Pełny tekst orzeczenia

1.Sygn. akt XII K 219/20

2.WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 września 2021 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XVIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SO Marek Celej

3.Protokolant: Marlena Migda

przy udziale prokuratora Jolanty Pydyniak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 15 lipca 2021 roku, 1 września 2021r.

sprawy:

P. D. (poprzednio M.) syna M. i S. z domu D., ur. (...) w O.,

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 2 lipca 1999 r., sygn. akt VII K 1084/93, za czyn z art. 158 § 1 kk, za który wymierzono mu karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych po 50,00 zł każda;

2. Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie z dnia 30 lipca 1999 r., sygn. akt III K 826/92, za czyny z art. 279 § 1 kk oraz z art. 270 § 1 kk, popełnione 22 stycznia 1992 r. i 31 grudnia 1991 r., za które wymierzono mu karę łączną 1 (jeden) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk zawieszono na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata, postanowieniem z dnia 13 marca 2001 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności ;

3. Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie z dnia 9 lutego 2000 r., sygn. akt III K 1719/99, za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 283 kk w zb. z art. 279 § 1 kk, popełniony w nocy z 15 na 16 kwietnia 1999 r., za który wymierzono mu karę 1 (jeden) roku i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności, karę grzywny w wysokości 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych po 10,00 zł każda, na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 4 lata oraz na podstawie art. 72 § 2 kk, zobowiązano do naprawienia częściowo szkody poprzez wpłacenie 600,00 zł na rzecz T. Z., postanowieniem z dnia 13 marca 2001 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

4. Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 6 lutego 2003 r., sygn. akt VIII K 31/02, za czyny: pierwszy z art. 205 § 1 dkk w zb. z art. 265 § 1 dkk w zw. z art. 10 § 2 dkk; drugi z art. 205 § 1 dkk w zb. z art. 227 § 1 i 2 dkk w zb. z art. 265 § 1 dkk w zw. z art. 10 § 2 dkk w zw. z art. 58 dkk; trzeci z art. 205 § 1 dkk w zb. z art. 227 § 2 dkk w zw. z art. 10 § 2 dkk w zw. z art. 58 dkk, czwarty z art. 205 § 1 dkk w zb. z art. 265 § 1 dkk w zw. z art. 10 § 2 dkk w zw. z art. 58 dkk popełnione pierwszy 29 kwietnia 1997 r., drugi w okresie od 8 kwietnia do 10 lipca 1997 r., trzeci 2 lipca 1997 r., czwarty w okresie od 7 lipca do 17 sierpnia 1997 r., za które wymierzono mu karę łączną 6 (sześć) lat pozbawienia wolności;

5. Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 13 listopada 2003 r., sygn. akt XIV K 50/03, za czyn z art. 291 § 1 kk popełniony 6 lutego 1999 r., za który wymierzono mu karę 2 (dwa) lata pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk zawieszono warunkowo na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata oraz karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesiąt) stawek dziennych po 10,00 zł każda;

6. Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 6 sierpnia 2007 r., sygn. akt VIII K 130/07, utrzymanego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2007r. sygn. akt II AKa 390/07; gdzie wyrokiem łącznym objęto wyroki Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie o sygn. akt III K 826/92 oraz Sądu Okręgowego w Warszawie o sygn. akt VIII K 31/02 wymierzając mu karę 6 (sześć) lat i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

7. Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 25 stycznia 2011 r., sygn. akt VIII K 767/10, za czyn z art. 178a § 1 kk popełniony 15 lutego 2010 r., za który wymierzono mu karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata, na podstawie art. 72 § 1 pkt 5 kk i art. 42 § 2 kk, zobowiązano go do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu oraz orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat;

8. Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 25 sierpnia 2010 r., sygn. akt VIII K 144/10, zmienionego następnie wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 16 marca 2011 r. w sprawie II Aka 424/10 za czyny z art. art. 280 § 2 kk w zb z art. 282 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk oraz art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełnione 15 lutego 2010 r., za które wymierzono mu kary 4 (cztery) lat pozbawienia wolności i 3 (trzy) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną 5 (pięć) lat i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczono środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody, na rzecz D. M. w kwocie 2 338,00 zł a na rzecz P. S. w kwocie 1 855,00 zł;

9. Sądu Rejonowego w Zambrowie z dnia 6 czerwca 2016 r., sygn. akt II K 478/15, za czyn z art. 244 kk popełniony 30 września 2014 r., za który wymierzono mu karę 4 (cztery) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk zawieszono warunkowo na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata oraz na podstawie art. 71 § 1 kk, orzeczono karę grzywny w wysokości 120 (sto dwadzieścia) stawek dziennych po 10,00 zł każda;

10. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie z dnia 24 czerwca 2016r., sygn. akt IV K 389/16 za czyn z art. 244 k.k. popełniony 6 grudnia 2015r., za który wymierzono mu karę grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych po 10zł każda; zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności równy dwóm stawkom dziennym grzywny uznając tym samym dwie stawki dzienne grzywny za uiszczone

11. Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 30 listopada

2016 r., sygn. akt XIV K 784/16, za czyn:

- z art. 158 § 1 kk popełniony 10 listopada 2015 r., za który wymierzono mu karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym

- z art. 62 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 16 listopada 2016r. za który wymierzono mu karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym; orzeczono karę łączną 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

12. łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 28 grudnia 2016r., sygn. akt XVIII K 212/16 gdzie objęto wyroki Sądu Rejonowego w Zambrowie o sygn. akt II K 478/15 oraz Sądu Okręgowego w Warszawie o sygn. akt VIII K 144/10 wymierzając mu karę 5 (pięć) lat i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności; zaliczono skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie sygn. akt VIII K 144/10: od dnia 25 lutego 2010 r. do dnia 3 lipca 2014 r. od dnia 6 kwietnia 2016 r. do dnia 28 grudnia 2016 r.;

13. Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 15 listopada

2018 r., sygn. akt XIV K 799/18, za czyn:

- z art. 62 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 27 czerwca 2018r. na karę 2 (dwóch ) lat pozbawienia wolności

- z art. 263 § 2 k.k. popełniony w dniu 27 czerwca 2018r. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności; orzeczono karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności; zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 27 czerwca 2018r. godz. 11.35 do dnia 18 października 2018r. godz. 11.35

14. Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie z dnia 27 listopada 2020r., sygn. akt II K 822/20 za czyn:

- z art. 270 § 1 k.k. popełniony w dniu na karę 100 (sto) stawek dziennych grzywny po 10 zł każda,

- z art. 270 § 1 k.k. na karę 100 (sto) stawek dziennych grzywny po 10 zł każda; orzeczono karę łączną 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny po 10 zł każda zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu 12 lipca 2015r. od godz. 15.55 do godz. 21.15 jako równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny

orzeka

I.Na podstawie art. 85 k.k. i art. 87 k.k. łączy orzeczoną karę 2 lat ograniczenia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie dnia 30 listopada 2016 r. (sygn. akt. XIV K 784/16) z karą 3 lat pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie dnia 18 listopada 2018 r. (sygn. akt XIV K 799/18) i wymierza karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

II. Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 §1 k.k. łączy kary grzywny orzeczoną prawomocnym wyrokiem z pkt 10 tj. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie z dnia 24 czerwca 2016r., sygn. akt IV K 389/16 oraz jednostkowe kary grzywny orzeczone prawomocnym wyrokiem z pkt. 14 tj. Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie z dnia 27 listopada 2020r., sygn. akt II K 822/20 i wymierza skazanemu karę grzywny 250 (dwustu pięćdziesięciu stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

III. Na poczet orzeczonej w punkcie I kary pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie o sygn. XIV K 799/18 od dnia 27 czerwca 2018 r. godz. 11:35 do dnia 18 października 2018 r. godz. 11:35;

