Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 23/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 lipca 2021 roku

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Karol Skocki

Protokolant: sekr. sąd. Alina Kantarowska

przy udziale Magdaleny Frantczak – Dybki prokuratora Prokuratury Rejonowej

w Koninie

po rozpoznaniu w dniach 5 stycznia 2021 r., 8 lutego 2021r. i 27 lipca 2021 r.

sprawy:

1. D. G. (1), s. B. i T. zd. G., ur. (...) w B., zam. S. 19, (...)-(...) S.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 23 kwietnia 2008 r do 30 grudnia 2018 r. w K. przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozrządzenia mieniem znacznej wartości w wysokości 307.629,58 zł (...) i D. G. (2) w ten sposób, że w dniu 23 kwietnia 2008 r. zawarł umowę rachunku bieżącego, na mocy której otworzył rachunek bankowy o numerze (...) na dane D. G. (2) prowadzącego działalność pod na-zwą (...) D. G. (2), która zastąpiła dotychczasową umowę z dnia 28 czerwca 2006 r. rachunku bieżącego i podrobił podpis D. G. (2) pod w/w umową oraz pod aneksem nr (...) do umowy rachunku bieżącego (...) nr (...) z dnia 2006-06-28 zawartym w dniu 14 grudnia 2007 r., a następnie działając jako pełnomocnik do w/w rachunku bankowego, bez zgody właściciela, wprowadził przedstawiciela banku w błąd co do możliwości wywiązania się z warunków umownych odnoszących się do spłaty zaciągniętego kredytu w rachunku bieżącym przy zawarcia w dniu 25 kwietnia 2008 r. umowy kredytu nr (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) udzielonego w ramach „Szybki limit kredytowy” wraz z oświadczeniami, na mocy której przyznano limit w wysokości 120.000 zł na okres od 25.05.2008 - 24.04.2009 r., a następnie przy zawarciu aneksów do w/w umowy, tj.:

- w dniu 23 kwietnia 2009 r. Aneks nr (...) do umowy kredytu obrotowego nr (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) udzielonego w ramach „Szybki limit kredytowy” z dnia 28.04.2008 r. z limitem w wysokości 120.000 zł na okres od 25 kwietnia 2008 r. do 23 kwietnia 2010 r.,

- w dniu 23 kwietnia 2010 r. Aneks nr (...) do umowy kredytu (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) udzielonego w ramach „Szybkiego limitu kredytowego” z dnia 23.04.2009 r. z limitem w wysokości 120.000 zł na okres od 25 kwietnia 2008 r. do 25 kwietnia 2011 r.

- w dniu 14 lutego 2011 r. Aneks nr (...) do umowy kredytu (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) udzielonego w ramach „Szybkiego limitu kredytowego” z dnia 23.04.2009 r. z limitem 60.000 zł na okres do 25 kwietnia 2011 r.,

- w dniu 22 kwietnia 2011 r. Aneks nr (...) do umowy kredytu (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) udzielonego w ramach „Szybkiego limitu kredytowego” z dnia 23.04.2009 r. wraz z późniejszymi zmianami z limitem 60.000 zł na okres od 15 lutego 2011 r. do 25 kwietnia 2012 r.,

- w dniu 22 kwietnia 2012 r. Aneks nr (...) do umowy kredytu (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) udzielonego w ramach „Szybkiego limitu kredytowego” z dnia 23.04.2009 r. wraz z późniejszymi zmianami z limitem 60.000 zł na okres od 15 lutego 2011 r. do 25 kwietnia 2013 r., i sfałszował podpisy D. G. (2) pod w/w dokumentami oraz pod złożonymi oświadczeniami z dnia 23.07.2010 r., 23.04.2009 r., 22.04.2011 r., 14.02.2011 r. oraz deklaracją wystawcy weksla własnego niezupełnego i wekslem z dnia 23.04.2009 r., działając tym na szkodę (...) i D. G. (2)

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

2. K. D. (1) zd. B., c. G. i G. zd. F., ur. (...) w K., zam. K. ul. (...),

oskarżonej o to, że:

w okresie od 23 kwietnia 2008 r. do 30 grudnia 2018 r. w K. przy ul. (...) jako pracownik banku (...) SA w K., będąc uprawnioną do wykonywania czynności związanych z otwarciem umów rachunków bankowych i oraz umów o inne produkty związane z rachunkami klienta w celu uzyskania kredytu w rachunku bieżącym (...) nr (...) na dane D. G. (2) prowadzącego działalność pod nazwą (...) D. G. (2) poświadczyła nieprawdę co do tożsamości właściciela rachunku bankowego przy zawarciu w dniu 23 kwietnia 2008 r. umowy rachunku bieżącego oraz w Aneksie nr (...) z dnia 14 grudnia 2007 r., jak również w aneksach do umowy kredytu obrotowego, zawieranych przez pełnomocnika do rachunku bankowego D. G. (3), bez zgody właściciela, a także poświadczyła prawdziwość podpisów osoby będącej właścicielem rachunku bankowego pomimo, że osobą która zwierała i podopisywała umowy i aneksy jako kredytobiorca był D. G. (3) - pełnomocnik do w/w rachunku bankowego, a które to dane dotyczące tożsamości kredytobiorcy miały istotne znaczenia dla otwarcia rachunku bankowego i przyznania kredytu,

tj. o przestępstwo z art. 297 § 1 k.k.

1. Oskarżonego D. G. (1) - przyjmując na podstawie art. 4 § 1 k.k., że w stosunku do oskarżonego mają zastosowanie przepisy kodeksu karnego w brzmieniu przed zmianą dokonaną ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. (Dz.U.2015.396) zmieniającej niniejszą ustawę z dniem 1 lipca 2015 r. - uznaje za winnego tego, że w okresie od 23 kwietnia 2008 r do 19 lutego 2013 r. w K. przy ul. (...) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wykorzystując dane D. G. (2) prowadzącego działalność pod nazwą (...) D. G. (2) oraz podrabiając jego podpisy na umowach o prowadzenie rachunku bankowego, na umowach kredytowych i dokumentach potrzebnych do zaciągnięcia kredytu, bez jego wiedzy co do zawieranych kredytów i warunków spłaty kredytów wprowadził w błąd przedstawicieli (...) co do osoby Kredytobiorcy, jego wiedzy o postanowieniach umów, warunkach i możliwości spłaty, przez co doprowadził do niekorzystnego rozrządzenia mieniem znacznej wartości w wysokości 307.629,58 zł przez (...) i tak:

1) w dniu 23 kwietnia 2008 r. podrobił podpis D. G. (2) pod umową rachunku bieżącego z dnia 23 kwietnia 2008 r., na mocy której został otworzony rachunek bankowy o numerze (...) na dane D. G. (2) prowadzący działalność pod nazwą (...) D. G. (2), która zastąpiła dotychczasową umowę z dnia 28 czerwca 2006 r.,

2) w dniu 25 kwietnia 2008 r. podrobił podpis D. G. (2) pod umową kredytu z dnia 25 kwietnia 2008 r. nr (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) udzielonego w ramach „Szybki limit kredytowy”, na mocy której przyznano limit w wysokości 120.000 zł na okres od 25 maja 2008 – 24 kwietnia 2009 r.,

