Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lipca 2021 roku

Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Rafał Rogiński

po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2021 roku w Ostrołęce

na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa

M. K. NIP (...)

przeciwko

(...) Spółka Akcyjna w W.
KRS (...)

o zapłatę 8 151,21 zł

orzeka:

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna
w W. na rzecz powoda M. K. kwotę 8 151,21 zł (osiem tysięcy sto pięćdziesiąt jeden złotych dwadzieścia jeden groszy)
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 26 marca 2019 roku do dnia zapłaty;

2.  tytułem zwrotu kosztów procesu zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2 225,00 zł, w tym kwotę 1800,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

3.  nakazuje zwrócić pozwanemu (...) Spółka Akcyjna w W. ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ostrołęce kwotę 100,00 zł (sto złotych) tytułem zwrotu części niewykorzystanej zaliczki uiszczonej w poczet wynagrodzenia biegłego.

Sędzia

Rafał Rogiński

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

Sygn. akt V GC 753/19

UZASADNIENIE

Powódka M. K. w pozwie skierowanym przeciwko (...) Spółka Akcyjna w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kwoty 8 151,21 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26 marca 2019 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 08 stycznia 2019 r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki (...)o nr rej. (...). Sprawca zdarzenia miał zawartą z pozwanym umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. W wyniku zdarzenia pojazd uległ szkodzie częściowej, a na czas likwidacji szkody poszkodowany wynajął od powódki pojazd zastępczy. Powódka świadczyła również na rzecz poszkodowanego usługi holowania i parkowania.

Na podstawie dwóch umów cesji powód nabył od poszkodowanego wierzytelność z tytułu szkody o nr (...) z dnia 08.01.2019 r. powstałej w W. gdzie uszkodzeniu uległ pojazd marki (...) nr rej. (...). Pozwany tytułem odszkodowania wypłacił kwotę 2 091,05 zł, weryfikując okres najmu pojazdu zastępczego oraz stawki za: najem pojazdu zastępczego, holowanie i parking.

W dniu 04 września 2019 r. wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

Od nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany argumentował, że zastosowana przez powoda stawka za najem pojazdu zastępczego była wygórowana, a ponadto wskazał, że poszkodowany nie skorzystał z przedstawionej mu propozycji wynajęcia pojazdu zastępczego. Zakwestionowane zostały również koszty parkowania i holowania pojazdu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 08 stycznia 2019 r. doszło kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki (...) o nr rej (...) będący własnością M. Z.. Sprawca zdarzenia miał zawartą umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w pozwanym. Przedmiotowa szkoda została zgłoszona pozwanemu i zakwalifikowano ją jako szkodę częściową. Szkodę zarejestrowano pod numerem (...). Pojazd poszkodowanego był holowany z miejsca zdarzenia na parking należący do powoda oraz z miejsca naprawy do stacji diagnostycznej.

Poszkodowany z uwagi na uszkodzenie jego pojazdu o okresie od dnia
09 stycznia 2019 r. do dnia 15 lutego 2019 r. wynajmował od powódki pojazd zastępczy. Dobowa stawka wynajmu tego samochodu wynosiła 170,00 zł netto.

Szkoda zgłaszana była telefonicznie przez małżonkę poszkodowanego J. Z., która wyraziła zainteresowane zorganizowaniem przez pozwanego najmu pojazdu zastępczego. Podczas rozmowy nie poinformowano małżonki pozwanego o stosowanych przez wypożyczalnie aut współpracujące
z pozwanym stawkach za najem pojazdów.

W dniu 08 stycznia 2019 r. powódka zawarła z poszkodowanym umowę zlecenia – holowanie. Tego samego dnia powódka ( cesjonariusz ) zawarła
z poszkodowanym ( cedentem ) umowę cesji wierzytelności przysługującej
z tytułu szkody o nr (...), na mocy której cedent przeniósł na cesjonariusza swoją wierzytelność z tytułu wyżej wymienionej szkody wobec dłużników tj. sprawcy szkody oraz jego ubezpieczyciela czyli pozwanego
w części obejmującej zwrot kosztów holowania pojazdu cedenta do wskazanego przez niego miejsca, zwrot kosztów korzystania z samochodu zastępczego.