IV. na poczet orzeczonej w punkcie II kary grzywny zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w postaci zatrzymania w dniu 6 grudnia 2015r. ze sprawy Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie z dnia 24 czerwca 2016r., sygn. akt IV K 389/16 oraz w dniu 12 lipca 2015r. od godz. 15.55 do godz. 21.15 zaliczając okres rzeczywistego pozbawienia wolności i uznając tym samym cztery stawki dzienne grzywny za uiszczone:

V. W pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

VI. Na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w zakresie wydania wyroku łącznego w pozostałych sprawach;

VII. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. N. C. kwotę 120 zł (stu dwudziestu złotych) plus podatek VAT od tej kwoty tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną skazanemu z urzędu;

VIII. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia w całości skazanego P. D. od ponoszenia kosztów sądowych i obciąża nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE
Formularz UWŁ			Sygnatura akt		XIIK 219/20
Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza
1. USTALENIE FAKTÓW
1.1. Wyroki wydane wobec skazanego
Lp.	Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny	Data wyroku albo wyroku łącznego		Sygnatura akt sprawy
1.	Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie	z dnia 2 lipca 1999r.		VII K 1084/93
2.	Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie sygn. akt III K 826/92	z dnia 30 lipca 1999 r.		III K 826/92
3.	Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie sygn. akt III K 1719/99,	z dnia 9 lutego 2000 r.		III K 1719/99
4.	Sąd Okręgowy w Warszawie	z dnia 6 lutego 2003 r.		VIII K 31/02
5.	Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie	z dnia 13 listopada 2003 r.		XIV K 50/03
6.	Sąd Okręgowy w Warszawie	z dnia 6 sierpnia 2007 r.		VIII K 130/07
7.	Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie	z dnia 25 stycznia 2011 r.		VIII K 767/10
8.	Sąd Okręgowy w Warszawie zmieniony wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie	z dnia 25 sierpnia 2010 r. z dnia 16 marca 2011 r.		VIII K 144/10 II Aka 424/10
9.	Sąd Rejonowy w Zambrowie	z dnia 6 czerwca 2016 r.		II K 478/15
10.	Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie	z dnia 24 czerwca 2016r.		IV K 389/16
11.	Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie	z dnia 30 listopada 2016 r.		XIV K 784/16
12.	Sąd Okręgowy w Warszawie	z dnia 28 grudnia 2016r.		XVIII K 212/16
13.	Sąd Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie	z dnia 15 listopada 2018 r.,		XIV K 799/18
14.	Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie	z dnia 27 listopada 2020r.		II K 822/20

0.1.1.2. Inne fakty
1.2.1. Fakty uznane za udowodnione
Lp.	Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi	Dowód	Numer karty
1.	Związek podmiotowo – przedmiotowy Prognoza kryminalistyczna	karta karna	k. 37-39, 81-84
		informacje o pobytach i orzeczeniach	k. 19-25, 67
		odpisy wyroków jednostkowych oraz postanowień wydanych w tych sprawach	k. 15 k.17 k,49-51, k.71-73 k.78-79 k.86-89 k.98
		opinie o skazanym	k. 18, 65-66
1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione
Lp.	Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi	Dowód	Numer karty
………	………………………………………………………………..	…………......	………………

