Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. II K 8/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 sierpnia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący : sędzia Robert Rafał Kwieciński

Sędzia: Agata Wilczewska

Ławnicy: Włodzimierz Lodziński, Henryk Janiak i Michał Majewski

Protokolant: sekr. sąd. Milena Biegniewska

w obecności prokuratora Bożeny Górskiej

po rozpoznaniu w dniach: 26 maja, 9 czerwca i 11 sierpnia 2021 r.

sprawy:

R. Ś. (1) s. F. i J. z d. D., ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że :

I.  w dniu 4 lipca 2020 roku w K., w mieszkaniu przy ulicy (...), działając w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia R. K., zadał mu z dużą energią, obiema nogami obutymi w klapki sportowe, przynajmniej 10-15 kopnięć w przednią powierzchnię głowy i klatki piersiowej oraz uderzał w te części ciała pięścią, czym spowodował obrażenia wielonarządowe: czaszkowo-mózgowe oraz klatki piersiowej postaci: złamania łuski kości skroniowej prawej, rozległych podbiegnięć krwawych w powłokach czaszki po stronie wewnętrznej, podbiegnięć krwawych w obu mięśniach skroniowych, krwi pod oponą twardą i w komorach mózgu, masywnych podbiegnięć krwawych w mięśniach szyjnych oraz złamania żeber IV, V, VI, VII, VIII po stronie prawej, w linii pachowej przedniej, złamania IV żebra po stronie lewej w linii pachowej przedniej, podbiegnięć krwawych w prawek okolicy zaotrzewnowej oraz krwi płynnej w jamach serca i dużych naczyniach, które to obrażenia skutkowały nagłym i gwałtownym zgonem R. K.

to jest o przestępstwo z art. 148§1 k.k.

II.  w okresie o 1 lutego 2020 roku do 3 lipca 2020 roku w K., przed blokiem mieszkalnym na ulicy (...) oraz na podjeździe na balkon mieszkania nr (...), działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, używając wulgarnych słów, wielokrotnie groził niepełnosprawnej sąsiadce M. C. pozbawieniem życia i zdrowia oraz podpaleniem, prowadzącego do jej mieszkania podjazdu dla osób niepełnosprawnych, przy czy groźby te wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione

to jest o przestępstwo z art. 190§1 k.k. w zw. z art. 12§1 k.k.

III.  w okresie o 1 lutego 2020 roku do 4 lipca 2020 roku w K., przed blokiem mieszkalnym oraz we wspólnie użytkowanej klatce schodowej przy ulicy (...), działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, używając wulgarnych słów wielokrotnie groził sąsiadce E. B. (1) pozbawieniem życia i zdrowia, przy czy groźby te wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione

to jest o przestępstwo z art. 190§1 k.k. w zw. z art. 12§1 k.k.

1.  Oskarżonego R. Ś. (1) uznaje za winnego tego, że w dniu 4 lipca 2020 r. w K. działając umyślnie z zamiarem ewentualnym dokonania zabójstwa R. K., zadawał mu z dużą energią, obiema nogami obutymi w klapki sportowe, kopnięcia w przednią powierzchnię głowy i klatki piersiowej oraz uderzał w te części ciała pięścią, przy czym łącznie zadał co najmniej 10 kopnięć i uderzeń, czym spowodował obrażenia wielonarządowe: czaszkowo-mózgowe oraz klatki piersiowej w postaci: złamania łuski kości skroniowej prawej, rozległych podbiegnięć krwawych w powłokach czaszki po stronie wewnętrznej, podbiegnięć krwawych w obu mięśniach skroniowych, krwi pod oponą twardą i w komorach mózgu, masywnych podbiegnięć krwawych w mięśniach szyjnych oraz złamania żeber IV, V, VI, VII, VIII po stronie prawej, w linii pachowej przedniej, złamania IV żebra po stronie lewej w linii pachowej przedniej, podbiegnięć krwawych w prawej okolicy zaotrzewnowej oraz krwi płynnej w jamach serca i dużych naczyniach, które to obrażenia skutkowały nagłym i gwałtownym zgonem R. K., to jest popełnienia przestępstwa z art. 148§1 k.k. i za to na podstawie art. 148§1 k.k. wymierza mu karę 12 (dwunastu) lat pozbawienia wolności.

2.  Oskarżonego R. Ś. (1) uznaje za winnego czynów opisanych wyżej w punktach II i III, przyjmując, iż popełnione one zostały w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu takiej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy wyrok, co do któregokolwiek z nich, tj. ciągu dwóch przestępstw z art. 190§1 k.k. w zw. z art. 12§1 k.k. i za to na podstawie art. 190§1 k.k. w zw. z art. 12§1 k.k. w zw. z art. 57b k.k. w zw. z art. 91§1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

3.  Na podstawie art. 85§1 i 2 k.k. oraz art. 86§1 k.k. w zw. z art. 91§2 k.k. łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wobec oskarżonego R. Ś. (1) w punktach od 1 i 2, i wymierza mu karę łączną 12 (dwunastu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

4.  Na podstawie art. 46§1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. Ś. (1) zadośćuczynienie za krzywdę wyrządzoną przestępstwem opisanym wyżej w punkcie 1 przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych W. K. (1) i P. K. kwot po 50.000 (pięćdziesiąt tysięcy) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

5.  Na podstawie art. 46§1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. Ś. (1) zadośćuczynienie za krzywdę wyrządzoną przestępstwem opisanym w punkcie 2 aktu oskarżenia przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej M. C. kwoty 5.000 (pięciu tysięcy) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

6.  Na podstawie art. 46§1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. Ś. (1) zadośćuczynienie za krzywdę wyrządzoną przestępstwem opisanym w punkcie 3 aktu oskarżenia przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej E. B. (1) kwoty 5.000 (pięciu tysięcy) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

7.  Na podstawie art. 39 pkt 2b k.k. w zw. z art. 41a§1 k.k. i art. 43§1 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz wszelkiego świadomego kontaktowania się z pokrzywdzonymi M. C. i E. B. (1) na okres 5 (pięciu) lat.

