Sygnatura akt II W 780/20
26 listopada 2020 roku
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:
Przewodniczący: sędzia Wojciech Grzebień
Protokolant: Grzegorz Kosowski
po rozpoznaniu na rozprawie 26.11.2020 roku sprawy
Z. G. (1),
córki M. i K. z domu S.,
urodzonej (...) w C.
obwinionej o to, że:
w dniu 10 marca 2020 r. będąc właścicielem pojazdem marki V. nr rej. (...), w piśmie które wpłynęło dnia 10 marca 2020 r. do Delegatury Południowo-Zachodniej (...) we W. ul. (...) wbrew obowiązkowi nie wskazała na żądanie uprawnionego organu, to jest Głównego Inspektora Transportu Drogowego, komu powierzyła wymieniony wyżej pojazd do kierowania lub używania w dniu 12.10.2019 r. o godz. 5:28 w lokalizacji W./ul.(...)/DK7/CAN.3.003 pomimo, że pojazd nie został użyty wbrew jej woli i wiedzy przez nieznaną osobę, czemu nie mogła zapobiec
tj. o wykroczenie z art. 96 § 3 k.w.
I. uznaje obwinioną Z. G. (1) za winną popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. wykroczenia z art. 96 § 3 kw i za to na podstawie art. 96 § 3 kw wymierza jej karę grzywny w wysokości 1000 (jednego tysiąca) złotych,
II. na podstawie art. 118 § 1 kpow w zw. z § 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10.10.2001 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia zasądza od obwinionej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 zł tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania oraz na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych wymierza jej opłatę w wysokości 100 zł.
Sygn. akt II W 780/20
W wyniku przewodu sądowego, ustalono następujący stan faktyczny.
W dniu 12.10.2019r o godz.5.28, samochodem marki V. o nr rej (...),którego właścicielką była w tamtym czasie Z. G. (1),doszło do popełnienia przez nieustaloną osobę wykroczenia z art.92a kw .
Polegało ono na przekroczeniu dozwolonej prędkości o 30 km/h w miejcscu gdzie obowiązywało ograniczenie prędkości do 60 km/h, tj,w W. przy ul.(...)/DK/CAN.3.000.Osoba kierujaca w/w pojazdem jechała z prędkością 90 km/h.
D:fotografia-wydruk z fotoradaru z dnia 12.10.2019r z godz 5.28 w W. przy ul (...) k.5.Pismem z dnia 12 II 2020r obwiniona została wezwana przez Inspektorat (...) o nadesłanie w stosownym czasie informacji,komu użyczyła swój w/w pojazd o nr rej (...) do kierowania.Została przy tym pouczona o skutkach prawnych,wynikających z niewskazania osoby,której krytycznego dnia i o krytycznej godzinie pojazd ten został użyczony i o treści art. 96§3 kw
Pismem sygnowanym datą 6.03.2020r,które do stosownego organu wpłynęło w dniu 10.03.2020r obwiniona odmówiła wskazania osoby,której użyczyła w /w pojazd krytycznego dnia i o krytycznej godzinie. W w/w piśmie obwiniona stwierdziła,że nie wie kto krytycznego dnia i o krytycznej godzinie kierował w/w pojazdem,zaś ona w obawie o o skutki prawne wynikające z z niezasadnego pomówienia niewinnej osoby,nie zaryzykuje swojej odpowiedzialności z art. 234k. D: pismo-odpowiedź obwinionej na wezwanie przez Główny Inspektorat Transportu Drogowego do wskazania osoby, której obwiniona użyczyła przedmiotowy pojazd k.22,pismo wzywające przez Główny Inspektorat T.. (...) obwinioną do złożenia wyjaśnień K.13
Obwinionej postawiono zarzut z art.96§3 kw.
Obwiniona Z. G. nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu.
W powołanym wyżej piśmie ,które wpłynęlo do Głównego Inspektoratu w dniu 10 marca 2020r,Z. G. odmówiła wskazania,osoby kierującej w krytycznym momencie jej pojazdem V., z powołaniem się na treść art.234 kk
W złożonym w tej sprawie sprzeciwie od wyroku nakazowego obwiniona zakwestionowała prawo Głównego Inspektoratu T.. (...) do składania wniosków o wykroczenia z art.96§3 kw .
