Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2021r.

Sąd Rejonowy w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w W.

w składzie:

Przewodniczący SSR Dorota Scott-Sienkiel

Protokolant sekr. sąd. Marta Kornacka

w obecności oskarżyciela publicznego --------------------

po rozpoznaniu w dniu 22.03.2021r., 30.06.2021r. na rozprawie

sprawy przeciwko M. S.

synowi H. i E. z d. F.

ur. (...) w W.

obwinionemu o to, że: korzystał z wód obwodu rybackiego jeziora U. w zlewni rzeki W. nr 21 bez wymaganego, aktualnego, pozytywnie zaopiniowanego operatu rybackiego w okresie od 30 marca 2019r. do 31 grudnia 2019r.

tj. o czyn z art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. 2019 poz. 2168 z późn. zm.)

1.  Obwinionego M. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985r. o rybactwie śródlądowym (tj. Dz. U. 2019 poz. 2168 z późn. zm) w zw. z art. 24§1 kw skazuje go na karę grzywny w wysokości 100 (sto) złotych.

2.  Na podstawie art. 118§1 kpw zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 130 (sto trzydzieści) złotych tytułem opłaty sądowej i zryczałtowanych kosztów postępowania.

Sygn. akt VW 94/20

UZASADNIENIE

W dniach od 7 sierpnia 2020r. do 8 września 2020r. Urząd Marszałkowski Województwa (...) w O. przeprowadził sprawdzenie wypełnienia przez uprawnionego do rybactwa- Stowarzyszenie (...) dla M. obowiązku prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej w obwodzie rybackim jeziora U. w zlewni rzeki W. nr 21, położonym na terenie województwa (...) w powiecie (...) w gminie W., w bezpośrednim sąsiedztwie wsi O.. Sprawdzeniem objęto okres od 1 stycznia 2016r. do 31 grudnia 2019r. Jak ustalono, uprawniony do rybactwa od dnia 30 marca 2019r. do 31 grudnia 2019r. prowadził gospodarkę rybacką w obwodzie rybackim jeziora U. bez aktualnego, pozytywnie zaopiniowanego operatu rybackiego. W związku z tym ocena wypełnienia przez Stowarzyszenie (...) dla M. obowiązku prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej była negatywna (zawiadomienie, k. 1, protokół z oceną, k. 2-5).

Obwiniony M. S. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że jest Prezesem Stowarzyszenia (...) dla M.. Podał, że Stowarzyszenie cały czas miało operat. Opóźnienie nastąpiło tylko w jego zaopiniowaniu. Dodał, że nowy operat nie rożni się od starego a w okresie gdy czekali na zaopiniowanie nowego operatu dokonali wyłącznie obowiązkowych zarybień, identycznych jak w latach poprzednich, informując uprzednio o tym właściciela obwodu rybackiego- Wody Polskie. Obwiniony podał, że nie był świadomy, że popełnia czyn zabroniony, zarybienia były prowadzone z dobrej wierze. Podkreślił, że jest to Stowarzyszenie non profit. Na okoliczność prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej przedstawił zestawienia roczne i protokoły zarybień z oświadczeniami producenta o pochodzeniu ryb, także zdjęcia (wyjaśnienia, k. 6-7, 111v-112, zestawienia roczne, k. 24-27, 34-37, 45-49, oświadczenia producenta, k. 28-29, 38-39, 50, 53, protokół wydania ryb, k. 41, dowód dostawy, k. 51, 52, protokoły zarybień, k. 30-31, 41-43, 55-56, faktury, k. 32-33, 44, 54, zdjęcia, k. 72-84).

Zeznania świadka T. C. nie wniosły nic w przedmiocie ustalenia powodów opóźnienia w uzyskaniu przez Stowarzyszenie pozytywnej opinii nowego operatu rybackiego. T. C. jako pracownik Instytutu (...) w O. służył jedynie pomocą przy pisaniu pierwszego operatu i konsultacjach przy opracowywaniu regulaminu połowów wędkarskich. Udzielił też rady, jakie przepisy należy uwzględnić przy pisaniu nowego operatu oraz, że jeśli warunki środowiskowe się nie zmieniły, to sposób zarybiania i jego poziom należy utrzymać. Bardzo pozytywnie ocenił inicjatywę członków Stowarzyszenia, którzy podjęli się opieki nad małym jeziorkiem. Jak zeznał, takie jeziorka zwykle nie cieszą się popularnością wśród innych użytkowników rybackich, często są zaniedbywane i pozostawione na łaskę kłusowników (zeznania, k. 111).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985r. o rybactwie śródlądowym (tj. DZ. U. z 2019r., poz. 2168 ze zm.) uprawniony do rybactwa w obwodzie rybackim jest obowiązany prowadzić racjonalną gospodarkę rybacką. Racjonalna gospodarka rybacka polega na wykorzystywaniu produkcyjnych możliwości wód, zgodnie z operatem rybackim, w sposób nienaruszający interesów uprawnionych do rybactwa w tym samym dorzeczu, z zachowaniem zasobów ryb w równowadze biologicznej i na poziomie umożliwiającym gospodarcze korzystanie z nich przyszłym uprawnionym do rybactwa. Operat rybacki określający zasady prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej w obwodzie rybackim sporządza uprawniony do rybactwa. Operat rybacki sporządza się raz na 10 lat w formie opisowej i graficznej. Operat rybacki oraz jego zmiany wymagają uzyskania pozytywnej opinii uprawnionej jednostki (art. 6a ust. 1, 2 i 5 ustawy). Zgodnie z §8 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej w sprawie operatu rybackiego z dna 15 września 2020r. (Dz. U. z 2020r., poz. 1661), jednostka uprawniona weryfikuje informacje zawarte w części opisowej i graficznej operatu oraz sporządza opinię o operacie na piśmie, w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania operatu (przepisy obowiązujące przed 13 października 2020r. – data wejścia w życie przywołanego Rozporządzenia, miały w tym zakresie podobne brzmienie).