W dniu 14 lutego 2019 r. powódka zawarła z poszkodowanym drugą umowę zlecenia – holowanie. W tym samym dniu powódka ( cesjonariusz ) zawarła z poszkodowanym ( cedentem ) umowę cesji wierzytelności przysługującej z tytułu szkody o nr (...), na mocy której cedent przeniósł na cesjonariusza swoją wierzytelność z tytułu wyżej wymienionej szkody wobec dłużników tj. sprawcy szkody oraz jego ubezpieczyciela czyli pozwanego w części obejmującej zwrot kosztów holowania pojazdu cedenta do wskazanego przez niego miejsca, zwrot kosztów korzystania z samochodu zastępczego.

Za wykonane usługi najmu pojazdu zastępczego parkingu i holowania powódka wystawiła w dniu 15 lutego 2019 r. na rzecz poszkodowanego fakturę na łączną kwotę 8 327,04 zł netto/10 242,26 brutto. Wynajem pojazdu zastępczego obejmował okres 37 dni po stawce 170,00 zł netto/209.10 zł brutto za dobę.

Pismem z dnia 20 lutego 2019 r. zatytułowanym ,,zgłoszenie roszczenia” pełnomocnik powódki wezwał pozwanego do zapłacenia kwoty 10 242,26 zł brutto zgodnie z fakturą (...). W odpowiedzi pozwany pismem z dnia
15 marca 2018 r. poinformował o przekazaniu do wypłaty kwoty 430,55 zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: oświadczenia k 9, umowy i protokołu najmu samochodu wraz
z załącznikami k 10-11, umowy zlecenia-holowanie k 12, umowy zlecenia- holowanie k 13, umowy cesji k 14, umowy cesji k 15, faktury k 16, pisma - zgłoszenie roszczenia k 18-19, pismo pozwanego k 20, harmonogramu naprawy k 21, akt szkody na płycie CD k 32, zeznań świadków: J. Z.
k 53 i M. Z. k 54, odtworzonego na rozprawie nagrania zgłoszenia szkody.

Sąd zważył co następuje

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Pozwany nie kwestionował co do zasady swojej odpowiedzialności związanej z przedmiotową szkodą ani zasadności skorzystania przez poszkodowanego z pojazdu zastępczego. Sporna między stronami była stawka za dobę wynajmu pojazdu zastępczego, okres wynajmu oraz koszty holowania
i parkowania uszkodzonego pojazdu.

Na podstawie art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zgodnie z ustawą z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Fundusz Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz.1152 ze zm.) obowiązkowym ubezpieczeniem objęta jest odpowiedzialność cywilna posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. Z art. 34 ust.1 i art. 36 ust. 1 w/w ustawy wynika,
że odszkodowanie, które zakład ubezpieczeń, w ramach odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, zobowiązany jest wypłacić poszkodowanemu, ustala się w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej, jeżeli są oni zobowiązani do odszkodowania za szkodę wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu.

Stosownie do art. 361 k.c. do poniesionej przez poszkodowanego szkody należy zaliczyć także koszty wynajęcia samochodu zastępczego dla poszkodowanego.

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 25 sierpnia 2017 r. (sygn. akt III CZP 20/17, Legalis nr 1651540) stwierdził, że wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.

W niniejszej sprawie poza sporem pozostawała sama zasadność korzystania z pojazdu zastępczego. Sporna była wysokość stawki za najem pojazdu, okres najmu a także koszty holowania i parkowania auta.

W ocenie Sądu pozwany nie wykazał aby przedstawił poszkodowanemu co najmniej równorzędną do oferty powoda propozycję najmu pojazdu zastępczego tym bardziej aby poszkodowany tę ofertę bezpodstawnie odrzucił. W imieniu poszkodowanego szkodę zgłaszała jego żona. Z zeznań małżonki poszkodowanego i odtworzonego na rozprawie nagrania zgłoszenia szkody wynika, że przeprowadzający rozmowę konsultant nie orientował się czy możliwe jest zorganizowanie podstawienia pojazdu zastępczego do miejsca zamieszkania poszkodowanego. Zapisu rozmowy nie potwierdza też,
że przekazana została informacja o akceptowanych przez pozwanego stawkach za wynajem pojazdu zastępczego.

