Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 3 grudnia 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w VIII Wydziale Cywilnym

w składzie: przewodniczący: Sędzia Bartek Męcina

protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2020 roku w Ł.

sprawy z powództwa S. K.

przeciwko (...) spółka z o.o. sp. k. w W.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanego (...) spółka z o.o. sp. k. w W. na rzecz powoda S. K. kwotę 7.000 zł (siedem tysięcy złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 grudnia 2018 r. do dnia zapłaty,

2. oddala powództwo w pozostałej części,

3. zasądza od powoda S. K. na rzecz pozwanego (...) spółka z o.o. sp. k. w W. kwotę 77,60 zł (siedemdziesiąt siedem złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu,

4. zarządza zwrot ze Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Łodzi- Widzewa w Łodzi na rzecz powoda S. K. kwoty 475 zł (czterysta siedemdziesiąt pięć złotych) tytułem nadpłaconej części opłaty od pozwu uiszczonej przelewem w dniu 6 września 2017 r.

Sygn. akt VIII C 1850/17

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2017 roku powód S. K., reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, wytoczył przeciwko pozwanemu P. F. powództwo o zapłatę kwoty 15.500 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28 sierpnia 2017 roku do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pełnomocnik wyjaśnił, iż w dniu 13 kwietnia 2017 roku powód, jako konsument, zawarł z pozwanym umowę sprzedaży kostki oraz palisad na łączną kwotę ok. 7.000 zł. W tym samym dniu kostka została dostarczona kupującemu. Po jej ułożeniu na powierzchni kostki pojawiły się żółte przebarwienia, o czym powód niezwłocznie poinformował pozwanego. Pozwany podjął wówczas próbę czyszczenia kostki, w wyniku czego na jej wierzchniej warstwie zaczęły być widoczne wystające kamienie i kawałki betonu, co nie tylko psuje estetykę kostki, ale także ogranicza możliwość bezpiecznego korzystania z niej i grozi uszkodzeniem mienia w kontakcie z nią. Z uwagi na fakt, iż zakupiona kostka nie posiada właściwości, jakie towar tego rodzaju powinien mieć ze względu na przeznaczenie, odbiega wyglądem i cechami nie tylko od próbników sprzedającego i producenta, ale także od takiej samej kostki z innej daty produkcji, ponadto podjęta próba czyszczenia zakończyła się niepowodzeniem, powód odstąpił od umowy sprzedaży i wezwał pozwanego do zwrotu ceny. Na dochodzoną kwotę składają się: uiszczona cena – 7.000 zł oraz wartość prac (6.500 zł) i materiałów z transportem (2.000 zł) niezbędnych do ponownego ułożenia kostki.

(pozew k. 10-11v.)