3) w dniu 23 kwietnia 2009 r. podrobił podpisy D. G. (2) pod Aneksem nr (...) z dnia 23 kwietnia 2009 r. do umowy kredytu obrotowego nr (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) udzielonego w ramach „Szybki limit kredytowy” z dnia 28 kwietnia 2008 r. z limitem w wysokości 120.000 zł na okres od 25 kwietnia 2008 r. do 23 kwietnia 2010 r., pod deklaracją wystawcy weksla własnego niezupełnego na wekslu in blanco z dnia 23 kwietnia 2009 r. i pod oświadczeniem o poddaniu się egzekucji,

4) w dniu 23 kwietnia 2010 r. podrobił podpis D. G. (2) pod Aneksem nr (...) z dnia 23 kwietnia 2010 r. do umowy kredytu (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) udzielonego w ramach „Szybkiego limitu kredytowego” z dnia 23 kwietnia 2009 r. z limitem w wysokości 120.000 zł na okres od 25 kwietnia 2008 r. do 25 kwietnia 2011 r.,

5) w dniu 14 lutego 2011 r. podrobił podpisy D. G. (2) pod Aneksem nr (...) z dnia 14 lutego 2011 r. do umowy kredytu (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) udzielonego w ramach „Szybkiego limitu kredytowego” z dnia 23 kwietnia 2009 r. z limitem 60.000 zł na okres do 25 kwietnia 2011 r. oraz pod oświadczeniem o poddaniu się egzekucji,

6) w dniu 22 kwietnia 2011 r. podrobił podpisy D. G. (2) pod Aneksem nr (...) z dnia 22 kwietnia 2011 r. do umowy kredytu (...) Kredytu obrotowego (...) postawionego do dyspozycji jako: kredyt w rachunku bieżącym (...)z dnia 23 kwietnia 2008 r. wraz z późniejszymi zmianami z limitem 120.000 zł od dnia 25 kwietnia 2008 r. do dnia 14 lutego 2011 r. i w kwocie 60.000 zł na okres od 15 lutego 2011 r. do 25 kwietnia 2012 r. oraz pod oświadczeniem o poddaniu się egzekucji,

7) w dniu 22 kwietnia 2012 r. podrobił podpis D. G. (2) pod Aneksem nr (...) z dnia 22 kwietnia 2012 r do umowy kredytu (...) Kredytu obrotowego (...) postawionego do dyspozycji jako: kredyt w rachunku bieżącym (...) z dnia 23 kwietnia 2008 r. wraz z późniejszymi zmianami z limitem 120.000 zł od dnia 25 kwietnia 2008 r. do dnia 14 lutego 2011 r. i w kwocie 60.000 zł na okres od 15 lutego 2011 r. do 25 kwietnia 2013 r. - tj. popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. skazuje go na 2 (dwa) lata pozbawienia wolności.

2. Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 k.k. zawiesza warunkowo oskarżonemu orzeczoną karę pozbawienia wolności na 3 (trzy) lata próby.

3. Na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądza od oskarżonego na rzecz (...) kwotę 307.629,58 (trzysta siedem tysięcy sześćset dwadzieścia dziewięć 58/100) złotych tytułem obowiązku naprawienia szkody.

4. Oskarżoną K. D. (1) - przyjmując na podstawie art. 4 § 1 k.k., że w stosunku do oskarżonej mają zastosowanie przepisy kodeksu karnego w brzmieniu przed zmianą dokonaną ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. (Dz.U.2015.396) zmieniającej niniejszą ustawę z dniem 1 lipca 2015 r. - uznaje ją za winną tego, że w K. przy ul. (...) jako pracownik banku (...) w K., będąc uprawnioną do wykonywania czynności związanych z otwarciem umów rachunków bankowych i umów o inne produkty związane z rachunkami klienta, w celu uzyskania korzyści majątkowej przez D. G. (1) - kredytu w rachunku bieżącym (...) nr (...) na dane D. G. (2) prowadzącego działalność pod nazwą (...) D. G. (2) poświadczyła nieprawdę co do tożsamości osoby właściciela rachunku bankowego i czynności podejmowanych przez D. G. (1), bez zgody właściciela rachunku, a także poświadczyła prawdziwość jego podpisów jako osoby będącej właścicielem rachunku bankowego D. G. (2) pomimo, że osobą która zwierała i podopisywała umowę i aneksy jako kredytobiorca był D. G. (3), a które to dane dotyczące tożsamości kredytobiorcy miały istotne znaczenia dla otwarcia rachunku bankowego i przyznania kredytu, czym ułatwiła D. G. (3) działanie polegające na wprowadzeniu w błąd banku (...) co do osoby, której został udzielony kredyt, znajomości warunków i sposobu spłaty przez właściciela rachunku i w konsekwencji do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w zakresie przyznanych limitów kredytowych, tj. popełnienia przestępstw w ten sposób, że:

1) w dniu 23 kwietnia 2008 r. poświadczyła nieprawdę przy zawarciu umowy rachunku bieżącego, na mocy której został otworzony rachunek bankowy o numerze (...) na dane D. G. (2) prowadzący działalność pod nazwą (...) D. G. (2), tj. popełnienia przestępstwa z art. 271 §1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

2) w dniu 23 kwietnia 2009 r. poświadczyła nieprawdę przy podpisaniu Aneksu nr (...) z dnia 23 kwietnia 2009 r. do umowy kredytu obrotowego nr (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) (...)udzielonego w ramach „Szybki limit kredytowy” z dnia 28 kwietnia 2008 r. z limitem w wysokości 120.000 zł na okres od 25 kwietnia 2008 r. do 23 kwietnia 2010 r i pod oświadczeniem o poddaniu się egzekucji, tj. popełnienia przestępstwa z art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

- przy czym przyjmuje, że czyny opisane w pkt 1 i 2 stanowią jeden ciąg przestępstw z art. 271 §1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. art. 286 § 1 kk i zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 19 § 1 k.k. w zw. z art 11 § 3 k.k. i w zw. z art. 91 § 1 k.k. skazuje ją na 9 (dziewięć) miesięcy pozbawienia wolności;

3) w dniu 22 kwietnia 2011 r. poświadczyła nieprawdę przy podpisaniu Aneksu nr (...) z dnia 22 kwietnia 2011 r. do umowy kredytu (...) Kredytu obrotowego (...) postawionego do dyspozycji jako: kredyt w rachunku bieżącym (...) (...)z dnia 23 kwietnia 2008 r. wraz z późniejszymi zmianami z limitem 120.000 zł od dnia 25 kwietnia 2008 r. do dnia 14 lutego 2011 r. i w kwocie 60.000 zł na okres od 15 lutego 2011 r. do 25 kwietnia 2012 r. tj. popełnienia przestępstwa z art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

4) w dniu 22 kwietnia 2012 r. poświadczyła nieprawdę przy podpisaniu Aneksu nr (...) z dnia 22 kwietnia 2012 r. do umowy kredytu (...) Kredytu obrotowego (...) postawionego do dyspozycji jako: kredyt w rachunku bieżącym (...) (...)z dnia 23 kwietnia 2008 r. wraz z późniejszymi zmianami z limitem 120.000 zł od dnia 25 kwietnia 2008 r. do dnia 14 lutego 2011 r. i w kwocie 60.000 zł na okres od 15 lutego 2011 r. do 25 kwietnia 2013 r., tj. popełnienia przestępstwa z art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

-przy czym przyjmuje, że czyny opisane w pkt. 3 i 4 stanowią jeden ciąg przestępstw z art. 271 §1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.; i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 19 § 1 k.k., w zw. z art 11 § 3 k.k. i w zw. z art. 91 § 1 k.k. skazuje ją na 9 (dziewięć) miesięcy pozbawienia wolności;

- oraz na podstawie art. 91 § 2 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. łączy oskarżonej orzeczone kary za zbiegające się ciągi przestępstw i wymierza jej karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

5. Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 k.k. zawiesza warunkowo oskarżonej orzeczoną karę pozbawienia wolności na 2 (dwa) lata próby.

