Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 29 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, XI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zawiesił postępowanie w sprawie XI U 117/14 z powództwa M. M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. o zasiłek opiekuńczy, macierzyński, chorobowy i zobowiązanie do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego

W uzasadnieniu powyższego orzeczenia Sąd pierwszej instancji podniósł, iż postępowanie w sprawie podlega zawieszeniu na podstawie art. 177 § 1 pkt. 1 kpc, gdyż rozstrzygnięcie w przedmiocie ustalenia podstawy wymiaru składki za okres sporny - będącej przedmiotem innego postępowania, ma wpływ na ustalenie, czy odwołująca ma prawo i w jakiej wysokości, do zasiłku opiekuńczego, macierzyńskiego, oraz chorobowego oraz czy zobligowana jest do zwrotu nienależnie wypłaconych świadczeń wraz z odsetkami.

Powyższe orzeczenie zaskarżył pełnomocnik powódki wnosząc o jego uchylenie i przeprowadzenie postępowania w sprawie.

W uzasadnieniu zażalenia podniósł, iż wydając sporną na gruncie niniejszego postępowania decyzję organ rentowy zastosował ustaloną przez siebie podstawę wymiaru składek ustaloną w innej decyzji nieostatecznej. Tym samym rażąco naruszył przepisy prawa – art. 130 § 1 i 2 kpa w zw. z art. 123 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Wobec tego zawieszając postępowanie w sprawie Sąd Rejonowy naruszył art. 177 § 1 pkt 1 kpc. wskazana podstawa do zawieszenia postępowania zachodzi bowiem gdy rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania. Zależność ta musi być tego rodzaju, że orzeczenie które ma zapaść w innym postępowaniu cywilnym, będzie prejudykatem czyli podstawą rozstrzygnięcia sprawy, w której ma być zawieszone postępowanie. Tymczasem z uwagi na to, że podniesiony w sprawie zarzut jest najdalej idącym zarzutem, który powinien skutkować wyeliminowaniem postanowień kwestionowanej decyzji z obiegu w ten sposób by wysokość świadczeń nie opierała się na innej decyzji nieostatecznej, rozstrzygnięcie w sprawie wcale nie zależy od rozstrzygnięcia wydanego w innym postępowaniu. Rozstrzygnięcie, które ma być wydane w innym postępowaniu nie stanowi zatem prejudykatu i nie może być podstawą rozstrzygnięcia w sprawie, w której zawieszono postępowanie.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 177 § 1 pkt 1 kpc sąd może zawiesić postępowanie z urzędu jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania cywilnego.

Przepis ten daje sądowi możliwość fakultatywnego zawieszenia postępowania w sytuacji, gdy wynik innej, toczącej się już sprawy cywilnej, ma zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia rozpatrywanej sprawy. Jedynie w sytuacji, gdy sąd orzekający jest w stanie sam ustalić wszystkie istotne okoliczności sprawy, niezasadne jest zawieszanie postępowania w oparciu o powołany wyżej przepis. Z taką sytuacją nie mamy jednak do czynienia w rozpatrywanej sprawie. Zasadność roszczenia skarżącej o zasiłek opiekuńczy, macierzyński, chorobowy, nadto kwestia ewentualnego zobowiązania jej do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego zależy bowiem od ustalenia podstawy wymiaru składki za okres sporny. Powyższe należy zaś do kompetencji Sądu Okręgowego w Łodzi, który na skutek odwołania ubezpieczonej od decyzji ZUS zbada czy zastosowana przez organ rentowy podstawa wymiaru składek jest prawidłowa.

Sąd pierwszej instancji prawidłowo uznał, zatem iż wynik niniejszego postępowania ściśle zależy od orzeczenia Sądu Okręgowego w ww. kwestii, która dla przedmiotowego rozstrzygnięcia ma znaczenie prejudycjalne.

Powyższej oceny nie zmienia powołany przez skarżącego fakt, że decyzje w przedmiotowej sprawie organ rentowy oparł na innej decyzji „nieostatecznej”. Decyzja ta jest bowiem wykonalną i wchodzi do obrotu prawnego, wywołując skutki prawne wobec jej adresatów, jak również wobec innych uczestników obrotu prawnego. Zastrzec przy tym należy iż decyzja taka jest jednak wzruszalną. Adresat decyzji może się od niej odwołać i w wyniku tego decyzja może zostać zmieniona w całości lub w części. Dopiero od momentu uprawomocnienia, ani adresat decyzji, ani organ, który ją wydał, ani sąd, który ją kontrolował, nie mogą wpłynąć na jej treść, to jest staje się ona niewzruszalną.

Na gruncie rozpoznawanej sprawy istotnie decyzja ustalająca podstawę wymiaru składek nie ma charakteru prawomocnego. Okoliczność ta sama w sobie, jak wyżej wskazano nie powodowała jednak, iż nie miała ona żadnego znaczenia w obrocie prawnym i nie mogła być podstawą innych wydawanych przez organ rentowy decyzji. Oparcie decyzji przez organ rentowy na innej decyzji nieprawomocnej nie jest więc niezgodne z prawem. Interes adresata decyzji opartej na innej decyzji nieprawomocnej jest zaś odpowiednio zabezpieczony, poprzez stworzenie mu możliwości jej kwestionowania. W rozpoznawanym przypadku wnioskodawczyni z możliwości tej skorzystała. Wnosząc odwołanie od decyzji pozbawiającej jej prawa do zasiłku opiekuńczego, macierzyńskiego, chorobowego i zobowiązującej ją do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego poddała między innymi w wątpliwość prawidłowość decyzji nieprawomocnej uprzednio przez siebie zaskarżonej a ustalającej wysokość podstawy składek.

Tak więc niewątpliwie rozstrzygniecie w sprawie niniejszej zależy od wyniku innego toczącego się postępowania.

Zaskarżone postanowienie w pełni zatem odpowiada prawu.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc oddalił zażalenie jako bezzasadne.

Przewodnicząca: Sędziowie:

Z./ odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron.