Sygnatura akt II Cz 460/14
Dnia 8 maja 2014 r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący : SSO Anatol Gul
Sędziowie : SO Alicja Chrzan
SO Jerzy Dydo
po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2014 r. w Świdnicy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku (...) spółka z o.o. w S.
przeciwko M. K.
o nadanie klauzuli wykonalności z zaznaczeniem przejścia uprawnień
na skutek zażalenia wierzyciela od postanowienia Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 6 marca 2014 r., sygn. akt I Co 488/14
postanawia :
oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 6 marca 2014 roku w sprawie o sygn. akt I Co 488/14 Sąd Rejonowy w Wałbrzychu oddalił wniosek wierzyciela (...) sp. z o.o. w S. przeciwko dłużnikowi M. K. o nadanie klauzuli wykonalności z zaznaczeniem przejścia uprawnień z tej przyczyny, że zdaniem Sądu dołączone do umów sprzedaży wierzytelności luźne kartki zawierające dane dłużnika, niezatytułowane i niepołączone z żadną z umów nie mają charakteru dokumentu prywatnego z podpisem urzędowo poświadczonym. Charakteru dokumentu prywatnego z podpisem urzędowo poświadczonym nie nadaje im również ich poświadczenie za zgodność z oryginałem przez występującego w sprawie adwokata. Wydając powyższe postanowienie Sąd Rejonowy wskazał na treść art. 788 § 1 k.p.c. i art. 129 § 3 k.p.c.
Wierzyciel w zażaleniu na powyższe postanowienie zarzucił Sądowi Rejonowemu naruszenie art. 788 § 1 k.p.c. i wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uwzględnienie wniosku wierzyciela oraz o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Sąd Okręgowy w całości podziela dokonaną przez Sąd Rejonowy ocenę dowodów przedłożonych w niniejszej sprawie przez wnioskodawcę, a nadto dodaje, że bliżej niezidentyfikowane, na co wskazał w swoim uzasadnieniu Sąd Rejonowy, informacje znajdujące się na k.10v i na k. 14v nie mogą stanowić podstawy do przyjęcia, że stanowią one odpowiednio integralną część umowy sprzedaży wierzytelności zawartej w dniu 10 czerwca 2013 roku pomiędzy (...)prywatną spółką z o.o. a (...) sp. z o.o.w S.(vide: k.9-12) oraz odpowiednio integralną część umowy sprzedaży wierzytelności zawartej w dniu 10 czerwca 2013 roku pomiędzy (...) prywatną spółką z o.o. a (...) sp. z o.o.w S.(vide: k. 13-16), skoro karty te nie są połączone z powyższymi umowami zgodnie z treścią art. 93 ustawy z dnia 14 lutego prawo o notariacie (Dz. U. 2014.164 j.t.) według którego, jeżeli akt notarialny jest sporządzony na dwóch lub więcej arkuszach, to arkusze te powinny być ponumerowane, parafowane i połączone.
Zatem trafnie uznał Sąd Rejonowy, że powyżej wskazane dokumenty na k. 10v i k. 14v akt nie pozwalają ustalić, iż wnioskodawca nabył wierzytelność w stosunku do M. K.. Wbrew zarzutom powoda Sąd Rejonowy nie przekroczył granic swobodnej oceny dowodów, nie wysnuł wniosków sprzecznych z zasadami rozumowania i doświadczenia życiowego, uznając, że przedłożone przez wnioskodawcę dowody nie są dowodami w rozumieniu art. 788 § 1 k.p.c. na okoliczność przelewu wierzytelności w stosunku do M. K., co oznacza, że brak jest podstaw w świetle art. 788 § 1 k.p.c. do nadania klauzuli wykonalności.
Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie jako bezzasadne.