Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 stycznia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2021 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania W. K. (1)

przeciwko Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej

o nałożenie kary pieniężnej

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 17 grudnia 2018 r, Nr (...)

1.  zmienia decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 17 grudnia 2018 roku nr (...) w ten sposób, że obniża wszystkie nałożone na W. K. (1) kary pieniężne do kwot po 100 (sto) złotych,

2.  nie obciąża W. K. (1) kosztami zastępstwa procesowego.

SSO Dariusz Dąbrowski

Sygn. akt XVII AmT 153/19

UZASADNIENIE

Decyzją z 17 grudnia 2018 r., znak: (...), Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (Prezes UKE) działając w oparciu o art. 210 ust. 1 i 2 oraz art. 209 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2018 r. poz. 1954 zwanej dalej „Pt"), w związku z art. 29 ust. 2 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2062 z późn. zm., zwanej dalej „ustawą o wruist") i art. 12 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 1118, zwaną dalej: „ustawą zmieniającą”) oraz na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096, zwanej dalej „k.p.a.") w związku z art. 206 ust. 1 Pt, po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia kary pieniężnej na W. K. (2) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą: (...) z adresem stałego miejsca wykonywania działalności w W., w związku z niewypełnieniem obowiązku udzielenia informacji, o którym mowa w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist za rok 2013, 2014, 2015, 2016 i 2017 nałożył na Przedsiębiorcę kary pieniężne, płatne do budżetu państwa, za nieprzekazanie danych przewidzianych w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist, tj. nieprzekazanie Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej informacji dotyczących posiadanej infrastruktury telekomunikacyjnej, publicznych sieci telekomunikacyjnych, budynków umożliwiających kolokację, świadczonych usług telefonicznych, usług transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usług rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych:

⚫

według stanu na dzień 31 grudnia 2013 r. w wysokości 300,00 zł,

⚫

według stanu na dzień 31 grudnia 2014 r. w wysokości 300,00 zł,

⚫

według stanu na dzień 31 grudnia 2015 r. w wysokości 300,00 zł,

⚫

według stanu na dzień 31 grudnia 2016 r. w wysokości 300,00 zł,

⚫

według stanu na dzień 31 grudnia 2017 r. w wysokości 300,00 zł.

Odwołanie od tej decyzji wniósł powód, wnosząc o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej. Wskazał na znikomą wagę naruszenia oraz zaprzestanie naruszania prawa. W 2018 r. złożył wniosek o wykreślenie go z listy przedsiębiorców telekomunikacyjnych, ponieważ działalność w zakresie telekomunikacyjnym była prowadzona w minimalnej skali. Twierdził, iż Prezes UKE nie wezwał powoda do złożenia przedmiotowego sprawozdania.

W odpowiedzi na odwołanie, pozwany wniósł o oddalenie odwołania w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Powód – W. K. (2) prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) w całym roku 2013, 2014, 2015, 2016 i 2017 był przedsiębiorcą figurującym w prowadzonym przez Prezesa UKE rejestrze przedsiębiorców telekomunikacyjnych (RPT) pod numerem (...). (k. 24 akt adm., okoliczność bezsporna)

Wobec powyższego, na przedsiębiorcy ciążył obowiązek sprawozdawczy wynikający z art. 29 ust. 2 ustawy o wruist za rok: 2013, 2014, 2015, 2016 i 2017.

Przedsiębiorca nie przekazał Prezesowi UKE danych o których mowa w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist za rok 2013, 2014, 2015, 2016, 2017 r. w terminie. (okoliczność bezsporna)

Zawiadomieniem z dnia 26 czerwca 2018 r. Prezes UKE poinformował Przedsiębiorcę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia na Przedsiębiorcę kary pieniężnej w związku z niewypełnieniem obowiązku udzielenia informacji, o którym mowa w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist za rok 2013, 2014, 2015, 2016 i 2017. Jednocześnie, Prezes UKE wezwał Przedsiębiorcę do przekazania danych dotyczących wielkości przychodu osiągniętego w 2017 r. niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary w terminie 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia. Prezes UKE poinformował również o możliwości ostatecznego wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji co do zebranych dowodów i materiałów w terminie 14 dni od daty otrzymania tego pisma oraz zgodnie z art. 73 w zw. z art. 10 k.p.a. o możliwości przeglądania akt sprawy oraz sporządzania z nich notatek i odpisów w każdym stadium postępowania. ( k. 1-3 akt adm. )