6. Na podstawie art. 230 § 2 k.k. zarządza zwrot dowodów rzeczowych opisanych pod poz. 1-7 wykazu dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych (...) w P. Ul. (...), (...)-(...) P..

7. Zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym poniesione wydatki po ½ części, tj. w kwotach po 2 602,87 zł oraz wymierza im opłaty, D. G. (3) w kwocie 300 zł i K. D. (1) w kwocie 180 zł.

8. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz pełnomocnika – radcy prawnego K. N. kwotę1402,20 zł tytułem nieopłaconych kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżycielowi posiłkowemu D. G. (2) z urzędu.

Karol Skocki

(...) UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 23/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem . Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

D. G. (3)

w okresie od 23 kwietnia 2008 r do 19 lutego 2013 r. w K. przy ul. (...) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wykorzystując dane D. G. (2) prowadzącego działalność pod nazwą (...) D. G. (2) oraz podrabiając jego podpisy na umowach o prowadzenie rachunku bankowego, na umowach kredytowych i dokumentach potrzebnych do zaciągnięcia kredytu, bez jego wiedzy co do zawieranych kredytów i warunków spłaty kredytów wprowadził w błąd przedstawicieli(...) co do osoby Kredytobiorcy, jego wiedzy o postanowieniach umów, warunkach i możliwości spłaty, przez co doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w wysokości 307.629,58 zł przez (...) i tak:

3) w dniu 23 kwietnia 2009 r. podrobił podpisy D. G. (2) pod Aneksem nr (...) z dnia 23 kwietnia 2009 r. do umowy kredytu obrotowego nr (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) (...)udzielonego w ramach „Szybki limit kredytowy” z dnia 28 kwietnia 2008 r. z limitem w wysokości 120.000 zł na okres od 25 kwietnia 2008 r. do 23 kwietnia 2010 r., pod deklaracją wystawcy weksla własnego niezupełnego na wekslu in blanco z dnia 23 kwietnia 2009 r. i pod oświadczeniem o poddaniu się egzekucji,

5) w dniu 14 lutego 2011 r. podrobił podpisy D. G. (2) pod Aneksem nr (...) z dnia 14 lutego 2011 r. do umowy kredytu (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) (...)udzielonego w ramach „Szybkiego limitu kredytowego” z dnia 23 kwietnia 2009 r. z limitem 60.000 zł na okres do 25 kwietnia 2011 r. oraz pod oświadczeniem o poddaniu się egzekucji,

6) w dniu 22 kwietnia 2011 r. podrobił podpisy D. G. (2) pod Aneksem nr (...) z dnia 22 kwietnia 2011 r. do umowy kredytu (...) Kredytu obrotowego (...) postawionego do dyspozycji jako: kredyt w rachunku bieżą-cym (...) (...)z dnia 23 kwietnia 2008 r. wraz z późniejszymi zmianami z limitem 120.000 zł od dnia 25 kwietnia 2008 r. do dnia 14 lutego 2011 r. i w kwocie 60.000 zł na okres od 15 lutego 2011 r. do 25 kwietnia 2012 r. oraz pod oświadczeniem o pod-daniu się egzekucji,

K. D. (1)

w K. przy ul. (...) jako pracownik banku (...) w K., będąc uprawnioną do wykonywania czynności związanych z otwarciem umów rachunków bankowych i umów o inne produkty związane z rachunkami klienta, w celu uzyskania korzyści majątkowej przez D. G. (1) - kredytu w rachunku bieżącym (...) nr (...) na dane D. G. (2) prowadzącego działalność pod nazwą (...) D. G. (2) poświadczyła nieprawdę co do tożsamości osoby właściciela rachunku bankowego i czynności podejmowanych przez D. G. (1), bez zgody właściciela rachunku, a także poświadczyła prawdziwość jego podpisów jako osoby będącej właścicielem rachunku bankowego D. G. (2) pomimo, że osobą która zwierała i podopisywała umowę i aneksy jako kredytobiorca był D. G. (3), a które to dane dotyczące tożsamości kredytobiorcy miały istotne znaczenia dla otwarcia rachunku bankowego i przyznania kredytu, czym ułatwiła D. G. (3) działanie polegające na wprowadzeniu w błąd banku (...), co do osoby, której został udzielony kredyt, znajomości warunków i sposobu spłaty przez właściciela rachunku i w konsekwencji do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w zakresie przyznanych limitów kredytowych w ten sposób, że:

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.1.Współpraca D. G. (3) – ojca i D. G. (2) – syna w ramach prowadzonych działalności gospodarczych.

Prowadzenie działalności przez D. G. (2) w ramach firmy (...)

D. G. (2)

Ł. Ś.

K. G.

D. G. (3)

6-7,158-159, 941-943, 1336-1342

1180-1182, 1403-1404,

1112-1115, 1401

960-965,

1483-1484

1.2. Korzystanie przez firmę (...) z konta bankowego w (...) rachunku firmowego i kredytu obrotowego, udzielenie pełnomocnictwa oskarżonemu do reprezentowania D. G. (2) w sprawach bankowych

D. G. (2)

D. G. (3)

6-7,158-159, 941-943, 1336-1342

960-965,

1483-1484

1.3. (- 1) W dniu 23 kwietnia 2008 r. podrobienie przez D. G. (1) podpisu D. G. (2) pod umową rachunku bieżącego z dnia 23 kwietnia 2008 r., na mocy której został otworzony rachunek bankowy o numerze (...) na dane D. G. (2) prowadzący działalność pod nazwą (...) D. G. (2), która zastąpiła dotychczasową umowę z dnia 28 czerwca 2006 r.

Umowa

Opinia

312

726-762 (759)

1.4. (- 2) W dniu 25 kwietnia 2008 r. podrobienie przez D. G. (1) podpisu D. G. (2) pod umową kredytu z dnia 25 kwietnia 2008 r. nr (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) udzielonego w ramach „Szybki limit kredytowy” wraz z oświadczeniami, na mocy której przyznano limit w wysokości 120.000 zł na okres od 25.05.2008 - 24.04.2009 r.

Umowa

Opinia

304-305

726-762

(758)

1.5. (- 3) W dniu 23 kwietnia 2009 r. podrobienie przez D. G. (1) podpisu D. G. (2) pod Aneksem nr (...) z dnia 23 kwietnia 2009 r. do umowy kredytu obrotowego nr (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) (...)udzielonego w ramach „Szybki limit kredytowy” z dnia 28.04.2008 r. z limitem w wysokości 120.000 zł na okres od 25 kwietnia 2008 r. do 23 kwietnia 2010 r. oraz podpis pod deklaracją wystawcy weksla własnego niezupełnego na wekslu in blanco z dnia 23 kwietnia 2009 r. i pod oświadczeniem o poddaniu się egzekucji.