W odpowiedzi na pozew pierwotny pozwany P. F., reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, wniósł o jego oddalenie w całości oraz zasądzenie od powoda zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu pełnomocnik wskazał, iż zakupiony przez powoda towar nie posiadał żadnych wad, a wszelkie zmiany w kostce powstały na skutek użycia przez powoda nieprawidłowego materiału celem wbudowania kostki, a następnie nieprawidłowego – mechanicznego czyszczenia kostki, co doprowadziło do uszkodzenia pełnowartościowego towaru. Wyjaśnił, że powód zlecił montaż kostki podmiotowi trzeciemu, który posłużył się nieodpowiednim materiałem do uzupełnienia szczelin – piaskiem. Zgodnie ze sztuką budowlaną, do wypełnienia fug winno się stosować piaski płukane, z pewnego źródła. Zastosowanie piasków zbyt drobnych i zapylonych może powodować trwałe zanieczyszczenie powierzchni. Na skutek niezastosowania się przez powoda do tych zasad doszło do przebarwienia kostki. Pełnomocnik podniósł przy tym, że na skutek wniesionej reklamacji pozwany wraz z przedstawicielem producenta udał się na posesję powoda, celem dokonania oględzin kostki i została wówczas podjęta próba mycia za pomocą preparatu R. (...). W czasie tej wizyty nie stwierdzono wadliwości towaru i nie uznano reklamacji. Ponieważ powód podtrzymywał zastrzeżenia, producent przeprowadził konsultację z firmą (...) – specjalistą w zakresie chemii do produktów budowlanych, której pracownik udał się na posesję powoda i pobrał zanieczyszczoną kostkę celem dokonania próby laboratoryjnej. W czasie tej wizyty powód zgłosił dodatkowo fakt pojawienia się na powierzchni kostek kamieni, pomijając jednocześnie okoliczność podjęcia próby mechanicznego usunięcia przebarwień. Następnie firma (...) dokonała symulacji zabrudzeń przy pomocy piasku pobranego z placu budowy powoda, w wyniku której doszło do powstania takich samych plam na powierzchni kostki, jak na posesji powoda. W trakcie badań potwierdzono, że przedmiotowe przebarwienia mogą zostać usunięte przy pomocy preparatu R. (...). Powyższe skutkowało ponowną odmową uznania reklamacji. W dniu 19 lipca 2017 roku doszło do kolejnej wizyty na posesji powoda, celem wykonania próby czyszczenia kostki, w trakcie której przedstawiciel firmy (...) przeprowadził kilka prób czyszczenia kostek potwierdzając wcześniejszą opinię odnoście skuteczności preparatu R. (...). W efekcie pozwany uznał, że powód otrzymał produkt pełnowartościowy, a ewentualne przebarwienia oraz kamienie są wynikiem działania kupującego. Pomimo tego producent zaproponował powodowi rozwiązanie zaistniałej sytuacji, na co powód nie wyraził zgody. W konkluzji pełnomocnik podniósł, że powód nie tylko nie wykazał istnienia wady, ale również, iż była ona istotna, bądź też wpływała na wartość użytkową lub handlową kostki.

(odpowiedź na pozew k. 31-35)

W toku rozprawy stanowiska stron nie uległy zmianie. Ponadto pełnomocnicy stron wypowiedzieli się w zakresie wydanej przez biegłego sądowego opinii.

W piśmie procesowym z dnia 15 listopada 2018 roku udział w sprawie po stronie pozwanego zgłosił interwenient uboczny (...) Sp. z o.o. Sp. k. w W., wnosząc o wyrażenie zgody na wstąpienie do sprawy w miejsce dotychczasowego pozwanego. Zajmując merytoryczne stanowisko interwenient wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda zwrotu kosztów procesu.

Wobec zgody stron, postanowieniem z dnia 5 grudnia 2018 roku Sąd zwolnił pozwanego P. F. od udziału w sprawie z uwagi na wstąpienie w jego miejsce w charakterze strony pozwanej (...) Sp. z o.o. Sp. k.

(protokół rozprawy k. 81-90, k. 98-103, k. 186-189, k. 198, k 200-202v., k. 222-222v., pismo procesowe k. 126-127, k. 135-137, k. 139-139v., k. 146-150, k. 180, postanowienie k. 141)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13 kwietnia 2017 roku powód zakupił u P. F., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...), kostkę brukową A. (...), A. (...) oraz A. G., a także palisadę V. Grafit. Cena zakupu wyniosła 7.000 zł brutto. Sprzedany towar był I gatunku.

(dowód z przesłuchania powoda 00:05:23-00:31:00 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 10 lutego 2020 roku, zeznania świadka B. P. 00:06:02-00:47:15 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 12 marca 2018 roku, zeznania świadka R. P. 00:54:26-01:15:11 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 12 marca 2018 roku, zeznania świadka M. S. k. 98-99, zeznania świadka M. T. k. 101-102, faktura k. 58, okoliczności bezsporne)

W ogólnych warunkach sprzedaży i udzielenia gwarancji wskazano, że producent udziela 3-letniej gwarancji na betonową kostkę brukową wibroprasowaną. Gwarancja nie obejmowała kosztów demontażu i dostarczenia towaru, robocizny oraz ponownego zamontowania. Za dopuszczalne i niepodlegające reklamacji producent uznawał: naloty wapienne, nieznaczne różnice w odcieniach kostek, wypływki, mechaniczne uszkodzenia powstałe podczas transportu, rozładunku i montażu kostki, odchylenia od równomierności struktury powierzchni kostek, włoskowate mikropęknięcia. Przedmiotowe warunki nie zawierały informacji na temat prawidłowego sposobu montażu kostki brukowej.

(ogólne warunki sprzedaży i udzielenia gwarancji k. 48)

K. A./A. (...) to kostka szlachetna z posypką. Na wierzchniej warstwie jest odkryte kruszywo ozdobne, kolor kostki jest w przewadze bieli i ecru z dodatkiem czarnych wtrąceń. K. jest płukana, z uwagi na odkryte kruszywo ma szorstką powierzchnię. Konstrukcyjnie kostka składa się z dwóch warstw: niebarwionej konstrukcyjnej oraz części wierzchniej o nazwie V, która jest produkowana, jako jednolita masa i prasowana z warstwą konstrukcyjną. Następnie kostka jest płukana pod ciśnieniem, celem odsłonięcia struktury kamieni. Warstwa konstrukcyjna kostki to beton o dawnej klasie B45. Składa się z cementu, piasku, kruszyw i dodatków. Grubość warstwy dekoracyjnej wynosi od 5 do 10 mm. K. jest produkowana w ilości po 1 m ², następnie wyprodukowane partie są składowane w ilości 1,5-2 tysiące m ². Po wyjęciu z produkcji kostka jest streczowana z dużą siłą, przy czym ok. 10 cm streczu zachodzi na górną część kostki. Na palecie jedna część kości jest przykryta folią, drugim elementem jest przesypka z wiórek, która chroni kostki przed stykaniem się ze sobą.

Producent kostki nie informuje o sposobie wbudowania kostki, instrukcje takie mogą być zamieszczone na stronie internetowej w formie poradnika. Z uwagi na cechy własne kostki, w ocenie producenta jej zasypanie winno nastąpić przy pomocy piasku nie posiadającego żadnych zabrudzeń.

(dowód z przesłuchania pozwanego 00:32:01-01:10:00 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 10 lutego 2020 roku, zeznania świadka B. P. 00:06:02-00:47:15 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 12 marca 2018 roku, zeznania świadka R. P. 00:54:26-01:15:11 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 12 marca 2018 roku, zeznania świadka M. S. k. 98-99, zeznania świadka P. G. k. 100-101, zeznania świadka M. T. k. 101-102)

W momencie odbioru kostki powód nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń. K. została dostarczona na paletach i była owinięta streczem. W czasie montażu kostki powód zauważył, że ma ona żółte przebarwienia uznał jednak, że znikną one, gdy kostka wyschnie. Jako podkład powód użył zwykłego piasku, natomiast do zasypywania żółtego płukanego piasku, który nie pozostawiał śladów na dłoniach. Montaż odbywał się wiosną. Gdy przebarwienia nie zniknęły powód podjął decyzję o zgłoszeniu powyższego faktu pozwanemu, który wdrożył procedurę reklamacyjną. Jednocześnie powód podjął się próby czyszczenia nalotu za pomocą myjki ciśnieniowej, która jednak nie przyniosła pozytywnych rezultatów. Po wykonaniu próby S. K. nie stwierdził, aby mycie myjką odbiło się w negatywny sposób na wyglądzie/strukturze kostki. Powód nie widział, aby osoby montujące kostkę wchodziły na nią zabrudzonymi butami.

(dowód z przesłuchania powoda 00:05:23-00:31:00; 01:10:53-01:13:26 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 10 lutego 2020 roku, zeznania świadka B. P. 00:06:02-00:47:15 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 12 marca 2018 roku, zeznania świadka R. P. 00:54:26-01:15:11 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 12 marca 2018 roku, zeznania świadka M. S. k. 98-99, zeznania świadka M. T. k. 101-102)

Podczas pierwszej wizyty reklamacyjnej w maju 2017 roku powód zgłaszał sprzedającemu przebarwienia kostki, mówił, że zaczęła ona żółknąć. Zabrudzenia, o których wspominał powód, były widoczne w różnym stopniu na powierzchni kostki. Wykonana próba czyszczenia jej powierzchni za pomocą specjalistycznego preparatu nie przyniosła pozytywnego efektu. W ocenie przedstawiciela pozwanego zgłaszane wady były wynikiem użycia przy montażu piasku zawierającego dużo frakcji pylastych i ilastych, dlatego też reklamacja nie została uznana. Z uwagi na dobre kontakty z powodem pozwany pozostawał jednak w gotowości do ugodowego rozwiązania wynikłego problemu.

(dowód z przesłuchania powoda 00:05:23-00:31:00 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 10 lutego 2020 roku, dowód z przesłuchania pozwanego 00:32:01-01:10:00 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 10 lutego 2020 roku, zeznania świadka B. P. 00:06:02-00:47:15 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 12 marca 2018 roku, protokół z wizyty reklamacyjnej k. 24, zeznania świadka M. T. k. 101-102)

Podczas drugiej wizyty reklamacyjnej powód zgłosił dodatkowo fakt pojawiającego się na wierzchniej części kostki kruszywa, co pogarszało jej wygląd. Obecny podczas oględzin przedstawiciel firmy (...) pobrał próbkę kostki, celem przeprowadzenia badań laboratoryjnych, pobrana została również próbka piasku znajdującego się na placu budowy. Przeprowadzono także próby czyszczenia kostki za pomocą różnych preparatów, z których najbardziej skuteczny okazał się R. D.. Jest to środek na bazie kwasu, który w bezpośrednim kontakcie może doprowadzić do uszkodzenia roślinności.

(dowód z przesłuchania powoda 00:05:23-00:31:00 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 10 lutego 2020 roku, zeznania świadka B. P. 00:06:02-00:47:15 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 12 marca 2018 roku, zeznania świadka R. P. 00:54:26-01:15:11 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 12 marca 2018 roku, zeznania świadka M. S. k. 98-99, zeznania świadka P. G. k. 100-101, zeznania świadka M. T. k. 101-102)

Próba laboratoryjna polegała na zabrudzeniu kostki piaskiem zawierającym dużo frakcji pylastej. Piasek ten był wcierany w kostkę, a następnie spłukiwany. Pomimo spłukania na nawierzchni kostki były widoczne zabrudzenia. We wnioskach z badań wskazano ponadto, że przedmiotowe zabrudzenia można usunąć za pomocą środka R. D..

(zeznania świadka P. G. k. 100-101, sprawozdanie z badań k. 49-56)

W czasie trzeciej wizyty dokonano próby czyszczenia za pomocą środka R. D., która okazała się skuteczna.

(zeznania świadka B. P. 00:06:02-00:47:15 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 12 marca 2018 roku, zeznania świadka P. G. k. 100-101,

W piśmie z dnia 7 lipca 2017 roku pozwany wskazał, że kostka została zabrudzona nieodpowiednim piaskiem użytym do jej montażu oraz że w wyniku mechanicznego czyszczenia przez klienta zostały odkryte kamienie na powierzchni kostki, co nie rodzi odpowiedzialności sprzedającego.

(pismo k. 22)

W piśmie z dnia 21 lipca 2017 roku pozwany poinformował powoda, iż podtrzymuje stanowisko w sprawie reklamacji. Wskazał, że może podjąć się czyszczenia chemicznego ale wyłącznie w obecności i na odpowiedzialność klienta. Wyjaśnił przy tym, że z uwagi na zagospodarowany teren wokół domu i brak możliwości odprowadzenia wody z płukania powierzchni kostek poza teren zielony nie podejmie odpowiedzialności za uszkodzenia trawnika i roślin znajdujących się w okolicy domu. Dodał, iż nie ma pewności, że środek czyszczący nie spowoduje zmiany zabarwienia na kostce grafitowej – glanzit, która jest ułożona, jako wykończenie wokół budynku. Ponadto podniósł, że nie zgadza się na wymianę kostek z kamieniem w wierzchniej warstwie, zaznaczając, iż wizualne ocena kostek winna być dokonana z odległości 2 metrów w pozycji stojącej. Podczas tak przeprowadzonej oceny kamienie na powierzchni kostek nie są zaś widoczne.

(pismo k. 18, okoliczności bezsporne)

Pismem z dnia 9 sierpnia 2017 roku, doręczonym w dniu 16 sierpnia 2017 roku powód złożył oświadczenie o odstąpieniu od zawartej w dniu 13 kwietnia 2017 roku umowy sprzedaży stwierdzonej fakturę VAT nr (...) oraz wezwał pozwanego do zapłaty w terminie 7 dni kwoty 15.000 zł, na którą poza uiszczoną ceną (7.000 zł) składały się: koszt ułożenia kostki – 6.500 zł oraz materiały pod podbudowę kostki – 2.000 zł.

(oświadczenie wraz z dowodem doręczenia k. 20-21v.)

Z uwagi na brak gwarancji, że czynność czyszczenia nie spowoduje zniszczeń w zakresie posadzonej na posesji roślinności, czy też elewacji, S. K. nie wyraził zgody na proponowaną przez pozwanego usługę czyszczenia zakupionej kostki.

(dowód z przesłuchania powoda 00:05:23-00:31:00 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 10 lutego 2020 roku, dowód z przesłuchania pozwanego 00:32:01-01:10:00 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 10 lutego 2020 roku, zeznania świadka B. P. 00:06:02-00:47:15 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 12 marca 2018 roku, zeznania świadka M. S. k. 98-99, zeznania świadka P. G. k. 100-101, zeznania świadka M. T. k. 101-102)

Prawidłowe użycie myjki ciśnieniowej nie powinno spowodować żadnych uszkodzeń w strukturze kostki.

(dowód z przesłuchania pozwanego 00:32:01-01:10:00 elektronicznego protokołu rozprawy z dnia 10 lutego 2020 roku, zeznania świadka P. G. k. 100-101)

K. wbudowane w nawierzchnię wokół domu powoda wykazują istotne braki z punktu widzenia użytkowania w postaci ubytków w powierzchni. Uszkodzenia te mają produkcyjny charakter. Ponadto część kostek posiada niezbliżoną do jednolitości fakturę powierzchni – znacznie różnią się ilością czarnych „ziaren”. Brak jednakowej lub zbliżonej barwy do jednorodności wynika z różnej grubości nakładanej faktury z grysiku białego i czarnego na tło cementowej powierzchni kostki betonowej. Powierzchnia kostki w różnym stopniu przejmuje barwę betonu z kostki i nie ma możliwości ujednolicenia barwy powierzchni. Różnice barwowe nie ograniczają się wyłącznie do podziału na kostki zażółcone i niezażółcone, ale dotyczą także samego odcienia niezażółconej kostki, który przyjmuje barwę od białego do szarego, z różnym natężeniem tego drugiego. Brak zamknięcia struktury powierzchni kostki powoduje wnikanie między „ziarna” różnego rodzaju pyłów koloryzujących miejscami jej powierzchnię. Na nawierzchni części kostek widoczne są naprawy betonem.

Stwierdzone wady nie mają eksploatacyjnego charakteru i nie zależą od miejsca wbudowania kostki. Nie powstały one w trakcie transportu i wbudowania kostki. Przebarwione kostki stanowią ok. 30-40% całej ułożonej powierzchni. Czyszczenie kostki myjką ciśnieniową nie powinno prowadzić do odspojenia się gresu. Zwykły piasek użyty do zasypywania kostki nie jest w stanie wejść w reakcję z powierzchnią utwardzoną i trwale zmienić jej koloru.

Położona kostka nie poddaje się możliwości częściowej naprawy – wyłącznie w stosunku do elementów uszkodzonych brak jest bowiem możliwości dobrania kostki do powierzchni, która pozostałaby wbudowana.

(pisemna opinia biegłego k. 115-115v., pisemna uzupełniająca opinia biegłego k. 161-161v., ustna uzupełniająca opinia biegłego 00:02:21-00:58:27 protokołu elektronicznego rozprawy z dnia 3 września 2020 roku )

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź w oparciu o dowody z powołanych dokumentów, których prawdziwości ani rzetelności ich sporządzenia, nie kwestionowała żadna ze stron. Za podstawę ustaleń faktycznych Sąd przyjął ponadto wyjaśnienia stron oraz zeznania świadków.