8.  Na podstawie art. 44§2 k.k. orzeka wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci: lewego i prawego klapka, wymienionych w wykazie nr I/230/20/P pod pozycjami 2 i 3 (k. 279-280).

9.  Na podstawie art. 230§2 k.p.k. nakazuje zwrócić oskarżonemu dowody rzeczowe w postaci pary skarpetek, kieliszka, szklanki, kieliszka (...), spodni typu jeans koloru niebieskiego, bluzy na zamek koloru czarnego, koszuli typu t-shirt, butów do kostki koloru czarnego, butów do kostki koloru jasno – szarego wymienione w ww. wykazie pod pozycjami 7, 9, 11, 12, 24, 25, 26, 27, 28 oraz ślad kryminalistyczny mop, wymieniony w ww. wykazie pod pozycją 10.

10.  Na podstawie art. 231§1 k.p.k. nakazuje złożyć do depozytu sądowego dowody rzeczowe w postaci butów sportowych wymienionych w ww. wykazie pod pozycjami 1 i 4.

11.  Na podstawie art. 63§1 k.k. zalicza na poczet orzeczonej wobec oskarżonego R. Ś. (1) kary łącznej pozbawienia wolności okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w niniejszej sprawie od dnia 4 lipca 2020 r., godziny 21:30.

12.  Na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (Dz. U. t.j. z 2009 roku, Nr 146, poz. 1188 z późn. zm.), art. 618§1 pkt 11 k.p.k. oraz § 17 ust. 2 pkt 5 w zw. z § 20 i § 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714 z późn. zm.) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. M. kwotę 1.402,20 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

13.  Na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983 roku Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonego w na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym opłatę w wysokości 600 złotych.

Robert Rafał Kwieciński Agata Wilczewska

Włodzimierz Lodziński Henryk Janiak Michał Majewski

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 8/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

R. Ś. (1)

1.  w dniu 4 lipca 2020 r. w K. działając umyślnie z zamiarem ewentualnym dokonania zabójstwa R. K., zadawał mu z dużą energią, obiema nogami obutymi w klapki sportowe, kopnięcia w przednią powierzchnię głowy i klatki piersiowej oraz uderzał w te części ciała pięścią, przy czym łącznie zadał co najmniej 10 kopnięć i uderzeń, czym spowodował obrażenia wielonarządowe: czaszkowo-mózgowe oraz klatki piersiowej postaci: złamania łuski kości skroniowej prawej, rozległych podbiegnięć krwawych w powłokach czaszki po stronie wewnętrznej, podbiegnięć krwawych w obu mięśniach skroniowych, krwi pod oponą twardą i w komorach mózgu, masywnych podbiegnięć krwawych w mięśniach szyjnych oraz złamania żeber IV, V, VI, VII, VIII po stronie prawej, w linii pachowej przedniej, złamania IV żebra po stronie lewej w linii pachowej przedniej, podbiegnięć krwawych w prawej okolicy zaotrzewnowej oraz krwi płynnej w jamach serca i dużych naczyniach, które to obrażenia skutkowały nagłym i gwałtownym zgonem R. K.,

2.  w okresie o 1 lutego 2020 roku do 3 lipca 2020 roku w K., przed blokiem mieszkalnym na ulicy (...) oraz na podjeździe na balkon mieszkania nr (...), działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, używając wulgarnych słów, wielokrotnie groził niepełnosprawnej sąsiadce M. C. pozbawieniem życia i zdrowia oraz podpaleniem, prowadzącego do jej mieszkania podjazdu dla osób niepełnosprawnych, przy czy groźby te wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione,

3.  w okresie o 1 lutego 2020 roku do 4 lipca 2020 roku w K., przed blokiem mieszkalnym oraz we wspólnie użytkowanej klatce schodowej przy ulicy (...), działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, używając wulgarnych słów wielokrotnie groził sąsiadce E. B. (1) pozbawieniem życia i zdrowia, przy czy groźby te wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn 1:

a)  choroba alkoholowa R. Ś. (1) i R. K., ich znajomość z pracy w kopalni w K., spotykanie się i wspólne spożywanie alkoholu;

b)  spotkanie się ww. mężczyzn w sobotę 4 lipca 2020 r. około godziny 9:00 i spożywanie alkoholu w mieszkaniu R. Ś. (1) w K. przy ul. (...);

