Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2021r.

Sąd Rejonowy w G. - II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Agnieszka Kucińska - Stanny

Protokolant: sekr. sąd. Anna Kulczyk

przy udziale Prokuratora Małgorzaty Zdrojewskiej - Gutowskiej

po rozpoznaniu dnia 25.05.2021r. sprawy karnej

M. L. - urodz. (...) w G., syna A. i J. zd. R., pesel (...), karanego, zam. G. ul. (...), aktualnie przebywającego w Zakładzie Karnym (...) w G.

oskarżonego o to, że:

w dniu 19 października 2020r. o godz. 21:15 w miejscowości Ś. (...) sklep (...) dokonał umyślnego zniszczenia szyby podwójnej w drzwiach wejściowych, czym spowodował straty w wysokości 2.000 złotych na szkodę M. Z., przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary za przestępstwa z art. 288 § 1 kk orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w G. II Wydział Karny o sygn. akt (...) z dnia 23 listopada 2018r., które odbył w okresie od 27.01.2019r. do 26.07.2019r.,

tj. o czyn z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

O R Z E K A

I.  Oskarżonego M. L. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, z tym ustaleniem, że czynu dopuścił się w warunkach ograniczonej w stopniu znacznym zdolności pokierowania swoim postępowaniem, to jest występku z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i w zw. z art. 31 § 2 kk i za to, na podstawie art. 288 § 1 kk, wymierza mu karę 3(trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie od dnia 19 października 2020r. godz. 21:45 do dnia 20 października 2020r. godz. 13:35, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równy jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

III.  Na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody w części, poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej M. Z. kwoty 1.000 zł (jeden tysiąc złotych).

IV.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii (...) kwotę 420zł (czterysta dwadzieścia złotych) plus VAT – tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

V.  Zwalnia oskarżonego od opłaty, a wydatkami obciąża Skarb Państwa.

II K 1056/20

(...)

(wobec wniosku obrońcy oskarżonego M. L. - zakres ograniczony zgodnie z treścią art. 424§3 kpk)

M. L. został przez Prokuratora Rejonowego w G. oskarżony o to, że w dniu 19 października 2020r. o godz. 21:15 w miejscowości Ś. (...) sklep (...) dokonał umyślnego zniszczenia szyby podwójnej w drzwiach wejściowych, czym spowodował straty w wysokości 2.000 złotych na szkodę M. Z., tj. o czyn z art. 288 § 1 kk.

Oskarżony był wcześniej wielokrotnie karany sądownie, w tym za czyn z art. 288§1 kk. To spowodowało, że w przedmiotowej sprawie odpowiadał w warunkach określonych w treści art. 64§1 kk, gdyż zarzuconego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary za przestępstwa z art. 288 § 1 kk orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w G. II Wydział Karny o sygn. akt (...) z dnia 23 listopada 2018r., które odbył w okresie od 27.01.2019r. do 26.07.2019r.

(dowód: dane o karalności – k 26

odpisy wyroków – k.19-20)

Sąd uznał, że w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym opinii biegłych psychiatrów, zarówno sprawstwo, jak i wina oskarżonego odnośnie zarzuconego mu czynu nie budzą wątpliwości.

Sąd oskarżonego M. L. uznał za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, przyjmując, że działał w warunkach ograniczonej w stopniu znacznym zdolności pokierowania swoim postepowaniem, a zatem zachowaniem swym dopuścił się występku z art. 288§1 kk w zw. z art. 64§1 kk i w zw. z art. 31§12 kk.

Na podstawie art. 288§1 kk, Sąd wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd stanął na stanowisku, że kara pozbawienia wolności w podanym wymiarze będzie dla oskarżonego karą odpowiednią, biorąc pod uwagę właściwości i warunki osobiste M. L., w tym fakt wielokrotnej jego karalności, a także stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu, który jest znaczny. Zachowaniem swym oskarżony dopuścił się występku przeciwko mieniu. Uczynił to z pobudek osobistych wyładowując na przedmiocie, jakim była szyba swoją frustrację spowodowaną trudną sytuacją osobistą.

Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył: wcześniejszą karalność oskarżonego, odpowiadanie przez niego w przedmiotowej sprawie w warunkach recydywy z art. 64§1kk. Za okoliczności łagodzące, Sąd uznał przyznanie się do zarzucanego mu czynu i wyrażenie chęci dobrowolnego poddania się karze.

W ocenie Sądu, kara 3 miesięcy pozbawienia wolności nie jest karą nadmiernie surową. Czyn z art. 288§1 kk zagrożony jest karą od 3 miesięcy pozbawienia wolności do lat 5, zatem Sąd wymierzył mu karę najniższą przewidzianą w ustawie.

Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie od dnia 19 października 2020r. godz. 21:45 do dnia 20 października 2020r. godz. 13:35, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równy jednemu dniowi kary pozbawienia wolności – zgodnie z treścią art. 63§1 kk.

W przypadku wcześniejszych skazań na kary pozbawienia wolności, ustawodawca wykluczył możliwość orzeczenia kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania (art. 69§1kk). Wcześniejsze zachowanie oskarżonego, w tym wielokrotne pobyty w zakładach karnych, powoduje, że uwzględniając przesłanki wymiaru kary wymienione w treści art. 53 kk, w tym cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć wobec skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jedynie kara bezwzględna jawi się jako spełniająca powyższe kryteria.

Z treści art. 31§2 kk wynika, że w sytuacji, kiedy w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

W realiach przedmiotowej sprawy mamy do czynienia ze stwierdzeniem przez biegłych psychiatrów, że zdolność pokierowania swoim postępowaniem przez M. L. była ograniczona w stopniu znacznym, co dawałoby Sądowi możliwość zastosowania przedmiotowej instytucji. Jednakże Sąd z takiej możliwości nie skorzystał. Po pierwsze – nie był do tego zobligowany przepisem prawa, po drugie - uznał, że rodzaj popełnionego czynu i sposób działania oskarżonego – zniszczenie mienia w postaci wybicia szyby w drzwiach sklepu, którego był częstym klientem oraz znał jego właścicielkę, stanowią o znacznym stopniu zawinienia i społecznej szkodliwości jego czynu, a przy tym wielokrotna karalność, także za podobne przestępstwa do tego, którego właśnie się dopuścił, powodują, że instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary w tym konkretnym przypadku nie należy stosować.

Sąd orzekł także środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody określony w art. 46§1 kk, polegający na zobowiązaniu oskarżonego do naprawienia szkody w części, poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej M. Z. kwoty 1.000 zł z tytułu uszkodzenia drzwi jej sklepu. Pokrzywdzona wyceniła szkodę na kwotę 2000 zł. Sąd stanął na stanowisku, że kwota o połowę niższa powinna być dla naprawienia szkody wystarczająca, a z drugiej strony kwota 1000 zł dla oskarżonego, nie posiadającego stałych dochodów, będzie także dotkliwa.

Sąd zwolnił oskarżonego od opłat, a wydatkami obciążył Skarb Państwa, na zasadzie art. 624§1 kpk, z uwagi na jego trudną sytuację finansową.