Za podstawę poczynionych w sprawie ustaleń Sąd przyjął ponadto opinię biegłego S. W.. Dokonując jej oceny, Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania zawartych w jej treści wniosków, opinia ta była bowiem rzetelna, jasna, logiczna oraz w sposób wyczerpujący objaśniająca budzące wątpliwości kwestie. Wydając opinię biegły oparł się na zgromadzonym w aktach sprawy materiale dowodowym oraz przeprowadzonych przez siebie oględzinach zamontowanej u powoda kostki. W opiniach uzupełniających biegły odniósł się do zarzutów stron. Zdaniem Sądu opinia biegłego sądowego (podstawowa oraz uzupełniająca) stanowi przekonujący i miarodajny dowód w sprawie. Opinia ta odzwierciedla staranność i wnikliwość w badaniu zleconego zagadnienia, wyjaśnia wszystkie istotne okoliczności, podaje przyczyny, które doprowadziły do przyjętej konkluzji, a równocześnie jest poparta głęboką wiedzą i wieloletnim doświadczeniem zawodowym biegłego. Jednocześnie opinii tej nie podważają pozostałe dowody.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne w części.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego o gwarancji przy sprzedaży (art. 577- 581 k.c.).

Bezspornym jest w niniejszej sprawie, że powód zawarł z pierwotnym pozwanym umowę sprzedaży, której przedmiotem były kostki brukowe oraz palisada. Poza sporem pozostawał ponadto fakt zgłaszania przez powoda wad zakupionego towaru dotyczących w pierwszej kolejności pojawienia się na kostce żółtych wykwitów, a w późniejszym okresie również pojawiającego się na powierzchni kostki kruszywa. Sąd przyjął jednocześnie, że powód dokonał zgłoszenia wady już po montażu kostki, w następstwie czego pozwany wdrożył postępowanie reklamacyjne. Przebieg tego postępowania był między stronami niesporny, w szczególności strony zgodnie przyznały, że miały miejsce trzy wizyty pozwanego na posesji powoda, w trakcie których podejmowano próbę czyszczenia kostki oraz pobrano część wadliwych kostek celem przeprowadzenia ich badania. Wreszcie wątpliwości nie budziło, że powód usiłował usunąć powstałe przebarwienia za pomocą myjki ciśnieniowej, a pozwany ostatecznie zaproponował kupującemu wyczyszczenie kostki za pomocą środków chemicznych, na co powód – wobec zastrzeżenia pozwanego, że czyszczenie odbędzie się na wyłączną odpowiedzialność kupującego – ostatecznie nie wyraził zgody.

Jako podstawę prawną dochodzonych roszczeń strona powodowa wskazała przepisy o rękojmi za wady fizyczne sprzedanych rzeczy, ewentualnie odpowiedzialność pozwanego mogła się również opierać na art. 415 kc. Zgodnie z przepisem art. 556 k.c. sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia). Jeżeli kupującym jest konsument, a wada fizyczna została stwierdzona przed upływem roku od dnia wydania rzeczy sprzedanej, domniemywa się, że wada lub jej przyczyna istniała w chwili przejścia niebezpieczeństwa na kupującego (art. 556 ² k.c.). Wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli: 1) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia, 2) nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór, 3) nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia, 4) została kupującemu wydana w stanie niezupełnym. Jeżeli kupującym jest konsument, na równi z zapewnieniem sprzedawcy traktuje się publiczne zapewnienia producenta lub jego przedstawiciela, osoby, która wprowadza rzecz do obrotu w zakresie swojej działalności gospodarczej, oraz osoby, która przez umieszczenie na rzeczy sprzedanej swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odróżniającego przedstawia się jako producent (art. 556 ¹ § 1 i § 2 k.c.). Sprzedawca jest odpowiedzialny z tytułu rękojmi za wady fizyczne, które istniały w chwili przejścia niebezpieczeństwa na kupującego lub wynikły z przyczyny tkwiącej w rzeczy sprzedanej w tej samej chwili (art. 559 k.c.). Stosownie do treści przepisu art. 560 § 1 k.c., jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady. Kupujący nie może odstąpić od umowy, jeżeli wada jest nieistotna (art. 560 § 4 k.c.). W myśl art. 568 § 1 k.c., sprzedawca odpowiada z tytułu rękojmi, jeżeli wada fizyczna zostanie stwierdzona przed upływem dwóch lat.

W ocenie Sądu chybione jest twierdzenie powoda o podstawie odpowiedzialności pozwanego w oparciu o przepisy o odpowiedzialności za wady fizyczne rzeczy sprzedanej, ponieważ pomiędzy S. K., a (...) spółka z o.o. sp. k. w W. nie została zawarta umowa kupna- sprzedaży. Taka umowa wiązała powoda z pierwotnym pozwanym, czyli P. F.. Należy zauważyć, że w uzasadnieniu wyroku z dnia 30 listopada 2016 r. wydanego w sprawie III CSK 351/15 Sąd Najwyższy stwierdził, że art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c. nakłada na powoda obowiązek określenia żądania oraz wskazanie faktów, na których powód opiera swoje żądanie. Zakres żądanej ochrony prawnej określa zarówno przedmiot postępowania, jak i przedmiot orzekania i tym zakresem sąd jest związany. W świetle art. 321 § 1 k.p.c. zakaz orzekania ponad żądanie dotyczy bądź samego żądania (petitum), bądź jego podstawy faktycznej (causa petendi). Granic przedmiotu orzekania nie wyznacza natomiast kwalifikacja prawna żądania i do jej określenia zastosowanie mają zasady da mihi factum ego dabo tibi ius oraz iura nowit curia. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego przepisy kodeksu postępowania cywilnego nie zawierają przepisu nakazującego powodowi wskazanie podstawy prawnej roszczenia, lecz w sytuacji jego wskazania nie pozostaje to bez wpływu dla przebiegu i wyniku sprawy, bo pośrednio określa, jakie są istotne okoliczności faktyczne uzasadniające żądanie pozwu. Podanie jednak określonej podstawy faktycznej nie oznacza, że powód poddaje pod osąd sądu tylko te fakty, które mogą służyć zastosowaniu przez niego wskazanej normy prawa materialnego. Sąd nie jest związany podstawą prawną podaną przez powoda i powołana podstawa faktyczna, która może być kwalifikowana według różnych podstaw prawnych uzasadnia rozważenie ich przez sąd i zastosowanie jednej z nich, nawet odmiennej od podanej przez powoda, co nie narusza art. 321 § 1 k.p.c.

Nie ulega wątpliwości, że (...) spółka z o.o. sp. k. w W. w dokumencie zatytułowanym Ogólne warunki sprzedaży i udzielenia gwarancji, jako producent udzielił 3-letniej gwarancji na betonową kostkę brukową wibroprasowaną. Zatem podstawą odpowiedzialności pozwanego będą przepisy o gwarancji. Zgodnie z art. 577 § 1 kc udzielenie gwarancji następuje przez złożenie oświadczenia gwarancyjnego, które określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone w reklamie.
Dalej w myśl § 2 obowiązki gwaranta mogą w szczególności polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług.
Następnie zgodnie z § 3 jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym. Ponadto w myśl § 4 jeżeli nie zastrzeżono innego terminu, termin gwarancji wynosi dwa lata licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana.

