia 1978r (...) 197/77, OSNPG 1978, nr 6 poz.64). Zamiar pozbawienia osoby uprawnionej własności rzeczy może się uzewnętrzniać przez bezprawne zatrzymanie cudzej rzeczy, odmowę jej zwrotu, ukrycie, czy sprzedaż. O zamiarze sprawcy przesądzają jednak nie tylko przedmiotowe, ale i podmiotowe. Warunkiem przyjęcia że sprawca działał z zamiarem bezpośrednim jest wykazanie, że jego zachowanie jednoznacznie wskazuje, bez żadnych w tym zakresie wątpliwości, na cel do jakiego zmierzał.

Konfrontując powyższe ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym wskazać należy, że P. R. w okresie od w okresie od 11 maja 2020r do dni 13 lipca 2020r przywłaszczył powierzoną mu rzecz ruchomą w postaci laptopa m-ki D. (...) wraz z oprogramowaniem (...) 2019PL, myszką m-ki D. oraz torbą na laptopa m-ki D. (...) o łącznej wartości 3399,93 zł, czym działał na szkodę (...) Spółka z o.o. z siedzibą w Z.. Zgodnie z wiążącą strony umową z dnia 02.03.2020r dot. powierzenia pracownikowi mienia P. R. powinien zwrócić spółce powierzony mu sprzęt na jej każde żądanie, nie później niż w dacie rozwiązania stosunku pracy (k.12). Z chwilą rozwiązania stosunku pracy oskarżony został wezwany do zwrotu powierzonego mu mienia. W odpowiedzi na to wezwanie złożył oświadczenie, że dnia 11 maja 2020r odeśle laptop za pośrednictwem firmy kurierskiej (k.12v), czego jednak nie uczynił pomimo monitów w tej kwestii (k.18) Laptop ten zastawił bowiem w dniu 24.04.2020r w lombardzie, po czym nie dokonał jego odkupienia. Dopiero w dniu 13 lipca 2020r -w wyniku czynności podjętych przez Policję- mienie to zostało zabezpieczone. Nie ulega zatem najmniejszych wątpliwości, że w w/w okresie P. R. rozporządził cudzą rzeczą jak jej właściciel bez żadnego ku temu tytułu prawnego. Takie działanie wskazuje na zamiar przywłaszczenia mienia pokrzywdzonego.

☐

3.2 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.3  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. R.

1

I

Ustalając w przedmiotowej sprawie stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd uznał, że jest on znaczny. Oskarżonego łączyła z pokrzywdzonym umowa oraz szczególny stosunek zaufania. Czyn oskarżonego godził w ten stosunek, a jednocześnie naruszył prawo własności pokrzywdzonego. Nie bez znaczenia jest również wartość przywłaszczonego mienia.

Wina umyślna oskarżonego nie budzi wątpliwości. Oskarżony miał świadomość bezprawności swojego zachowania i mógł zachować się w sposób zgodny z prawem, a jednak zdecydował się podjąć działanie penalizowane przez normę prawa karnego. Jeśli nie był w stanie zwrócić powierzonego mu sprzętu bezpośrednio po rozwiązaniu umowy mógł poinformować pokrzywdzonego o przyczynach takiego stanu rzeczy zamiast zwodzić go i ostatecznie zmusić do złożenia zawiadomienia o przestępstwie. W sprawie nie zachodzą żadne ustawowe ani pozaustawowe okoliczności wyłączające lub ograniczające winę.

Za przypisane oskarżonemu przestępstwo Sąd wymierzył mu na podstawie art. 284 § 2 kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 1,2 i 3 kk grzywnę w wysokości 50 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej za równoważną kwocie 40 złotych.

Kara pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy jest adekwatna do winy i do stopnia społecznej szkodliwości czynu, który jak już wyżej wskazano jest dość wysoki. Sąd wymierzając karę wziął również pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze jakie kara ta ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego. Wymiar kary spełni z jednej strony cele wychowawcze kary tj. uzmysłowi oskarżonemu wagę popełnionego przez siebie czynu jak i wdroży go do przestrzegania porządku prawnego z drugiej zaś strony spełni cele zapobiegawcze kary skutecznie powstrzymując oskarżonych od popełnienia przestępstwa w przyszłości. Przy wymiarze kary uwzględniony został dotychczasowy sposób życia oskarżonego, jego osobowość, jak i dotychczasowa karalność.