Pismem z dnia 5 lipca 2018 r. Prezes UKE poinformował przedsiębiorcę o możliwości przedstawienia stanowiska w sprawie oraz informacji w sprawie przedłożenia zaległych informacji o posiadanej infrastrukturze telekomunikacyjnej z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego dostępnego pod adresem: (...) oraz o możliwości dokonania zmiany wpisu albo wykreślenia z rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych. Prezes UKE poinformował Przedsiębiorcę także o możliwości ostatecznego wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji co do zebranych dowodów i materiałów w terminie 30 dni od daty otrzymania pisma oraz zgodnie z art. 73 k.p.a. w zw. z art. 10 k.p.a. o możliwości przeglądania akt sprawy oraz sporządzania z nich notatek i odpisów w każdym stadium postępowania. ( k. 31-32 akt adm. )

W piśmie z dnia 26 czerwca 2018 r. przedsiębiorca zajął stanowisko w sprawie, przesyłając: dane firmy, wysokość przychodu osiągniętego w 2017 r.: (...) zł, wysokość przychodu z działalności telekomunikacyjnej osiągniętego w 2017 r.: (...) zł, ilość obsługiwanych klientów (na dzień 31 grudnia 2016 r. wynosiła 9 osób). ( k. 39 akt adm. )

W dniu 28 października 2018 r. Przedsiębiorca przekazał dane dotyczące infrastruktury telekomunikacyjnej za pośrednictwem (...) za rok 2013, 2014, 2015, 2016 oraz 2017 r. (okoliczność bezsporna)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym i sądowym oraz fakty powszechnie znane, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie co zasługiwało na uwzględnienie w części dotyczącej wysokości nałożonej na odwołującego się kary.

W pierwszej kolejności należy przytoczyć treść przepisu art. 209 ust. 1 pkt 1 Pt, zgodnie z którym, kto nie wypełnia obowiązku udzielania informacji lub dostarczania dokumentów przewidzianych Prawem telekomunikacyjnym lub ustawą o wruist lub udziela informacji niepełnych lub nieprawdziwych lub dostarcza dokumenty zawierające informacje niepełne lub nieprawdziwe, podlega karze pieniężnej.

Przytoczony przepis znajduje zastosowanie w relacji pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalność regulowaną przepisami prawa telekomunikacyjnego a m.in. Prezesem UKE, odnosi się bowiem do niewywiązywania się z obowiązków informacyjnych względem Prezesa UKE, poprzez udzielanie informacji niepełnych, udzielanie informacji nieprawdziwych lub dostarczania dokumentów zawierających informacje niepełne lub nieprawdziwe. Jednym z obowiązków udzielania informacji lub dostarczania dokumentów przewidzianych ustawą jest obowiązek sprawozdawczy zawarty w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist.

Podkreślenia wymaga, iż z dniem 12 grudnia 2018 r. z mocy art. 1 pkt 31 lit. a tiret pierwsze został uchylony art. 209 ust. 1 pkt 1 Pt, ponadto w art. 209 Pt po ust. 1 został dodany ust. 11 pkt 1 zgodnie z którym Prezes UKE, jeżeli przemawia za tym charakter lub zakres naruszenia, może nałożyć karę pieniężną na podmiot, który nie wypełnia obowiązku udzielania informacji lub dostarczania dokumentów przewidzianych Pt lub ustawą o wruist lub udziela informacji niepełnych lub nieprawdziwych lub dostarcza dokumenty zawierające informacje niepełne lub nieprawdziwe o wruist. Jednocześnie, na podstawie art. 12 ustawy zmieniającej, do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie jej przepisów dotyczących nałożenia przez Prezesa UKE kary pieniężnej za naruszenia, o których mowa w art. 209 ust. 1 pkt 1 lub 25 Pt stosuje się przepisy dotychczasowe. Powyższe oznacza, że postępowanie toczyło się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Tak też, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o wruist Prezes UKE sporządza dla terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i na bieżąco, nie rzadziej niż raz na rok, weryfikuje i aktualizuje, w formie elektronicznej, inwentaryzację przedstawiającą:

1) informacje o usługach telefonicznych, usługach transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usługach rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych, świadczonych w oparciu o infrastrukturę telekomunikacyjną i publiczne sieci telekomunikacyjne zapewniające szerokopasmowy dostęp do Internetu;

2) pokrycie istniejącą infrastrukturą telekomunikacyjną i publicznymi sieciami telekomunikacyjnymi zapewniającymi lub umożliwiającymi zapewnienie szerokopasmowego dostępu do Internetu, z odrębnym zaznaczeniem łączy światłowodowych i sieci bezprzewodowych, oraz budynkami umożliwiającymi kolokację.

