Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 9 sierpnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy , IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w osobie SSR Magdaleny Piątkowskiej

po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania B. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 30 marca 2020r., 30 marca 2020r., 2 kwietnia 2020 r., 9 kwietnia 2020r. znak: (...)

o jednorazowe odszkodowanie z tytułu choroby zawodowej

I oddala odwołania,

II zasądza od powódki B. S. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. kwotę 720 zł. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

UZASADNIENIE

Powódka B. S. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. wydanych w dniach: 30 marca 2020 roku( dwie decyzje), 2 kwietnia 2020r. oraz w dniu 9 kwietnia 2020r. w części odmawiającej jej przyznania odszkodowania powyżej należności za 5% uszczerbku na zdrowiu w każdej z decyzji. W uzasadnieniu wskazała, że organ rentowy ustalił, że długotrwały uszczerbek na zdrowiu powódki w związku będący następstwem każdej z chorób zawodowych wynosi 5% dla każdej z rąk i na tej podstawie określił wysokość odszkodowania. Powódka wskazała, że cierpi na przewlekłe zapalenie ścięgna i jego pochewki prostownika oraz odwoziciela kciuka lewego, przewlekłe zapalenie ścięgna i jego pochewki prostownika i odwoziciela kciuka prawego, zespół cieśni nadgarstka prawego i lewego. Wszystkie te schorzenia zostały zaliczone do chorób zawodowych. B. S. podniosła, że stany chorobowe wywołane chorobą zawodową są na tyle zaawansowane, że uniemożliwiają jej codzienne funkcjonowanie a także powrót do pracy zawodowej. W ocenie powódki ustalony trwały uszczerbek jest zaniżony, jednak nie jest ona w stanie samodzielnie określić prawidłowego stopnia uszczerbku, wobec czego wniosła o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych lekarzy.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział W. wniósł o oddalenie odwołania oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu powołano podstawę prawną wydanych decyzji, tj. przepisy ustawy z dnia 30 października 2020 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz wskazano, że wydane decyzje oparte zostały na orzeczeniu Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 19 marca 2020 roku, w którym ustalono, że procentowy uszczerbek na zdrowiu powódki w związku ze skutkami chorób zawodowych wynosi 5%.

. Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzjami Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego w Ś. z dnia 16 września 2019 roku, 26 września 2019 roku, 11 października 2019 oraz 17 października 2019 roku stwierdzono u powódki choroby zawodowe : przewlekłe zapalenie ścięgna i jego pochewki prostownika i odwodziciela kciuka lewego, przewlekłe zapalenie ścięgna i jego pochewki prostownika i odwodziciela kciuka prawego, zespół cieśni w obrębie nadgarstka prawego, zespół cieśni w obrębie nadgarstka lewego.

Dowód:

-akta ZUS w załączeniu

Od 2001 roku powódka odczuwa dolegliwości bólowe prawej ręki z drętwieniem palców, w 2003 r. przeszła operację zespołu cieśni nadgarstka prawego. W 2009r., stwierdzono rozpoznanie choroby de Q. , w 2018r. przeszła operację zespołu cieśni nadgarstka lewego, a także operację kręgosłupa szyjnego na poziomie C5/6/7. W badaniu (...) z 2019r., wykazano uszkodzenie po lewej stronie nerwu półśrodkowego w odcinku dystalnym mogące odpowiadać zespołowi cieśni nadgarstka w stopniu średniozaawansowanym, ponadto uszkodzenie nerwu łokciowego w okolicy rowka nerwu łokciowego ; po prawej stronie łagodne uszkodzenie tylko włókien ruchowych nerwu pośrodkowego prawego mogące wskazywać na zmiany po przebytym zespole cieśni nadgarstka prawego lub zmiany korzeniowe szyjne. W póżniejszym badaniu (...) z 2020roku wskazano neuropatię prawego i lewego nerwu półśrodkowego w odcinku dystalnym odpowiadającym zespołowi cieśni nadgarstka ( obustronnie umiarkowany wg klasyfikacji P.) z przewagą zmian po prawej oraz neuropatię obu nerwów łokciowych. Obecnie powódka uskarża się na dolegliwości dotyczące obu rąk: ból i drętwienie palców I-III, bóle kręgosłupa lędźwiowego promieniujące do lewej nogi, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę.

W obecnym stanie zdrowia powódki stwierdzono niewielką dysfunkcję nerwów półśrodkowych: masa kłębów prawidłowa, osłabione czucie w okolicy kłębów, objaw T. obecny, objaw P. nieobecny, prawidłowa opozycja kciuków. Poza deklarowanymi schorzeniami powódki, nie są obecne inne istotne ubytki funkcji obu rąk w zakresie kciuków.