Orzekając wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania sąd miał na uwadze treść art. 69 § 1 kk, który stanowi, że sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Powyższe oznacza, że P. R. nie może skorzystać z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, ponieważ w czasie popełnienia przestępstwa objętego niniejszym postępowaniem był skazany na karę pozbawienia wolności (karta karna – k.104-105). Odwołując się do danych o karalności oskarżonego należy stwierdzić, że w jego sytuacji brak jest jakichkolwiek podstaw do postawienia pozytywnej prognozy kryminologicznej. W tym zakresie odwołać należy się tak do danych o karalności oskarżonego, jak i do dołączonych do akt odpisów wyroków skazujących . Otóż analiza tychże dokumentów prowadzi do wniosku, iż oskarżony popełniając czyn, który był przedmiotem niniejszego procesu niejako kontynuował już swoją “karierę” i wcześniej wkroczył już na ścieżkę przestępstwa. Podkreślenia wymaga, że w nieodległej przeszłości wyrokiem Sądu Rejonowego w Jędrzejowie z dnia 22.05.2017r (sygn. akt II K 49/17) P. R. został skazany za analogiczne przestępstwo, polegające na przywłaszczeniu powierzonego mu mienia o wartości 2000 zł (m.in. laptopa, telefonu komórkowego). Już wtedy wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, która została następnie objęta wyrokiem łącznym wydanym 02.07.2019r sygn. akt II K 148/19 (k.115-116). Karę 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną w/w wyrokiem łącznym P. R. aktualnie odbywa w ramach dozoru elektronicznego Powyższe oznacza, że oskarżony nie wyciągnął żadnych konstruktywnych wniosków z poprzednich spraw i po raz kolejny sięgnął po cudzą własność. W tej sytuacji jedynie kara bezwzględnego pozbawienia wolności może zdaniem sądu spełnić cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego. Jest to naturalna konstatacja w sytuacji, gdy dotychczas stosowane kary nie spełniły swoich celów. Stanowić ona będzie pewien szok dla oskarżonego, pozwoli mu przemyśleć swoje dotychczasowe postępowanie, uświadomi, że przestępstwo nie popłaca i przez to wdroży go do przestrzegania porządku prawnego. Nie sposób bowiem nie zauważyć, że oskarżony jest jednostką zdemoralizowaną, dla której obce jest tak ważne dobro prawne jak poszanowanie cudzej własności, a zważywszy na sposób jego działania i częstotliwość popełnianych przez niego występków stwierdzić należy, że jest to sposób oskarżonego na życie, sposób pozyskiwania środków na własne potrzeby. Swoje działanie uznaje on za coś absolutnie normalnego i nie bierze pod uwagę innego sposobu życia. W tej sytuacji jedynie kara bezwzględnego pozbawienia wolności i związana z nią izolacja może stanowić bodziec pod wpływem którego oskarżony zmieni swój system wartości i sposób życia, w żadnym zaś wypadku nie są w stanie spełni tych celów inne kary aniżeli bezwzględna kara pozbawienia wolności.

Z uwagi na to, że oskarżony dopuścił się przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej sąd obok kary pozbawienia wolności wymierzył mu -na podstawie art. 33 § 2 kk grzywnę w wysokości 50 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej za równoważną kwocie 40 złotych. Ustalając wysokość stawki dziennej na najniższym poziomie Sąd wziął pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Oskarżony aktualnie pracuje jako przedstawiciel handlowy i zarabia około 4000 zł brutto, a na utrzymaniu ma córkę

5.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. R.

2

I

Na podstawie art. 230 § 2 kpk sąd zwrócił pokrzywdzonemu (...) Spółka z o.o. z siedzibą w Z. dowody rzeczowe w postaci laptopa m-ki D. (...) wraz z myszką m-ki D. i ładowarką opisane szczegółowo w wykazie dowodów rzeczowych (...) pod poz. 1 i 2 (k.73) oraz w wykazie dowodów rzeczowych (...) pod poz. 1 (k. 79). Rzeczy te stanowią własność pokrzywdzonej spółki, zostały odzyskane w toku postępowania przygotowawczego, a obecnie są zbędne dla postępowania karnego.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust.1 pkt. 2 i art.3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r.o opłatach w sprawach karnych ( Dz.U. z 1983r. Nr 49 poz. 223) Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe obejmujące:

- wydatki w kwocie 70 złotych (50 zł – wydatki postępowania przygotowawczego + 20 zł – ryczałt za doręczenia pism w postępowaniu sądowym)

-opłatę w kwocie 520 złotych ( 120 zł – opłata od kary pozbawienia wolności + 400 zł – opłata od grzywny w wysokości 20% zasądzonej kwoty)

Ponadto Sąd zobowiązał oskarżonego do zapłaty na rzecz oskarżyciela posiłkowego (...) Spółka z o.o. z siedzibą w Z. kwoty 840 złotych tytułem zwrotu poniesionych kosztów zastępstwa procesowego. Kwota ta wynika z § 11 ust.1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 z późn. zm.)

Oskarżony pozostaje zatrudniony, toteż obowiązek poniesienia wskazanych kosztów, spowodowanych przy tym jego własnym działaniem nie będzie stanowił dla niego nadmiernej uciążliwości.

1Podpis