c)  zadanie przez R. Ś. (1) podczas ww. spotkania w godzinach popołudniowych R. K. co najmniej 10 kopnięć i uderzeń w przednią powierzchnię głowy i klatki piersiowej, czym spowodował on (R. Ś.) obrażenia wielonarządowe: czaszkowo-mózgowe oraz klatki piersiowej postaci: złamania łuski kości skroniowej prawej, rozległych podbiegnięć krwawych w powłokach czaszki po stronie wewnętrznej, podbiegnięć krwawych w obu mięśniach skroniowych, krwi pod oponą twardą i w komorach mózgu, masywnych podbiegnięć krwawych w mięśniach szyjnych oraz złamania żeber IV, V, VI, VII, VIII po stronie prawej, w linii pachowej przedniej, złamania IV żebra po stronie lewej w linii pachowej przedniej, podbiegnięć krwawych w prawej okolicy zaotrzewnowej oraz krwi płynnej w jamach serca i dużych naczyniach, które to obrażenia skutkowały nagłym i gwałtownym zgonem R. K.;

d)  zadanie ww. kopnięć i uderzeń z dużą energią;

e)  podczas zadawania ciosów pokrzywdzony znajdował się w pozycji leżącej na podłodze w kuchni mieszkania R. Ś. (1);

f)  ujawnienie na miejscu ww. zdarzenia śladów biologicznych (krwi): na klapkach – posiadających twardą plastikową podeszwę, koszulce, spodniach i bluzie R. Ś. (1) odpowiadających profilowi genetycznemu R. K., ponadto ślady DNA pokrzywdzonego ujawniono na kieliszku, kuflu i szczotce mopa, a także na ścianach kuchni, podłodze, drzwiach od strony wewnętrznej i sprzętach kuchennych znajdujących się w ww. mieszkaniu R. Ś. (1);

g)  działanie R. Ś. (1) umyślnie z zamiarem ewentualnym dokonania zabójstwa R. K.;

h)  stan nietrzeźwości w dniu 5 lipca 2020 r. o godzinie 0:16 R. Ś. (1) - posiadał 0,94 miligrama alkoholu w litrze wydychanego powietrza, a o godzinie 1:30 1,86 ‰ alkoholu we krwi;

i)  stan nietrzeźwości R. K. – we krwi pobranej podczas sekcji zwłok stwierdzono 2,4 ‰ alkoholu;

j)  stwierdzenie w krwi i moczu R. K. leków uspokajających, przeciwbólowych, przeciwlękowych w postaci diazepamu, oksazepamu, tramadolu, hydroksyzyny i lidokainy w stężeniach terapeutycznych;

k)  R. Ś. (1) nie udzielił R. K. żadnej pomocy i nie zadzwonił po pogotowie ratunkowe;

Czyn 2:

a)  wielokrotne w okresie od 1 lutego 2020 r. do 3 lipca 2020 r. grożenie pozbawieniem życia i zdrowia oraz podpaleniem podjazdu prowadzącego do mieszkania przez R. Ś. (1) niepełnosprawnej ruchowo sąsiadce M. C.;

b)  wypowiadanie tych gróźb we wskazanym okresie przed blokiem mieszkalnym w K., przy ul. (...), a w dniu 3 lipca 2020 r. również na podjeździe prowadzącym na balkon mieszkania pokrzywdzonej;

c)  działanie w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem;

d)  używanie przy wypowiadaniu gróźb słów wulgarnych;

e)  wzbudzenie przez te groźby u pokrzywdzonej uzasadnionej obawy, że zostaną spełnione;

Czyn 3:

a)  wielokrotne w okresie od 1 lutego 2020 r. do 4 lipca 2020 r. grożenie pozbawieniem życia i zdrowia przez R. Ś. (1) sąsiadce E. B. (1);

b)  wypowiadanie tych gróźb przez ww. blokiem mieszkalnym i w klatce schodowej;

c)  działanie w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem;

d)  używanie przy wypowiadaniu gróźb słów wulgarnych;

e)  wzbudzenie przez te groźby u pokrzywdzonej uzasadnionej obawy, że zostaną spełnione;

Czyny 1, 2 i 3:

a)  uprzednia niekaralność oskarżonego;

b)  negatywna opinia środowiskowa dot. oskarżonego;

c)  przeciętna opinia o oskarżonym w areszcie śledczym;

d)  zespół zależności alkoholowej u oskarżonego, organiczne zaburzenia osobowości z cechami otępiennymi na poziomie lekkiego otępienia, ograniczona poczytalność in tempore criminis w stopniu nieznacznym – brak przesłanek z art. 31§1 i 2 k.k.

- wyjaśnienia oskarżonego R. Ś. (1);

- zeznania świadka W. K. (1);

- zeznania świadka P. K.;

- zeznania świadka W. K. (2);

- opinia wydana przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów M. S. i A. S. ora psychologa klinicznego mgr M. K.;

- protokół oględzin osoby R. Ś. (1) wraz z dokumentacją fotograficzną;

- protokół oględzin miejsca zdarzenia wraz z dokumentacją fotograficzną;

- protokół oględzin zewnętrznych i sekcji zwłok z dokumentacją fotograficzną i opinią biegłej z zakresu medycyny sądowej dr n. med. M. Ł. (1) oraz dodatkowa opinia ww. biegłe dotycząca mechanizmu powstania obrażeń ciała u pokrzywdzonego oraz obrażeń stóp R. Ś. (1) i ustna opinia złożona podczas rozprawy głównej;

- opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej dr n. med. A. T. dot. obrażeń obu stóp R. Ś. (1);

- zeznania świadka Ł. S.;

- sprawozdanie z badań genetycznych profilu DNA R. K. wraz z protokołem pobrania krwi oraz sprawozdania z badań genetycznych śladów biologicznych zabezpieczonych w niniejszej sprawie;

- protokół oględzin klapek R. Ś. (1), na których ujawniono ślady DNA R. K.;

- protokół badania trzeźwości;