Aneks

Oświadczenie

Weksel

Opinia

347-350

354

392

726-762

(760-761)

1.6. (- 4) W dniu 23 kwietnia 2010 r. podrobienie przez D. G. (1) podpisu D. G. (2) pod Aneksem nr (...) z dnia 23 kwietnia 2010 r. do umowy kredytu (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) udzielonego w ramach „Szybkiego limitu kredytowego” z dnia 23.04.2009 r. z limitem w wysokości 120.000 zł na okres od 25 kwietnia 2008 r. do 25 kwietnia 2011 r.

Aneks

Opinia

325

759

1.7. (- 5) W dniu 14 lutego 2011 r. podrobienie przez D. G. (1) podpisu D. G. (2) pod Aneksem nr (...) z dnia 14 lutego 2011 r. do umowy kredytu (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) (...)udzielonego w ramach „Szybkiego limitu kredytowego” z dnia 23 kwietnia 2009 r. z limitem 60.000 zł na okres do 25 kwietnia 2011 r. oraz pod oświadczeniem o poddaniu się egzekucji.

Aneks

Oświadczenie

Opinia

341-344

356

759-760

1.8. (- 6) W dniu 22 kwietnia 2011 r. podrobienie przez D. G. (1) podpisu D. G. (2) pod Aneksem nr (...) z dnia 22 kwietnia 2011 r. do umowy kredytu (...) Kredytu obrotowego (...) postawionego do dyspozycji jako: kredyt w rachunku bieżącym (...) (...)z dnia 23 kwietnia 2008 r. wraz z późniejszymi zmianami z limitem 120.000 zł od dnia 25 kwietnia 2008 r. do dnia 14 lutego 2011 r. i w kwocie 60.000 zł na okres od 15 lutego 2011 r. do 25 kwietnia 2012 r. oraz pod oświadczeniem o poddaniu się egzekucji.

Aneks

Oświadczenie

Opinia

331-332

355

759

1.9. (- 7) W dniu 22 kwietnia 2012 r. podrobienie przez D. G. (1) podpisu D. G. (2) pod Aneksem nr (...) z dnia 22 kwietnia 2012 r do umowy kredy-tu (...) Kredytu obrotowego (...) postawionego do dyspozycji jako: kredyt w rachunku bieżącym (...) (...)z dnia 23 kwietnia 2008 r. wraz z późniejszymi zmianami z limitem 120.000 zł od dnia 25 kwietnia 2008 r. do dnia 14 lutego 2011 r. i w kwocie 60.000 zł na okres od 15 lutego 2011 r. do 25 kwietnia 2013 r.,

Aneks

Opinia

333-336

759

1.10. Niekorzystne rozporządzenia mieniem przez bank – umożliwienie pobrania pieniędzy z rachunku (...) w oparciu o umowę o założenie rachunku umowy kredytowe z aneksami w kwocie 307.629,58 zł, (szkoda - kapitał bez odsetek)

Informacja banku

Historia rachunku

P. W.

D. G. (2)

212-297

566-567, 1399

6-7,158-159, 941-943, 1336-1342

1.11.Wykorzystanie środków uruchomionych przez bank przez oskarżonego również na potrzeby firmy, syna oraz przez D. G. (2) oraz jego konkubinę K. G.

D. G. (3)

A. K.

K. G.

K. K. (1)

M. W.

P. W.

960-965,

1483-1484

1043-1044

1112-1115, 1401

664-665, 1399

1076-1077, 1185

566-567, 1399

1.12. Powstanie konfliktu między D. G. (3) a D. G. (2), na podłożu osobistym – wynikający z różnych zapatrywań na prowadzenie życia rodzinnego - osobistego i finansowym - związanym z powstałymi zadłużeniami

A. G.

D. G. (3)

D. G. (2)

932-933, 1399-1401

960-965,

1483-1484

6-7,158-159, 941-943, 1336-1342

1.13. Znajomość między oskarżonym D. G. (3) a oskarżoną K. D. (1) na podłożu prywatnym od ponad 30 lat.

D. G. (3)

A. G.

K. D. (1)

D. G. (2)

960-965, 1483-1484 932-933, 1399-1401

983-986,

1335-1336

6-7,158-159, 941-943, 1336-1342

1.14 Dotychczasowa niekaralność oskarżonego

Karta karna

1411

1.15 Pełna zdolność oskarżonej do rozpoznania znaczenia przypisanych jej czynów oraz pokierowania swoim postępowaniem.

Choroba psychiczna zaburzenia efektywne dwubiegunowe w okresie remisji oraz zespół zależności alkoholowej w okresie abstynencji.

Opinia sądowo-psychiatryczna

1419-1422

2.1. (-1) Poświadczenie nieprawdy przez K. D. (1) co do tożsamości osoby właściciela rachunku bankowego przy zawarciu w dniu 23 kwietnia 2008 r. umowy rachunku bieżącego, na mocy której został otworzony rachunek bankowy o numerze (...) na dane D. G. (2) prowadzący działalność pod nazwą (...) D. G. (2).

Umowa

Opinia

T. M.

312

758

766-768, 1399

2.2. (-2) Poświadczenie nieprawdy przez K. D. (1) co do tożsamości osoby właściciela rachunku bankowego przy zawarciu w dniu 23 kwietnia 2009 r. Aneksu nr (...) z dnia 23 kwietnia 2009 r. do umowy kredytu obrotowego nr (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) (...)udzielonego w ramach „Szybki limit kredytowy” z dnia 28.04.2008 r. z limitem w wysokości 120.000 zł na okres od 25 kwietnia 2008 r. do 23 kwietnia 2010 r. i pod oświadczeniem o poddaniu się egzekucji.

Aneks

Oświadczenie

Opinia

T. M.

347-350

354

760

766-768 1399

2.3 (-3) Poświadczenie nieprawdy przez K. D. (1) co do tożsamości osoby właściciela rachunku bankowego przy zawarciu w dniu 22 kwietnia 2011 r. Aneksu nr (...) z dnia 22 kwietnia 2011 r. do umowy kredytu (...) Kredytu obrotowego (...) postawionego do dyspozycji jako: kredyt w rachunku bieżącym (...) (...)z dnia 23.04.2008 r. wraz z późniejszymi zmianami z limitem 120.000 zł od dnia 25 kwietnia 2008 r. do dnia 14 lutego 2011 r. i w kwocie 60.000 zł na okres od 15 lutego 2011 r. do 25 kwietnia 2012 r.

Aneks

Opinia

T. M.

331-332

759

766-768, 1399

2.4. (– 4) Poświadczenie nieprawdy przez K. D. (1) co do tożsamości osoby właściciela rachunku bankowego przy zawarciu w dniu 22 kwietnia 2012 r. Aneksu nr (...) z dnia 22 kwietnia 2012 r do umowy kredytu (...) Kredytu obrotowego (...) postawionego do dyspozycji jako: kredyt w rachunku bieżącym (...) (...)z dnia 23.04.2008 r. wraz z późniejszymi zmianami z limitem 120.000 zł od dnia 25 kwietnia 2008 r. do dnia 14 lutego 2011 r. i w kwocie 60.000 zł na okres od 15 lutego 2011 r. do 25 kwietnia 2013 r.