Dowód:

-opinia biegłego chirurga D. R. oraz biegłego sądowego M. W. z dnia 12.10.2020 k. 372-373, opinia uzupełniająca k. 401-402

-akta ZUS, w szczególności orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 23.01.20r., Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 19.03.20r. ( w załączeniu)

- dokumentacja medyczna powódki ( w aktach sprawy i aktach ZUS)

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na dowodach z dokumentów, w tym z akt organu rentowego i dokumentacji medycznej powódki, gdyż żadna ze stron nie podważyła skutecznie ich prawdziwości i autentyczności. Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie świadków oraz dopuszczenie dowodu z opinii Instytutu (...) w K., bowiem zarówno opinia podstawowa jak i uzupełniająca w sposób wyczerpujący odpowiedziała na wszystkie postawione pytania, zatem powołanie nowych biegłych byłoby niecelowe i przedłużało czas postępowania. Oddalając tenże wniosek o powołanie kolejnego dowodu na okoliczność wysokości uszczerbku na zdrowiu powódki sąd wziął pod uwagę argumenty trafnego orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 16 września 2009 roku wydanego w sprawie I PK 97/09, gdzie wskazano, że potrzeba powołania innych biegłych powinna wynikać z okoliczności sprawy , a nie z samego niezadowolenia strony z dotychczas złożonej opinii, która w niniejszej sprawie – wobec zastrzeżeń powódki -była uzupełniana przez biegłych w sposób wystarczający do pełnego ustalenia stanu faktycznego w sprawie. Co do oddalenia wniosku o przesłuchanie świadków wskazać należy, iż w zakresie okoliczności codziennego funkcjonowania ubezpieczonego, dolegliwości i trudności w życiu codziennym najlepszym materiałem dowodowym jest wywiad przeprowadzony przez biegłych, którzy posiadając wiedzę medyczną kierunkują wypowiedzi w odpowiedni aspekt stanu zdrowia, potrafią ocenić i odróżnić oświadczenia strony w zakresie subiektywnych doświadczeń od tych popartych dokumentacja i badaniem stanowiących rzeczywisty obraz stanu zdrowia i uszczerbku na zdrowiu.

W tak ustalonym stanie faktycznym

Sąd zważył:

Odwołania nie zasługiwały na uwzględnienie.

Bezspornym w sprawie było, że u powódki w 2019 roku stwierdzono chorobę zawodową przewlekłe zapalenie ścięgna i jego pochewki prostownika i odwodziciela kciuka lewego, przewlekłe zapalenie ścięgna i jego pochewki prostownika i odwodziciela kciuka prawego, zespół cieśni w obrębie nadgarstka prawego, zespół cieśni w obrębie nadgarstka lewego. Istota sporu sprowadzała się do kwestii ustalenia procentowego uszczerbku na zdrowiu, bowiem w przekonaniu powódki ustalony przez organ rentowy uszczerbek w wysokości po 5% był znacznie zaniżony.

Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie. Zaś oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji.

Jak wynika z opinii biegłych sądowych długotrwały uszczerbek na zdrowiu powódki wynosi 5% dla każdej z chorób zawodowych i dla każdej z rąk . W ustaleniu uszczerbku na zdrowiu biegli uwzględniali zapisy załącznika do rozporządzenia (...) z dnia 18.12.2020r. Biegli w sposób wyczerpujący w opiniach uzupełniających odnieśli się do zarzutów powódki i podtrzymali wcześniej sporządzone opinie (zarówno biegły chirurg jak i neurolog). Opinia biegłych zgodna była z opinią zarówno lekarza orzecznika jak i komisji lekarskiej ZUS, co pozwala uznać, iż szerokie grono specjalistów posiadających wiedzę medyczną było zgodnych w ocenie uszczerbku na zdrowiu powódki w kontekście skutków chorób zawodowych.

Zdaniem Sądu, brak jest podstaw do negowania powyżej przedstawionego stanowiska biegłych. Tym bardziej, że wydane opinie zawierają pełne i jasne uzasadnienie, uwzględniające stan zdrowia powódki. Biegły sądowy obowiązany jest orzekać zgodnie z wiedzą medyczną, posiadanymi kwalifikacjami i obowiązującymi przepisami. Dlatego, zdaniem Sądu, sporządzonej przez biegłego opinii nie można odmówić rzetelności i fachowości co do medycznej oceny stanu zdrowia powoda. Podkreślić należy, że Sąd nie dysponuje wiadomościami specjalnymi, które posiada biegły. Zgodnie zaś z utrwalonym w tej mierze poglądem Sądu Najwyższego - opinie biegłych lekarzy mogą być oceniane przez Sąd wyłącznie przez pryzmat ich zgodności z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego oraz wiedzy powszechnej, wystarczające dla uznania bądź nie uznania opinii biegłego za przekonywującą (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2005r., II CK 572/04, Lex nr 151656). Opinia biegłego sądowego podlega ocenie przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c. – na podstawie właściwych dla jej przymiotów kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażanych w niej wniosków.

Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. odwołanie oddalono (punkt I wyroku).

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego (punkt II wyroku) znajduje oparcie w art. 98 k.p.c w zw. z §9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, przy czym należy pamiętać, iż w niniejszej sprawie były 4 odrębne odwołania- cztery sprawy, jedynie technicznie połączone do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia, a zatem kwota stawki minimalnej 180 zł. przyznana była w każdej ze spraw.