- protokoły pobrania krwi i sprawozdanie z przeprowadzonych badań;

- dane (...);

- zeznania świadka Ł. S.;

- zeznania świadka E. B. (2);

- zeznania świadka M. C.;

- zeznania świadka Ł. C.;

- zeznania świadka W. B. (1);

- zeznania świadka E. B. (1);

- zeznania świadka Ł. S.;

- zeznania świadka R. S. (1);

dowody j/w odnośnie czynu 2;

dane o karalności;

wywiad środowiskowy policji;

opinia dyrektora Aresztu Śledczego w (...).;

ww. opinia dwóch biegłych lekarzy psychiatrów i psychologa klinicznego.

k. 131;

k. 634-635, 638-638

i 776-777;

k. 88-90, 94-95 i 777;

k. 636-637 i 793;

k. 600-607;

k. 10-15 i 161;

k. 30-44 i 210-216,

k. 63-81, 177-184 i 526-534 oraz 614-616 i 793-794;

k. 185-190;

k. 21-22 i 207-209;

k. 271-276, 402-461 i 402-462;

k. 520-522;

k. 54-56;

k. 224-226, 243-245 i 252-256;

k. 307-310

k. 21-22 i 207-209;

k. 204-205 i 791v;

k. 141-142, 341-344

i 778v-779;

k. 282-283

i 792;

k. 345-347

i 792v;

k. 27-28, 146-147, 350-353

i 777v-778v;

k. 21-22, 193-194, 207-209 i 835;

k. 24-25

i 779v;

k. 326;

k. 392;

k. 756-757;

k.600-607.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

R. Ś. (1)

Czyn powołany w pozycji 1.1.1

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn 1

a)  spowodowanie obrażeń ciała u pokrzywdzonego i dokonanie jego zabójstwa przez inną osobę lub powstanie tych obrażeń w wyniku upadku R. K. w mieszkaniu albo na klatce na schody;

b)  wniesienie zwłok pokrzywdzonego do mieszkania R. Ś. (1) przez nieustalone osoby;

c)  powstanie obrażeń stóp u R. Ś. (1) w innych okolicznościach niż podczas kopania pokrzywdzonego.

- zeznania świadka Ł. S.;

- ww. opinie lekarzy medycyny sądowej M. Ł. (1) i A. T.;

- protokoły oględzin R. Ś. (1) i miejsca zdarzenia;

- ww. sprawozdania z badań genetycznych.

k. 21-22 i 207-209;

k. 63-81, 177-184, 526-534 i 185-190;

k. 10-15, 161, 30-44 i 210-216;

k. 271-276 i 402-462.

2.  OCENA DOWODÓW

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad. 1a, b

Ad. 1 c, d, e, f, g

Ad. 1 h, i, j

Ad. 1 k

Ad. 2 a, b, c, d, e oraz

Ad. 3 a, b, c, d, e

Ad. 1, 2, 3 a, b, c;

Ad. 1, 2, 3 d

- wyjaśnienia oskarżonego;

- zeznania świadków P. K. i W. K. (1)

- zeznania świadka W. K. (2)

- protokoły badania krwi

i trzeźwości oskarżonego

i pokrzywdzonego;

- protokoły oględzin oskarżonego, miejsca zdarzenia, zwłok oraz klapek oskarżonego, a także opinie biegłej z zakresu medycyny sądowej dr n. med. M. Ł. (1) i dr n. med. A. T.;

- zeznania świadka Ł. S.;

- sprawozdania z badań genetycznych śladów biologicznych zabezpieczonych na miejscu zdarzenia oraz na odzieży i obuwiu oskarżonego;

- protokoły badania trzeźwości, pobrania krwi i sprawozdania z przeprowadzonych badań;

- dane (...) S.A. oraz zeznania świadków Ł. S. i E. B. (2);

- zeznania świadka M. C.;

- zeznania świadka Ł. C.;

- zeznania świadka W. B. (2);

- zeznania świadka E. B. (1);

- zeznania świadka Ł. S.;

- zeznania świadka R. S. (1);

- dokumenty w postaci karty karnej, wywiadu środowiskowego i opinii z aresztu śledczego;

- opinia wydana przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów M. S. i A. S. oraz biegłego psychologa mgr M. K..

Wyjaśnienia oskarżonego były wiarygodne tylko we fragmencie, w którym podał on, że R. K. poznał gdy pracował w kopalni i spotykał się z nim, do takiego spotkania doszło też 4 lipca 2020 r. około godziny 9:00, pokrzywdzony przyszedł wówczas do jego (oskarżonego) mieszkania; brak było podstaw, aby zakwestionować wskazaną relację;

zeznania świadków P. K., syn pokrzywdzonego i W. K. (1), matki pokrzywdzonego R. K., nie miały istotnego znaczenia dla rekonstrukcji stanu faktycznego, przebiegu zdarzeń w mieszkaniu oskarżonego w dniu 4 lipca 2020 r.; z zeznań tych złożonych podczas śledztwa wynika jednak, że pokrzywdzony był uzależniony od alkoholu, a świadkowie mieli z nim bardzo słabe relacje, w tym zakresie w szczególności P. K. próbował zmienić swoje zeznania w toku rozprawy głównej, ale obliczone to było, w ocenie sądu, na orzeczenie wyższej kwoty tytułem zadośćuczynienia za doznaną przez pokrzywdzonych krzywdę niematerialną;