Aneks

Opinia

T. M.

333 -336

759

766-768, 1399

2.5 Karalność oskarżonej za przestępstwa skarbowe.

Karta karna

1452

2.6 Pełna zdolność oskarżonej do rozpoznania znaczenia przypisanych jej czynów oraz pokierowania swoim postępowaniem.

Opinia sądowo - psychiatryczna

1430

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.3-1.9

Opinia

726-762

Opinia sporządzona w sposób fachowy wyczerpujący, wewnętrznie spójna pozbawiona sprzeczności, należycie uzasadniona, jasna, konkretna przydatna do sprawy. Biegły w sposób kategoryczny stwierdził, które podpisy zostały nakreślone przez D. G. (1), co stanowiło podstawę do dokonania ustaleń. Nie kwestionowana przez strony.

1.3

Umowa

312

Dokument bankowy nie kwestionowany przez sąd i strony. Treść i forma nie budzą wątpliwości. Podpisy przedmiotem opinii.

1.4

Umowa

304-305

Dokument bankowy nie kwestionowany przez sąd i strony. Treść i forma nie budzą wątpliwości. Podpisy przedmiotem opinii.

1.5

Aneks

347-350

Dokument bankowy nie kwestionowany przez sąd i strony. Treść i forma nie budzą wątpliwości. Podpisy przedmiotem opinii.

1.5

Oświadczenie

354

Dokument bankowy nie kwestionowany przez sąd i strony. Treść i forma nie budzą wątpliwości. Podpisy przedmiotem opinii.

1.5

Weksel 392

Dokument bankowy nie kwestionowany przez sąd i strony. Treść i forma nie budzą wątpliwości. Podpis przedmiotem opinii.

1.6

Aneks 325

Dokument bankowy nie kwestionowany przez sąd i strony. Treść i forma nie budzą wątpliwości. Podpisy przedmiotem opinii.

1.7

Aneks

341-344

Dokument bankowy nie kwestionowany przez sąd i strony. Treść i forma nie budzą wątpliwości. Podpisy przedmiotem opinii.

1.7

Oświadczenie 356

Dokument bankowy nie kwestionowany przez sąd i strony. Treść i forma nie budzą wątpliwości

1.8

Aneks

331-332

Dokument bankowy nie kwestionowany przez sąd i strony. Treść i forma nie budzą wątpliwości. Podpisy przedmiotem opinii.

1.8

Oświadczenie 355

Dokument bankowy nie kwestionowany przez sąd i strony. Treść i forma nie budzą wątpliwości. Podpisy przedmiotem opinii.

1.9

Aneks

333-336

Dokument bankowy nie kwestionowany przez sąd i strony. Treść i forma nie budzą wątpliwości. Podpisy przedmiotem opinii.

1.10

Informacja Banku 53

Informacja o należności głównej i odsetkach od niej. Znajduje potwierdzenie w historii rachunku.

1.10,1.11

Historia

rachunku

212-297

Ostatnia operacja pozostawiająca saldo – 307 629,58 zł została wykonana 19 lutego 2013 i z tą datę należy przyjąć końcową datę korzystania przez oskarżonego ze środków którymi niekorzystnie w ten sposób rozporządził bank. Dokument bankowy nie kwestionowany przez strony.

1.11

K. K. (1) 664-665, 1399

Sprzedawał w leasing T. D. G. (2) i potwierdził jego udział w transakcji między (...) Sp. z o.o. a (...) D. G. (2) co znajduje potwierdzenie w dokumentach. Zeznania nie kwestionowane przez strony.

1.11

Umowa Leasingu T. z fakturą (...)

Rzetelność dokumentów nie budzi zastrzeżeń.

1.11

566-567, 1399

Nie znał okoliczności zawarcia kredytu, potwierdził wysokość zadłużenia na rachunku. Podał też, że D. G. (2) był posiadaczem karty (...) przypisana do rachunku (...) danymi na karcie (...) D. G. (2), która została zamknięta 30.10.2112 r. w związku z likwidacja rachunku. Zeznania oparte na dokumentach bankowych nie budzą zastrzeżeń.

2.2-2.4

766-768 1399

Pracował w (...) jako doradca klienta. Zeznał, że K. D. (1) jako doradca weryfikowała klienta, miała osobisty kontakt z klientem i składała podpis na dokumencie, który przechodził dalej. On nie miał osobistego kontaktu z oskarżonym. Zeznania wiarygodne nie budzą zastrzeżeń i mają potwierdzenie w dokumentacji bankowej

1.12

K. - G.

932-933

1399-1401

Była żona D. G. (1) od 1983 do 2011 r., D. jest ich synem. Nie potrafiła opisać zasad w firmie (...), podkreśliła tylko, że są zagmatwane. Zaznaczyła, bardzo ścisłe kontakty oskarżonego z pracownicami banku. Oskarżony zapewniał, że kredyt spłaci. W jej ocenie, mąż większość życia oszukiwał kłamał i fałszował dokumenty. Wskazała, że syna i męża łączyła wielka przyjaźń, ale konflikt powstał po oszukaniu syna przez ojca z kredytem. Mimo wyraźnego nastawienia emocjonalnego zeznania nie budzą wątpliwości.

1.10

P. D. k. 1140-1142, 1402-3

Kolega D. G. (2) remontował mieszkanie D. i kłócił się ten z ojcem, że tamten zaciągnął kredyt. Nie będzie mógł podjąć pracy, bo komornik będzie zabierał pieniądze z konta. D. mu mówił, że ojciec wziął kredyt i kupił sobie dom z kochanką. Świadek powtarzał informacje uzyskaną od pokrzywdzonego, która była powszechnie prezentowana. Zeznania nie budzą wątpliwości.

1.1,1.11

Ł.

Ś. 1180-1182 1403-4

Zeznał, że pracował w firmie (...), był koordynatorem D. był szefem a D. koordynatorem. D. miał swoja firmę ochraniarską. D. miał T. w leasingu, która użytkował D. i D.. Zeznania potwierdzają niekwestionowane fakty.

1.11

K. 1043-1044

Księgowa firmy (...) . D. dostarczał faktury i D.. Faktury spłaty rat za samochód i motor oraz drony. Małe dochody firmy (...) i zadłużenia firmy (...). Nie słyszała, żeby na firmę był wzięty jakiś kredyt. Firma została zamknięta od A. G. dowiedziała się o kredycie i żal jej D.. Brak istotnych informacji, ale w sumie zeznania nie kwestionowane przez strony.

1.1,1.11

K. G. 1112-1115 1401

Była partnerka D. G. (2), znała go od 2011 jak pracował w ochronie rozstała się w 2019 mają dziecko. Nie przypomina sobie aby otrzymywała pieniądze od D. na dziecko. D. nie mógł podjąć pracy z uwagi na postępowanie komornicze za kredyt jaki wziął na niego jego ojciec. O tym kredycie dowiedziała się od D., pieniądze do nich nie trafiły. D. G. (3) 50. 000 wpłacił na ich konto po rozmowie o kredycie wpłacili to na lokatę. K.1114 motor wpłata 18,300 zł 14.06.20011 5000 OC motor dalsze wpłaty. Wskazała na używki i napięte stosunki między ojcem a synem. Zdaniem sądu obiektywnie starała się przedstawić relacje między ojcem a synem i istniejącą sytuację finansową i życiowa. Wiarygodność nie budzi zastrzeżeń

1.15

Opinia sądowo-psychiatryczna

1419-1422

Opinia rzeczowa, spójna i pozbawiona sprzeczności, przez co przydatna dla merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Nie kwestionowana przez strony.

2.5

Opinia

sądowo -psychiatrycz-na 1430

Opinia rzeczowa, spójna i pozbawiona sprzeczności, przez co przydatna dla merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Nie kwestionowana przez strony.

