Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 379/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

R. R.

w dniu 28 czerwca 2021 r. w miejscowości K. w ruchu lądowym, na drodze publicznej, będąc wcześniej prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego II Wydział K. w C. z dnia 07 marca 2016 r., sygn. (...) za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, tj. za czyn z art. 178a § 1 k.k., prowadził pojazd mechaniczny w postaci samochodu osobowego marki F. (...) i nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości wynoszącym 1,26 mg/dm ^{( 3)} w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się po odbyciu w okresie od 28 marca 2020 r. do 27 maja 2021 r. kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Chełmnie z dnia 25 lipca 2018 r., sygn. (...) między innymi za czyn z art. 244 k.k. tj. czyn z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 28 czerwca 2021 r. około godziny 23:00 funkcjonariusze Policji otrzymali zgłoszenie o nietrzeźwym kierującym. Zatrzymano do kontroli biały F. (...) o nr rej. (...), którym kierował R. R.. Badanie R. R. na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, przeprowadzone urządzeniem A. 7110 MK dało wynik 1,26 mg/l o godz. 23:53 i 1,26 mg/l o godz. 23:55.

W dniu 27.06.2021 r. oskarżony w godzinach wieczornych spożywał alkohol w postaci piwa i wódki, następnego dnia do południa również spożywał alkohol w postaci piwa i wódki, wieczorem wypił jeszcze jedno piwo. Wiedział, że wieczorem będzie musiał odebrać syna z przystanku autobusowego z L.. W trakcie zatrzymania jechał po syna.

1.  Wyjaśnienia oskarżonego

2.  Notatka urzędowa

3.  Protokół użycia A.-sensora ze

świad wzorc.

17, 40, 52

2

3-4

R. R. ma 50 lat, jest kawalerem o wykształceniu zawodowym, zawód zbrojarz – betoniarz, jest ojcem czworga dzieci w wieku 26, 23, 21 i 16 lat, ma na utrzymaniu dwoje z nich, utrzymującym się z prac dorywczych i uzyskującym dochód w kwocie 2.000 zł miesięcznie, nieposiadającym majątku, wielokrotnie karanym i wielokrotnie osadzonym w zakładzie karnym. Odbywał w okresie od 28 marca 2020 r. do 27 maja 2021 r. karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 25 lipca 2018 r., sygn. (...) między innymi za czyn z art. 244 k.k.

4.  zaświadczenie o

wpisach w ewid.

kierowców

5.  pismo z UG S.

6.  dane o karalności

7.  odpisy wyroków II K 628/10, II K 386/15, II K 298/18, II K 162/18

11

36

25-26

28-33

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1

Ad. 1 - 7

Przy ustaleniu stanu faktycznego Sąd uwzględnił wyjaśnienia oskarżonego w zakresie opisanego przez niego przebiegu zdarzenia, gdyż są one ze sobą w całości zgodne oraz zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym w postaci dokumentów, takich jak protokoły badania stanu trzeźwości, informacji o karalności i in. Wyjaśnienia oskarżonego były szczere i logiczne, a przez to wiarygodne. Sąd uwzględnił dokumenty zgromadzone w sprawie, nie znajdując podstaw dla podważenia waloru ich wiarygodności, albowiem wystawione zostały one przez osoby lub instytucje do tego uprawnione z zachowaniem przewidzianych ku temu procedur, a ich treść nie była w toku postępowania kwestionowana przez strony.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia

dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt

1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

zgodna z zarzutem

I

R. R.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 178 § 1 k.k. kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Zgodnie z § 4 w/w przepisu jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Oskarżony kierował samochodem na drodze publicznej w stanie nietrzeźwości określonym w wyniku badania A. na 1,26 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Chełmnie z dnia 7 marca 2016 r., sygn.(...) za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, tj. za czyn z art. 178a § 1 k.k.

Jednocześnie oskarżony dopuścił się tego czynu w warunkach z art. 64 § 1 k.k., popełniając zarzucony mu czyn w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany. Oskarżony w okresie od 28 marca 2020 r. do 27 maja 2021 r. odbył karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Chełmnie z dnia 25 lipca 2018 r., sygn. (...) między innymi za czyn z art. 244 k.k., a więc za przestępstwo podobne do czynu mu zarzucanego. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 26 maja 2020 r., (sygn. akt: IV KK 737/19, OSNKW 2020/8/32) przestępstwo z art. 178a § 1 i 4 in fine k.k. jest przestępstwem podobnym w rozumieniu art. 115 § 3 k.k. do występku niezastosowania się do zakazu prowadzenia pojazdów, o którym mowa w art. 244 k.k. i może stanowić podstawę przypisania oskarżonemu tego ostatniego przestępstwa jako popełnionego w warunkach recydywy (art. 64 § 1 k.k.).

3.2. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. R.

I, II, III,

I, II, III,

W konsekwencji uznania R. R. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, Sąd wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności. Przepis art. 178a § 4 k.k. przewiduje jedynie karę pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Sąd oczywiście miał możliwość sięgnięcia do kar rodzajowo łagodniejszych po zastosowaniu art. 37a k.k., jednak uznał to za nieuprawnione.

Przepis art. 53 k.k. stanowi, że sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzając karę sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie po jego popełnieniu. Przy tym, okoliczności wpływające na wymiar kary uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą.

Do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył przyznanie się oskarżonego do winy i złożenie szczerych wyjaśnień.

Do okoliczności obciążających należało zaliczyć:

- wcześniejszą karalność oskarżonego (w tym oczywiście z art. 178a § 1 k.k.; w sumie 15 pozycji w karcie karnej, w tym przestępstwa z art. 2 x 209 § 1 k.k., 278 § 1 k.k., 242 § 3 k.k.,2 x art. 244 k.k. i in.);

- działanie w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k.;

- wysoki stopień nietrzeźwości (1,26 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, co daje ponad 2,5 promila, czyli upojenie alkoholowe),

- zamiar przewożenie pasażera, wszak oskarżony miał zamiar odebrać syna z przystanku,

- prowadzenie pojazdu bezpośrednio po spożywaniu alkoholu przez całą minioną dobę (poprzedniego wieczoru: piwo i wódka, do południa: piwo i wódka, wieczorem jeszcze piwo).

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego był znaczny, działał on bowiem umyślnie, mając pełną świadomość karalności zachowania w postaci prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości.

Sąd zważył zatem stopień demoralizacji oskarżonego, który przejawia się przez notoryczne popadanie w konflikty z prawem i doszedł do wniosku, że istnieją podstawy do twierdzenia, że R. R. jest osobą już całkowicie zdemoralizowaną, o czym świadczy jego uprzednia wielokrotna karalność, m.in. za przestępstwa przeciwko mieniu, niealimentację oraz z art. 178a k.k. i art. 244 k.k. Dotychczasowe pobyty w zakładzie karnym nie wywołały u oskarżonego żadnej refleksji odnośnie nieopłacalności popełniania przestępstw. Dopuszczenie się kolejnego przestępstwa było jego świadomym wyborem przestępnego stylu życia, łatwego i szybkiego zdobycia doraźnych korzyści w zależności od bieżących kaprysów. Oskarżony popełnił kolejne przestępstwo zaledwie miesiąc po opuszczeniu zakładu karnego (w dniu 27.05.2021 r.).

Na podstawie art. 42 § 3 k.k. Sąd zobowiązany był orzec wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, nie określając ich rodzaju, we wszystkich strefach ruchu – dożywotnio. Zgodnie bowiem z tym przepisem Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio w razie popełnienia przestępstwa określonego w art. 178a § 4 k.k.

Na podstawie art. 43a § 2 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 10.000,- zł, czyli minimalnej, uznając, że sytuacja majątkowa oskarżonego nie pozwoli na uiszczenie tego świadczenia w wyższej kwocie.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Uznając, że sytuacja materialna oskarżonego nie jest dobra, jak również mając na uwadze inne zobowiązania finansowe oskarżonego wynikające z wyroku w niniejszej sprawie, Sąd uznał za uzasadnione zwolnienie go od uiszczenia opłaty sądowej i nieobciążenie go wydatkami poniesionymi w postępowaniu przez Skarb Państwa. Podstawą prawną do zwolnienia oskarżonego od kosztów sądowych w postępowaniu był przepis art. 624 § 1 k.p.k., zaś zwolnienie od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej nastąpiło na podstawie art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych - Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 ze zm.).

8. PODPIS