świadek obok wymieniony potwierdził, że R. Ś. (1) i R. K. byli kolegami, ostatni z nich odwiedzał pierwszego w jego mieszkaniu, dodatkowo świadek zeznał, że oskarżony był osobą agresywną, gdy pozostawał pod wpływem alkoholu, ponadto zeznania te nie wniosły nic istotnego do niniejszej sprawy;

z dokumentów tych jednoznacznie wynikało, że obaj mężczyźni pozostawali w stanie nietrzeźwości, treść tych dowodów nie budziła żadnych wątpliwości i tym samym niewiarygodne były wyjaśnienia oskarżonego, jakoby nie spożywali alkoholu 4 lipca 2020 r.;

ze wskazanych protokołów wynikało:

po pierwsze jak licznych, rozległych i jakiego rodzaju obrażeń doznał pokrzywdzony jednocześnie biegła z zakresu medycyny sądowej wskazała jednoznacznie, że ta liczba, rodzaj, rozległość obrażeń wskazują, że nie mogły one powstać podczas ataku padaczkowego, do którego doszłoby nawet na schodach (k. 793-794), ponadto biegła wskazała, że uderzenia i kopnięcia musiały być zadana z dużą energią, musiało ich być przynajmniej 10 (k. 184 i 534),

po drugie krew pokrzywdzonego ujawniona została w dwóch miejscach w kuchni mieszkania oskarżonego i jednocześnie biegła wskazała w swojej pisemnej opinii, że w tych lokalizacjach zadawane były kopnięcia i uderzenia R. K.,

po trzecie masywne obrażenia stopy prawej oskarżonego sińce i obrzęki oraz obrażenia lewej stop, które to obrażenia według biegłej mogły powstać podczas zadawania kopnięć pokrzywdzonemu (k. 532), a dodatkowo według opinii biegłego A. T. obrażenia stóp mają ewidentny charakter urazowy i mogły powstać podczas kopania w ludzkie ciało albo w wyniku przygniecenia twardym przedmiotem, przy tym podkreślić trzeba, że sam oskarżony nie wskazywał, aby w okresie zbliżonym do przedmiotowego zdarzenia doszło do przygniecenia jego stóp twardym przedmiotem, nie podał takich okoliczności podczas wielokrotnych przesłuchań ani w toku badania lekarskiego (k. 185-186),

wartość dowodowa wskazanych obok protokołów i opinii nie budziła wątpliwości, podczas przeprowadzania oględzin sporządzono dokładną dokumentację fotograficzną, a opinie biegłych były wzajemnie zgodne, wyczerpujące, nie zawierały luk i błędów logicznych;

świadek ten zeznał, że w dniu 4 lipca 2020 r. około godziny 20:30, gdy poszedł do mieszkania oskarżonego zobaczył leżącego w kuchni mężczyznę (pokrzywdzonego), świadek był przekonany, że osoba ta nie żyje, w kuchni była krew, świadek miał wrażenie, iż niestarannie umyta, R. Ś. (1) był boso i nogi do kostek miał ubrudzone krwią (k. 209), świadek widział (lub wydawało mu się, że widzi) nogi drugiego mężczyzny, który siedział w kuchni, ale nie widział jego twarzy i tułowia, nie stwierdził, aby nogi, buty tego nieustalonego mężczyzny były ubrudzone krwią, chociaż podał kolor spodni i bitów oraz to, iż buty były plecione (k. 21-22 i 208-209), z zeznań wskazanego świadka wynikało więc, że chociaż widział on lub miał wrażenie, że widzi, w mieszkaniu trzecią osobę (poza oskarżonym i pokrzywdzonym), jednak ślady krwi widział jedynie na nogach oskarżonego, zeznania te w połączeniu z ww. protokołami oględzin i opiniami biegłych i dodatkowo przy uwzględnieniu sprawozdania z zakresu badania śladów biologicznych, potwierdziły jednoznacznie sprawstwo oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu z art. 148§1 k.k.; dodać trzeba, że świadek S. nie był pewien, czy w mieszkaniu znajdowała się trzecia osoba, podobnie zeznał R. S. (2) (k. 779v), a funkcjonariusze policji w lokalu mieszkalnym zastali jedynie oskarżonego i zwłoki pokrzywdzonego;

ze wskazanych obok dowodów wynikało, że krew pokrzywdzonego znajdowała się na klapkach, koszulce, spodniach i bluzie oskarżonego, a także na naczyniach i szczotce mopa oraz ścianach podłodze, drzwiach i urządzeniach, meblach znajdujących się w kuchni oskarżonego, wskazywało to, iż do zdarzenia doszło w pomieszczeniu kuchni, a obrażenia zostały zadane przez oskarżonego, który kopał i bił pokrzywdzonego, wniosek taki był jednoznaczny przy dodatkowym uwzględnieniu obrażeń stóp i dłoni – ręki prawej (k. 185v) oskarżonego oraz opinii biegłych z zakresu medycyny sądowej i dodatkowo ww. zeznań świadka Ł. S., obrażenia stóp wskazywały bowiem, że materiał DNA pokrzywdzonego nie znalazł się na nich w wyniku przypadkowego zabrudzenia, a podczas kopania pokrzywdzonego, ponadto z opinii biegłej M. Ł. (2) wynikało, że obrażenia u pokrzywdzonego powstały, gdy był on kopany stopami obutymi w ww. klapki posiadające twarde, plastikowe podeszwy, wnioski badań genetycznych nie budziły, w ocenie sądu, żadnych wątpliwości;