2. Ocena Dowodów
2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów
Lp. faktu z pkt 1.2.1		Dowód		Zwięźle o powodach uznania dowodu
1.2.1		Informacja o pobytach i orzeczeniach Karta karna Wyroki i postanowienia ich dotyczące, obliczenia kary		W celu rozstrzygnięcia Sąd badał związek podmiotowo – przedmiotowy między poszczególnymi przestępstwami, w szczególności tożsamość rodzajową naruszonego dobra, związek między czasem i miejscem popełnienia przestępstw, podobieństwa w sposobie ich popełnienia. Sąd ustalił, że pomiędzy przestępstwami objętymi wyrokami podlegającymi łączeniu w zakresie kary łącznej pozbawienia wolności i kary łącznej grzywny co do zasady zachodzi ścisły związek podmiotowo – przedmiotowy. Zwrócić uwagę należy, iż choć czyny, które popełnił skazany godziły w różne dobra chronione prawem, to przede wszystkim związane były z naruszaniem przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, były skierowane przeciwko, przestępstw przeciwko wiarygodności dokumentów, przeciwko życiu i zdrowiu oraz z niestosowaniem się do zakazu sądowego. Pomiędzy wszystkimi podlegającymi łączeniu przestępstwami nie zachodził ścisły związek czasowy – odnotowania w tym miejscu wymaga, iż czyny te popełniane były przez skazanego na przestrzeni kilku lat W zakresie czynienia ustaleń faktycznych i karnoprawnej oceny przypisanych P. D. przestępstw Sąd związany był treścią prawomocnych wyroków skazujących, natomiast odnośnie danych o karalności nie znalazł żadnych podstaw, aby kwestionować ich autentyczność, zgodność z rzeczywistością i rzetelność. Dowodom z dokumentów dano wiarę, albowiem zostały sporządzone przez osoby do tego uprawnione i nie były kwestionowane przez strony.
1.2.1		Opinie o skazanym		Sąd przeanalizował także opinię o skazanym wydaną przez Dyrektora Zakładu Karnego w D., z której wynika, że skazany P. D. kare pozbawienia wolności odbywa w systemie programowego oddziaływania. Nie odnotowano u skazanego zachowań agresywnych czy samoagresji jest zobowiązany alimentacyjne lecz z powierzonego obowiązku nie wywiązuje się z uwagi na brak pracy odpłatnej. Odmawia pracy na stanowisku pracownik gospodarczy zabiegając o prace wyłącznie na wybranych przez siebie stanowiskach. Jak wynika z opinii, w warunkach izolacji penitencjarnej zachowuje się przeciętnie. Został nagrodzony za pracę na stanowisku opiekuna siłowni. Deklaruje przynależność do podkultury przestępczej ale na tym tle nie odnotowano negatywnych zachowań. Wobec przełożonych na ogół prezentuje regulaminową postawę. Ze współosadzonymi układa prawidłowe relacje. Nie odnotowano aktów autoagresji. Stwierdzono u niego uzależnienie od kanabinoli i amfetaminy. Karę pozbawienia wolności skazany odbywa w systemie programowego oddziaływania. Zadanie wynikające z (...) realizuje umiarkowanie. Kontakt zewnętrzny w formie korespondencji i rozmów telefonicznych posiada z żoną dzieckiem i matką. Ponadto z opinii wynika, że skazany jest krytyczny do popełnionych przestępstw. Dba o ład i porządek w celi mieszkalnej. Czas wolny spędza głównie na zajęciach własnych. Sąd analizując opinię Zastępcy Dyrektora Zakładu Karnego w D. z dnia 19 maja 2021 roku nie stwierdził, aby aktualne zachowanie skazanego uległo pogorszeniu, bądź też poprawie w stosunku do uprzednio wydanej w dniu 26 sierpnia 2020 roku, przez Zastępcę Dyrektora Aresztu Śledczego w K.
0.1.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów 0.2.(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)
Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2		Dowód		Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu
………..		……………….		………………………………………………………………………
3. PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ
Lp.	Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy			Kary lub środki karne podlegające łączeniu