1.14

Karta karna

1411

Dokument urzędowy - rzetelność nie budzi wątpliwości.

2.6.

Karta karna 1452

Dokument urzędowy - rzetelność nie budzi wątpliwości.

1.1, 1.2,1.11,1.12

960-965, 1335,

1483-1484

Wyjaśnił, że to syn zawierał umowy i środki wydatkował na różne zakupy, Syn prowadził działalność, a on mu pomagał. Miał upoważnienie do podpisywania dokumentów firmy i je podpisywał. Dokonywał tez przelewów z konta syna. Podał że przelewał środki na jego zakupy (motocykl + ubezpieczenie 18000+5000, partnerce 50.000 zł) w sumie przeznaczając na jego i jego konkubiny potrzeby kwotę w granicach 310.000 zł. Potwierdził konflikt z synem. W tym zakresie wyjaśnienia te zasługują na wiarę.

Sąd odmówił jednak wiarygodności jego wyjaśnieniom w zakresie zaprzeczania, że nie sfałszował dokumentów i w rezultacie spowodował niekorzystne rozporządzenie mieniem, czym w pkt. 2.2.

1.12,1.13

983-986,

1335-1336

Podała, że pracowała jako doradca analityk w (...), że doradcy pracowali w zespołach. Jedna osoba przygotowywała dokumenty, a inna zbierała podpisy od klienta w jej obecności. Potwierdziła znajomość z oskarżonym i jego konflikt z synem. Do tego nie ma zastrzeżeń.

Sąd odmówił wiary wyjaśnieniom w zakresie zaprzeczania, że oskarżony złożył podpisy za syna w jej obecności, o czym mowa w pkt. 2.2.

1.1,1.2, 1.10, 1.12,1.13

D. G. (2)

6-7,158-159, 941-943, 1336-1342

Zaprzeczył, żeby podpisywał dokumenty, które stanowią przedmiot oskarżenia. Nie zaprzeczał, że wykorzystywał środki finansowe, nawet przyznał, że wiedział, że został udzielony kredyt, jednak nie wiedział na podstawie jakich dokumentów został udzielony, twierdził że wynikało to z jego niewiedzy i naiwności. Wskazywał, że ojciec „defraudował” pieniądze z konta” że obiecał, że pokryje zadłużenie. Zasadniczo zeznania zasługują na wiarę. Wprawdzie widoczna jest chęć zminimalizowania swoich wydatków ze środków uzyskanych od ojca, z konta, ale nie ma to istotnego znaczenia dla ustaleń powodujących odpowiedzialność karną oskarżonych( o czym w pkt. 3 1.1.)

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1- 1.3-1.10

960-965, 1335,

1483-1484

W toku śledztwa nie przyznał się do żadnego z zarzutów. Wyjaśnił, że to syn zawierał umowy i środki wydatkował na różne zakupy, syn prowadził działalność, a on mu pomagał. Miał upoważnienie do podpisywania dokumentów firmy i je podpisywał. Dokonywał tez przelewów z konta syna. Podał że przelewał środki na jego zakupy (motocykl + ubezpieczenie 18000+5000, partnerce 50.000 zł) w sumie przeznaczając na jego i jego konkubiny potrzeby kwotę w granicach 310.000 zł.

Potwierdził konflikt z synem.

Na końcowej rozprawie, po przeprowadzeniu postępowania dowodów zmienił swoje wyjaśnienia co do podpisania 4-5 dokumentów, na które wskazał w opinii m.in. biegły.

Zdaniem sądu wyjaśnienia te zmierzają do uniknięcia odpowiedzialności karnej oskarżonego lub umniejszenia swojej roli w dokonanym przestępstwie. Oskarżony zmieniał swoje wyjaśnienia w miarę gromadzenia dowodów przeciwnych. Początkowo nie przyznawał się do fałszerstwa, a po opracowaniu opinii przez biegłego przyznał się do podrobienia podpisów w tym zakresie w jakim wskazał biegły. Cały czas utrzymywał przekazywanie środków synowi i konkubinie, co zasadniczo nie ma istotnego znaczenia dla odpowiedzialności karnej ( o czym w pkt. 3.2-1.1 przy analizie zamiaru)

1.1 - 2.1-2.4

983-986,

1335-6

Oskarżona nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Podała, że pracowała jako doradca analityk w (...), że pracowali w zespołach. Jedna osoba przygotowywała dokumenty, a inna zbierała podpisy od klienta w jej obecności. Potwierdziła znajomość z oskarżonym. Do tego nie ma zastrzeżeń.

Podała natomiast, że nigdy w jej obecności nikt nie podpisywał dokumentów za inną osobę, sąd w tym zakresie nie dał wiary oskarżonej, gdyż jest to sprzeczne z opinią z zakresu badania dokumentów i wyjaśnieniami oskarżonego D. G. (1). Sąd w tym zakresie nie dał jej wiary, uznając, że zmierza ona do uniknięcia odpowiedzialności karnej za swoje czyny

A. N. 772-773,

1398

Zeznania nie mające znaczenia dla ustalenia faktów, zeznała, że córka K. mieszka w Wielkiej Brytanii, co pozwoliło na odczytanie jej zeznań

K. 812-813

Aktualnie mieszka w Anglii, była pracownica banku, nic nie pamiętała, znała K. D. bo z nią pracowała, znała D. G. (1) bo miał formę sprzątającą.

Na umowie (...) był jej podpis, ale podała, że nie musiała mieć kontaktu z klientem i nie weryfikowała podpisu.

Nie ma znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.1. W zasadzie kwalifikacja prawna co do oskarżonego D. G. (1) tylko nieznacznie różni się od zarzutu, w zakresie przyjęcia konstrukcji przestępstwa ciągłego.

Oskarżony podrabiając podpisy pod umową, aneksami, wekslem i oświadczeniami dopuścił się fałszerstwa materialnego z art. 270 § 1 k.k. Podpisał się jako z D. G. (2) na tych dokumentach. Biegły kategorycznie ustalił, że podpisy na wskazanych dokumentach w przypisanych oskarżonemu czynach były nakreślone jego ręką. Opinia ta nie była kwestionowana.

Oskarżony w sumie przyznał się do tego fałszerstwa. Zaznaczył, że było 5 takich przypadków.

Obrońca uzasadniając przyjętą linię obrony (k. 1481) wskazywał, że podpisy „D. G.” nie stanowią fałszerstwa, bo oskarżony używał swojego nazwiska i inicjału imienia i można uznać, że działał z upoważnienia syna. Sąd ocenił już te tłumaczenia jako zmierzające do uniknięcia odpowiedzialności czy umniejszenia roli oskarżonego w dokonanym przestępstwie.

Należy jednak wskazać na kwestię zasadniczą - przy wszystkich tych dokumentach oskarżony nie występuje jako pełnomocnik, jako osoba upoważniona, ale jako właściciel rachunku D. G. (2) i to jest kwestia najistotniejsza, która stanowi jednoznaczną podstawę do przypisania mu fałszerstwa materialnego.

