Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 449/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2021 r.

Sąd Rejonowy w (...) - Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Bogumiła Dzięciołowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Bajerska

przy udziale asesor Prokuratury Rejonowej w (...) P. M.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 26 września 2019r., 19 listopada 2019 r., 11 lutego 2020r., 1 września 2020 r, 24 listopada 2020r., 9 lutego 2021 r. sprawy karnej

1.  A. O. c. J. i A. z d. S., ur. (...)
w G., pesel: (...), zam. (...)-(...) G. ul. (...), niekaranej;

oskarżonej o to, że :

I.  w dniu 14 maja 2018r w (...) podczas podpisywania umowy o świadczenie usług nr (...) dostarczonej przez firmę kurierską wprowadziła w błąd tego przedstawiciela co do zamiaru wywiązania się z tej umowy poprzez nieopłacanie abonamentu za korzystanie z usług czym spowodowała straty w wysokości 770,98zł,
a następnie po wypowiedzeniu windykacyjnym przez (...) powyższej umowy
w dniu 31 sierpnia 2018r w G. dokonała przywłaszczenia dekodera cyfrowego (...)+/ (...) o nr (...), dyskiem twardym (...) (...)o nr (...) wraz z kartą cyfrową o nr (...) wydanego na podstawie powyższej umowy, które była zobowiązana zwrócić na podstawie postanowień powyższej umowy o świadczenie usług z dniem rozwiązania umowy czego do dnia dzisiejszego nie uczyniła powodując straty
w wysokości 1160zł na szkodę (...) z siedzibą w W.;

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. 284 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

2.  K. B. s. R. J. z d. O., ur. (...)
w G., pesel: (...), zam. (...)-(...) R., (...) (...), karanego;

oskarżonego o to, że :

I.  w dniu 4 stycznia 2018r w G. u Autoryzowanego Przedstawiciela w Centrum Handlowym (...) przy ul. (...) podczas podpisywania umowy o świadczenie usług nr (...) wprowadził w błąd tego przedstawiciela co do zamiaru wywiązania się z tej umowy poprzez nieopłacanie abonamentu za korzystanie z usług czym spowodował straty w wysokości 814,98zł, a następnie po wypowiedzeniu windykacyjnym przez (...) powyższej umowy w dniu 30 kwietnia 2018r
w G. dokonał przywłaszczenia dekodera cyfrowego (...)+/ (...) o nr (...), dyskiem twardym (...) (...)o nr (...) wraz z kartą cyfrową o nr (...) wydanego na podstawie powyższej umowy, które był zobowiązany zwrócić na podstawie postanowień powyższej umowy o świadczenie usług z dniem rozwiązania umowy czego do dnia dzisiejszego nie uczynił powodując straty w wysokości 1160zł na szkodę (...) z siedzibą
w W.;

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. 284 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

3.  D. W. s. T. i R. z d. S., ur. (...)
w G., pesel: (...), zam. (...)-(...) G. ul. (...), karanego;

oskarżonego o to, że :

I.  w dniu 6 czerwca 2018r w G. podczas podpisywania umowy o świadczenie usług nr (...) wprowadził w błąd tego przedstawiciela co do zamiaru wywiązania się z tej umowy poprzez nieopłacanie abonamentu za korzystanie z usług czym spowodował straty w wysokości 603,48zł, a następnie po wypowiedzeniu windykacyjnym przez (...) powyższej umowy w dniu 30 września 2018r
w G. dokonał przywłaszczenia dekodera cyfrowego (...)/(...) o nr (...) wraz z kartą dekodującą (...), dyskiem twardym (...) o nr (...), dekoderem cyfrowym (...) (...) o nr (...) wraz z kartą dekodującą o nr (...) wydanego na podstawie powyższej umowy, które był zobowiązany zwrócić na podstawie postanowień powyższej umowy o świadczenie usług z dniem rozwiązania umowy czego do dnia dzisiejszego nie uczynił powodując straty w wysokości 1720zł na szkodę (...) z siedzibą w W., przy czym czynu dopuścił się
w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk;

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. 284 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

II.  w dniu 6 czerwca 2018r w G. podczas podpisywania umowy o świadczenie usług nr (...) wprowadził w błąd tego przedstawiciela co do zamiaru wywiązania się z tej umowy poprzez nieopłacanie abonamentu za korzystanie z usług czym spowodował straty w wysokości 603,48zł, a następnie po wypowiedzeniu windykacyjnym przez (...) powyższej umowy w dniu 30 września 2018r
w G. dokonał przywłaszczenia dekodera cyfrowego(...) (...) o nr (...) wraz z kartą dekodującą (...), dyskiem twardym (...) o nr (...), dekoderem cyfrowym (...) (...) o nr (...) wraz z kartą dekodującą
o nr (...) wydanego na podstawie powyższej umowy, które był zobowiązany zwrócić na podstawie postanowień powyższej umowy o świadczenie usług z dniem rozwiązania umowy czego do dnia dzisiejszego nie uczynił powodując straty w wysokości 1720zł na szkodę (...) z siedzibą w W., przy czym czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. 284 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

III.  w dniu 6 czerwca 2018r w G. podczas podpisywania umowy o świadczenie usług nr (...) wprowadził w błąd tego przedstawiciela co do zamiaru wywiązania się z tej umowy poprzez nieopłacanie abonamentu za korzystanie z usług czym spowodował straty w wysokości 603,48zł, a następnie po wypowiedzeniu windykacyjnym przez (...) powyższej umowy w dniu 30 września 2018r
w G. dokonał przywłaszczenia dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) wraz z kartą dekodującą (...), dyskiem twardym (...) o nr (...), dekoderem cyfrowym (...) (...) o nr (...) wraz z kartą dekodującą
o nr (...) wydanego na podstawie powyższej umowy, które był zobowiązany zwrócić na podstawie postanowień powyższej umowy o świadczenie usług z dniem rozwiązania umowy czego do dnia dzisiejszego nie uczynił powodując straty w wysokości 1720zł na szkodę (...) z siedzibą w W., przy czym czynu dopuścił się
w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk;

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. 284 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

IV.  w dniu 6 czerwca 2018r w G. podczas podpisywania umowy o świadczenie usług nr (...) wprowadził w błąd tego przedstawiciela co do zamiaru wywiązania się z tej umowy poprzez nieopłacanie abonamentu za korzystanie z usług czym spowodował straty w wysokości 603,48zł, a następnie po wypowiedzeniu windykacyjnym przez (...) powyższej umowy w dniu 30 września 2018r w G. dokonał przywłaszczenia dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) wraz z kartą dekodującą (...), dyskiem twardym (...) o nr (...), dekoderem cyfrowym (...) (...) o nr (...) wraz z kartą dekodującą
o nr (...) wydanego na podstawie powyższej umowy, które był zobowiązany zwrócić na podstawie postanowień powyższej umowy o świadczenie usług z dniem rozwiązania umowy czego do dnia dzisiejszego nie uczynił powodując straty w wysokości 1720zł na szkodę (...) z siedzibą w W., przy czym czynu dopuścił się
w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk;

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. 284 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

4.  P. B. s. T. i E. z d. O., ur. (...)
w W., pesel: (...), zam. (...)-(...) G. ul. (...), karanego;

oskarżonego o to, że :

I.  w dniu 24 listopada 20l6r w G. u Autoryzowanego Przedstawiciela w Centrum Handlowym (...) przy ul. (...) podczas podpisywania umowy o świadczenie usług nr (...) wprowadził w błąd tego przedstawiciela co do zamiaru wywiązania się z tej umowy poprzez nieopłacanie abonamentu za korzystanie z usług czym spowodował straty w wysokości 542,09zł, a następnie po wypowiedzeniu windykacyjnym przez (...) powyższej umowy w dniu 30 kwietnia 2018r
w G. dokonał przywłaszczenia dekodera cyfrowego (...) (...) (...) o nr (...) wraz z kartą cyfrową o nr (...) oraz dekodera cyfrowego B.+/ (...) o nr (...) wraz
z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) wydanego na podstawie powyższej umowy, które był zobowiązany zwrócić na podstawie postanowień powyższej umowy
o świadczenie usług z dniem rozwiązania umowy czego do dnia dzisiejszego nie uczynił powodując straty w wysokości 1620zł na szkodę (...) z siedzibą w W., przy czym czynów tych dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. w W. z dnia 21.11.2012 sygn. akt (...) za czynu z art. 284 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę pozbawianie wolności
w okresie 1 roku i 6 miesięcy, którą odbywał w okresie od 09.10.2013r do 08.04.2015r.;

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. 284 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

o r z e k a :

1.  oskarżoną A. O. uznaje za winną tego, że w dniu 14 maja 2018 r. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w trakcie procedury zawierania umowy o świadczenie usług nr (...) dostarczonej jej przez firmę kurierską wprowadziła w błąd przedstawiciela (...) S.A. w W. co do zamiaru wywiązania się z wskazanej umowy i doprowadziła (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci usługi telewizji cyfrowej o wartości abonamentu w kwocie 119,98 zł oraz sprzętu w postaci dekodera cyfrowego (...)+/ (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) (...) o nr (...) o wartości 300 zł przekazanych jej przez (...) S.A. w W. do korzystania w związku z zawarciem wskazanej umowy, tj. występku z art. 286 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk po zastosowaniu art. 37a § 1 kk i w zw. z art. 34 § 1, § 1a pkt 1 kk i art. 35 § 1 kk wymierza jej karę 3 (trzech) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

2.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonej A. O. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz C.+ (...) S.A. w W. kwoty 419,98 zł (czterysta dziewiętnaście złotych dziewięćdziesiąt osiem groszy);

3.  na podstawie art. 230 § 2 kpk zwraca C. + (...) S.A. w W. dekoder cyfrowy (...)+/ (...) o nr (...) wraz z cyfrową kartą dekodującą o nr (...) zapisany w Księdze Dowodów Rzeczowych Sądu Rejonowego w (...) pod pozycją 21/19;

4.  oskarżonego K. B. uznaje za winnego tego, że w dniu 4 stycznia 2018 r. w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadził w błąd przedstawiciela (...) S.A. w W. co do zamiaru wywiązania się z umowy o świadczenie usług nr (...) i doprowadził (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci usługi telewizji cyfrowej o wartości abonamentu w kwocie 164,98 zł oraz sprzętu w postaci dekodera cyfrowego (...)+/ (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) (...) o nr (...) o wartości 300 zł przekazanych mu przez (...) S.A. w W. do korzystania w związku z zawarciem wskazanej umowy, tj. występku z art. 286 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk po zastosowaniu art. 37a § 1 kk i w zw. z art. 34 § 1, § 1a pkt 1 kk i art. 35 § 1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

5.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego K. B. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz C.+ (...) S.A. w W. kwoty 464,98 zł (czterysta dziewięćdziesiąt cztery złote dziewięćdziesiąt osiem groszy);

6.  na podstawie art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 4 kk zobowiązuje oskarżonego K. B. do wykonywania pracy zarobkowej w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności;

7.  na podstawie art. 230 § 2 kpk zwraca C. + (...) S.A. w W. dekoder cyfrowy (...)+/ (...) o nr (...) wraz z cyfrową kartą dekodującą o nr o nr (...) zapisany w Księdze Dowodów Rzeczowych Sądu Rejonowego w (...) pod pozycją 21/19;

8.  oskarżonego D. W. uznaje za winnego tego, że w dniu 6 czerwca 2018 r. w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w trakcie procedury zawierania umowy o świadczenie usług nr (...) dostarczonej mu przez firmę kurierską wprowadził w błąd przedstawiciela (...) S.A. w W. co do zamiaru wywiązania się z wskazanej umowy i doprowadził (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci usługi telewizji cyfrowej o wartości abonamentu w kwocie 144,98 zł oraz sprzętu w postaci dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) o nr (...) o wartości 300 zł, dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł przekazanych mu (...) S.A. w W. do korzystania w związku z zawarciem wskazanej umowy, przy czym czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od 2 lutego 2012 r. do 4 kwietnia 2014 r. kary łącznej 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. akt (...) łączącej m.in. karę 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, tj. występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk ;