wartość dowodowa wskazanych obok dokumentów nie budziła, zdaniem sądu, żadnych wątpliwości;

z informacji operatora telekomunikacyjnego jednoznacznie wynikało, że oskarżony nie wzywał pogotowia ratunkowego, aby udzieliło pomocy pokrzywdzonemu, policję zaalarmował dopiero wskazany obok świadek, natomiast policjanci wezwali lekarza, którym okazała się świadek E. B. (2), już tylko do stwierdzenia zgonu (k. 205);

wiarygodność informacji (...) S.A. nie budziła wątpliwości, podobnie brak było podstaw, aby kwestionować wiarygodność zeznań świadków Ł. S. i E. B. (2);

zeznania świadka M. C. były spójne, przekonujące, szczegółowe, logiczne i wysoce prawdopodobne w świetle zasad wiedzy i doświadczenia życiowego, a przy tym korespondowały one z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie, w szczególności z zeznaniami świadków Ł. C., W. B. (2), E. B. (1), Ł. S. i R. S. (1);

także te zeznania były przekonujące, rzeczowe i spójne, a przy tym zgodne z ww. materiałem dowodowym;

podobnie należało ocenić zeznania świadka W. B. (2), która w pełni potwierdziła relację pokrzywdzonej M. C.;

także te zeznania były przekonujące i konsekwentne, a przy tym zgodne z zeznaniami pozostałych wyżej wskazanych świadków;

świadek ten podał, że E. B. (1) przekazała mu, iż jest zaczepiana przez oskarżonego i w tej sprawie próbował on (świadek) interweniować, rozmawiać z R. Ś. (1);

podobnie świadek R. S. (1) wskazał, że E. B. (1) poinformowała go i jego kolegę Ł. S., że sąsiad R. Ś. (1) grozi jej, brak było podstaw, aby podważyć treść tej relacji;

wartość dowodowa wymienionych dokumentów nie budziła wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony niniejszego postępowania karnego;

opinia wydana przez biegłych była pełna, jasna, nie zawierała błędów logicznych i nie była kwestionowana przez żądną ze stron niniejszego postępowania karnego, w ocenie sądu, jej wartość dowodowa nie budziła wątpliwości.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad 1.1 czyny 1 c, d, e, g, h, i, k czyny 2 i 3 a-e

Ad. 1.2 czyn 1 a, b, c

Ad 1.1 czyny 1, 2, 3

- wyjaśnienia oskarżonego R. Ś. (1);

- zeznania świadków D. T. (k. 50-51 i 780), K. A. (k. 110-111 i 781), T. M. (k. 260-261v i 792v), M. H. (k. 105-107 i 780) i P. P. (1) (k. 113-115 i 780v);

-sprawozdanie z badań daktyloskopijnych (k. 463-499).

Wyjaśnienia oskarżonego były zmienne w toku całego niniejszego procesu karnego: najpierw stwierdził on, że kolega R. się przewrócił, oskarżony – jak stwierdził – zadzwonił po pogotowie i go zabrali (k. 131), stwierdził też, że nie pili alkoholu, ale kolega przeholował z wypiciem i się przewrócił (k. 131 i 132), dodał, że tego dnia nie było u niego nikogo innego w mieszkaniu, zaprzeczył, aby bił i kopał pokrzywdzonego; podobnie zaprzeczył, jakoby groził sąsiadkom (k. 152), następnie podał, że może jednak ktoś u niego był, bo był nietrzeźwy i nie pamięta (k. 166), nie wie od czego ma zapuchniętą i zaczerwienioną stopę, nie chorował wcześniej i nie był u lekarza (k.166), podczas przesłuchania w dniu 5 listopada 2020 r. stwierdził natomiast, że pokrzywdzony musiał być do jego mieszkania przez kogoś wniesiony (k. 323), podczas rozprawy głównej ponownie stwierdził, że K. był wniesiony do jego mieszkania, ale on go tam nie widział, zobaczył dopiero zdjęcia na policji (k. 775v); cytowane wyjaśnienia były niewiarygodne zarówno ta ich wersja, w której oskarżony podał, że pokrzywdzony się przewrócił, jak i ta kiedy stwierdził, że R. K. został przyniesiony do jego mieszkania; pierwsza wersja pozostawała w sprzeczności z protokołami oględzin miejsca zdarzenia oraz opiniami biegłej z zakresu medycyny sądowej M. Ł. (1), druga wersja była natomiast całkowicie nieprawdopodobna w świetle zasad doświadczenia życiowego, logiki, wręcz naiwna, a nawet niezrozumiała, przy tym sprzeczna również w protokołem oględzin miejsca zdarzenia i badanami śladów DNA, z których to dowodów wynikało, że w kuchni mieszkania oskarżonego znajdowały się liczne ślady pochodzące od pokrzywdzonego, były tam wręcz dwie kałuże krwi i to w tych miejscach był on kopany i bity przez oskarżonego, co dodatkowo znalazło potwierdzenie w protokole oględzin ciała oskarżonego oraz opiniach ww. biegłej z zakresu medycyny sądowej; wobec wyników badań krwi na zawartość alkoholu niewiarygodne było też twierdzenie, jakoby oskarżony i pokrzywdzony nie spożywali alkoholu; ponadto wobec treści wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadka Ł. S. nie można wykluczyć, że w mieszkaniu znajdował się trzeci mężczyzna, ale nie brał on udziału w zajściu, co wyżej zostało omówione w części zawierającej analizę dowodów, na których sąd oparł się dokonując ustaleń faktycznych;

zeznania wskazanych obok świadków nie wniosły nic istotnego do niniejszej sprawy;

także to sprawozdanie nie wniosło nic istotnego do rekonstrukcji stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

art. 148§1 k.k. (punkt 1 wyroku);

art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 12§1 k.k. (punkt 2 wyroku – punkty II I III aktu oskarżenia w ramach ciągu przestępstw z art. 91§1 k.k.).