Podpisanie dokumentów w postaci rachunku bankowego jako D. G. (2), a następnie umowy kredytowej, aneksów do umowy i oświadczeń przez oskarżonego wprowadziło w błąd bank, co do osoby - strony tych czynności prawnych, co do tego, że osoba ta jest świadoma warunków umowy, spłaty kredytu i spowodowało rozporządzenie mieniem – uruchomienie kredytu, na rzecz właściciela rachunku, który o tych okolicznościach nie miał takiej wiedzy (w każdym bądź razie ze strony banku) i nie brał na siebie za to zobowiązanie odpowiedzialności. Tym samym zostały wyczerpane ustawowe znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 k.k.

Niezależnie od przyznanych limitów kredytowych oskarżony pobrał z konta i nie spłacił środków pieniężnych, czym spowodował szkodę banku na kwotę 307.629,58 zł, co uzasadnia kwalifikację prawną z art. 294 § 1 k.k. (w zw. z art. 115 § 4 k.k.)

Oskarżony działał umyślnie z zamiarem kierunkowym, z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej. Zasłanianie się tłumaczeniem, że posiadał pełnomocnictwo do rachunku bankowego, czy też tym, że informował syna o podejmowanych czynnościach (co w sumie nie zostało dostatecznie udowodnione), nie ma znaczenia dla bytu przypisanego przestępstwa.

Podobnie jak podawane okoliczności, że oskarżony dysponując środkami na rachunku przekazywał środki finansowe D. G. (2) (k.1183v) z różnych tytułów. Osobną kwestią są „zachcianki” syna i ich realizacja przez ojca ze środków bankowych, które to okoliczności mają drugorzędne znaczenie dla sprawy i mogą być analizowane i rozliczane w wyniku odrębnych postępowań regresowych między tymi osobami.

Najistotniejszą kwestią jest to, że pokrzywdzonym przy przestępstwie oszustwa nie jest syn a bank, który uruchomił środki wskutek wprowadzenia w błąd w sposób wskazany wyżej. Przy czym jak podkreślono sposób wykorzystania tego wprowadzenia w błąd i niekorzystnego rozporządzenia mieniem może być dowolny, różny i wcale nie musi dotyczyć sprawcy oszustwa.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym: nieistotne jest z punktu widzenia art. 286 § 1 k.k. czy sprawca czerpie zyski dla siebie, czy dla kogo innego, jak są one dzielone. (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 11 lutego 2019 r. II AKa 278/18 LEX nr 2635002 ).

Tak samo, brak uzyskania korzyści dla siebie nie wyklucza popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k.; korzyść majątkowa zgodnie z treścią art. 115 § 4 k.k. to korzyść zarówno dla siebie, jak i dla kogoś innego (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2019 r. II AKa 267/19, LEX nr 3103352).

Czas trwania przestępstwa został określony w zarzucie od 23 kwietnia 2008 r. (założenie rachunku przez oskarżonego ) do 30 grudnia 2018 r. co nie jest uzasadnione żadną okolicznością.

Sąd podkreśla, że przestępstwo oszustwa staje się dokonane z chwilą rozporządzenia przez pokrzywdzonego mieniem, a to kiedy konkretne rozporządzenie miało miejsce należy rozpatrywać z punktu widzenia naruszonych interesów majątkowych pokrzywdzonego lub innej osoby (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27 listopada 2018 r. II AKa 257/18 OSAŁ 2019/2/114). Ostatnia operacja pozostawiająca saldo na rachunku – 307 629,58 zł została wykonana 19 lutego 2013 r. i to jest data końcowa tego przestępstwa.

Należy też podkreślić, że przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. nie jest przestępstwem trwałym, a zatem, jeżeli stawia się zarzut popełnienia go w określonym przedziale czasowym, to należy określić, czy jest to czyn ciągły w rozumieniu art. 12 k.k., czy też ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 k.k., co winno znaleźć odzwierciedlenie w opisie czynu oraz (w wypadku uznania czynu za czyn ciągły) również w jego kwalifikacji prawnej. ( por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku II AKa 464/12 z dnia 7 lutego 2013 r.).

W niniejszej sprawie w określonych ramach czasowych od 23 kwietnia 2008 r. oskarżony podpisując umowę rachunku bankowego umowę kredytową i następnie aneksy do tej umowy oraz dokumentu związane z tymi umowami, jak oświadczenia i weksel działał z góry powziętym zamiarem. Dotyczył on uzyskania korzyści finansowej, a fałszerstwo dokumentów było środkiem do zrealizowania tego celu.

Sąd oceniając ten zamiar, kierował się zasadą, że zachowania podjęte w wykonaniu z góry powziętego zamiaru to działania w zamiarze obejmującym całość akcji przestępczej w takim znaczeniu, że sprawca wyraża gotowość do wykorzystania powtarzającej się sposobności do popełnienia przestępstwa i tę sposobność wykorzystuje. Wystarczającym przy tym jest, gdy obejmuje zamiarem, chociaż w ogólnych zarysach, wykonanie czynności składających się na czyn ciągły, zakładając podejmowanie ich sukcesywnie, w krótkich odstępach czasu, korzystając z każdej nadarzającej się ku temu okazji (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 27 września 2017 r. II AKa 341/16LEX nr 2425618).

Oskarżony podejmował działania w krótkich odstępach czasu w zakreślonym okresie realizował środki finansowe przyznane mu w ramach rachunku bankowego sukcesywnie (co wynika z historii rachunku). Między czynnościami dotyczącymi sfałszowania podpisów na dokumentach jest odstęp do 12 miesięcy, co jednak zdaniem sądu nie przeszkadza przyjęcia konstrukcji przestępstwa ciągłego. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego , w pewnych konkretnych sytuacjach i okolicznościach za krótki odstęp czasu, w rozumieniu art. 12 § 1 k.k. , można będzie uznać odstęp kilku, a nawet kilkunastu miesięcy pomiędzy poszczególnymi zachowaniami sprawcy czynu ciągłego (zob. postanowienie SN z 9.03.2006 r., V KK 271/05, OSNKW 2006/5, poz. 50). Przy relatywizacji „krótkości” odstępów czasu, jakie miałyby oddzielać składające się na czyn ciągły zachowania, pomocna jest dyrektywa, aby omawianą przesłankę wykładać w kontekście więzi podmiotowo-przedmiotowych uzasadniających uznanie poszczególnych zachowań za fragmenty większej całości. W przedmiotowej sprawie utworzenie rachunku i zawarcie umowy w kwietniu 2008 r. warunkowało dalsze zachowania oskarżonego, dotyczyło tego samego rachunku, tej samej umowy, działania oskarżonego warunkowane były tym samym układem sytuacji w wykonywaniu tego samego z góry powziętego zamiaru, dlatego w tych warunkach tę przesłankę należało uznać za spełnioną. Tym bardziej, że równocześnie na rachunku bankowym przez ten okres było wykonywanych kilkaset operacji finansowych. (por. Giezek Jacek (red.), Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz WKP 2021).

4.2. Oskarżona K. D. (1) była pracownikiem banku uprawnionym do wykonywania czynności związanych z zawieraniem umów o rachunki i inne produkty bankowe, w niniejszej układzie sytuacji miała osobisty kontakt z klientem i była odpowiedzialna za jego weryfikację. We wskazanych okolicznościach faktycznych poświadczyła nieprawdę co do faktów, że w jej obecności złożył podpis właściciel rachunku bankowego D. G. (2), podczas gdy w rzeczywistości podpis w jej obecności złożył D. G. (3), przy czym wiedziała, że czynił to on w celu założenia rachunku, podpisania aneksów w celu uzyskania w ten sposób kredytu - w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przez co wyczerpała swoim postępowaniem ustawowe znamiona przestępstwa z art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. art. 286 § 1 k.k. i zw. z art. 11 § 2 k.k.

