Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 20 października 2020 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Bogumiła Bilewicz

Protokolant: st. Sekr. Sąd. Renata Koszyczarska

po rozpoznaniu w dniu 20 października 2020 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa(...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko M. K.

- o zapłatę

Oddala powództwo.

Sędzia Bogumiła Bilewicz

UZASADNIENIE

Powód (...) SA z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. K. kwoty 81.091,78 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu tj. od 11.09.2019 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swego stanowiska powód podał, że powód udzielił pozwanemu pożyczki nr (...), a w związku z nienależytym wykonaniem przez pozwanego zaciągniętego zobowiązania (brak terminowego) regulowania wpłat) zadłużenie z dniem 22.08.2019 r. zostało postawione w stan pełnej wymagalności.

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w sprawie sygn. akt VI Nc-e 1733272/19 stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Kaliszu.

Zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 28 października 2019 r. na podstawie art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c., zobowiązano pełnomocnika powoda do wykazania umocowania zgodnie z art. 68 zd. pierwsze k.p.c. oraz do dołączenia pełnomocnictwa zgodnie z art. 89 § 1 k.p.c. zd. pierwsze i drugie w terminie 14 dni pod rygorem umorzenia postępowania, a także zakreślono pełnomocnikowi powoda 14 – dniowy termin na złożenie pisma przygotowawczego.

Pełnomocnik powoda w zakreślonym terminie do pisma z dnia 28 listopada 2019 r. k.17 dołączył odpis pełnomocnictwa wraz z dokumentami rejestrowymi powoda; nie dołączył natomiast pisma przygotowawczego, ani też żadnych innych dokumentów poza wymienionymi.

Pozwany M. K. prawidłowo wezwany na rozprawę, nie stawił się i nie zajął stanowiska w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jako nieudowodnione podlega oddaleniu.

W myśl art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W przedmiotowej sprawie wystąpiła sytuacja, kiedy to powód nie przedłożył żadnych dowodów przemawiających za zasadnością jego żądania, tak więc żądanie to nie zostało wykazane zgodnie z ogólnymi regułami. Stąd też brak wypowiedzenia się pozwanego co do przedmiotu sprawy nie może mieć w tym przypadku znaczenia dla stwierdzenia, że powództwo nie jest zasadne.

W myśl art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c., w brzmieniu nadanym ustawą z 10.05.2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. poz. 654 z 2013 r.), która weszła w życie w dniu 7.07.2013 r., po przekazaniu sprawy w przypadkach wskazanych w art. 505 ³³ § 1, art. 505 ³⁴ § 1 oraz art. 505 ³⁶ § 1 przewodniczący wzywa powoda do wykazania umocowania zgodnie z art. 68 zdanie pierwsze oraz dołączenia pełnomocnictwa zgodnie z art. 89 § 1 zdanie pierwsze i drugie, a po przekazaniu sprawy na podstawie art. 505 ³³ § 1 oraz art. 505 ³⁴ § 1 dodatkowo do uiszczenia opłaty uzupełniającej od pozwu – w terminie dwutygodniowym od daty doręczenia wezwania pod rygorem umorzenia postępowania; w razie nieusunięcia powyższych braków pozwu sąd umarza postępowanie. Zgodnie z art. 11 pkt 3 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy-Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych ustaw (Dz.U. z 8 sierpnia 2019 r. poz.1469 ze zm.) sprawy wszczęte przed dniem wejścia w życiu niniejszej ustawy rozpoznawane w postępowaniu upominawczym do czasu zakończenia postępowania w danej instancji podlegają rozpoznaniu zgodnie z przepisami w brzmieniu dotychczasowym.

Według pierwotnego brzmienia tego przepisu, po przekazaniu sprawy w przypadkach wskazanych w art. 505 ³³, art. 505 ³⁴ oraz art. 505 ³⁶, przewodniczący wzywa powoda do usunięcia braków formalnych pozwu oraz uzupełnienia pozwu, w sposób odpowiedni dla postępowania w którym sprawa będzie rozpoznana –– w terminie dwutygodniowym od daty doręczenia wezwania; w razie nieusunięcia powyższych braków pozwu sąd umarza postępowanie.

Praktyczne skutki istnienia różnicy pomiędzy pierwotnym a brzmieniem tego przepisu są takie, że obecnie wzywa się powoda tylko do uzupełnienia pozwu w zakresie wykazania umocowania i dołączenia pełnomocnictwa, co skorelowane jest z treścią art. 68 k.p.c. i art. 89 § 1 k.p.c. zmienionych ustawą z 10.05.2013 r., natomiast nie wzywa się już do usunięcia innych braków formalnych pozwu oraz do uzupełnienia pozwu (tak Sąd Apelacyjny w Białymstoku w postanowieniu z 5.12.2013 r., I ACz 1462/13, publ. LEX nr 1409097).

Oznacza to, że wobec zmiany treści art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c., to powód powinien samodzielnie uzupełnić wszystkie inne braki pozwu niż te wymienione w art. 68 k.p.c. i art. 89 § 1 k.p.c. jak również przedstawić i dołączyć dowody. Wprawdzie nie został przewidziany żaden rygor w przypadku niewykonania uzupełnienia pozwu w zakresie przedstawienia dowodów, jednakże konieczność przedstawienia dowodów wynika z ogólnych zasad procesu cywilnego i jest przewidziana jako obowiązek stron tego postępowania w art. 3 k.p.c. Postępowanie przed sądem, któremu została przekazana sprawa przez sąd prowadzący sprawę w elektronicznym postępowaniu upominawczym, stanowi kontynuację dotychczasowego postępowania, ale w zakresie postępowania dowodowego Sąd kieruje się zasadą bezpośredniości w przedstawianiu i zapoznawaniu się z materiałem dowodowym, tak więc to strony powinny przedstawić sądowi dowody, które w postępowaniu elektronicznym są jedynie wymieniane z nazwy.

Należy mieć na uwadze, że sąd elektroniczny w wykonaniu postanowienia, którym przekazuje sprawę do rozpoznania innemu sądowi według zasad ogólnych, dołącza do postanowienia jako „akta sprawy” jedynie stronę wstępną, na której oznaczona sygnatura akt sprawy w postępowaniu elektronicznym, data wniesienia pozwu oraz treść samego pozwu złożonego i zarejestrowanego w systemie elektronicznym wraz z uzasadnieniem. To samo dotyczy treści ewentualnego sprzeciwu. Jest to logiczne zważywszy na okoliczności, że na podstawie art. 505 ³² § 1 k.p.c., w pozwie powód powinien wskazać dowody na poparcie swoich twierdzeń, ale dowodów nie dołącza się do pozwu. Tak więc samo przekazanie sprawy z postępowania elektronicznego do zwykłego powoduje, że Sąd któremu przekazano sprawę otrzymuje wyłącznie pozew. Oznacza to, że w sprawach wszczętych po 7.07.2013 r., brak samodzielnego (czyli bez odrębnego wezwania sądu) przedstawienia dowodów na tym etapie postępowania wywołuje skutki procesowe w postaci uznania zgłoszonego żądania za niewykazane.

W przedmiotowej sprawie zarządzeniem z 28 października 2019 r. zakreślono pełnomocnikowi powoda termin do złożenia pisma przygotowawczego, jednak w tym terminie żadne pismo nie wpłynęło. Wobec omówionej powyżej zmiany przepisów i w świetle okoliczności, że powód reprezentowany był przez fachowego pełnomocnika, nie było potrzeby aby w wezwaniu zawierać pouczenie o tym, że powinny zostać przedłożone również dowody wymienione w pozwie elektronicznym. Brak jest podstawy prawnej do dokonywania takiego wezwania. W konkluzji z uwagi na nie dołączenie dowodów wymienionych w pozwie roszczenie należy uznać za niewykazane. W postępowaniu cywilnym obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.) ( por. wyrok SN z 17 grudnia 1996r., sygn. akt ICKU 45/96, publ. OSNC 1997/6-7/76). Fakty nie udowodnione zostaną pominięte i nie wywołają skutków prawnych z nimi związanych.

Dodać należy, iż bezczynność pozwanego nie zwalnia Sądu z obowiązku krytycznego ustosunkowania się do twierdzeń pozwu. W razie nastręczających się wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń powoda, Sąd przeprowadza z urzędu postępowanie dowodowe. Uznanie przez Sąd twierdzeń powoda za prawdziwe, nie zwalnia Sądu od obowiązku dokonania prawidłowej oceny zasadności żądania pozwu, opartego na twierdzeniach, ze stanowiska prawa materialnego (por. SN z 15.09.1967 r., II CRN 175/67, OSN 1968, Nr 8-9, poz. 142, SN z 1999-03-31, I CKU 176/97, opubl: Prokuratura i Prawo rok 1999, Nr 9, poz. 30). Wskazać także należy, że twierdzenia pozwu winny być spójne z dowodami wskazanymi w pozwie, aby sąd mógł dokonać weryfikacji tych twierdzeń i dowodów. Ogólnikowe formułowanie twierdzeń powoduje że sąd jest pozbawiony możliwości zweryfikowania zasadności zgłoszonego roszczenia.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak sentencji wyroku.

Sędzia Bogumiła Bilewicz