R. Ś. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn z art. 148§1 k.k. stanowi przestępstwo zabójstwa – strona przedmiotowa wyczerpująca znamiona tej zbrodni obejmuje wszelkie zachowania pozostające w związku przyczynowym z późniejszym zgonem człowieka; oskarżony zadawał z dużą energią obiema nogami obutymi w klapki sportowe – posiadające twardą plastikową podeszwę – kopnięcia w przednią powierzchnię głowy i klatki piersiowej pokrzywdzonego oraz uderzał w te części ciała pięścią, przy czym łącznie zadał co najmniej 10 kopnięć i uderzeń, w rezultacie spowodował obrażenia wielonarządowe: czaszkowo-mózgowe oraz klatki piersiowej postaci: złamania łuski kości skroniowej prawej, rozległych podbiegnięć krwawych w powłokach czaszki po stronie wewnętrznej, podbiegnięć krwawych w obu mięśniach skroniowych, krwi pod oponą twardą i w komorach mózgu, masywnych podbiegnięć krwawych w mięśniach szyjnych oraz złamania żeber IV, V, VI, VII, VIII po stronie prawej, w linii pachowej przedniej, złamania IV żebra po stronie lewej w linii pachowej przedniej, podbiegnięć krwawych w prawej okolicy zaotrzewnowej oraz krwi płynnej w jamach serca i dużych naczyniach, które to obrażenia skutkowały nagłym i gwałtownym zgonem R. K.; nie może więc ulegać wątpliwości, że zachowaniem swoim R. Ś. (1) doprowadził do zgonu R. K.;

oskarżony działał umyślnie z zamiarem ewentualnym dokonania zabójstwa R. K.; o zamiarze sprawcy należy wnioskować na podstawie całokształtu okoliczności podmiotowych i przedmiotowych, te ostatnie to: rodzaj użytego narzędzia, liczba i intensywność zadawanych ciosów, ich umiejscowienie i rozmiar spowodowanych uszkodzeń ciała (por. LexisNexis Komentarz do k.k. pod red. M. Filara, str. 694, teza 5); w niniejszej sprawie oskarżony kopał i uderzał pokrzywdzonego z dużą siłą w głowę i klatkę piersiową, spowodował liczne, poważne i rozległe obrażenia ciała; okoliczności te wskazywały więc, że przewidywał popełnienie zabójstwa i na to się godził, potwierdziła ten wniosek obojętność oskarżonego po zdarzeniu – nie udzielenie pomocy pokrzywdzonemu i nie podjęcie nawet próby wezwania pogotowia ratunkowego; okoliczności te bez cienia wątpliwości wskazywały na wypełnienie znamion zabójstwa umyślnie z zamiarem ewentualnym; brak było natomiast dowodów potwierdzających działanie z zamiarem bezpośrednim – nie ujawniono okoliczności podmiotowych, które wskazywałyby na działanie z takim zamiarem, nie wykazano, aby pomiędzy oskarżonym i pokrzywdzonym występował jakikolwiek konflikt, który uzasadniałby chęć zabicia pokrzywdzonego przez oskarżonego, zadawanie kopnięć stopami obutymi w klapki posiadające twarde podeszwy było niebezpieczne i spowodowało zgon pokrzywdzonego, ale gdyby oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim mógł przecież posłużyć się nożem, łomem albo młotkiem, które ujawniono w jego mieszkaniu (VIDE: k. 213-216).

Czyn z art. 190§1 k.k. polega na grożeniu innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Oskarżony grozili M. C. pozbawieniem życia i zdrowia oraz podpaleniem prowadzącego do jej mieszkania podjazdu dla osób niepełnosprawnych, a także groził E. B. (1) pozbawieniem życia i zdrowia; groźby te wzbudziły w pokrzywdzonych uzasadnioną obawę, że będą spełnione, na to, że obawa była uzasadniona wskazuje to, iż oskarżony nadużywał alkoholu, pod jego wpływem zachowywał się agresywnie i nieracjonalnie, a pokrzywdzone jako kobiety, osoby słabsze nie mogłyby skutecznie obronić się przed jego agresją, to, że pokrzywdzone bały się oskarżonego potwierdzili świadkowie Ł. S., R. S. (1) i W. B. (2); ponadto w dniu 4 lipca 2020 r. oskarżony dopuścił się czynu przeciwko życiu opisanego w punkcie 1 wyroku; przy czym dla wypełnienia znamion przestępstwa z art. 190§1 k.k. nie jest niezbędna chęć realizacji groźby, przestępstwo to skierowane jest jedynie przeciwko wolności pokrzywdzonego, ma wywołać u niego uzasadnioną obawę spełnienia; oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim, aby wywołać wskazaną obawę u pokrzywdzonych; ponadto oskarżony działał w ramach czynu ciągłego z art. 12§1 k.k., a ponadto dwóch czynów z art. 190§1 k.k. w zw. z art.12§1 k.k. dopuścił się w ramach ciągu dwóch przestępstw – ponieważ oba czyny popełnione zostały w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy wyrok, co do któregokolwiek z nich.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