W celu wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1:

1) państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5 i 8 Pt

2) podmioty wykonujące zadania z zakresu użyteczności publicznej,

3) przedsiębiorcy telekomunikacyjni,

- przekazują aktualne, zgodne ze stanem faktycznym, kompletne oraz adekwatne do potrzeb wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o wruist, informacje o posiadanej infrastrukturze telekomunikacyjnej, publicznych sieciach telekomunikacyjnych, budynkach umożliwiających kolokację, świadczonych usługach telefonicznych, usługach transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu i usługach rozprowadzania programów radiowych i telewizyjnych oraz aktualizują je corocznie w terminie do dnia 31 marca, według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku ( art. 29 ust. 2 ustawy o wruist). Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 24 lutego 2014 r. w sprawie inwentaryzacji infrastruktury i usług telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 276) szczegółowo reguluje sposób realizacji omawianego obowiązku sprawozdawczego.

Przenosząc powyższe regulacje prawne na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, status przedsiębiorcy telekomunikacyjnego obligował powoda do realizacji obowiązków nałożonych na niego przez ustawodawcę, bowiem powód w całym roku 2013, 2014, 2015, 2016 i 2017 figurował w PRT. Powód nie przedłożył w ustawowych terminach danych o których mowa w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist za lata: 2013, 2014, 2015, 2016, 2017. Wobec tego, zdaniem Sądu istniały zarówno podstawy faktyczne jak i prawne nałożenia na powoda kar pieniężnych

Z okoliczności faktycznych niniejszej sprawy wynika, że powód nie przedłożył w ustawowych terminach danych wynikających z wyżej wskazanego przepisu za lata 2013, 2014, 2015, 2016 i 2017 r., przy czym dane te przekazał Prezesowi UKE 28 października 2018 r., tj. po wszczęciu postępowania administracyjnego przez Prezesa UKE. Warto w tym miejscu podkreślić, iż obowiązek sprawozdawczy z art. 29 ust. 2 ustawy o wruist nałożony został na przedsiębiorców telekomunikacyjnych ustawą i w tej ustawie określony jest termin jego wykonania, tj. do dnia 31 marca, według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku.

Sąd orzekający w niniejszym składzie, w pełni podziela i przyjmuje za swój pogląd wyrażony w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 marca 2009 w sprawie o sygn. akt III SK 35/08, zgodnie z którym wypełnienie obowiązku udzielenia informacji po terminie jest niewykonaniem tego obowiązku.

Nieprzekazanie Prezesowi UKE danych, o których mowa w wyżej wskazanym przepisie, według stanu na dzień 31 grudnia 2013, 2014, 2015, 2016, 2017 r. wiąże się bezpośrednio z sankcją nałożenia kary pieniężnej przewidzianą w art. 209 ust. 1 pkt 1.

Realizacja obowiązku wynikającego z art. 29 ust. 2 ustawy o wruist jest związana wyłącznie z faktem posiadania statusu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, co wynika wprost z przepisu. Przedsiębiorca, pomimo, jak twierdzi „minimalnej skali” działalności był zobowiązany do realizacji nałożonego na niego obowiązku sprawozdawczego, ponieważ nawet niewielka skala działalności nie zwalnia powoda z jego obowiązków względem pozwanego. Każdy przedsiębiorca telekomunikacyjny, prowadzący działalność regulowaną powinien być świadomy spoczywających na nim obowiązków. Co więcej, każdy przypadek nieprzekazania Prezesowi UKE danych o których mowa w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist wpływa na planowanie rozwoju infrastruktury telekomunikacyjnej w skali całego kraju. Podkreślenia również wymaga, iż obowiązki nałożone na przedsiębiorców telekomunikacyjnych powinien realizować ze starannością wymaganą od profesjonalisty. Realizacja obowiązku wynikającego z omawianego przepisu nie jest związana z jakimkolwiek uprzednim działaniem organu regulacyjnego. Oznacza to, że organ nie ma obowiązku pouczania przedsiębiorców telekomunikacyjnych o corocznej konieczności składania stosownych oświadczeń. Zatem, obowiązek ten powinien być przez przedsiębiorcę wykonywany corocznie, bez uprzedniego wzywania.

Przepis art. 210 ust. 2 nakazuje uwzględnić również możliwości finansowe ukaranego podmiotu. Prezes UKE może żądać informacji dotyczących faktycznych możliwości finansowych, w tym osiągniętego dochodu. Ustawa nie określa sposobu udokumentowania danych o przychodzie i możliwościach finansowych. Możliwości udokumentowania poszczególnych danych za pomocą standardowych dokumentów sprawozdawczych lub podatkowych będą się zmieniać w poszczególnych okresach, ze względu na sporządzanie w określonych terminach poszczególnych dokumentów w zakresie statystyki państwowej, rachunkowości oraz podatków (S. Piątek, Prawo telekomunikacyjne..., s. 832).