9.  oskarżonego D. W. uznaje za winnego tego, że w dniu 6 czerwca 2018 r. w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w trakcie procedury zawierania umowy o świadczenie usług nr (...) dostarczonej mu przez firmę kurierską wprowadził w błąd przedstawiciela (...) S.A. w W. co do zamiaru wywiązania się z wskazanej umowy i doprowadził (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci usługi telewizji cyfrowej o wartości abonamentu w kwocie 144,98 zł oraz sprzętu w postaci dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) o nr (...) o wartości 300 zł, dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł przekazanych mu przez (...) S.A. w W. do korzystania w związku z zawarciem wskazanej umowy, przy czym czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od 2 lutego 2012 r. do 4 kwietnia 2014 r. kary łącznej 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. akt (...) łączącej m.in. karę 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, tj. występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk;

10.  oskarżonego D. W. uznaje za winnego tego, że w dniu 6 czerwca 2018 r. w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w trakcie procedury zawierania umowy o świadczenie usług o nr (...)dostarczonej mu przez firmę kurierską wprowadził w błąd przedstawiciela (...) S.A. w W. co do zamiaru wywiązania się z wskazanej umowy i doprowadził (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci usługi telewizji cyfrowej o wartości abonamentu w kwocie 144,98 zł oraz sprzętu w postaci dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) o nr (...) o wartości 300 zł, dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł przekazanych mu przez (...) S.A. w W. do korzystania w związku z zawarciem wskazanej umowy, przy czym czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od 2 lutego 2012 r. do 4 kwietnia 2014 r. kary łącznej 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. akt (...) łączącej m.in. karę 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, tj. występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk;

11.  oskarżonego D. W. uznaje za winnego tego, że w dniu 6 czerwca 2018r w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w trakcie procedury zawierania umowy o świadczenie usług o nr (...) dostarczonej mu przez firmę kurierską wprowadził w błąd przedstawiciela (...) S.A. w W. co do zamiaru wywiązania się z wskazanej umowy i doprowadził (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci usługi telewizji cyfrowej o wartości abonamentu w kwocie 505,71 zł oraz sprzętu w postaci dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) o nr (...) o wartości 300 zł, dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł przekazanych mu przez (...) S.A. w W. do korzystania w związku z zawarciem wskazanej umowy, przy czym czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od 2 lutego 2012 r. do 4 kwietnia 2014 r. kary łącznej 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. akt (...) łączącej m.in. karę 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, tj. występku z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk ;

12.  ustala, iż czyny przypisane oskarżonemu D. W. w punktach 8, 9, 10 i 11 wyroku zostały popełnione w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności i stanowiły ciąg występków z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, za który w myśl art. 91 § 1 kk na podstawie art. 286 § 1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

13.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego D. W. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz C.+ (...) S.A. w W. następujących kwot:

-

w związku z czynem przypisanym w punkcie 8 wyroku kwoty 1744,98 zł (tysiąc siedemset czterdzieści cztery złote dziewięćdziesiąt osiem groszy);

-

w związku z czynem przypisanym w punkcie 9 wyroku kwoty 1744,98 zł (tysiąc siedemset czterdzieści cztery złote dziewięćdziesiąt osiem groszy);

-

w związku z czynem przypisanym w punkcie 10 wyroku kwoty 1804,98 zł (tysiąc osiemset cztery złote dziewięćdziesiąt osiem groszy);

-

w związku z czynem przypisanym w punkcie 11 wyroku kwoty 2165,71 zł (dwa tysiące sto sześćdziesiąt pięć złotych siedemdziesiąt jeden groszy);

14.  na podstawie art. 230 § 2 kpk zwraca C.+ (...) S.A. w W. dekodujące karty cyfrowe o nr (...), (...), (...), (...), (...), (...) przechowywane w aktach sprawy;

15.  oskarżonego P. B. uznaje za winnego tego, że w czerwcu 2018 r. w G. przywłaszczył powierzony mu przez (...) S.A. w W. w związku z zawartą umową o świadczenie usług nr (...) sprzęt w postaci dekodera cyfrowego mediaBox+/ (...) (...) o nr (...) o wartości 1.000 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł oraz dekodera cyfrowego B.+/ (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł, przy czym czynu dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 9 października 2013 r. do 8 kwietnia 2015 r. kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 21 listopada 2012 r., sygn. akt (...) za czyn z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, tj. występku z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 284 § 2 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

16.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego P. B. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego C.+ (...) S.A. w W. kwoty 1560 zł (tysiąc pięćset sześćdziesiąt złotych);

17.  na podstawie art. 230 § 2 kpk zwraca C.+ (...) S.A. w W. dekodującą kartę cyfrową nr (...) przechowywaną w aktach sprawy;

18.  zasądza od oskarżonych P. B., D. W., K. B. i A. O. na rzecz C.+ (...) S.A. w W. kwoty po 210 zł (dwieście dziesięć złotych) tytułem zwrotu wydatków z tytułu ustanowienia pełnomocnika w sprawie;

19.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. kwotę 840 zł (osiemset czterdzieści złotych) plus należny podatek VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu D. W. z urzędu;

20.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. S. kwotę 672 zł (sześćset siedemdziesiąt dwa złote) plus należny podatek VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu P. B. z urzędu;

21.  zwalnia oskarżonych P. B. i D. W. od kosztów sądowych, zaś wydatkami postępowania w części ich dotyczącej obciąża Skarb Państwa;

22.  zasądza od oskarżonej A. O. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem opłaty, zwalnia ją od wydatków postępowania w części jej dotyczącej i w tym zakresie obciąża nimi Skarb Państwa;

23.  zasądza od oskarżonego K. B. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem opłaty i obciąża go wydatkami postępowania w części, tj. w kwocie 300 zł (trzysta złotych), w pozostałym zakresie zwalnia go od wydatków postępowania w części go dotyczącej i w tym zakresie obciąża nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 449/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. O.

W dniu 14 maja 2018 r. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w trakcie procedury zawierania umowy o świadczenie usług nr (...) dostarczonej jej przez firmę kurierską wprowadziła w błąd przedstawiciela (...) S.A. w W. co do zamiaru wywiązania się z wskazanej umowy i doprowadziła (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci usługi telewizji cyfrowej o wartości abonamentu w kwocie 119,98 zł oraz sprzętu w postaci dekodera cyfrowego (...)+/ (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) (...) o nr (...) o wartości 300 zł przekazanych jej przez (...) S.A. w W. do korzystania w związku z zawarciem wskazanej umowy.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. O. w dniu 14 maja 2018 r. zawarła z (...) S.A. w W. umowę nr (...) o świadczenie usług telewizji cyfrowej nc+.

zeznania Z. T.

43 - 44

umowa

47

pismo

63

opinia z zakresu badania dokumentów

205 - 220

Wraz z umową A. O. wydano sprzęt do korzystania w trakcie trwania umowy w postaci dekodera cyfrowego (...)+/ (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) (...) o nr (...) o wartości 300 zł stanowiący własność (...) S.A.

zeznania Z. T.

43 - 44

Zawarcie umowy wyglądało w ten sposób, iż w dniu 11 maja 2018 r. podczas rozmowy telefonicznej z konsultantem infolinii nc+ A. O. złożyła wniosek o zawarcie umowy, zaś umowa i sprzęt zostały A. O. dostarczone przez kuriera. A. O. podpisała umowę.

wyjaśnienia A. O.

240 - 241, 369

umowa

47

pismo

83 - 85

opinia z zakresu badań dokumentów

205 - 220

A. O. mieszkała w kamienicy przy ul. (...) należącym do zasobów Miejskiego Przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o. w G..

Miejskie Przedsiębiorstwo (...) sp. z o.o. w wyjątkowych sytuacjach dopuszcza montaż anten satelitarnych w ościeżach okiennych lub na dachu budynku, z wyłączeniem budynków po wykonanej termomodernizacji. Każdorazowa ingerencja tego rodzaju wymaga zgody właściciela lub administratora obiektu.

A. O. nie zwracała się do (...) sp. z o.o. o wyrażenie zgody na montaż anteny zewnętrznej telewizji cyfrowej na elewacji budynku przy ul. (...).

wyjaśnienia oskarżonej

368v

pisma z (...)

405, 414

A. O. nie zapłaciła abonamentu za żaden miesiąc, wobec czego umowa została w dniu 31 sierpnia 2018 r. wypowiedziana windykacyjnie.

Z tytułu abonamentu powstało zadłużenie w kwocie 119,98 zł.

zeznania Z. T.

43 - 44

pisma

68, 428

A. O. sprzedała dekoder P. B. za kwotę 170 zł.

Dekoder cyfrowy (...)+/ (...) o nr (...) wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) zostały zatrzymane w dniu 25 września 2018 r. w mieszkaniu przy ul. (...) zajmowanego przez P. B..

wyjaśnienia A. O.

368v - 369

protokół przeszukania

2 - 4

dowód rzeczowy w postaci karty cyfrowej

5

dowód rzeczowy w postaci dekodera

składnica dowodów rzeczowych

A. O. ma 25 lat, legitymuje się wykształceniem podstawowym, nie pracuje. Ma dwoje dzieci. Mieszka wraz z dziećmi, matką, siostrami, siostrzeńcami, a okresowo również z partnerem. Lokal zajmowany przez oskarżoną jest zadłużony. A. O. utrzymuje się z zasiłków z (...) oraz alimentów na dzieci.

Dotychczas nie była karana sądownie.

wyjaśnienia A. O.

368v - 369

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

351 - 352

dane osobpoznawcze

368v

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

469

1.1.2.

K. B.

W dniu 4 stycznia 2018 r. w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadził w błąd przedstawiciela (...) S.A. w W. co do zamiaru wywiązania się z umowy o świadczenie usług nr (...) i doprowadził (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci usługi telewizji cyfrowej o wartości abonamentu w kwocie 164,98 zł oraz sprzętu w postaci dekodera cyfrowego (...)+/ (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) (...) o nr (...) o wartości 300 zł przekazanych mu przez (...) S.A. w W. do korzystania w związku z zawarciem wskazanej umowy.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. B. w CH A. w G. zawarł w dniu 4 stycznia 2018 r. umowę o świadczenie usług nr (...) z (...) S.A. w W.. W związku z zawarciem umowy (...) S.A. przekazała mu do korzystania sprzęt w postaci dekodera cyfrowego (...)+/ (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) (...) o nr (...) o wartości 300 zł oraz na własność antenę satelitarną.

wyjaśnienia K. B.

369

zeznania Z. T.

16 - 17

umowa

20

opinia z zakresu badań dokumentów

205 - 220

pismo

63

M. B. - kolega K. B. mieszkał wraz z partnerką M. Ż. w mieszkaniu w budynku znajdującym się przy ul. (...) w G.. Zdarzało się, że K. B. sporadycznie tam nocował, bowiem był wówczas bezdomny.

zeznania M. B.

490v - 491

Antena telewizji cyfrowej przekazana K. B. nie została zamontowana na elewacji budynku przy ul. (...) w G..

zeznania M. B.

490v - 491

Antena telewizji cyfrowej nie została również zamontowana w miejscowości (...)/(...), tj. w miejscu zameldowania K. B. i miejscu zamieszkania jego rodziców.

wyjaśnienia K. B.

539v

W dniu 22 stycznia 2019 r. odbyło się w Sądzie Rejonowym w (...) posiedzenie w sprawie zamiany kary ograniczenia wolności orzeczonej wobec K. B. w sprawie Sądu Rejonowego w Ś., sygn. akt (...) na karę pozbawienia wolności. Wezwanie na posiedzenie odebrała w dniu 4 grudnia 2017r. matka K. J. B..

protokół posiedzenia

56 akt sprawy SR w Ś. (...)

zwrotne poświadczenie odbioru

55 akt (...)

K. B. nie zostawił M. B. pieniędzy celem zapłaty abonamentu za telewizję cyfrową.

zeznania M. B.

