sygn. akt VII U 822/20
22 czerwca 2021 r.
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:
Przewodniczący SSO Małgorzata Kosicka
po rozpoznaniu 22 czerwca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym
odwołania Z. G.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) w W.
z 2 marca 2020 r., znak (...)
o dodatek pieniężny
oddala odwołanie.
sygn. akt VII U 822/20
Z. G. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)w W. z 2 marca 2020 r., znak (...), odmawiającej przyznania mu prawa do dodatku do renty inwalidzkiej i wniósł o jej zmianę poprzez przyznanie mu prawa do dodatku od 10 maja 2019 r.
W uzasadnieniu stanowiska odwołujący sie wskazał, że organ rentowy wydał 2 marca 2020 r. decyzję o podwyższeniu przysługującej mu renty do kwoty 2.745,83zł i pominął przysługujące mu uprawnienie do dodatku do renty inwalidzkiej w wysokości 850 zł. Odwołujący podkreślił, że podstawę prawną tego dodatku stanowi art. 12a ustawy z 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych i ich rodzin, zgodnie z którym dodatek należy się do każdej renty inwalidzkiej (odwołanie, k. 3-4 a.s.).
Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)w W. w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania.
Uzasadniając stanowisko organ rentowy wskazał, że decyzją z 2 lutego 1998 r. odwołującemu przyznano prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z pobytem w miejscu odosobnienia (deportacja do ZSRR od czerwca 1941 r. do czerwca 1946 r.), na podstawie przepisów ustawy z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2020 r. poz. 517) – o symbolu (...). Organ rentowy powołał się także na brzmienie art. 12 ust. 2 tej ustawy, który wskazuje, że świadczenia pieniężne i inne uprawnienia przewidziane w przepisach ustawy, o której mowa w ust. 1, tj. ustawy z 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 203) przysługują z wyłączeniem uprawnień określonych w art. 12a i art. 23b tej ustawy. Wobec powyższego, w ocenie organu rentowego, dodatek pieniężny przewidziany w art. 12a ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin odwołującemu nie przysługuje (odpowiedź na odwołanie, k. 5 a.s.).
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Z. G. urodzony (...), decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 2 lutego 1998 r. na podstawie przepisów ustawy z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr. 17, poz. 75 ze zm.), ma przyznaną rentę z tytułu niezdolności do pracy od 1 listopada 1997 r. w związku z pobytem w miejscu odosobnienia tj. deportacją do ZSRR od czerwca 1941 r. do czerwca 1946 r. – o symbolu (...) (decyzja z 2 lutego 1998 r. – nieponumerowane karty akt ZUS).
Pismem z 14 stycznia 2020 r. Z. G. złożył w ZUS wniosek o przyznanie dodatku do renty inwalidzkiej w wysokości 850 zł na podstawie art. 12a ust. 1 ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin i wypłatę tego świadczenia za okres od 10 maja 2019 r. (pismo z 14 stycznia 2020 r. – nieponumerowane karty akt ZUS).
27 kwietnia 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych skierował do Z. G. pismo, w którym poinformował, że zgodnie z ustawą z 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego oraz niektórych innych ustaw, ustawodawca dodał do ustawy z 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin oraz w ustawie z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych art. 12 a. ZUS wskazał, że w myśl art. 12 a ww. ustawy dodatek przysługuje wyłącznie osobie pobierającej rentę inwalidy wojennego o symbolu (...). Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy o kombatantach i niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, osobom uprawnionym do renty osoby represjonowanej o symbolu (...), dodatek pieniężny nie przysługuje (pismo ZUS z 27 kwietnia 2020 r. – nieponumerowane karty akt ZUS).
15 czerwca 2020 r. do organu rentowego wpłynął ponowny wniosek Z. G. o przyznanie dodatku do renty inwalidzkiej w wysokości 850 zł na podstawie art. 12a ust. 1 ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin i wypłatę tego świadczenia za okres od 10 maja 2019 r. (wniosek z 15 czerwca 2020 r. – nieponumerowane karty akt ZUS).
2 marca 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...) w W. wydał decyzję, znak (...), w której podwyższył wysokość podstawy wymiaru renty od 1 marca 2020 r. do kwoty 2.745,83 zł, tj. do 100% podstawy wymiaru. Organ rentowy odmówił przyznania dodatku pieniężnego, o który wnosił Z. G. (decyzja z 2 marca 2020 r. – nieponumerowane karty akt ZUS).
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie w/w dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym w aktach rentowych odwołującego się.
W ocenie sądu, zgromadzony materiał dowodowy jest wystarczający do wydania orzeczenia na posiedzeniu niejawnym, na podstawie art. 148 1§ 1 k.p.c., albowiem sąd uznał - mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych - że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne.
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie Z. G. jest nieuzasadnione.
Zgodnie z art. 12a ustawy z 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych (Dz. U z 2020 r. poz. 1790) do renty inwalidzkiej przysługuje dodatek pieniężny w wysokości 850 zł.
Przepis ten dodany został przez art. 2 pkt 1 ustawy z 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2019 poz. 752) zmieniającej ustawę z dniem 10 maja 2019 r.
Tym niemniej, ustawa, która wprowadziła powyższy przepis, zawiera też w art. 1 ust. 2b zmianę treści art. 12 ust. 1 ustawy z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego.
Zgodnie z poprzednim brzmieniem art. 12 ust. 1 ustawy z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego - kombatantom będącym inwalidami wojennymi lub wojskowymi przysługują świadczenia pieniężne i inne uprawnienia przewidziane w przepisach ustawy z 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin.
Obecnie (od 10 maja 2019 r.) przepis ten zawiera wyłączenie uprawnień określonych w art. 12a ustawy z 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych, tj. spornego dodatku, spośród świadczeń przysługujących jednocześnie kombatantom oraz osobom będącym ofiarami represji wojennych i okresu powojennego.
Prawo do tego dodatku posiadają zatem inwalidzi wojenni i wojskowi - nie został on dodany jako świadczenie do którego uprawnieni są kombatanci będący jednocześnie inwalidami wojennymi lub wojskowymi.
Zgodnie z obecnym brzmieniem art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego:
ust. 1. Kombatantom będącym inwalidami wojennymi lub wojskowymi przysługują świadczenia pieniężne i inne uprawnienia przewidziane w przepisach ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2017 r. poz. 2193).
ust. 2. Świadczenia pieniężne i inne uprawnienia przewidziane w przepisach ustawy, o której mowa w ust. 1, z wyłączeniem uprawnień określonych w art. 12a (…)
Odwołujący ma prawo do renty na podstawie przepisów ustawy z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego w związku z pobytem w miejscu odosobnienia, tj. deportacją do ZSRR od czerwca 1941 r. do czerwca 1946 r., a więc nie uzyskał uprawnienia do dodatku pieniężnego na podstawie art. 12a ustawy z 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych, ponieważ uprawnienie to wyłącza art. 12 ust. 2 ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego.
Świadczenia pieniężne i inne uprawnienia przewidziane w ustawie o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin przysługują odwołującemu się – z wyłączeniem uprawnień określonych w art. 12a ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych, tj. z wyłączeniem dodatku pieniężnego do renty inwalidzkiej.
Mając powyższe na uwadze, sąd oddalił odwołanie na podstawie art. 477 14 §1 k.p.c.