Sąd stwierdził co następuje.
W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego,Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionej,nieprzyznającej się do zarzucanego jej czynu.W pierwszej kolejnościSąd nie dał wiary jej wyjaśnieniom,że nie wie ona kto użytkował jej pojazd V. w krytycznym czasie i miejscu tj.12.10.2019r.Z. G. jest właścicielką w/w pojazdu od dłuższego czasu.Brak jest podstaw do przyjęcia,że nie wiedziała kto kiedy i w jakich okolicznościach użytkował jej pojazd.Takie jej stanowisko jest sprzeczne z zasadą logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego.Jest to tym bardziej oczywiste,że obwiniona nie powoływała się na żadne szczególne okoliczności z jej strony( choroba,dłuższy wyjazd,kradzież lub nieuprawnione użycie auta przez osobę trzecią ,bez zgody właścicielki), które mogłyby wyjaśnić zasadność jej stanowiska.Okoliczności tego rodzaju nie wyniknęły też w jakikolwiek inny sposób.
Bezzasadne są również twierdzenia obwinionej,że Główny Inspektorat Transportu Drogowego nie posiada uprawnień do składania i popierania przed Sądem wniosków o ukaranie za wykroczenia z art.96§3 kw.Wbrew twierdzeniom Z. G. jest to organ, który ma wszelkie uprawnienia w przedmiotowym zakresie.Obwiniona ,co oczywiste, nie może też skutecznie powoływać się na groźbę naruszenia przez nią treści art.234kk.Art 96§3 kk ma kategoryczne brzmienie i obowiązkiem obwinionej było bezwzględnie się do niego zastosować-czego bezzasadnie nie uczyniła,wbrew stosownych poczynionych jej w ty zakresie pouczeń w tym o skutkach niewskazania osoby której użyczyła pojazd.
W kontekście wszystkich powołanych wyżej okoliczności i dowodów,sprawstwo i wina Z. G. w zakresie zarzucanego jej czynu nie budzą wątpliwości,zaś podaną przez obwinioną wersję Sąd uznał tylko za przyjętą przez nią linie obrony,zmierzającą do uchylenia się od odpowiedzialności karno-wykroczeniowej.
Dokonując oceny wiarygodności występujących w sprawie dokumentów, Sąd stwierdził co nastepuje:
Wszystkie występujące w sprawie dokumenty publiczne są w pełni wiarygodne i przekonujące.Nie zakwestionowała ich również sama obwiniona.Brak jest jakichkolwiek podstaw do kwestionowania ich wiarygodności i rzetelności.
Obwiniona Z. G. działaniem swoim wyczerpała ustawowe znamiona wykroczenia z art.96§3 kw.W dniu 10 marca 2020r bowiem,będąc właścicielem pojazdu marki V. nr rej (...),w piśmie ,które wpłynęło dnia 10 marca 2020r do Delegatury Południowo-Zachodniej (...) we W. ul.(...),wbrew obowiązkowi nie wskazała na żadanie uprawnionego organu,tj (...), komu powierzyła wymieniony wyżej pojazd do kierowania lub używania w dniu 12.10.2019r o godz 5.28 w lokalizacji W./ul.(...)/DK/CAN.3.003 pomimo,że pojazd nie został użyty wbrew jej woli i wiedzy przez nieznaną osobę czemu nie mogła zapobiec.
Jako okoliczności obciążające dla Z. G. Sąd uwzględnił wysoki stopień szkodliwości społ. zarzucanego jej czynu,przejawiajcy się nagminnością tego rodzaju wykroczeń tak na tutejszym terenie jak i w skali całego kraju.
Jako okoliczmości łagodzące dla Z. G. Sąd uwzględnił niemłody już wiek obwinionej oraz jej dotychczasową niekaralność sądową.
Mając na względzie wszystkie powyższe okoliczności, Sąd uznał,że właściwą karą zasadniczą dla tej obwinionej będzie kara grzywny.
Za współmierną,dostosowaną do stopnia zawinienia i szkodliwości społecznej czynu oraz możliwości majątkowych obwinionej,Sąd uznał grzywnę w kwocie 1000zł.Kara w takiej właśnie wysokości spełni swoją właściwa rolę społeczną.
Orzeczenie o kosztach Sąd wydał w oparciu o przepis art.118§1 kpow.