Zważywszy na powyższe okoliczności, przede wszystkim fakt, iż powód wykonał obowiązek sprawozdawczy w toku postępowania i dostarczył dane za rok 2013, 2014, 2015, 2016, 2017 o których mowa w art. 29 ust. 2 ustawy o wruist, oraz okoliczność, że przychód z działalności telekomunikacyjnej powoda stanowił (...) jego przychodu, pozwany ustalił wysokość nakładanych kar na łączną kwotę (...) zł, tj. (...) zł. Należy zauważyć, że żadna z nich nie przekracza (...) przychodu określonego w sposób wskazany w art. 210 ust. 2 pkt 2 Pt.

Uchybienie obowiązkowi sprawozdawczemu nie miało charakteru incydentalnego, ponieważ dotyczy roku 2013, 2014, 2015, 2016, 2017. Powód utrudnił w ten sposób Prezesowi UKE realizację nałożonych na niego zadań. Z uwagi na niewypełnienie przez przedsiębiorcę przedmiotowego obowiązku, Prezes UKE nie był w posiadaniu informacji, które dają pełen obraz sytuacji rynkowej. Dlatego tak istotne jest aby informacje i dokumenty objęte ustawowym obowiązkiem ich złożenia były dostarczane w sposób kompletny i terminowy. Rację ma pozwany twierdząc, iż naruszenie którego dopuścił się powód mogło prowadzić do zaburzenia w zakresie tworzenia przez Prezesa UKE warunków rozwoju i wykorzystania istniejącej, nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej zmierzającej do likwidowania barier i poprawę dostępu do gruntu, budynków i ich części na potrzeby inwestycji telekomunikacyjnych oraz wykorzystanie istniejącej infrastruktury przyczyniając się do wspierania równoprawnej i skutecznej konkurencji. Ponadto, wypełnienie przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych obowiązku sprawozdawczego wynikającego z art. 29 ust. 2 ustawy o wruist jest niezbędne m.in. w celu realizacji zadań powierzonych UKE w ramach Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa na lata 2014-2020.

Sąd orzekający w niniejszym składzie, stanął na stanowisku, że nałożona przez Prezesa UKE kara w łącznej wysokości 1500 zł była zbyt wygórowana i nieadekwatna do okoliczności przedmiotowej sprawy. Wobec tego, Sąd stwierdził, że należało zmniejszyć wszystkie nałożone na powoda kary do kwoty po 100 zł.

Zdaniem Sądu, nie stoi to w sprzeczności z jej celami prewencyjnymi za niezastosowanie się do bezwzględnie obowiązujących wymagań prawa telekomunikacyjnego, jak również represyjno-wychowawczymi, zmierzającymi do wymuszenia na ukaranym reguł prawnych w przyszłości. Nałożone na powoda kary pieniężne w określonej wysokości spełnią swoją funkcję represyjną, zaś prewencja szczególna jest także w wystarczającym stopniu zaspokojona, gdyż kary nawet w tej wysokości, łącznie z całokształtem okoliczności związanych z toczącym się postępowaniem, jest wystarczająco wyraźnym ostrzeżeniem dla powoda na przyszłość, aby stosować się do przepisów prawa. Tak ustalona kara jest zdaniem Sądu odpowiednia do stwierdzonych naruszeń oraz daje podstawy, by sądzić, że powód nie będzie w przyszłości dopuszczał się naruszeń przepisów prawa telekomunikacyjnego oraz jest współmierna do możliwości finansowych Przedsiębiorcy.

Powód powinien mieć na względzie fakt, iż jest przedsiębiorcą i z uwagi na profesjonalny charaktery wykonywanej przez niego działalności powinien mieć świadomość spoczywających na nim obowiązków, w tym obowiązków sprawozdawczych wobec Prezesa UKE oraz powinien realizować je ze starannością wymaganą od profesjonalisty. Oznacza to tym samym, że niedopuszczalne jest zasłanianie się przez powoda nieznajomością przepisów prawa.

Z powyższych względów, Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, na podstawie art. 479 ⁶⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w pkt 1 sentencji wyroku.

W wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami (art. 102 k.p.c.). Sąd uznał, że okoliczności niniejszej sprawy dały podstawy do zastosowania ww. przepisu, wobec tego orzekł jak w pkt 2 sentencji wyroku.

SSO Dariusz Dąbrowski