Zgodnie z art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy o rybactwie śródlądowym karze grzywny nie niższej niż 100 zł, podlega uprawniony do rybactwa, który korzysta z wód obwodu rybackiego bez wymaganego operatu rybackiego.

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu twierdząc, że Stowarzyszenie korzystało z wód obwodu rybackiego na podstawie operatu rybackiego. Według jego interpretacji przywołanego wyżej przepisu, pozytywna opinia operatu nie jest jego integralną częścią a co za tym idzie nie mógł on popełnić wykroczenia z art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy o rybactwie śródlądowym.

Zdaniem Sądu, z taką interpretacją przywołanego przepisu nie można się zgodzić. Każdy operat rybacki wymaga uzyskania pozytywnej opinii uprawnionej jednostki, która dopiero weryfikuje informacje podane przez uprawnionego do rybactwa. Tylko taka procedura gwarantuje, że uprawniony do rybactwa będzie prowadzić racjonalną gospodarkę rybacką. Za takim rozumieniem przepisu przemawia treść art. 6d ust 3 ustawy o rybactwie śródlądowym, który stanowi, że warunkiem oddania w użytkowanie obwodu rybackiego jest przedłożenie pozytywnie zaopiniowanego operatu rybackiego. Stąd zasadny jest wniosek, że kontynuowanie użytkowania obwodu rybackiego po upływie 10 lat kiedy to ustawa wymaga sporządzenia nowego operatu rybackiego, jest możliwe tylko po uzyskaniu jego pozytywnej opinii. Korzystanie z wód obwodu rybackiego bez aktualnego, pozytywnie zaopiniowanego operatu rybackiego, jest wykroczeniem z art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy o rybactwie śródlądowym.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że obwiniony swoim zachowaniem, wyczerpał znamiona zarzucanego mu wykroczenia.

Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze niewielki stopień społecznej szkodliwości czynu. Wprawdzie samo wykroczenie z art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy o rybactwie śródlądowym, jest wykroczeniem formalnym i nie wymaga nastąpienia jakiegokolwiek skutku, niemniej okoliczność, że nie stwierdzono, by brak pozytywnej opinii operatu rybackiego wpłynął negatywnie na gospodarkę rybacką prowadzoną przez Stowarzyszenie w obwodzie rybackim, rzutuje na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu. Dodatkowo należy pozytywnie ocenić działalność Stowarzyszenia jako organizacji non profit, która przejęła opiekę nad obwodem niepopularnym, chroniąc w ten sposób jezioro U. przed działalnością kłusowniczą. Okoliczności sprawy wskazują, że obwiniony nie miał zamiaru popełnienia czynu zabronionego i wykroczenia dopuścił się z winy nieumyślnej zapominając o nałożonym na uprawnionego do rybactwa obowiązku lub błędnie interpretując przepis. Powyższe okoliczności uzasadniały wymierzenie obwinionemu kary w minimalnym ustawowym rozmiarze- w wysokości 100 zł. Kara ta zdaniem Sądu spełni w stosunku do obwinionego funkcję wychowawczą i prewencyjną.

Przy okazji uwag dotyczących społecznej szkodliwości wykroczenia należy przywołać poglądy komentatorów, którzy podkreślają, że Kodeks wykroczeń nie zawiera regulacji analogicznej do art. 1 § 2 kk, a zatem znikoma społeczna szkodliwość czynu zabronionego nie wyłącza bytu wykroczenia. Przede wszystkim wymaga zauważenia, że wykroczenia co do zasady charakteryzują się niższą społeczną szkodliwością in abstracto (społecznym niebezpieczeństwem) niż przestępstwa. Co więcej, istnieje wiele typów wykroczeń, których społeczne niebezpieczeństwo jest niskie, a nawet bardzo niskie, ale są one zabronione pod groźbą kary z uwagi na konieczność przeciwdziałania ich masowemu popełnianiu, co grozi poważniejszymi szkodami społecznymi. W takim stanie rzeczy trzeba liczyć się z tym, że wprowadzenie do Kodeksu wykroczeń regulacji na wzór art. 1 § 2 kk, doprowadzi do tego, że w praktyce wiele czynów zabronionych, z powodu ich znikomej społecznej szkodliwości, nie będzie uznawanych za wykroczenia. To zaś podważy sens typizacji licznych wykroczeń jako czynów zabronionych o niskim społecznym niebezpieczeństwie (KW red. Daniluk 2019, wyd. 2/Daniluk).

Powyższe stanowisko wyjaśnia, dlaczego Sąd nie uwzględnił wniosku obrońcy i nie uznał czynu obwinionego za społecznie szkodliwego w stopniu zerowym.

Na skutek przeoczenia, Sąd nie orzekł wobec obwinionego, obligatoryjnie orzekanego w przypadku ukarania za wykroczenie z art. 27 ust. 1 pkt 2 środka karnego podania orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości (art. 27 ust. 2 ustawy o rybactwie śródlądowym).

O kosztach postępowania Sąd orzekł zgodnie z art. 119§1 kkw w zw. z art. 21 pkt 2 w zw. z art. 3 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tj. Dz. U. z 1983r., Nr 49, poz. 223 ze zm.) i przepisami Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.12.2017r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty sądowej od wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2017r., poz. 2467).