Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2020 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Stanisław Pilarczyk

Protokolant: sekr.sądowy Anna Sobańska

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2020 r. w Kaliszu

odwołania Z. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 28 maja 2020 r. Nr (...)

w sprawie Z. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o prawo do niezrealizowanego świadczenia

Oddala odwołanie

SSO Stanisław Pilarczyk

Sygn. akt VU 799/20

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 maja 2020r., znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił odwołującemu się Z. P. prawa do wypłaty niezrealizowanego świadczenia za luty 2020r. po zmarłym synu J. P..

Kolejno decyzją z dnia 26 czerwca 2020 roku organ rentowy odmówił odwołującemu się Z. P. prawa do dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego w ramach wypłaty niezrealizowanego świadczenia po zmarłym synu J. P..

Od powyższych decyzji odwołanie złożył Z. P., domagając się wypłaty spornych świadczeń.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił, co następuje:

J. P. urodzony w dniu (...) był uprawniony od 2008r. do renty socjalnej.

W dniu 18 lutego 2020 r. J. P. zmarł. Świadczenie za miesiąc luty 2020r. zostało przekazane przez organ rentowy na konto uprawnionego w miesiącu lutym 2020r., tj. w miesiącu w którym nastąpił zgon.

W dniu 18 maja 2020 r. Z. P. - ojciec zmarłego J. P. wniósł wniosek o wypłatę niezrealizowanych świadczeń, t.j. świadczenia za miesiąc luty 2020r. oraz dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego za 2020r. tzw. trzynastej renty.

(okoliczności bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne.

Zgodnie z art. 15 pkt 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej (Dz.U.2020.1300 t.j.) w zw. z art. 101 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2020.53 t.j. ze zm.) prawo do renty socjalnej ustaje między innymi wraz ze śmiercią osoby uprawnionej.

Stosownie do dyspozycji art. 136 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2020.53 t.j. ze zm.), w razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia określone ustawą, świadczenia należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadziła wspólne gospodarstwo domowe, a w razie ich braku - małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku - innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba. Osoby wymienione w ust. 1 mają prawo do udziału w dalszym prowadzeniu postępowania o świadczenia, nieukończonego wskutek śmierci osoby, która o te świadczenia wystąpiła. Roszczenia o wypłatę świadczeń, o których mowa w ust. 1, wygasają po upływie 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, której świadczenia przysługiwały, chyba że przed upływem tego okresu zgłoszony zostanie wniosek o dalsze prowadzenie postępowania.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż co prawda w uzasadnieniu odwołania wnioskodawca Z. P. wskazał, iż domaga się od organu rentowego wypłaty niezrealizowanego dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego za 2020r. po zmarłym synu J. P., a nie wypłaty niezrealizowanego świadczenia za miesiąc luty 2020r., jednakże z uwagi na wskazanie w odwołaniu znaku decyzji (...), który odnosi się zarówno do decyzji z dnia 28 maja 2020r. w przedmiocie odmowy wypłaty niezrealizowanego świadczenia za miesiąc luty 2020r. jak również do decyzji z dnia 26 czerwca 2020r. w przedmiocie odmowy wypłaty niezrealizowanego rocznego świadczenia pieniężnego, Sąd orzekał zarówno co do prawidłowości decyzji z dnia 28 maja 2020r. jak i decyzji z dnia 26 czerwca 2020r.

Z bezspornego stanu faktycznego w niniejszej sprawie wynika, że zmarły J. P. był uprawniony do renty socjalnej. Przedmiotowe świadczenie za luty 2020r. zostało przekazane na rachunek bankowy uprawnionego w miesiącu lutym 2020r., tj. w którym nastąpił jego zgon. Zatem w ocenie Sądu nie ma więc podstaw do wypłaty niezrealizowanego świadczenia z tytułu renty socjalnej po zmarłym J. P. za miesiąc luty 2020r., albowiem świadczenie to zostało już wypłacone .

Dodatkowe roczne świadczenie pieniężne- w niniejszym przypadku trzynasta renta, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 9 stycznia 2020r. o dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów (Dz.U.2020.321), przysługuje osobom, które w dniu 31 marca roku, w którym wypłacane jest dodatkowe roczne świadczenie pieniężne, mają prawo do: renty socjalnej, o której mowa w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej.

Natomiast zgodnie z art. 13 pkt 4 powołanej powyżej ustawy o dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów w sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z wyjątkiem art. 136 tej ustawy.

Jak wynika z powołanego powyżej art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów, świadczenie to przysługuje wyłącznie osobom, które w dniu jego wypłaty, tj. w niniejszej sprawie w dniu 31 marca 2020r. mają prawo do renty socjalnej. W rozpoznawanej sprawie było bezsporne, że uprawniony do renty socjalnej J. P. zmarł w dniu 18 lutego 2020r., zatem z tym miesiącem ustało jego prawo do wymienionego świadczenia. Zatem na dzień 31 marca 2020r. - na dzień wypłaty trzynastej renty nie był on uprawniony już do świadczenia z tytułu renty socjalnej.

Wobec powyższego w niniejszej sprawie nie ma również zastosowania art. 136 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, albowiem śmierć uprawnionego do renty socjalnej J. P. nastąpiła przed datą nabycia prawa do dodatkowego rocznego świadczenia. Skoro świadczenie nie zostało nabyte, to jest nienależne i podlega wypłacie jako niezrealizowane świadczenie.

Brak jest jakichkolwiek ustawowych przesłanek do przyznania wnioskodawcy przedmiotowego świadczenia po zmarłym J. P., bowiem powołane powyżej przepisy, będące podstawą przyznania spornego świadczenia mają kategoryczne brzmienie w zakresie przesłanek uprawniających do jego otrzymania terminu i brak jest jakichkolwiek ustawowych podstaw do jego przyznania.

Także zasady współżycia społecznego nie mają zastosowania w świetle braku prawa do wypłaty niezrealizowanych świadczeń. Prawo do świadczeń z ubezpieczeń społecznych jest ustalane jedynie w sytuacji spełnienia ustawowych przesłanek, zaś wobec braku spełnienia choćby jednej z takich przesłanek prawo do świadczenia nie powstaje.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie wnioskodawcy od decyzji ZUS.

SSO Stanisław Pilarczyk