489v - 491

K. B. nie dokonał żadnej wpłaty na poczet abonamentu. Umowa została rozwiązana windykacyjnie z dniem 30 kwietnia 2018 r.

zeznania Z. T.

16 - 17

kopia pisma informującego o rozwiązaniu umowy

69

pismo

428

K. B. został osadzony w zakładzie karnym w dniu 24 lutego 2018 r. i odbywał karę do dnia 17 czerwca 2018r. W czasie osadzenia matka informowała go o przychodzącej na adres zameldowania korespondencji dotyczącej umowy.

wyjaśnienia K. B.

369v

obliczenie kary

akta sprawy SR w Ś. (...)

Sprzęt w postaci dekodera cyfrowego (...)+/ (...) o nr (...) wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) zostały zatrzymane w dniu 25 września 2018 r. w mieszkaniu przy ul. (...) zajmowanego przez P. B..

protokół przeszukania

2-4

dowód w postaci dekodującej karty cyfrowej

5

dowód w postaci dekodera

składnica dowodów rzeczowych

K. B. był trzykrotnie karany sądownie.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

474

odpisy wyroków

251 - 252

1.1.3.

D. W.

Ciąg czterech czynów przypisanych w punktach 8, 9, 10 i 11 wyroku polegających na tym,że:

W dniu 6 czerwca 2018 r. w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w trakcie procedury zawierania umowy o świadczenie usług nr (...) dostarczonej mu przez firmę kurierską wprowadził w błąd przedstawiciela (...) S.A. w W. co do zamiaru wywiązania się z wskazanej umowy i doprowadził (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci usługi telewizji cyfrowej o wartości abonamentu w kwocie 144,98 zł oraz sprzętu w postaci dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) o nr (...) o wartości 300 zł, dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł przekazanych mu (...) S.A. w W. do korzystania w związku z zawarciem wskazanej umowy, przy czym czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od 2 lutego 2012 r. do 4 kwietnia 2014 r. kary łącznej 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. akt (...) łączącej m.in. karę 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

W dniu 6 czerwca 2018 r. w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w trakcie procedury zawierania umowy o świadczenie usług nr (...) dostarczonej mu przez firmę kurierską wprowadził w błąd przedstawiciela (...) S.A. w W. co do zamiaru wywiązania się z wskazanej umowy i doprowadził (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci usługi telewizji cyfrowej o wartości abonamentu w kwocie 144,98 zł oraz sprzętu w postaci dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) o nr (...) o wartości 300 zł, dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł przekazanych mu przez (...) S.A. w W. do korzystania w związku z zawarciem wskazanej umowy, przy czym czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od 2 lutego 2012 r. do 4 kwietnia 2014 r. kary łącznej 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. akt (...) łączącej m.in. karę 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

W dniu 6 czerwca 2018 r. w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w trakcie procedury zawierania umowy o świadczenie usług o nr (...)dostarczonej mu przez firmę kurierską wprowadził w błąd przedstawiciela (...) S.A. w W. co do zamiaru wywiązania się z wskazanej umowy i doprowadził (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci usługi telewizji cyfrowej o wartości abonamentu w kwocie 144,98 zł oraz sprzętu w postaci dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) o nr (...) o wartości 300 zł, dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł przekazanych mu przez (...) S.A. w W. do korzystania w związku z zawarciem wskazanej umowy, przy czym czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od 2 lutego 2012 r. do 4 kwietnia 2014 r. kary łącznej 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. akt (...) łączącej m.in. karę 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

W dniu 6 czerwca 2018r w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w trakcie procedury zawierania umowy o świadczenie usług o nr (...) dostarczonej mu przez firmę kurierską wprowadził w błąd przedstawiciela (...) S.A. w W. co do zamiaru wywiązania się z wskazanej umowy i doprowadził (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci usługi telewizji cyfrowej o wartości abonamentu w kwocie 505,71 zł oraz sprzętu w postaci dekodera cyfrowego (...)/ (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrznego dysku twardego (...) o nr (...) o wartości 300 zł, dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł przekazanych mu przez (...) S.A. w W. do korzystania w związku z zawarciem wskazanej umowy, przy czym czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od 2 lutego 2012 r. do 4 kwietnia 2014 r. kary łącznej 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. akt (...) łączącej m.in. karę 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. W. w dniu 6 czerwca 2018 r. zawarł z (...) S.A. w W. cztery umowy o świadczenie usług telewizji cyfrowej:

1. umowę nr (...) - wraz z umową przekazano mu do korzystania sprzęt w postaci dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrzny dysk twardego (...) o nr (...) o wartości 300 zł, dekoder cyfrowy (...) (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł;

2. umowę nr (...) - wraz z umową przekazano mu do korzystania sprzęt w postaci dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrzny dysk twardy (...) o nr (...) o wartości 300 zł, dekoder cyfrowy (...) (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł;

3. umowę o świadczenie usług o nr (...) - wraz z umową przekazano mu do korzystana sprzęt w postaci dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrzny dysk twardy (...) o nr (...) o wartości 300 zł, dekoder cyfrowy (...) (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł;

4. umowę o świadczenie usług o nr (...) - wraz z umową przekazano mu do korzystania sprzęt w postaci dekodera cyfrowego (...) (...) o nr (...) o wartości 800 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową nr (...) o wartości 60 zł, zewnętrzny dysk twardy (...) o nr (...) o wartości 300 zł, dekoder cyfrowy (...) (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł.

częściowo wyjaśnienia D. W.

334v - 335

zeznania Z. T.

16 - 17

umowy

21, 22, 23, 24

opinia z zakresu badania dokumentów

205 - 220

D. W. zdecydował się na zawarcie umów na prośbę P. B..

Zawarcie umów odbyło się w ten sposób, że dokumenty zostały D. W. dostarczone przez kuriera wraz z opisanym powyżej sprzętem. Kurier zweryfikował tożsamość D. W. na podstawie okazanego dowodu osobistego.

D. W. podpisał wskazane wyżej umowy. Na umowach wskazano numer telefonu P. B., tj. (...).

Przy podpisaniu umów obecny był P. B., któremu D. W. przekazał sprzęt otrzymany w związku z zawarciem umów.

W zamian za podpisanie umów D. W. otrzymał od P. B. 200 zł.

wyjaśnienia D. W.

334v - 335

opinia z zakresu badań dokumentów

205 - 220

pisma

63, 83 - 84

pismo z (...)

99 - 101

dane telekomunikacyjne

133 - 134

Wobec braku wpłat tytułem abonamentu, umowy zostały rozwiązane windykacyjnie w dniu 30 września 2018 r.

zeznania Z. T.

16 - 17

pismo

83 - 84

kopie pism informujących o rozwiązaniu umowy

64 - 67

D. W. nie zapłacił żadnej kwoty na poczet abonamentu w związku z zawarciem opisanych powyżej umów.

W związku z zawarciem umowy nr (...) powstało zadłużenie z tytułu abonamentu w wysokości 144,98 zł.

W związku z zawarciem umowy nr (...) powstało zadłużenie z tytułu abonamentu w wysokości 144,98 zł.

W związku z zawarciem umowy nr (...) powstało zadłużenie z tytułu abonamentu w wysokości 144,98 zł.

W związku z zawarciem umowy numer (...) powstało zadłużenie z tytułu abonamentu w wysokości 505,71 zł.

zeznania Z. T.

16 - 17

pismo

428

Karty cyfrowe o nr (...), (...), (...), (...), (...), (...) zostały zatrzymane w dniu 25 września 2018 r. w mieszkaniu przy ul. (...) zajmowanym przez P. B..

protokół przeszukania

2- 4

dekodujące karty cyfrowe

5

D. W. był wielokrotnie karany sądownie, m.in. wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. akt (...), którym wymierzono mu karę łączną 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności łączącą m.in. karę 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk. Wskazaną karę łączną D. W. odbył w okresie od 2 lutego 2012 r. do 4 kwietnia 2014 r.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

471 - 472

odpisy wyroków

254 - 268

1.1.4.

P. B.

W czerwcu 2018 r. w G. przywłaszczył powierzony mu przez (...) S.A. w W. w związku z zawartą umową o świadczenie usług nr (...) sprzęt w postaci dekodera cyfrowego (...) (...) (...) o nr (...) o wartości 1.000 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł oraz dekodera cyfrowego B.+/ (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł, przy czym czynu dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 9 października 2013 r. do 8 kwietnia 2015 r. kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 21 listopada 2012 r., sygn. akt (...) za czyn z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. B. w dniu 24 listopada 2016 r. zawarł z (...) S.A. w W. umowę o świadczenie usług telewizji cyfrowej nr (...). Wraz z umową (...) S.A. przekazała mu do korzystania na czas trwania umowy sprzęt w postaci dekodera cyfrowego mediaBox+/ (...) (...) o nr (...) o wartości 1.000 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł oraz dekodera cyfrowego B.+/ (...) o nr (...) o wartości 500 zł wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) o wartości 60 zł.

wyjaśnienia P. B.

185 - 186, 187 - 188, 421

zeznania Z. T.

16 - 17

opinia z zakresu badania dokumentów

205 - 220

umowa

25

pismo

63

Zgodnie z Regulaminem świadczenia usług (...) zobowiązany był do zwrotu sprzętu.

zeznania Z. T.

16 - 17

W związku z zawartą umową na poczet abonamentu w okresie od grudnia 2016 r. do lipca 2017 dokonywano regularnych wpłat. Kolejne wpłaty miały miejsce w listopadzie 2017 r. i styczniu 2018 r.

wyjaśnienia P. B.

185 - 186, 421

pismo

428

zestawienie wpłat

429

W związku z zaprzestaniem płatności, w dniu 30 kwietnia 2018 r. umowa została wypowiedziana przez (...) S.A.

Informacja o rozwiązaniu umowy została przesłana P. B. w dniu 16 maja 2018 r. listem zwykłym.

wyjaśnienia P. B.

185 - 186, 187 - 188, 421

zeznania Z. T.

16 - 17

kopia pisma informującego o rozwiązaniu umowy

70

Po rozwiązaniu umowy P. B. nie zwrócił sprzętu przekazanego mu do korzystania w związku z zawartą umową.

zeznania Z. T.

16 - 17

Dekodująca kartę cyfrową nr (...) została zatrzymana w dniu 25 września 2018 r. w mieszkaniu przy ul. (...) zajmowanym przez P. B..

protokół przeszukania

2 - 4

dekodująca karta cyfrowa

5

P. B. był wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu.

W okresie od 9 października 2013 r. do 8 kwietnia 2015 r. odbywał karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 21 listopada 2012 r., sygn. akt (...) za czyn z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk,

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

475 - 476

odpisy wyroków

163 - 166, 176, 178, 199 - 200

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

A. O.

Punkt 1 wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

A. O. miała zamiar korzystać z telewizji cyfrowej nc+ i opłacać abonament.

wyjaśnienia A. O.

368v - 369

1.2.2.

K. B.

Punkt 4 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Antena satelitarna wydana wraz z umową (...) została zamontowana w mieszkaniu przy ul. (...) zajmowanym przez M. B. i K. B..

Przed osadzeniem w zakładzie karnym K. B. w lutym 2018 r. przekazał M. B. pieniądze na zapłatę abonamentu.

wyjaśnienia K. B.

463v

1.2.3.

D. W.

Punkty 8, 9, 10 i 11 wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

D. W. nie podpisał umów o świadzenie usług z (...) S.A.

wyjaśnienia D. W.

243 - 244v

D. W. miał świadomość, iż zawiera tylko jedną umowę z (...) S.A.

wyjaśnienia D. W.

334v - 335

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia A. O.

Sąd dał wiarę oskarżonej A. O. w zakresie dotyczącym sposobu zawarcia umowy z (...) s.a., bowiem w tym zakresie jej wyjaśnienia znalazły potwierdzenie w zeznaniach Z. T., dokumencie umowy, informacjach przekazanych w pismach pokrzywdzonej spółki oraz opinii z zakresu badania dokumentów.