				Co do kary łącznej pozbawienia wolności: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 30 listopada 2016 r. XIV K 784/16 kara 2 lat ograniczenia wolności Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 15 listopada 2018 r., sygn. akt XIV K 799/18, kara 3 lat pozbawienia wolności Co do kary łącznej grzywny: Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie z dnia 24 czerwca 2016r., sygn. akt IV K 389/16 kara grzywny w wysokości 200 stawek dziennych po 10 zł każda przy czym na poczet kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 6 grudnia 2015r. jako dwóm stawkom dziennym grzywny uznając tym samym dwie stawki dzienne grzywny za uiszczone . Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie z dnia 27 listopada 2020r., sygn. akt II K 822/20 kara łączna grzywny w wysokości 200 stawek dziennych po 10 zł każda przy czym na poczet kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu 12 lipca 2015r. od godz. 15.55 do godz. 21.15 jako równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny uznając tym samym dwie stawki dzienne grzywny za uiszczone
Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej
Rozważając dopuszczalność wydania wyroku łącznego wobec skazanego P. D. w tym zainicjowanym z wniosku skazanego postępowaniu, uwzględniając dotychczasową karalność skazanego i wydane dotychczas orzeczenia, Sąd musiał ustalić na podstawie jakich przepisów zostanie wydany wyrok łączny. Wyroki skazujące wobec P. D. zapadły zarówno przed 1 lipca 2015r. po wejściu w życie przepisów obowiązujących w okresie od dnia 1 lipca 2015 roku do dnia 23 czerwca 2020 roku, przy czym jedynie ostatni wyrok został wydany pod rządami aktualnie obowiązującej od dnia 24 czerwca 2020 roku ustawy – w sprawie o sygn. akt II K 822/20. Tym samym stwierdzić należy na wstępie, że w stosunku do skazanego w niniejszym postępowaniu można teoretycznie stosować zarówno przepisy art. 85 i następne k.k. w poprzednim brzmieniu, tj. obowiązującym do 1 lipca 2015r., od 1 lipca 2015 roku, jak i w nowym brzmieniu, tj. obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 roku. Rzeczą Sądu wyrokującego w niniejszej sprawie było zatem rozstrzygniecie, który z wymienionych przepisów statuuje normę właściwą dla rozstrzygnięcia kwestii intertemporalnej w sprawie P. D.. Aktualnie brzmiący przepis art. 85§1 k.k. i ten, który obowiązywał do dnia 1 lipca 2015 r. wskazuje, że przesłanką wymierzenia kary łącznej jest zaistnienie realnego (rzeczywistego) zbiegu przestępstw. Zbieg taki występuje zaś wówczas, gdy ten sam sprawca popełnia co najmniej dwa przestępstwa przed wydaniem pierwszego nieprawomocnego wyroku za którekolwiek z nich. Od dnia 24 czerwca 2020 roku obowiązują przepisy kodeksu karnego dotyczące zasad orzekania kary łącznej w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 19 czerwca 2020 roku o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...) oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...) (Dz. U. 2020.1086). W aktualnie przepis art. 85 § 1 k.k. brzmi następująco „ jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa”. Warunki do orzeczenia kary łącznej według przepisów obowiązujących od dnia 1 lipca 2015 roku zostały określone w art. 85 k.k. i następnych Kodeksu karnego. Zgodnie z przepisem art. 85 § 1 k.k. karę łączną orzeka się wówczas, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, przy czym zgodnie z § 2 omawianego przepisu podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1 k.k. W wyniku dokonanej analizy, Sąd ustalił, że dla skazanego będą względniejsze przepisy aktualnie obowiązujące. W niniejszej sprawie taka sytuacja zachodzi w odniesieniu do wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie z dnia 24 czerwca 2016r. sygn. akt IV K 389/16 i wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie z dnia 27 listopada 2020r. sygn. akt II K 822/20
4. WYMIAR KARY
Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej
Zgodnie z art. 85a k.k., Sąd, orzekając karę łączną, bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Jednocześnie ustawodawca dopuszcza stosowanie pomocniczo innych kryteriów przy orzekaniu kary łącznej. Określając wysokość kary łącznej pozbawienia wolności Sąd miał do wyboru zastosowanie zasady absorbcji (wymierzenie kary łącznej w wysokości najsurowszej z kar jednostkowych orzeczonych za zbiegające się przestępstwa), zasady kumulacji (zsumowanie wszystkich kar jednostkowych) lub zasady asperacji (wymiar kary w granicach od jednostkowej kary najsurowszej do sumy kar jednostkowych). Przechodząc do wymiaru kary wskazać należy, że zgodnie z art. 86 § 1 k.k. stosowanym w niniejszej sprawie, sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności. Karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Przechodząc do samego wymiaru kary łącznej grzywny orzeczonej w niniejszej sprawie zacząć należy od tego, że Sąd mógł ją orzec w granicach od 200 stawek dziennych (najwyższa z orzeczonych jednostkowych kar) do 400 stawek dziennych (suma kar jednostkowych). Przy czym zgodnie z art. 86 § 2 k.k. wysokość stawki dziennej nie może przekraczać najwyższej ustalonej poprzednio, czyli 10 zł . Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 czerwca 2019 roku wydanym w sprawie o sygn. akt P 20/17 (Dz. U. 2019.1135) z dniem 18 czerwca 2019 roku art. 87 § 1 k.k. stracił moc w zakresie, w jakim nakładał na sąd obowiązek połączenia kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności oraz wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności po dokonaniu zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności. Sąd oczywiście nadal mógł i może połączyć kary pozbawienia i ograniczenia wolności, aczkolwiek nie jest już do tego zmuszony. Wyznacznikiem decyzji jest ocena czy skazany wykona karę ograniczenia wolności, zwykle po odbyciu kary pozbawienia wolności. Taką pozytywnej oceny Sąd nie prognozuje, wobec skazanego, bowiem kara orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie została mu zamieniona na karę pozbawienia wolności. Stąd decyzja Sądu o orzeczeniu w zakresie orzeczenia kary łącznej obejmującej wspomnianą karę ograniczenia wolności (pkt 11 sentencji niniejszego wyroku łącznego). Wśród okoliczności, które przy wymiarze kary łącznej grzywny Sąd wziął pod uwagę jest nie dużą rozbieżność czasową pomiędzy popełnieniem czynów –ponad 5 miesięcy: w dniu 12 lipca 2015 roku (Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie, sygn. akt II K 822/20) oraz w dniu 6 grudnia 2015r. (Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi w Warszawie, sygn. akt IV K 389/16 ), jak również to, że były to czyny popełnione przeciwko wymiarowi sprawiedliwości (art. 244 k.k.), jak również popełnione przeciwko wiarygodności dokumentów (art. 270 § 1 k.k.). W świetle powyższego, miarkując wymiar kary łącznej pozbawienia wolności i grzywny wobec skazanego P. D., zważyć należy, iż skazany przebywa w warunkach izolacji więziennej od dnia 16 lipca 2019 roku i w świetle opinii o skazanym wydanej przez Dyrektora jednostki penitencjarnej, w której odbywa karę, a którą przytoczono na wstępie uznać należy, że na obecną chwilę zachowanie P. D. jest przeciętne. Proces jego resocjalizacji, jeżeli już się rozpoczął, to jednak z uwagi na jego zupełnie wstępny etap nie można jeszcze, zdaniem Sądu, przesądzać, czy odniesie pozytywne rezultaty i kiedy. Powyższe okoliczności wskazują, że z dużą ostrożnością należy oceniać zachowanie skazanego, jeżeli chodzi o postępy w procesie resocjalizacji. Przytoczyć tu należy podchodzenie do podjęcia pracy. Zatem skazany dość wybiórczo podchodzi do zasad panujących w jednostce penitencjarnej. Z kolei prezentowanie regulaminowej postawy wobec przełożonych i utrzymywanie prawidłowych relacji ze współosadzonymi winno być normą, a nie stanowić wyjątkową przesłankę wpływającą na wymiar kary łącznej, przy czym zaznaczyć należy, iż niewątpliwie także takie zachowanie musi być każdorazowo brane pod uwagę przez sąd orzekający w przedmiocie wyroku łącznego. Brak jest zatem przesłanek do zastosowania zasady absorpcji w przypadku skazanego. Tym samym, przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności i grzywny Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania zasady absorpcji, uznając, iż pomiędzy tymi czynami nie zachodzi ścisły związek rodzajowy, by przyjąć, że przestępstwa te stanowiły jeden zespół zachowania się sprawcy. Biorąc zatem pod uwagę całokształt okoliczności w przedmiotowej sprawie, Sąd uznał za słuszne i sprawiedliwe, zastosowanie zasady asperacji – bliżej zasady kumulacji – i w konsekwencji na tej zasadzie wymierzył skazanemu P. D. karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 250 stawek dziennych po 10 zł każda. Takie ukształtowane kary łącznej, w ocenie Sądu, czyni zadość wymogom prewencji indywidualnej w stosunku do skazanego, jak i wymogom oddziaływania społecznego, raz jeszcze podkreślając nieopłacalność popełnienia przestępstw. Orzekając taką karę łączną Sąd uwzględnił wszystkie okoliczności mające wpływ na jej wymiar, czyniąc zadość wymaganiom ustawowym i wymaganiom ugruntowanego orzecznictwa. W ocenie Sądu, orzeczona w tym wyroku kara łączna i związana z nią dolegliwość osiągnie cele zapobiegawcze i wychowawcze, spowoduje motywację skazanego do zmiany postępowania w przyszłości, jak również uwzględnia potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, wpływając na przekonanie, że przestępstwo nie uchodzi bezkarnie, lecz spotyka się ze sprawiedliwą karą. Tym samym jedynie kara łączna w orzeczonym wymiarze spełni, zdaniem Sądu, swoje cele w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej. W ocenie Sądu, także orzeczona kara łączna grzywny, mając na względzie wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł, będzie możliwa do wykonania przez skazanego po odbyciu orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności niniejszym wyrokiem. Sąd zauważa, że skazany ma możliwości zarobkowe. Może starać się o podjęcie pracy w zakładzie karnym, a nawet powinien gdyż jest obciążony świadczeniem alimentacyjnym. Jest mężczyzną w sile wieku, nie ma dolegliwości zdrowotnych. Sam fakt pobytu w zakładzie karnym nie może być jedyną okolicznością braną pod uwagę przy ocenie możliwości zarobkowych P. D..
5. Wymiar Środka karnego
Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego
…………………………………………………………………………………………………………………
6. Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym
Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku			Przytoczyć okoliczności
III, IV			Na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności i grzywny Sąd zaliczył skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w połączonych sprawach.
V			Sąd ustalił, że w pozostałym zakresie połączone wyroki na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. podlegają odrębnemu wykonaniu.
VI			wobec braku podstaw do wydania wyroku łącznego obejmującego kary w pozostałych sprawach w tym zakresie Sąd umorzył na podstawie art. 572 k.p.k. postępowanie o wydanie wyroku łącznego.

7. KOszty procesu
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku	Przytoczyć okoliczności
VII	Orzeczenie o wynagrodzeniu za obronę z urzędu skazanego zostało wydane w oparciu o obowiązujące w tym zakresie przepisy, po podwyższeniu zasądzonej na rzecz obrońcy z urzędu skazanego kwoty wynagrodzenia o należną stawkę podatku VAT (art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k., art. 29 ust. 1 Ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze, § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu).
VIII	Zwalniając skazanego w całości od obowiązku zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa, Sąd uwzględnił jego stan osobisty, rodzinny i majątkowy, a nadto miał na uwadze, że skazanemu została wymierzona oprócz kary łącznej pozbawienia wolności, także kara łączna grzywny, zaś łączne pokrycie zarówno kosztów sądowych, jak i kary łącznej grzywny wiązałoby się dla P. D. ze zbyt dużą dolegliwością. Zwłaszcza, że obecnie, w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności, nie pozostaje odpłatnie zatrudniony.

7. PODPIS

XII K 219/20

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE