Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKz 1353/20

POSTANOWIENIE

Dnia 29 grudnia 2020 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSA Waldemar Szmidt

SSA Piotr Pośpiech

SSO (del.) Rafał Doros

Protokolant: Anna Moczek

po rozpoznaniu w sprawie R. B.

oskarżonego o przestępstwa: z art. 148 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.; z art. 207 § 1 k.k.

zażalenia obrońcy oskarżonego na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 19 listopada 2020 roku, sygn. akt XVI K 23/20 w przedmiocie przedłużenia czasu trwania tymczasowego aresztowania

na podstawie art. 437 § k.p.k.

postanawia:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASANIENIE

Sąd Okręgowy w Katowicach postanowieniem z dnia 19 listopada 2020 roku, sygn. akt XVI K 23/20 na podstawie art. 249 § 1 k.p.k., art. 258 § 2 k.p.k. oraz art. 263 § 3 k.p.k., przedłużył środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania wobec oskarżonego R. B., zastosowany postanowieniem Sądu Rejonowego w Dąbrowie Górniczej z dnia 10 stycznia 2020 r., sygn. akt II Kp 15/20 na dalszy czas do dnia 2 czerwca 2021 r. godzina 13.30.

Zażalenia na powyższe orzeczenia wniósł obrońca oskarżonego, zarzucając mu błąd w ustaleniach faktycznych, mający istotny wpływ na treść orzeczenia poprzez uznanie, że zebrany materiał dowodowy wciąż wskazuje na wysokie prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił zarzucany mu czyn.

W konsekwencji wnosił o zmianę zaskarżonego postanowienia i uchylenie stosowania wobec oskarżonego tymczasowego aresztowania, ewentualnie o jego zmianę i zastosowanie środków zapobiegawczych o charakterze wolnościowym.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie obrońcy podejrzanego nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy w Katowicach słusznie uznał, że wobec oskarżonego nadal zachodzą podstawy do przedłużenia tymczasowego aresztowania w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania.

Wbrew zarzutowi obrońcy oskarżonego należy podkreślić, że przeprowadzona kontrola odwoławcza zaskarżonego postanowienia prowadzi do wniosku, że materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie niewątpliwie uzasadnia występowanie dużego prawdopodobieństwa popełnienia przez oskarżonego zarzucanych mu przestępstw, w tym zbrodni zabójstwa. Spełniona jest przesłanka ogólna stosowania tymczasowego aresztowania z art. 249 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych. Na duże prawdopodobieństwo popełnienia przez oskarżonego zbrodni zabójstwa wskazują przeprowadzone dotychczas dowody, a w szczególności: opinia (...) w K. (k. 236-245), częściowo wyjaśnienia oskarżonego i zeznania świadków. Natomiast argumenty zawarte w zażaleniu obrońcy stanowią jedynie polemikę z ustaleniami Sądu Okręgowego. Obrońca nie wskazał żadnych argumentów, które by podważyły występowanie dużego prawdopodobieństwa popełnienia przez oskarżonego zarzucanych mu czynów.

Przeprowadzona kontrola odwoławcza zaskarżonego postanowienia prowadzi też do wniosku, że w sprawie występuje w sposób oczywisty przesłanka szczególna, o jakiej mowa w art. 258 § 2 k.p.k. Oskarżony stoi po zarzutem zbrodni z art. 148 § 1 k.k., zagrożonej surową karą dożywotniego pozbawienia wolności. Mając na uwadze wysoce prawdopodobne sposób i okoliczności popełnienia przestępstwa i jego bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości należy stwierdzić, że prognoza wymierzenia oskarżonemu surowej kary jest w rozpoznawanej sprawie bardzo realna.

W orzecznictwie wyrażony jest pogląd, że prognoza surowej kary rodzi domniemanie, że oskarżony może podejmować próby bezprawnych działań destabilizujących prawidłowy tok postępowania. Z uwagi na fakt, że wskazana w art. 258 § 2 k.p.k. okoliczność ma charakter domniemania prawnego, nie jest konieczne dowodowe wykazywanie, czy podejrzany podejmował już w przeszłości konkretne działania w tym kierunku (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26.11.2014r., sygn. akt II KK 83/14, Prok.i Pr.-wkł. 2015/3/12, LEX nr 1646952). Nie ma przy tym żadnych podstaw, aby twierdzić, że dalsze stosowanie tymczasowego aresztowania wobec oskarżonego stanowi antycypację kary.

W konsekwencji uznać więc trzeba, że nadal jedynie dalsze stosowanie tymczasowego aresztowania może zabezpieczyć prawidłowy tok postępowania. Środki o charakterze wolnościowym, wobec ich oczywiście mniejszej efektywności, nie będą dawać takiej gwarancji.

Sąd odwoławczy nie dopatrzył się negatywnych przesłanek, o jakich mowa w art. 259 k.p.k., które nakazywałyby odstąpienie od dalszego stosowania tymczasowego aresztowania wobec oskarżonego.

Z powyższych względów orzeczono jak w części dyspozytywnej postanowienia.

SSO (del.) Rafał Doros SSA Waldemar Szmidt SSA Piotr Pośpiech

ZARZĄDZENIE

- odpis postanowienia doręczyć oskarżonemu z pouczeniem o prawomocności oraz jego obrońcy,

- zwrócić akta sprawy.

Katowice, dnia 29 grudnia 2020 roku

II AKz 1353/20

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

ZARZĄDZENIE