Oskarżona swoim postępowaniem, poświadczeniem nieprawdy co do osoby składającej podpis pod dokumentami bankowymi ułatwiła dokonanie oszustwa przez oskarżonego. W tych warunkach czyny te stanowią każdorazowo jedno przestępstwo.

Okoliczności tych czynów są odmienne od zachować przypisanych oskarżonemu, w szczególności brak podstaw aby przyjąć z góry powzięty zamiar, co jest warunkiem koniecznym przy przestępstwie ciągłym.

Sąd przyjął, że oskarżona poświadczając nieprawdę każdorazowo działała w granicach zamiaru uzasadnionego sfałszowanymi dokumentami, w granicach treści umów i aneksów, w granicach przyznawanych limitów, dlatego brak podstaw oby przyjmować, że obejmowała swoim zamiarem całą powstałą („znaczną”) szkodę, w konsekwencji poprzestał na art. 286 § 1 k.k. Sąd przyjął jednak, że istniały warunki do przyjęcia działań oskarżonej w warunkach ciągów przestępstw. Czas popełnienia tych czynów (w odstępie 12 miesięcznym) pozwalał na przyjęcie (z tą samą argumentacją co pkt. 4.1.), przy podobnym sposobie działania, dwóch ciągów w rozumieniu art. 91 § 1 k.k. w brzmieniu z czasu popełnienia przestępstw.

Sąd nie przyjął wskazanej w oskarżeniu kwalifikacji prawnej czynu oskarżonej z art. 297 k.k. gdyż zachowanie oskarżonej nie mieści się w dyspozycji tego przepisu. Przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. można popełnić jedynie w formie działania, przesądza o tym określenie czynności wykonawczej przez użycie czasownika „przedkłada”. W zakresie znaczeniowym tego słowa mieszczą się wszelkie działania polegające na składaniu dokumentów lub pisemnych oświadczeń, oddawaniu ich do przejrzenia lub oceny czy występowaniu z nimi wobec organu albo uprawnionej osoby, np. pracownika banku (wyrok SN z 2.12.2003 r., IV KK 37/03, LEX nr 108050). Przestępstwo takie może popełnić tylko osoba „z zewnątrz banku” przedkładająca takie dokumenty, a nie pracownik banku, który jest uprawniony do przyjmowania takich dokumentów i sporządzania dokumentów bankowych. Oskarżona poświadczyła nieprawdę na dokumencie (bankowym!) sfałszowanym w jej obecności, przyjęła go na tym etapie i nadała mu dalszy bieg, ale nie jest to tożsame z „przedłożeniem dokumentu” w rozumieniu tego przepisu.

Sąd przyjął stosownie do art. 4 § 1 k.k., że w stosunku do oskarżonych mają zastosowanie przepisy kodeksu karnego w brzmieniu przed zmianą dokonaną ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. (Dz.U.2015.396) zmieniającej niniejszą ustawę z dniem 1 lipca 2015 r., gdyż te regulacje były względniejsze, przede wszystkim co do warunków zawieszenia wykonania kary i nałożenia obowiązków probacyjnych.

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

Okoliczności mające wpływ na zaostrzenie wymiaru kary:

- działanie w warunkach czynu ciągłego,

obejmujące 7 fałszerstw materialnych,

- długi okres działania, blisko 5 lat,

- wartość szkody przekraczająca o 100 000 zł

szkodę znaczną, wyrażającą postać kwalifi-

kowaną przestępstwa.

Okoliczności mające wpływ na złagodzenie wymiaru kary:

-: dotychczasowa niekaralność oskarżonego,
-: przekazywanie uzyskanych środków również synowi, na rzecz którego zostały środku niekorzystnie rozporządzone,
-: upływ ponad 8 lat od popełnienia przestępstwa,
-: stan zdrowia - choroba psychiczna zaburzenia efektywne dwubiegunowe.

Te wszystkie okoliczności spowodowały, że sąd uznał orzeczoną karę 2 lat pozbawienia wolności za proporcjonalną do szkodliwości społecznej czynu, w szczególności stopnia zawinienia sprawcy, czyniącą zadość prewencji indywidualnej i społecznej oraz pozostającą w zgodzie z pozostałymi dyrektywami z art. 53 k.k.

Wskazane właściwości i warunki osobiste oskarżonego, w szczególności dotychczasowa niekaralność pozwalają na przyjęcie prognozy, że nie popełni on ponownie przestępstwa, co uzasadniło warunkowe zawieszenie kary na odpowiednio długi okres 3 lat próby.

Na wiosek oskarżyciela posiłkowego(...) i prokuratora sąd orzekł o obowiązku naprawienia szkody w całości stosownie do powołanego przepisu.

Okoliczności mające wpływ na zaostrzenie wymiaru kary:

- karalność za przestępstwa skarbowe

Okoliczności mające wpływ na złagodzenie wymiaru kary:

- wykonywanie pracy zarobkowej.

-posiadane zaburzenia adaptacyjne.

-sytuacja rodzinna – wdowa.

Wskazane właściwości i warunki osobiste oskarżonej pozwalają na przyjęcie prognozy, że nie popełni on ponownie przestępstwa, co uzasadniło warunkowe zawieszenie kary.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

Wobec zakończenia sprawy zwrócono uprawnionemu podmiotowi dokumenty stanowiące dowody rzeczowe.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

Sąd wyeliminował z opisu czynów oskarżonych zachowanie polegające na podrobieniu podpisu D. G. (2) przez oskarżonego D. G. (1) wskazane przy zarzucie obydwu oskarżonych. Przy konstrukcji zarzucanych czynów, zachowanie to nie miało związku z przestępstwami, nie prowadziło do rozporządzenia mieniem, nawet nie można uznać, że było dokonane w celi osiągnięcia korzyści majątkowej. Mieściło się poza granicami oskarżenie (przed 23 kwietnia 2008 r.) Brak kwalifikowania tego czynu przez znamię korzyści majątkowej i pozostawanie tego czynu poza konstrukcją przestępstwa ciągłego powodowało, że zachowanie to jako samodzielne uległoby przedawnieniu.

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty o pomocy prawnej udzielonej z urzędu:

-podstawa prawna: § 4 ust.1-3 i § 17 ust. 1 pkt. 2 i ust. 2 pkt. 5 w zw. z § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. 2019 poz. 68 t.j.).

Opłaty dotyczą postępowania w śledztwie i w I instancji, uwzględniają nakład pracy pełnomocnika, stopień zawiłości i czas prowadzenia sprawy.

Sąd nie zasądził kosztów pomocy prawnej na rzecz pełnomocnika pokrzywdzonego(...) z uwagi na to, że nie brał on udziału w żadnym posiedzeniu ani żadnej rozprawie sądowej.

Koszty sądowe:

-podstawa prawna: art. 627 § 1 k.p.k. w zw. z art. 633 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 3 i 4 w zw. § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wy datków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (t.j. Dz.U.2013 poz.663), § 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz. U. 2014 poz. 861 z późn. zm.) w zw. z art. 618 § 1 pkt 1, 7,9 i 10 k.p.k. oraz art. 3 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz.U. z 1983 r. nr 49, poz. 223 z późn. zm.).

8. PODPIS

Karol Skocki

II K 23/20

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