Zdaniem sądu na prawdzie polegały jej wyjaśnienia w zakresie w jakim podawała, że sprzedała dekoder P. B., bowiem korespondowały z dowodem w postaci protokołu przeszukania mieszkania zajmowanego przez P. B., zaś sąd nie dysponował dowodem przeciwnym. Sąd nie znalazł również powodu, by kwestionować jej wyjaśnienia w zakresie, w jakim podawała że dekoder sprzedała za kwotę 170 zł.

zeznania Z. T.

Zeznania świadka sąd ocenił jako jasne, wewnętrznie niesprzecznie, logiczne, a nadto korespondujące z dowodami w postaci umowy o świadczenie usług, pisma stanowiącego informację o rozwiązaniu umowy, opinii z zakresu badania dokumentów.

opinia z zakresu badania dokumentów

Opinia była pełna, jasna, wewnętrznie niesprzeczna, sporządzona przez specjalistę z dziedziny badania dokumentów, sporządzona w oparciu o materiały pozyskane w prawidłowy sposób, a nadto nie została zakwestionowana w toku postępowania przez żadną ze stron.

umowa

Treść, jak i autentyczność dokumentu nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania. Autentyczność nakreślonego przez A. O. podpisu została potwierdzona w drodze opinii z zakresu badania dokumentów.

pisma z (...)

Zostały sporządzone przez uprawnioną osobę, a ich treść nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania.

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

Dokument sporządzony przez uprawnioną osobę, w ramach obowiązków służbowych, którego treść nie była kwestionowana w toku postępowania.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Dokument urzędowy, niekwestionowany w toku postępowania.

pisma z (...) S.A. oraz inne dokumenty zgromadzone w sprawie

Ich treść, jak i autentyczność nie były kwestionowane w toku postępowania.

1.1.2

wyjaśnienia K. B.

Sąd dał częściowo wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie dotyczącym okoliczności zawarcia umowy, tj. daty, miejsca, treści umowy itp, bowiem w tym zakresie korespondowały z zeznaniami Z. T., dokumentem umowy, informacjami przekazanymi w pismach pokrzywdzonej spółki oraz opinią z zakresu badania dokumentów.

Sąd dał również wiarę oskarżonemu w zakresie, w jakim wskazywał iż osobiście nie dokonał żadnej wpłaty na poczet abonamentu, bowiem w tym zakresie znalazły potwierdzenie w informacji zawartej w piśmie pokrzywdzonej spółki.

zeznania Z. T.

Zeznania świadka sąd ocenił jako jasne, wewnętrznie niesprzecznie, logiczne, a nadto korespondujące z dowodami w postaci umowy o świadczenie usług, pisma stanowiącego informację o rozwiązaniu umowy, opinii z zakresu badania dokumentów.

zeznania M. B.

Zeznania M. B. w ocenie sądu jawiły się jako jasne, logiczne, wewnętrznie niesprzeczne, a w konsekwencji w pełni wiarygodne.

opinia z zakresu badania dokumentów

Opinia była pełna, jasna, wewnętrznie niesprzeczna, sporządzona przez specjalistę z dziedziny badania dokumentów, sporządzona w oparciu o materiały pozyskane w prawidłowy sposób, a nadto nie została zakwestionowana w toku postępowania przez żadną ze stron.

umowa

Treść, jak i autentyczność dokumentu nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania. Autentyczność nakreślonego przez K. B. podpisu została potwierdzona w drodze opinii z zakresu badania dokumentów.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego, odpisy wyroków, dokumenty zgromadzone w aktach sprawy SR w Ś. (...)

Dokumenty urzędowe, niekwestionowane w toku postępowania.

pisma z (...) S.A. oraz inne dokumenty zgromadzone w sprawie

Ich treść, jak i autentyczność nie były kwestionowane w toku postępowania.

1.1.3

wyjaśnienia D. W.

Sąd dał częściowo wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie dotyczącym okoliczności zawarcia umowy, tj. daty, miejsca, treści umowy itp, bowiem w tym zakresie korespondowały z zeznaniami Z. T., dokumentem umowy, informacjami przekazanymi w pismach pokrzywdzonej spółki, informacjami od firmy kurierskiej oraz opinią z zakresu badania dokumentów.

Sąd dał również wiarę oskarżonemu w zakresie, w jakim wskazywał iż nie dokonał żadnej wpłaty na poczet abonamentu, bowiem w tym zakresie znalazły potwierdzenie w informacji zawartej w piśmie pokrzywdzonej spółki.

zeznania Z. T.

Zeznania świadka sąd ocenił jako jasne, wewnętrznie niesprzecznie, logiczne, a nadto korespondujące z dowodami w postaci umowy o świadczenie usług, pisma stanowiącego informację o rozwiązaniu umowy, opinią z zakresu badania dokumentów.

opinia z zakresu badań dokumentów

Opinia była pełna, jasna, wewnętrznie niesprzeczna, sporządzona przez specjalistę z dziedziny badania dokumentów, sporządzona w oparciu o materiały pozyskane w prawidłowy sposób, a nadto nie została zakwestionowana w toku postępowania przez żadną ze stron.

umowy

Treść, jak i autentyczność umów nie budziły wątpliwość sądu, nie zostały również skutecznie zakwestionowane przez żadną ze stron postępowania, gdyż autentyczność nakreślonych przez D. W. podpisów została potwierdzona w drodze opinii z zakresu badania dokumentów.

dane telekomunikacyjne

Pozyskane zgodnie z procedurą, niekwestionowane w toku postępowania.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego, odpisy wyroków

Dokumenty urzędowe, niekwestionowane w toku postępowania.

pisma z (...) S.A. oraz inne dokumenty zgromadzone w sprawie

Ich treść, jak i autentyczność nie były kwestionowane w toku postępowania.

1.1.4

wyjaśnienia P. B.

Wyjaśnienia oskarżonego P. B. sąd ocenił jako w pełni wiarygodne, korespondujące ze zgromadzonym materiałem dowodowym w postaci zeznań Z. T., dokumentu umowy, informacji przekazanych w pismach pokrzywdzonej spółki oraz opinią z zakresu badania dokumentów.

zeznania Z. T.

Zeznania świadka sąd ocenił jako jasne, wewnętrznie niesprzecznie, logiczne, a nadto korespondujące z dowodami w postaci umowy o świadczenie usług, pisma stanowiącego informację o rozwiązaniu umowy, opinią z zakresu badania dokumentów.

opinia z zakresu badania dokumentów

Opinia była pełna, jasna, wewnętrznie niesprzeczna, sporządzona przez specjalistę z dziedziny badania dokumentów, sporządzona w oparciu o materiały pozyskane w prawidłowy sposób, a nadto nie została zakwestionowana w toku postępowania przez żadną ze stron.

umowa

Treść, jak i autentyczność dokumentu nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania. Autentyczność nakreślonego przez P. B. podpisu została potwierdzona w drodze opinii z zakresu badania dokumentów.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego, odpisy wyroków

Dokument urzędowe, niekwestionowane w toku postępowania.

pisma z (...) S.A. oraz inne dokumenty zgromadzone w sprawie

Ich treść, jak i autentyczność nie były kwestionowane w toku postępowania.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia A. O.

Sąd nie dał wiary A. O. jakoby zawierała umowę działając z zamiarem wywiązania się z jej postanowień, bowiem ustalenia w zakresie jej zachowania temu przeczyły. Sąd zważył bowiem, iż A. O. miała świadomość tego, że montaż anteny do odbioru sygnału telewizji na elewacji budynku wymaga zgody (...), a pomimo tego - jak wynikało z jej wyjaśnień - nie zwróciła się przed zawarciem umowy o taką zgodę. Zachowanie polegające na zaciągnięciu zobowiązania z tytułu umowy o świadczenie usług bez wcześniejszego upewniania się, czy w warunkach mieszkaniowych oskarżonej możliwe będzie korzystanie z tej usługi, uznać należało za sprzeczne z zasadami logiki. Okoliczność ta jednocześnie podważała zapewnienie oskarżonej jakoby umowę zawierała po to, by korzystać z usług telewizji cyfrowej. Dalej sąd zważył, iż także późniejsze zachowanie oskarżonej, która bardzo szybko sprzedała dekoder przekazany jej do korzystania na czas trwania umowy, dobitnie ujawniało, że zamiarem oskarżonej nie była realizacji umowy, lecz uzyskanie korzyści majątkowej ze sprzedaży dekodera. Nie sposób bowiem inaczej wytłumaczyć, dlaczego oskarżona rzekomo dowiadując się dopiero po zawarciu umowy o braku możliwości zamontowania anteny, zaniechała działań zmierzających do rozwiązania umowy i oddania sprzętu, lecz sprzedała go, wiedząc iż jest to niedozwolone w świetle zobowiązania, które zaciągnęła. W tej sytuacji sąd stanął na stanowisku, iż wyjaśnienia oskarżonej w omawianym zakresie stanowiły wyłącznie przyjętą przez nią linię obrony obliczoną na umniejszenie swojej winy.

1.2.2

wyjaśnienia K. B.

Sąd nie dał wiary K. B. w zakresie, w jakim utrzymywał, iż zawierając umowę zamierzał się z niej wywiązać, zaś z usługi telewizji cyfrowej miał zamiar korzystać w mieszkaniu przy ul. (...), w którym mieszkał wraz z M. B. i w którym zamontowano antenę satelitarną, bowiem w tym zakresie były sprzeczne z informacjami przekazanymi przez pokrzywdzoną spółkę, z których wynikało, iż na poczet umowy nie dokonano żadnej wpłaty, jak również z zeznaniami M. B., z których jasno wynikało, że K. B. nie mieszkał z nim, a jedynie okazjonalnie nocował, zaś w zajmowanym przez niego mieszkaniu nie zamontowano anteny satelitarnej do odbioru telewizji cyfrowej. Podobnie sąd ocenił zapewnienia oskarżonego jakoby zostawił M. B. stosowną kwotę celem zapłaty pierwszej raty abonament, gdyż również w tym zakresie były sprzeczne z zeznaniami M. B.. Nadto w ocenie sądu tego rodzaju zapewnienia były nielogiczne - trudno bowiem dać wiarę zapewnieniem oskarżonego by pozostawił pieniądze koledze, a potem nawet się nie zainteresował, czy zostały one przekazane na stosowny cel. Nadto tego rodzaju deklarowane zachowanie było całkowicie nieuzasadnione okolicznościami, gdyż oskarżony przed osadzeniem sam mógł dokonać stosownej wpłaty, a jednocześnie zwrócić się o rozwiązanie umowy z uwagi na konieczność stawiennictwa w zakładzie karnym, czego nie uczynił. Brak tego rodzaju aktywności po stronie oskarżonego prowadził do wniosku, iż w tym czasie oskarżony nie dysponował już sprzętem przekazanym mu do korzystania na czas trwania umowy, bowiem rozwiązanie umowy wiązać musiałoby się z jego zwrotem, a jednocześnie przeczył zapewnieniom oskarżonego jakoby zamierzał korzystać z usługi telewizji cyfrowej zgodnie z umową.

1.2.3

wyjaśnienia D. W.

Sąd nie dał wiary pierwotnym wyjaśnieniom oskarżonego złożonym podczas postępowania przygotowawczego, w których kwestionował jakoby zawarł jakąkolwiek umowę z (...) s.a., bowiem były w tym zakresie sprzeczne z treścią umów o świadczenie usług nr (...), nr (...), nr (...), nr (...), jak również opinią z zakresu badania dokumentów, a wreszcie również wyjaśnieniami samego oskarżonego złożonymi podczas rozprawy.

Niemniej jednak również wyjaśnienia złożone przez D. W. podczas rozprawy nie zasługiwały na nadanie im w pełni waloru wiarygodności. Otóż wówczas oskarżony przyznał się do jednego czynu, tj. do podpisania jednej umowy i wzięcia jednego dekodera, bowiem wedle jego relacji takie były ustalenia z P. B.. Tego rodzaju wyjaśnienia były sprzeczne z treścią przywołanych wyżej umów, z których wynikało że wszystkie zostały opatrzone podpisem D. W.. Wprawdzie wyjaśnienia samego D. W., co do tego czy rozpoznaje swój podpis były niejednoznaczne, bowiem oskarżony co do zasady rozpoznał na trzech umowach swoje podpisy, zaznaczając jednak, iż (...) jest inaczej pisane, to jednak zdaniem sądu okoliczność dotycząca podpisania przez D. W. wszystkich czterech umów nie budziła wątpliwości w świetle treści opinii z zakresu badań dokumentów, z której jednoznacznie wynikało, że podpisy na 7 - ej stronie oryginału każdej z umów zostały nakreślone przez osobę, której wzory pisma i podpisów przedstawiono do badań jako materiał porównawczy bezwpływowy na nazwisko D. W. (zauważyć zaś należało, iż jako materiał porównawczy przekazano szereg dokumentów z podpisami oskarżonego, m.in. wnioski o wydanie dowodu osobistego - k. 208v - 210). Dalej sąd zważył, iż D. W. jest osobą dorosłą, zdrową, sprawną intelektualnie, a zatem jego zapewniania, iż był przekonany że podpisuje tylko jedną umowę, uznać należało za naiwne, choćby z uwagi na ilość podpisów jakie musiał złożyć. Z wyjaśnień oskarżonego nie wynikało, by zaistniały jakiekolwiek przeszkody uniemożliwiające mu zapoznanie się z treścią umów, które podpisywał, a w konsekwencji jego zapewnienia co do świadomości z jaką działał, należało potraktować w kategoriach przyjętej linii obrony nieznajdującej wsparcia w materiale dowodowym, jak i sprzecznej z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Dalej sąd nie dał wiary oskarżonemu, jakoby działał z przekonaniem, że P. B. zamierzał wykorzystać dekoder we własnym zakresie i regularnie płacić abonament. Nie sposób bowiem logicznie wytłumaczyć, iż w takiej sytuacji potrzebne byłoby zawarcie aż 4 umów i skorzystanie ze sprzętu przekazanego do korzystania w związku z każdą z tych umów. Nadto D. W. usiłował przekonać sąd, że zdecydował się zawrzeć umowę, bowiem P. B. tłumaczył mu, że był zadłużony i dlatego sam nie mógł zawrzeć umowy i w tej sytuacji chciał, by to oskarżony wziął dekoder na siebie. Jednocześnie sam D. W. w swych wyjaśnieniach wskazywał, iż również on sam był zadłużony w różnych firmach i wpisany do rejestru BIK. W tej sytuacji również wyjaśnienia D. W. jakoby dał wiarę zapewnieniom P. B. co do powodów, dla których nie mógł sam zawrzeć umowy, uznać należało za wyjątkowo naiwne.

Wreszcie sąd nie dał wiary również wyjaśnieniom oskarżonego D. W. jakoby był przekonany, że P. B. zamierzał spłacać umowy, skoro jednocześnie P. B. informował go o swoim zadłużeniu. Przede wszystkim jednak tego rodzaju zapewnienia D. W. jawią się jako całkowicie niewiarygodne w kontekście tego, iż doszło do zawarcia 4 umów. Nie ma bowiem żadnego racjonalnego wytłumaczenia dla rzekomego przekonania oskarżonego, iż P. B. miałby płacić abonament wynikający z 4 umów, zaś oskarżony D. W. miałby w te zapewnienia uwierzyć.

Zdaniem sądu z powyższej analizy jasno wynikało, iż oskarżony działał motywowany chęcią osiągnięcia korzyści majątkowej (wszak otrzymał od P. B. 200 zł), mając świadomość że wprowadza w błąd pokrzywdzonego co do zamiaru realizacji zobowiązań wynikających z zawartych umów.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1

A. O.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Prokurator zarzucił A. O. czyn kumulatywnie kwalifikowany z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 284 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk polegający na tym w dniu 14 maja 2018r w G. podczas podpisywania umowy o świadczenie usług nr (...) dostarczonej przez firmę kurierską wprowadziła w błąd tego przedstawiciela co do zamiaru wywiązania się z tej umowy poprzez nieopłacanie abonamentu za korzystanie z usług czym spowodowała straty w wysokości 770,98zł, a następnie po wypowiedzeniu windykacyjnym przez (...) powyższej umowy w dniu 31 sierpnia 2018r w G. dokonała przywłaszczenia dekodera cyfrowego (...)+/ (...) o nr (...), dyskiem twardym (...) (...) o nr (...) wraz z kartą cyfrową o nr (...) wydanego na podstawie powyższej umowy, które była zobowiązana zwrócić na podstawie postanowień powyższej umowy o świadczenie usług z dniem rozwiązania umowy czego do dnia dzisiejszego nie uczyniła powodując straty w wysokości 1160zł na szkodę (...) z siedzibą w W..

Zdaniem sądu tego rodzaju kumulatywna kwalifikacja prawna w okolicznościach niniejszej sprawy wykluczała się.

Zgodnie bowiem z art. 286 § 1 kk karze podlega osoba, która w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Sąd zważył, iż przestępstwo oszustwa polega na motywowanym celem korzyści majątkowej doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia swoim lub cudzym mieniem przez wprowadzenie jej w błąd albo wyzyskanie błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranej czynności. Wprowadzenie w błąd polega na wywołaniu za pomocą podstępnych zabiegów mylnego wyobrażenia o rzeczywistości w świadomości pokrzywdzonego (rozbieżności między rzeczywistością a jej odzwierciedleniem w świadomości dokonującego rozporządzenia mieniem). Ów błąd może dotyczyć osoby, rzeczy lub zjawiska albo zdarzenia, mającego znaczenie dla podjęcia decyzji o rozporządzeniu mieniem. Innymi słowy wprowadzenie w błąd dotyczyć musi tzw. istotnych okoliczności danej sprawy, które mogłyby mieć wpływ na decyzję pokrzywdzonego o rozporządzeniu mieniem /por. A Wąsek, Kodeks karny Część szczególna Tom II Komentarz, Warszawa 2006, str. 1005./ Oszustwo jest przestępstwem kierunkowym, zamiar bezpośredni musi obejmować zarówno cel działania sprawcy, jak i sam sposób działania zmierzającego do zrealizowania tego celu /por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 stycznia 2011 r., sygn. akt III KK 181/10, publ. OSNKW 2011/3/27./ Celem działania sprawcy jest uzyskanie szeroko pojętej korzyści majątkowej, która może polegać zarówno na uzyskaniu zysku (zwiększeniu aktywów), jak i na zmniejszeniu pasywów. Dla oceny, czy rozporządzenie mieniem było niekorzystne, istotne jest jedynie to, czy w jego wyniku doszłoby do ogólnego pogorszenia sytuacji majątkowej pokrzywdzonego (por. wyrok SN z 30 sierpnia 2000 r., V KKN 267/00, OSP 2001, z. 3, poz. 51; wyrok SN z 28 czerwca 2000 r., III KKN 86/98, OSP 2001, z. 1, poz. 10). Zaznaczyć zatem trzeba, iż nie każde niewykonanie czy też niewłaściwe wykonanie postanowień umownych jest równoznaczne z popełnieniem przestępstwa. Dla przypisania sprawcy odpowiedzialności za czyn z art. 286 § 1 kk konieczne jest ustalenie, że obejmował on swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim kierunkowym nie tylko to, że wprowadza w błąd inną osobę (względnie wyzyskuje błąd), ale także i to, że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem - i jednocześnie chce wypełnienia tych znamion, a zamiar ten musi towarzyszyć stronie węzła obligacyjnego już podczas jego zawiązania (por. wyroki SA w Łodzi z dnia 18.11.2008, sygn. akt II AKa 167/08, Prok. i Pr. 2009/5/35; z dnia 28.02.2002r., sygn. akt II AKa 4/02, Prok. i Pr. 2004/5/27). Innymi słowy przyjęcie zobowiązania z umowy wzajemnej, z której jeden z kontrahentów uzyskuje świadczenie, jednak od początku nie ma szans ani zamiaru spełnić w umówionym terminie świadczenia wzajemnego, jest działaniem oszukańczym, penalizowanym przez przepis art.286 § 1 kk (wyrok SA w Białymstoku z dnia 23 września 2008r., sygn. akt II AKa 120/08, OSAB 2009/1/35).

Z kolei zgodnie z treścią art. 284 § 1 kk odpowiedzialności podlega, kto przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą lub prawo majątkowe. § 2 penalizuje przywłaszczenie powierzone rzeczy ruchomej. Dla przyjęcia realizacji znamion przestępstwa przywłaszczenia od strony podmiotowej konieczne jest wykazanie, że oprócz obiektywnego rozporządzenia przez sprawcę cudzą rzeczą, jego działaniu towarzyszył zamiar tzw. animus rem sibi habendi, tj. zamiar zatrzymania tej rzeczy dla siebie albo dla innej osoby, bez żadnego ku temu tytułu i ekwiwalentu (por. wyrok SN z 6 stycznia 1978 r., V KR 197/77, OSNPG 1978, nr 6, poz. 64; wyrok SN z 9 grudnia 2003 r., III KK 165/03, LEX nr 140098). Przestępny zamiar działania specjalizowanego w art. 284 § 1 kk, określany jako animus rem sibi habendi, sprowadza się do istnienia po stronie sprawcy zamiaru powiększenia swego majątku kosztem majątku osoby pokrzywdzonej (por. wyrok SN z 11 marca 2003 r., V KK 212/02, LEX nr 77007).

Tym samym w ocenie sądu w przypadku ustalenia, iż już w chwili zawarcia umowy, A. O. nie miała zamiaru wywiązać się z niej, to jej zachowanie winno być kwalifikowane z art. 286 § 1 kk, przy czym przedmiotem tego czynu byłoby zarówno mienie w postaci dostarczonej usługi telewizji cyfrowej, której wartość określona jest kwotą abonamentu oraz w postaci sprzętu, który otrzymała do korzystania na czas zawartej umowy z obowiązkiem zwrotu. Z kolei jeśli w momencie zawarcia umowy oskarżonej nie przyświecał przestępczy zamiar, zaś w późniejszym okresie postanowiła postąpić z przekazanym jej do korzystania sprzętem jak właściciel, to tego rodzaju zachowanie wypełniłoby znamiona przestępstwa z art. 284 kk.

Zdaniem sądu przeprowadzona analiza dowodów prowadzić musiała do wniosku, iż A. O. zawierając umowę o świadczenie usług nr z (...) s.a. nie miała zamiaru się z niej wywiązać, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Z materiału dowodowego wynikało niezbicie, iż A. O. nie dokonała żadnej wpłaty na poczet abonamentu, przy czym jak już wskazywano, samo niewywiązanie się z umowy, nie determinuje jeszcze ustalenia działania oszukańczego. Dalej zauważyć należało, iż oskarżona była świadoma tego, że na montaż anteny musiałaby uzyskać zgodę (...), o czym świadczyły jej wyjaśnienia, a zatem nie sposób logicznie wytłumaczyć, dlaczego - mając rzekomo zamiar korzystania z usługi telewizji cyfrowej - nie zwróciła się o taką zgodę jeszcze przed zawarciem umowy. Za całkowicie nielogiczne uznać należało jej tłumaczenie, że zrobiła to nieoficjalnie już po zawarciu umowy. Dalej sąd zważył, iż w ogólna sytuacja materialna oskarżonej również jawiła się jako trudna, co wynikało z wywiadu środowiskowego. Wreszcie, gdyby wyjaśnienia oskarżonej co do pierwotnej woli korzystania z usług telewizji cyfrowej polegały na prawdzie, a która nie mogła zostać zrealizowana tylko i wyłącznie z uwagi na brak zgody na montaż anteny, to logicznie należałoby oczekiwać, iż oskarżona podjęłaby działania zmierzające do rozwiązania umowy i zwrotu sprzętu przekazanego jej do korzystania. Tymczasem w krótkim okresie czasu oskarżona sprzedała sprzęt P. B., pomimo iż była świadoma że jest to działanie niedozwolone w świetle zawartej umowy.

W tej sytuacji sąd doszedł do wniosku, iż wskazane okoliczności świadczyły o tym, iż zawierając umowę oskarżona wprowadziła w błąd przedstawiciela (...) s.a. co do zamiaru wywiązania się z umowy, bowiem zdaniem sądu od początku działała w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, którą mogła zrealizować choćby poprzez sprzedaż sprzętu przekazanego jej do korzystania. Wskutek działania oskarżonej doszło do zawarcia umowy, mocą której (...) s.a. niekorzystnie rozporządziła mieniem - usługą sygnału telewizji cyfrowej (wyrażającej się kwotą abonamentu) oraz sprzętem przekazanym oskarżonej do korzystania z obowiązkiem zwrotu po rozwiązaniu umowy.

Wartość mienia co do którego pokrzywdzona spółka niekorzystnie rozporządziła sąd na podstawie zeznań Z. T. określił na kwotę na kwotę 1279,98 zł, na którą składały się następujące kwoty: 119,98 zł odpowiadająca wartość wyłudzonej usługi określonej poprzez wartość abonamentu, 800 zł stanowiąca wartość dekodera cyfrowego, 60 zł stanowiąca wartość dekodującej kart cyfrowej, 300 zł stanowiąca wartość zewnętrznego dysku twardego. Określając wartość mienia, którym pokrzywdzona niekorzystnie rozporządziła sąd nie uwzględnił kwot wskazanych przez pokrzywdzonego jako stanowiących kary umowne. Podkreślenia bowiem wymaga, iż nie jest to mienie, którym pokrzywdzona spółka niekorzystanie rozporządziła w chwili zawarcia umowy. Roszczenia z tego tytułu powstały w późniejszym okresie wskutek ziszczenia się okoliczności wskazanych w umowie.

Sąd nie przyjął przy tym, iż czyn ten stanowił wypadek mniejszej wagi określony w art. 286 § 3 kk. Wypadek mniejszej wagi stanowi typ uprzywilejowany przestępstwa oszustwa charakteryzujący się niższą społeczną szkodliwością. O przyjęciu czynu za wypadek mniejszej wagi decydują kryteria przedmiotowe i podmiotowe (por. Konarska-Wrzosek Violetta (red.), Kodeks karny. Komentarz, wyd. II, komentarz do art. 283, teza 2). Odnosząc się do kryteriów przedmiotowych, wskazać należało, iż w ocenie sądu nie pozwalały one przyjęcie, że czyn oskarżonego stanowił wypadek mniejszej wagi. Wprawdzie wysokość szkody nie była znaczna, to jednak zauważyć należało, iż pokrzywdzona spółka nie tylko niekorzystnie rozporządziła sprzętem przekazanym oskarżonej do korzystania, ale przez okres ponad trzech miesięcy wywiązywała się z umowy, udostępniając sygnał telewizji cyfrowej. W ocenie sądu również kryteria podmiotowe nie przemawiały za przyjęciem, że czyn oskarżonej stanowił wypadek mniejszej wagi. Okoliczności popełnienia czynu zabronionego wskazywały, że A. O. działała z premedytacją. Mając świadomość, iż nie wywiąże się z umowy, podjęła działania zmierzające do zawarcia umowy, uzyskania stosownego sprzętu, a nadto skontaktowania się z osobą, która - jak wynikało z materiałów sprawy - zajmowała się nabywaniem tego rodzaju sprzętu, a wreszcie ów sprzęt sprzedała. Skala podjętych przez oskarżoną działań nie pozwalała zatem na przyjęcie, iż stopień jego winy można byłoby ocenić jako nieznaczny.

W konsekwencji sąd uznał oskarżoną winną czynu przypisanego jej w punkcie 1 wyroku.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

4

K. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przystępując do uzasadnienia przyjętej przez sąd kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu, odwołać należało się do rozważań teoretycznych dotyczących znamion przestępstw z art. 286 kk i art. 284 kk poczynionych w części dotyczącej podstawy prawnej skazania A. O..

Zdaniem sądu zgromadzony materiał dowodowy świadczył o tym, iż zawierając umowę oskarżony K. B. działał z zamiarem oszustwa. W judykaturze wielokrotnie podkreślano, iż w przypadku oskarżonego nie przyznającego się do winy, tak jak ma to miejsce w niniejszej sprawie, o towarzyszącym mu zamiarze należy wnioskować przez pryzmat okoliczności towarzyszących zawiązaniu węzła obligacyjnego, a w szczególności możliwości finansowych podmiotu, skali przyjętych zobowiązań, zachowania po otrzymaniu świadczenia, jego stosunku do rozporządzającego mieniem w związku z upływem terminów wykonania zobowiązania (por. wyrok SN z dnia 19 kwietnia 2005 r., sygn. akt WA 8/05, OSNwSK 2005/1/794).

Zauważyć należało, iż z zeznań M. B. wynikało, że oskarżony był osobą bezdomną, dlatego czasem u niego nocował. Nadto w toku analizy wyjaśnień oskarżonego, sąd doszedł do wniosku, iż jego zapewnienia odnośnie tego, iż zamierzał korzystać z usług telewizji cyfrowej nie polegały na prawdzie, podobnie jak zapewnienia, iż zostawił koledze pieniądze na zapłatę abonamentu. Wreszcie zważyć należało, iż oskarżony miał świadomość napływającej do niego korespondencji dotyczącej zawartej umowy, bowiem takie informacje podczas pobytu w zakładzie karnym przekazywała mu matka, a pomimo tego nie skontaktował się z pokrzywdzoną spółkę, nie podjął inicjatywy mającej na celu uzgodnienie sposobu zapłaty należności.

W konsekwencji sąd uznał oskarżonego za winnego przestępstwa z art 286 § 1 kk przypisanego mu w punkcie 4 wyroku.

Wartość mienia co do którego pokrzywdzona spółka niekorzystnie rozporządziła sąd określił na podstawie zeznań Z. T. biorąc po uwagę kwoty odpowiadające wartości wyłudzonej usługi wyrażonej wysokością abonamentu oraz kwoty odpowiadające wartości dekodera cyfrowego, wartości dekodujących kart cyfrowej, wartości zewnętrznego dysku twardych. Określając wartość mienia, którym pokrzywdzona niekorzystnie rozporządziła sąd nie uwzględnił natomiast kwot wskazanych przez pokrzywdzonego jako stanowiących kary umowne. Podkreślenia bowiem wymagało, iż nie jest to mienie, którym pokrzywdzona spółka niekorzystanie rozporządziła w chwili zawarcia umowy. Roszczenia z tego tytułu powstały w późniejszym okresie wskutek ziszczenia się okoliczności wskazanych w umowie.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

8,9,10,11

D. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przystępując do uzasadnienia przyjętej przez sąd kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu, odwołać należało się do poczynionych już rozważań teoretycznych dotyczących znamion przestępstw z art. 286 kk i art. 284 kk w części dotyczącej podstawy skazania A. O. i K. B..

Zdaniem sądu zgromadzony materiał dowodowy świadczył o tym, iż zawierając każdą z umów oskarżony D. W. działał z zamiarem oszustwa.

Podkreślenia wymaga, iż D. W. już w chwili zawarcia umów, nie miał zamiaru wywiązania się z nich. Oskarżony nie zamierzał korzystać z usług telewizji cyfrowej i przekazanego mu sprzętu, lecz oddał go P. B.. W tej sytuacji zawierając przedmiotowe umowy oskarżony wprowadził w błąd pokrzywdzoną spółkę co do zamiaru wywiązania się z umowy, doprowadzając tym samym każdorazowo pokrzywdzoną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci usługi telewizji cyfrowej, której wartość została wyrażona kwotą abonamentu oraz sprzętu przekazanego mu do korzystania. Oczywiste bowiem było, iż gdyby pokrzywdzona spółka wiedziała o tym, że D. W. nie zamierza realizować umowy, lecz przekaże sprzęt innej osobie, to nie zawarłaby owych umów. Zauważyć przy tym należało, iż w chwili zawarcia umów D. W. - jak sam wskazywał - był zadłużony i wpisany do rejestru BIK, a zatem zaciągając zobowiązania miał świadomość tego, iż nie jest w stanie się z nich wywiązać.

Jednocześnie z przeprowadzonej analizy i oceny wyjaśnień oskarżonego D. W. wynikało, iż musiał mieć on świadomość, że P. B. bynajmniej nie zamierzał wywiązywać się w jego imieniu z umowy i płacić abonamentu. Jak już bowiem wskazywano, za całkowicie pozbawione logiki uznać należałoby rzekome przekonanie D. W., że P. B. zamierzał płacić abonament wynikający z 4 umów, a następnie zwrócić sprzęt przekazany do korzystania z tymi umowami.

Nie budziło również wątpliwości sądu, iż oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej - zarówno dla siebie poprzez uzyskanie kwoty 200 zł w zamian za zawarcie umów, jak i dla P. B., który mógł wykorzystać sprzęt przekazany mu D. W., co też uczynił, bowiem podczas przeszukania w jego mieszkaniu zabezpieczono jedynie karty cyfrowe o nr (...), (...), (...), (...), (...), (...), nie było natomiast dekoderów i dysków zewnętrznych.

Wreszcie sąd zważył również, iż zamiar oskarżonego należy ocenić również poprzez pryzmat okoliczności dotyczących zachowania już po zawarciu umowy. Z materiału dowodowego jednoznacznie wynikało, iż D. W. nie dokonał żadnej wpłaty tytułem abonamentu, ani też nie zwrócił pokrzywdzonej spółce sprzętu, jaki został mu przekazany do korzystania na czas trwania umów. Co więcej, to z materiału dowodowego nie wynikało również, by po zawarciu umów D. W. interesował się tym, czy P. B. dokonuje wpłat na poczet abonamentu. Oskarżony sam przyznał, iż z P. B. rozmawiał na temat umów dopiero jak już się dowiedział, że sprawa się toczy, przy czym zapytał go tylko o to, czy prawdą jest że znaleziono u niego dekoder. Dalej sąd zwrócił uwagę, iż D. W. na rozprawie w dniu 26 września 2019 r. deklarował, że gdyby dotarły do niego jakieś "papiery", to by płacił albo zwrócił dekoder (przy czym należało pamiętać, że nie był w jego posiadaniu, a zatem nie mógł go zwrócić), a nadto wskazał, że aktualnie również może płacić. Tymczasem oskarżony w dniu 6 grudnia 2019 r. opuścił zakład karny i wbrew deklaracjom nie podjął działań zmierzających do spłaty zobowiązań, bowiem z informacji z dnia 25 marca 2020 r. przekazanej przez pokrzywdzoną spółkę wynikało, iż na poczet zobowiązań wynikających z umów zawartych przez D. W. nie dokonano żadnych wpłat.

W konsekwencji sąd uznał oskarżonego za winnego 4 przestępstw z art 286 § 1 kk przypisanych mu w punktach 8, 9, 10 i 11 wyroku.

W przypadku każdego z czynów wartość mienia co do którego pokrzywdzona spółka niekorzystnie rozporządziła sąd określił na podstawie zeznań Z. T. biorąc po uwagę kwoty odpowiadające wartości wyłudzonych usługi wyrażonych wysokością abonamentu oraz kwoty odpowiadające wartości dekoderów cyfrowych, wartości dekodujących kart cyfrowej, wartości zewnętrznych dysków twardych. Określając wartość mienia, którym pokrzywdzona niekorzystnie rozporządziła sąd nie uwzględnił natomiast kwot wskazanych przez pokrzywdzonego jako stanowiących kary umowne. Podkreślenia bowiem wymagało, iż nie jest to mienie, którym pokrzywdzona spółka niekorzystanie rozporządziła w chwili zawarcia umowy. Roszczenia z tego tytułu powstały w późniejszym okresie wskutek ziszczenia się okoliczności wskazanych w umowie.

Sąd doszedł do wniosku, iż każdorazowo oskarżony działał w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk, bowiem każdego czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od 2 lutego 2012 r. do 4 kwietnia 2014 r. kary łącznej 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. akt (...) łączącej m.in. karę 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Sąd doszedł do wniosku, iż wszystkie przypisane oskarżonemu czyny zostały popełnione w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, a w konsekwencji stanowiły ciąg przestępstw z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Zdaniem sądu materiał dowodowy nie pozwalał, na przyjęcie iż oskarżony w zakresie dotyczącym zawarcia wszystkich czterech umów działał w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, bowiem nie sposób wykluczyć iż decyzję co do zawarcia kolejnej umowy oskarżony podejmował dopiero na miejscu, ad hoc, po przedłożeniu mu stosownych dokumentów przez kuriera, już po podpisaniu poprzedniej.

Okoliczności każdego z czynów, w tym dotyczące sposobu działania oskarżonego, skali zaciągniętych zobowiązań, sprzeciwiały się uznaniu ich za wypadki mniejszej wagi.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

15

P. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przystępując do uzasadnienia przyjętej przez sąd kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu, odwołać należało się do poczynionych rozważań teoretycznych dotyczących znamion przestępstw z art. 286 kk i art. 284 kk.

Z materiału zgromadzonego w sprawie jednoznacznie wynikało, iż w dniu 24 listopada 2016 r. P. B. zawarł umowę z (...) s.a. o świadczenie usług, zaś umowa została rozwiązana w dniu 30 kwietnia 2018 r. w związku z zaniechaniem płatności abonamentu przez P. B. - pismo informujące o rozwiązaniu umowy zostało opatrzone datą 16 maja 2018 r. Niemniej jednak ustalone przez sąd okoliczności dotyczące realizacji umowy o świadczenie usług (...) przeczyły temu, by już w chwili zawierania umowy oskarżony działał z zamiarem niewywiązania się z niej. Sąd uwzględnił bowiem, iż umowa została zawarta w dniu 24 listopada 2016 r., zaś abonament był regularnie opłacany do lipca 2017 r., a następne wpłaty nastąpiły jeszcze w listopadzie 2017 r. i styczniu 2018 r., po czym zaniechano dalszych wpłat.

Niemniej jednak sąd zważył, iż podpisując umowę, P. B. zobowiązał się też do przestrzegania regulaminu świadczenia usług, wedle którego po rozwiązaniu umowy zobowiązany był do zwrotu sprzętu przekazanego mu do korzystania na czas trwania umowy w postaci dekodera cyfrowego mediaBox+/ (...) (...) o nr (...) wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...) oraz dekodera cyfrowego B.+/ (...) o nr (...) wraz z dekodującą kartą cyfrową o nr (...). W konsekwencji nie budziło wątpliwości sądu, iż przekazany oskarżonemu w związku z zawarciem umowy sprzęt został powierzony przez pokrzywdzonego oskarżonemu, który nie był uprawniony do rozporządzania nim. Innymi słowy ów sprzęt był dla oskarżonego rzeczą cudzą w rozumieniu art. 284 kk przekazaną mu jedynie do korzystania przez określony czas przy spełnieniu określonych warunków. Wraz z ziszczeniem się warunku obligującego do zwrotu sprzętu, oskarżony poprzez zaniechanie tego, postąpił z powierzonym mu sprzętem jak właściciel, a w konsekwencji przywłaszczył go.

Wartość sprzętu sąd określił na podstawie niekwestionowanych w tym zakresie zeznań Z. T..

Sąd przyjął, iż czyn oskarżonego miał miejsce w czerwcu 2018 r. Wprawdzie z zeznań Z. T. wynikało, że oskarżony był zobowiązany do zwrotu sprzętu w terminie 14 dni od rozwiązania umowy, co nastąpiło w dniu 30 kwietnia 2018 r., niemniej jednak ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynikało, by przed pismem z k. 70 wysyłano do oskarżonego informacje o rozwiązaniu umowy. W tej sytuacji sąd przyjął, iż przed pismem z dnia 16 maja 2018 r. oskarżony nie był świadomy z jaką datą pokrzywdzony rozwiązał umowę. Jednocześnie zdaniem sądu dla przypisania oskarżonemu odpowiedzialności za czyn z art. 284 § 2 kk nie było konieczne ustalenie, iż oskarżony osobiście odebrał pismo z dnia 16 maja 2018. Wszak zawierając umowę o świadczenie usług, był świadomy iż zaniechanie płatności abonamentu wiązać będzie się z rozwiązaniem umowy, co z kolei pociągać będzie za sobą konieczność zwrotu sprzętu, zaś z materiału dowodowego nie wynikało, by oskarżony podjął jakiekolwiek działania w tym kierunku. Zresztą sam oskarżony nie kwestionował swojego sprawstwa, przyznając się do winy.

Sąd doszedł do wniosku, iż oskarżony działał w warunkach recydywy, bowiem czynu dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 9 października 2013 r. do 8 kwietnia 2015 r. kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 21 listopada 2012 r., sygn. akt (...) za czyn z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

W konsekwencji sąd uznał oskarżonemu winnym przypisanego mu w punkcie 15 wyroku czynu z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. O.

1

1

Przestępstwo z art. 286 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat.

Sąd jako okoliczność łagodzącą uwzględnił to, iż wartość szkody wyrządzonej przestępstwem nie była znaczna. Nadto sąd wziął pod uwagę, że A. O. nie była dotychczas karana sądownie, zaś wyniki wywiadu środowiskowego dotyczącego oskarżonej można ocenić jako względnie pozytywne. Na niekorzyść oskarżonej przemawiało jedynie to, iż nie podejmuje pracy zarobkowej, co umożliwiłoby jej naprawienie szkody na rzecz pokrzywdzonej spółki.

Sąd w niniejszej sprawie zastosował art. 37a kk, dochodząc do wniosku, iż z pewnością w przypadku oskarżonej - zważywszy na jej uprzednią niekaralność, okoliczności popełnienia czynu i jego ciężar gatunkowy - wymierzona kara pozbawienia wolności nie byłaby surowsza od roku.

Sąd doszedł do wniosku, iż w przypadku oskarżonej karą adekwatną do stopnia winy, okoliczności popełnienia przestępstwa oraz uwzględniającą wskazane okoliczności łagodzące będzie kara 3 miesięcy ograniczenia wolności polegająca na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym. Kara w takim wymiarze ma szansę spełnić funkcję represyjną, prewencyjną i wychowawczą wobec oskarżonej. Jednocześnie kara w takim wymiarze nie stanowi w ocenie sądu nadmiernej dolegliwości.

A. O.

2

1

Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonej obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej kwoty 419,98 zł. Łączną wartość szkody wyrządzonej przestępstwem sąd określił na kwotę 1279,98 zł, na którą składały się następujące kwoty: 119,98 zł odpowiadająca wartość wyłudzonej usługi określonej poprzez wartość abonamentu, 800 zł stanowiąca wartość dekodera cyfrowego, 60 zł stanowiąca wartość dekodującej kart cyfrowej, 300 zł stanowiąca wartość zewnętrznego dysku twardego.

Sąd określając wysokość obowiązku naprawienia szkody, uwzględnił iż mienie w postaci dekodera i karty dekodującej zostało zabezpieczone i podlegać będzie zwrotowi pokrzywdzonej spółce.

Sąd nie zasądzał na rzecz pokrzywdzonej spółki kwot wskazanych przez Z. T. jako kar umownych wynikających z nieprawidłowej realizacji umowy, bowiem zdaniem sądu nie stanowiły one wartości szkody wyrządzonej czynem zabronionym, która odpowiada wartości mienia co do którego nastąpiło niekorzystne rozporządzenie mieniem. Pokrzywdzona spółka może tych roszczeń dochodzić na drodze postępowania cywilnego. Już na marginesie zauważyć należałoby, iż przyjęcie odmiennego stanowiska obligowałoby sąd do badania, czy owe zapisy dotyczące kar umownych są zgodne z przepisami prawa cywilnego, czy nie stanowią klauzul niedozwolonych itp., co nie jest przecież przedmiotem procesu karnego.

Sąd zasądził obowiązek naprawienia szkody na rzecz C.+ (...) S.A. z uwagi na zmianę nazwy przez pokrzywdzoną spółkę (k. 451 - 457).

K. B.

4

4

Przestępstwo z art. 286 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat.

W przypadku oskarżonego K. B. sąd zdecydował się skorzystać z art. 37a kk i odwołać się do kary ograniczenia wolności.

Jako okoliczność łagodzącą sąd uwzględnił stosunkowo młody wiek oskarżonego. Wprawdzie oskarżony był już karany i odbywał kary pozbawienia wolności, jednakże po raz pierwszy został osadzony już po popełnieniu czynu przypisanego mu w niniejszej sprawie. Sąd doszedł do przekonania, iż aktualnie oskarżony wyciągnął odpowiednie wniosku z poprzednich skazań, zamieszkał z rodzicami, podjął pracę zarobkową, co w ocenie sądu daje wyraz jego woli postępowania zgodnie z porządkiem prawnym.

W tej sytuacji sąd doszedł do wniosku, iż w przypadku oskarżonego wystarczające będzie orzeczenie kary ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne. Zdaniem sądu kara 1 roku po 30 godzin w stosunku miesięcznym ma szasnę spełnił wszystkie funkcje, zaś oskarżony jest aktualnie świadomy, iż zaniechanie wykonywania kary ograniczenia wolności wiązać będzie się z jej zamianą na karę pozbawienia wolności.

K. B.

5

4

Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego K. B. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz C.+ (...) S.A. w W. kwoty 464,98 zł.

Łączną wartość szkody wyrządzonej przestępstwem sąd określił na kwotę 1324,98 zł, na którą składały się następujące kwoty: 164,98 zł odpowiadająca wartość wyłudzonej usługi określonej poprzez wartość abonamentu, 800 zł stanowiąca wartość dekodera cyfrowego, 60 zł stanowiąca wartość dekodującej kart cyfrowej, 300 zł stanowiąca wartość zewnętrznego dysku twardego.

Sąd określając wysokość obowiązku naprawienia szkody, uwzględnił iż mienie w postaci dekodera P. i karty dekodującej zostało zabezpieczone i podlegać będzie zwrotowi pokrzywdzonej spółce.

Sąd nie zasądzał na rzecz pokrzywdzonej spółki kwot wskazanych przez Z. T. jako kar umownych wynikających z nieprawidłowej realizacji umowy, bowiem zdaniem sądu nie stanowiły one wartości szkody wyrządzonej czynem zabronionym, która odpowiada wartości mienia co do którego nastąpiło niekorzystne rozporządzenie mieniem. Pokrzywdzona spółka może tych roszczeń dochodzić na drodze postępowania cywilnego. Już na marginesie zauważyć należałoby, iż przyjęcie odmiennego stanowiska obligowałoby sąd do badania, czy owe zapisy dotyczące kar umownych są zgodne z przepisami prawa cywilnego, czy nie stanowią klauzul niedozwolonych itp., co nie jest przecież przedmiotem procesu karnego.

Sąd zasądził obowiązek naprawienia szkody na rzecz C.+ (...) S.A. z uwagi na zmianę nazwy przez pokrzywdzoną spółkę (k. 451 - 457).

K. B.

6

4

Sąd na podstawie art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 4 kk zobowiązał oskarżonego K. B. do wykonywania pracy zarobkowej w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności.

Zdaniem sądu wykonywanie pracy zarobkowej stanowi ważny czynnik, powstrzymujący oskarżonego przed ponownym popełnieniem czynu zabronionego, a nadto uzyskiwane dochody pozwolą na naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem.

D. W.

12

8,9,10,11

Przestępstwo z art. 286 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat. W przypadku D. W. przypisane mu czyny zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw, co skutkowało koniecznością wymierzenia jednej kary na podstawie art. 286 § 1 kk w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Jako okoliczność łagodzącą w przypadku oskarżonego sąd uwzględnił częściowe przyznanie się do winy przez oskarżonego. Z kolei obciążająco na wymiar kary wpływały okoliczności dotyczące uprzedniej wielokrotnej karalności oskarżonego. Oskarżony był już kilkukrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu, zaś w przypadku przypisanego mu ciągu czynów działał w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk.

Decydując o wyborze kary, sąd nie skorzystał z treści art. 37a kk, uznając iż w przypadku oskarżonego adekwatna będzie tylko kara pozbawienia wolności. Zauważyć należało, iż w przeszłości oskarżony był już osadzony w zakładzie karnym, odbywał kary pozbawienia wolności, a pomimo tego konsekwentnie powracał na drogę przestępstwa, co prowadzi do wniosku o determinacji oskarżonego co do wyboru określonych środków w zakresie dotyczącym pozyskiwania dóbr materialnych oraz o lekceważącym stosunku oskarżonego do obowiązującego porządku prawnego i dóbr przezeń chronionych i oznacza, że nie wyciągnął on odpowiednich wniosków z poprzednich skazań.

W konsekwencji wobec przewagi okoliczności obciążających, jak również mając na uwadze stopień winy i społecznej szkodliwości czynów oskarżonego, ilość czynów popełnionych w ramach ciągu przestępstw, wysokość wyrządzonej szkody, sąd doszedł do wniosku iż w przypadku oskarżonego prymat należało przyznać funkcji prewencyjnej w wymiarze indywidualnym oraz represyjnej kary i w tym przypadku za adekwatną uznał karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Zdaniem sądu funkcja prewencyjna powinna zostać zrealizowana w pierwszej kolejności poprzez uniemożliwienie oskarżonemu popełniania nowych czynów i osadzenie go w zakładzie karnym.

D. W.

13

8,9, 10, 11

Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonegp obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej następujących kwot:

w związku z czynem przypisanym w punkcie 8 wyroku kwoty 1744,98 zł (tysiąc siedemset czterdzieści cztery złote dziewięćdziesiąt osiem groszy);

w związku z czynem przypisanym w punkcie 9 wyroku kwoty 1744,98 zł (tysiąc siedemset czterdzieści cztery złote dziewięćdziesiąt osiem groszy);

w związku z czynem przypisanym w punkcie 10 wyroku kwoty 1804,98 zł (tysiąc osiemset cztery złote dziewięćdziesiąt osiem groszy);

w związku z czynem przypisanym w punkcie 11 wyroku kwoty 2165,71 zł (dwa tysiące sto sześćdziesiąt pięć złotych siedemdziesiąt jeden groszy);

Łączną wartość szkody wyrządzonej przestępstwem przypisanym w punkcie 8 sąd określił na kwotę 1864,98 zł, na którą składały się następujące kwoty: 144,98 zł odpowiadająca wartość wyłudzonej usługi określonej poprzez wartość abonamentu, 800 zł stanowiąca wartość dekodera cyfrowego U. B., 60 zł stanowiąca wartość dekodującej kart cyfrowej, 300 zł stanowiąca wartość zewnętrznego dysku twardego, 500 zł stanowiąca wartość dekodera (...), 60 zł stanowiąca wartość dekodującej karty cyfrowej.

Łączną wartość szkody wyrządzonej przestępstwem przypisanym w punkcie 9 sąd określił na kwotę 1864,98 zł, na którą składały się następujące kwoty: 144,98 zł odpowiadająca wartość wyłudzonej usługi określonej poprzez wartość abonamentu, 800 zł stanowiąca wartość dekodera cyfrowego U. B., 60 zł stanowiąca wartość dekodującej kart cyfrowej, 300 zł stanowiąca wartość zewnętrznego dysku twardego, 500 zł stanowiąca wartość dekodera (...), 60 zł stanowiąca wartość dekodującej karty cyfrowej.

Łączną wartość szkody wyrządzonej przestępstwem przypisanym w punkcie 10 sąd określił na kwotę 1864,98 zł, na którą składały się następujące kwoty: 144,98 zł odpowiadająca wartość wyłudzonej usługi określonej poprzez wartość abonamentu, 800 zł stanowiąca wartość dekodera cyfrowego U. B., 60 zł stanowiąca wartość dekodującej kart cyfrowej, 300 zł stanowiąca wartość zewnętrznego dysku twardego, 500 zł stanowiąca wartość dekodera (...), 60 zł stanowiąca wartość dekodującej karty cyfrowej.

Łączną wartość szkody wyrządzonej przestępstwem przypisanym w punkcie 11 sąd określił na kwotę 2.225,71 zł, na którą składały się następujące kwoty: 505,71 zł odpowiadająca wartość wyłudzonej usługi określonej poprzez wartość abonamentu, 800 zł stanowiąca wartość dekodera cyfrowego U. B., 60 zł stanowiąca wartość dekodującej kart cyfrowej, 300 zł stanowiąca wartość zewnętrznego dysku twardego, 500 zł stanowiąca wartość dekodera (...), 60 zł stanowiąca wartość dekodującej karty cyfrowej.

Sąd określając wysokość obowiązku naprawienia szkody, uwzględnił iż mienie w postaci 6 kart dekodujących zostało zabezpieczone i podlegać będzie zwrotowi pokrzywdzonej spółce.

Sąd nie zasądzał na rzecz pokrzywdzonej spółki kwot wskazanych przez Z. T. jako kar umownych wynikających z nieprawidłowej realizacji umowy, bowiem zdaniem sądu nie stanowiły one wartości szkody wyrządzonej czynem zabronionym, która odpowiada wartości mienia co do którego nastąpiło niekorzystne rozporządzenie mieniem. Pokrzywdzona spółka może tych roszczeń dochodzić na drodze postępowania cywilnego. Już na marginesie zauważyć należałoby, iż przyjęcie odmiennego stanowiska obligowałoby sąd do badania, czy owe zapisy dotyczące kar umownych są zgodne z przepisami prawa cywilnego, czy nie stanowią klauzul niedozwolonych itp., co nie jest przecież przedmiotem procesu karnego.

Sąd zasądził obowiązek naprawienia szkody na rzecz C.+ (...) S.A. z uwagi na zmianę nazwy przez pokrzywdzoną spółkę (k. 451 - 457).

P. B.

15

15

Przestępstwo z art. 284 § 2 kk zagrożone jest karą od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności.

Sąd jako okoliczność łagodzącą potraktował przyznanie się oskarżonego do winy. Z kolei do okoliczności obciążających zaliczył działanie w warunkach recydywy oraz uprzednią, wielokrotną karalność oskarżonego, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu.

W przeszłości oskarżony był już osadzany w zakładzie karnym, odbywał kary pozbawienia wolności, a pomimo tego konsekwentnie powracał na drogę przestępstwa, co prowadzi do wniosku o lekceważącym stosunku oskarżonego do obowiązującego porządku prawnego i dóbr przezeń chronionych i oznacza, że nie wyciągnął odpowiednich wniosków z poprzednich skazań. Zdaniem sądu w zaistniałej sytuacji nie zachodziły przesłanki do zastosowania art, 37a kk i konieczne było wymierzenie kary bezwzględnej pozbawienia wolności celem realizacji funkcji prewencyjnej i represyjnej. Zdaniem sądu oskarżony wymaga intensywnych oddziaływań resocjalizacyjnych w warunkach izolacji.

Zdaniem sądu kara 8 miesięcy pozbawienia wolności nie jest zbyt surowa, uwzględnia okoliczność popełnienia czynu, stopień jego społecznej szkodliwości oraz stopień winy oskarżonego.

P. B.

16

15

Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego C.+ (...) S.A. w W. kwoty 1560 zł (tysiąc pięćset sześćdziesiąt złotych).

Określając wysokość obowiązku naprawienia szkody sąd uwzględnił, iż jedna karta dekodująca została zabezpieczona w mieszkaniu oskarżonego i podlega zwrotowi pokrzywdzonej spółce.

Sąd zasądził obowiązek naprawienia szkody na rzecz C.+ (...) S.A. z uwagi na zmianę nazwy przez pokrzywdzoną spółkę (k. 451 - 457).

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. O.

3

1

Sąd na podstawie art. 230 § 2 kpk zwrócił C. + (...) S.A. w W. dekoder cyfrowy (...)+/ (...) o nr (...) wraz z cyfrową kartą dekodującą o nr (...) zapisany w Księdze Dowodów Rzeczowych Sądu Rejonowego w (...) pod pozycją 21/19

K. B.

7

4

Sąd na podstawie art. 230 § 2 kpk zwrócił C. + (...) S.A. w W. dekoder cyfrowy (...)+/ (...) o nr (...) wraz z cyfrową kartą dekodującą o nr o nr (...) zapisany w Księdze Dowodów Rzeczowych Sądu Rejonowego w (...) pod pozycją 21/19.

D. W.

14

8,9,10,11

Sąd na podstawie art. 230 § 2 kpk zwrócił C.+ (...) S.A. w W. dekodujące karty cyfrowe o nr (...), (...), (...), (...), (...), (...) przechowywane w aktach sprawy

P. B.

17

18

Sąd na podstawie art. 230 § 2 kpk zwrócił C.+ (...) S.A. w W. dekodującą kartę cyfrową nr (...) przechowywaną w aktach sprawy

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

18

Sąd zasądził od oskarżonych A. O., K. B., D. W. i P. B. na rzecz oskarżyciela posiłkowego C.+ (...) S.A. w W. kwoty po 210 zł tytułem zwrotu wydatków z tytułu ustanowienia pełnomocnika w sprawie. Sąd zważył, iż stosownie do § 11 ust. 2 pkt 3 w zw. z ust. 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz 265 ze zm.) stawka minimalna dla pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego będącego adwokatem za postępowanie przed sądem rejonowym w postępowaniu zwyczajnym 840 zł.

Mając na uwadze treść art. 627 kpk, jak i 633 kpk sąd zasądził zwrot wydatków od oskarżonych w częściach równych, nie znajdując podstaw do ich różnicowania. Zdaniem sądu nakład pracy pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego nie był zróżnicowany w odniesieniu do oskarżonych, pomimo iż D. W. przypisano ciąg czterech czynów. Jednocześnie sąd nie podwyższał kosztów wynagrodzenia zgodnie z § 17 pkt 1 przywołanego rozporządzenia, zważywszy iż w istocie pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego nie stawił się na żadnym terminie rozprawy.

19

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej oskarżonym D. W. i P. B. sąd orzekł na podstawie §17 ust. ust. 2 pkt 3 w zw. z § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2019.18 j.t.), gdyż nie zostały one opłacone w żadnej części.

21

O kosztach postępowania należnych od oskarżonych D. W. i P. B. orzeczono w punkcie czwartym sentencji wyroku na podstawie art. 624 § 1 kpk, zwalniając oskarżonych od obowiązku ich uiszczenia z uwagi na aktualną sytuacje majątkową – oskarżeni w chwili wyrokowania przebywali w zakładzie karnym, zaś w niniejszej sprawie orzeczono wobec nich kolejną karę pozbawienia wolności, wobec czego sąd doszedł do wniosku, iż oskarżony nie ma możliwości ich pokrycia.

22

Sąd na podstawie art. 626 § 1 kpk i art. 627 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 31 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 zł tytułem opłaty. Z kolei zważywszy, iż oskarżona nie pracuje, zajmuje się wychowaniem dzieci na podstawie art. 624 § 1 kpk sąd zwolnił ją od wydatków postępowania, uznając iż obciążenie jej pozostałymi kosztami sądowymi w zakresie wykraczającym poza opłatę, byłoby w jej sytuacji majątkowej zbyt uciążliwe.

23

Sąd na podstawie art. 626 § 1 kpk i art. 627 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 zł tytułem opłaty, oraz wydatkami postępowania w kwocie 300 zł, biorąc pod uwagę iż oskarżony pracuje. Z kolei biorąc pod uwagę, iż oskarżony dopiero w toku postępowania opuścił zakład karny i aktualnie podejmuje działania zmierzające do osiągnięcia stabilizacji, na podstawie art. 624 § 1 kpk sąd zwolnił oskarżonego od pozostałych wydatków postępowania, uznając iż obciążenie go kosztami sądowymi w zakresie wykraczającym poza wskazane kwoty byłoby w jego sytuacji majątkowej zbyt uciążliwe.

7.  Podpis