xxxxx

xxxxx

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

xxxxxx

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

xxxxx

xxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

xxxxx

3.4.  Umorzenie postępowania

xxxxx

xxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

xxxxxx

3.5.  Uniewinnienie

xxxxx

xxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

xxxxx

4.  KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. Ś. (1)

pkt 1

kara 12 lat pozbawienia wolności

pkt 2

kara 1 roku pozbawienia wolności

pkt 3

kara łączna 12 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności

pkt 4, 5 i 6

zadośćuczynienie za krzywdę wyrządzoną przestępstwem przypisanym w punkcie 1 roku przez zapłatę przez oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych W. K. (1) i P. K. kwot po 50.000 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty,

zadośćuczynienie za doznaną krzywdę na rzecz pokrzywdzonych M. C. i E. B. (1) w kwotach po 5.000 złotych wraz z ww. odsetkami;

pkt 7 wyroku

zakaz wszelkiego świadomego kontaktowania się oskarżonego z pokrzywdzonymi M. C. i E. B. (1);

pkt 8, 9 i 10 wyroku.

pkt I

pkt II i III

Okoliczności obciążające:

- wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu godzącego w podstawowe dobro chronione prawem jakim jest życie,

- brutalny sposób działania,

- negatywna opinia środowiskowa.

Okoliczności łagodzące:

- uprzednia niekaralność oskarżonego,

- działanie z zamiarem ewentualnym,

- ograniczona w stopniu nieznacznym poczytalność in tempore criminis;

Okoliczności obciążające:

- negatywna opinia środowiskowa,

- kierowanie gróźb wobec kobiet – osób słabszych, w odniesieniu do M. C. osoby dodatkowo niepełnosprawnej.

Okoliczności łagodzące:

- uprzednia niekaralność oskarżonego,

- ograniczona w stopniu nieznacznym poczytalność in tempore criminis.

Przy wymiarze kary łącznej sąd uwzględnił: to, iż przestępstwa popełnione zostały w tym samym czasie, czyn pierwszy skierowany był przeciwko życiu, a dwa kolejne przestępstwa przeciwko wolności, ponadto występowały trzy osoby pokrzywdzone, znalazło to wyraz w zastosowaniu zasady asperacji.

Tak orzeczona kara łączna będzie właściwą represją karną dla oskarżonego. Dodać trzeba, że w brzmieniu przepisu art. 86§1 k.k. od 19 czerwca 2020 r. nie jest już możliwe zastosowanie pełnej absorpcji.

Środki kompensacyjny we wskazanych kwotach mają zadośćuczynić pokrzywdzonym za doznaną krzywdę spowodowane wyrządzonymi na ich szkodę czynami; w odniesieniu do W. K. (1) i P. K. sąd zastosował art. 446§4 k.c. w zw. z art.46§1 k.k., pierwszy z tych przepisów stanowi, że sąd może także przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, matce i synowi R. K. należało więc przyznać odpowiednią sumę, przy czym kwoty po 100.000 złotych (wskazana we wniosku pełnomocnika pokrzywdzonych k. 704) były niewspółmiernie wysokie, zważywszy na sposób życia R. K. i jego niewielkie zainteresowanie rodziną, co wynikało przede wszystkim z jego choroby alkoholowej.

Odnośnie zadośćuczynień zasądzonych na rzecz M. C. i E. B. (1) sąd uwzględnił długi okres w jakim dochodziło do realizacji znamiona czynu z art. 190§1 k.k. oraz to, że pokrzywdzone obawiały się wychodzić z własnych mieszkań, co utrudniało im codzienne funkcjonowanie.

Dodać trzeba, że niezaspokojoną część roszczeń pokrzywdzeni mogą dochodzić w drodze postępowania cywilnego.

Sąd orzekł wskazany zakaz kontaktowania się uwzględniając to, iż zachowanie oskarżonego było bardzo uciążliwe dla pokrzywdzonych, obawiały się one jakiegokolwiek spotkania z nim, jednocześnie sąd nie orzekł zakazu zbliżania się oskarżonego do pokrzywdzonych byłoby to bowiem niemożliwe w sytuacji, gdy wymienieni mieszkają w jednym bloku mieszkalnym w jednej klatce schodowej, sąd orzekł zakaz świadomego kontaktowania się z pokrzywdzonymi, nie chodzi bowiem o przypadkowe spotkania, do których może dojść na terenie ww. bloku mieszkalnego.

We wskazanych punktach wyroku orzeczono na podstawie powołanych tam przepisów o przepadku dowodów rzeczowych, które służyły do popełnienia przestępstwa, ewentualnie orzeczono o zwrocie dowodów rzeczowych lub złożeniu ich do depozytu sądowego.

5.  INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. Ś. (1)

pkt 11

zaliczenie rzeczywistego okresu pozbawienia wolności w sprawie

Zaliczenie na podstawie art. 63 § 1 k.k. okresu rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego w sprawie na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

xxxxx

7.  KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt 12 i 13

Podstawa prawna art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( t.j Dz.U. z 1983r. nr 49 poz. 223 z późn.zm.).

W punkcie 12 wyroku zasądzono koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu (300 zł za obronę w śledztwie + 600 zł za obronę przed sądem i instancji + 240 zł za dwa dodatkowe terminy rozprawy głównej = 1.140 zł + 262,20 podatku VAT = 1.402,20 zł).

6.  PODPIS

Agata Wilczewska Robert Rafał Kwieciński