Złożone przez świadków zeznania wskazują, że warunki na jakich pojazd zastępczy został wynajęty u powoda były lepsze od warunków najmu oferowanych przez pozwanego. W ocenie Sądu zeznania świadków są szczere, logiczne i wzajemnie się uzupełniają.

Zdaniem Sądu z uchwały Sądu Najwyższego z dnia 25 sierpnia 2017 r. nie wynika aby poszkodowany musiał przyjąć każdą przedstawioną mu przez ubezpieczyciela propozycję zorganizowania najmu pojazdu zastępczego. Jeżeli warunki na jakich ubezpieczyciel proponuje poszkodowanemu zorganizowanie najmu pojazdu zastępczego są gorsze od oferty innych podmiotów to w ocenie Sądu poszkodowany ma pełne prawo do odmowy skorzystania z przedstawionej mu przez ubezpieczyciela propozycji najmu pojazdu zastępczego. Przyjęcie innego założenia oznaczałoby nałożenie na poszkodowanego obowiązku minimalizacji szkody nawet własnym kosztem z uwzględnieniem w pierwszej kolejności interesu ubezpieczyciela.

Celem ustalenia prawidłowych kosztów najmu pojazdu zastępczego, parkingu i holowania przeprowadzony dowód z opinii biegłego, która na wniosek pozwanego została uzupełniona. W ocenie Sądu sporządzone opinie są rzetelne, wyczerpujące i nie ma jakichkolwiek podstaw do ich zakwestionowania.

Biegły odpowiadając na postawione pytania wskazał, że stawki zastosowane przez powoda za holowanie pojazdu i jego parkowanie mieszczą się w granicach i nie przekraczają stawek maksymalnych określonych
w uchwale jako obowiązujące na terenie powiatu (...) ( k 5 opinii,
k 60 akt sprawy).

Z opinii biegłego wynika również, ,,że zastosowana przez powoda stawka za wynajem pojazdu zastępczego w kwocie 209,10 zł (brutto), za jeden dzień najmu mieści się w granicach rozpiętości tych stawek”

Pozwany zweryfikował stawkę dobowa za najem pojazdu do kwoty 75,00 zł netto/92,25 zł brutto.

W ocenie Sądu mając na uwadze opinię biegłego stwierdzić należy,
że oferta pozwanego nie była realną propozycją zorganizowania najmu pojazdu zastępczego, gdyż stawki po jakich pozwany gotów był zorganizować najem pojazdu zastępczego praktycznie na rynku nie występują ( najniższa stawka to 97,00 zł brutto).

Ponadto z pozostałego materiału dowodowego ( nagranie rozmowy telefonicznej, zeznania świadków ) nie wynika, aby poszkodowany był poinformowany o akceptowanych przez pozwanego stawkach za najem pojazdów zastępczych.

W ocenie Sądu nieuzasadnione było również kwestionowanie przez pozwanego okresu naprawy uszkodzonego pojazdu. Dowodami potwierdzającymi zasadność czasu naprawy są harmonogram naprawy i opinie biegłego.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że do naprawy uszkodzonego auta niezbędne było sprowadzenie części zamiennych. Części te zostały niezwłocznie zamówione przez warsztat dokonujący naprawy. Biegły w opinii uzupełniającej wskazał, że ,,jeżeli w przedmiotowej szkodzie zaistniała konieczność sprowadzenia w/w części z zagranicy to 17 dni
( pomijając dni wolne od pracy) oczekiwania na ich dostarczenie należy uznać za zasadne”.

Dlatego w ocenie Sądu okres naprawy uszkodzonego samochodu nie był wydłużony ponad niezbędny okres do dokonania naprawy.

Z uwagi na wszystkie wskazane wyżej okoliczności po przeanalizowaniu całego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd uznał,
że poniesione przez poszkodowanego wydatki na najem pojazdu zastępczego, jego holowanie i parkowanie były celowe i ekonomicznie uzasadnione.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Pozwany jako strona przegrywająca zobowiązany jest do pokrycia wszystkich kosztów postępowania. Na koszty procesu w sprawie, poniesione przez stronę powodową składają się: opłata od pozwu w wysokości 408,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł. oraz wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 1800,00 zł.

Pozwanemu zwrócono część niewykorzystanej zaliczki uiszczonej
w poczet wynagrodzenia biegłego.

Sędzia Rafał Rogiński

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)