Na okoliczność istnienia wad oraz ich charakteru i daty powstania został dopuszczony dowód z opinii biegłego sądowego. Nie powielając ustaleń faktycznych przypomnienia wymaga, że sporne wady nie były wynikiem złego transportu, przechowywania, czy wreszcie złego montażu kostki przez powoda. Jak wyjaśnił biegły w ustnej opinii, użyty przez powoda piasek nie mógł spowodować trwałego nalotu na kostce, gdyby ta została prawidłowo wyprodukowana. Tak samo użycie do mycia kostki myjki ciśnieniowej nie mogło doprowadzić do powstania wyszczerbień w jej strukturze, czy też do ujawnienia się kruszywa. Fakt pojawienia się wykruszeń oznacza, że ziarna na jej powierzchni nie zostały w sposób właściwy związany z powierzchnią kostki. Biegły zaznaczył przy tym, iż takie wykruszanie się miało miejsce nawet podczas nacisku kciukiem na kostkę. W ocenie biegłego sądowego wady stwierdzone przez powoda miały produkcyjny i dwurodzajowy charakter. Po pierwsze dotyczyły one samej powierzchni kostki, która w wielu przypadkach miała ubytki, z których część została poddana próbie betonowej naprawy. Po drugie poza zażółceniem, kostki różniły się wyglądem w zakresie ilości czarnych „ziaren” oraz odcieni, które przyjmowały barwę od białego do szarego. W konsekwencji brak było jednolitości barwowej na ułożonej powierzchni, która częściowo była jaśniejsza, a częściowo ciemniejsza. Biegły dopuścił przy tym możliwość, że kolorystyka kostki może się w pewnym stopniu różnić w zakresie danego koloru, zaakcentował jednak, iż kwestia ta musi zostać w taki sposób uwzględniona przez producenta/sprzedawcę na etapie pakowania, aby możliwe było odtworzenie wzoru tych odcieni (innymi słowy kostka nie powinna być pakowana w taki sposób, aby na danej palecie występowały widoczne różnice w odcieniach na zasadzie, raz kostka jaśniejsza, raz ciemniejsza itp.).

Skoro zakupiona przez powoda kostka brukowa dotknięta była opisanymi powyżej wadami o charakterze stricte użytkowym, a więc bezspornie wpływającymi na korzystanie z nabytego towaru, których źródłem było nieprawidłowe wykonanie przez producenta, uznać należy, że zakupiony przez powoda towar jest niezgodny z właściwościami określonymi w oświadczeniu gwarancyjnym zatytułowanym Ogólne warunki sprzedaży i udzielenia gwarancji, a zatem powodowi przysługują przewidziane przepisami prawa uprawnienia.

Jak wyjaśniono wyżej, jeżeli rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w oświadczeniu gwarancyjnym, obowiązki gwaranta mogą w szczególności polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług. W niniejszej sprawie powód odstąpił od umowy kupna- sprzedaży żądając zwrotu uiszczonej za towar ceny. Wcześniej pozwany podjął próbę zmycia nalotu i zaproponował powodowi skuteczne wyczyszczenie kostki, z zastrzeżeniem jednak, że uczyni to na jego odpowiedzialność (użyte środki chemiczne mogły negatywnie wpłynąć na otoczenie m.in. posadzoną na posesji roślinność), na co powód – wobec poczynionego zastrzeżenia – nie wyraził zgody. Oczywiste jest przy tym, że tak proponowany sposób rozwiązania sporu nie prowadził do całościowego usunięcia wady – kostka w dalszym ciągu byłaby dotknięta ubytkami w wierzchniej warstwie. Jednocześnie za niesporne uznać należy, że stwierdzone wady miały istotny charakter, uniemożliwiający korzystanie z kostki zgodnie z przeznaczeniem (powód w dalszym ciągu jest narażony na ryzyko kolejnych wykruszeń w obrębie położonej kostki). Uwzględniając charakter stwierdzonych wad Sąd uznał, że rzecz sprzedana nie miała właściwości określonych w oświadczeniu gwarancyjnym, w konsekwencji powód może zasadnie domagać się zwrotu ceny zakupionej kostki i palisady. Wprawdzie biegły w ustnej opinii wyjaśnił, iż jego zdaniem palisady nie są dotknięte analizowanymi powyżej wadami. Jednak nie oznacza to braku uprawnienia do odstąpienia od umowy sprzedaży również w zakresie niewadliwych palisad. Wymontowanie wyłącznie kostki powodowałoby bowiem, iż powód byłby ograniczony w wyborze nowej kostki. Oczywiste jest, że dokonując wyboru przedmiotowych produktów powód kierował się m.in. tym, aby stylistycznie pasowały do siebie, tworzyły spójną całość. Skoro więc jeden z elementów położonej konstrukcji podlega wymontowaniu, zdaniem Sądu brak jest podstaw do tego, aby pozostawić drugi z nich, skoro powód myślał o tej konstrukcji w sposób całościowy.

Natomiast w pozostałej części obejmującej wartość prac (6.500 zł) i materiałów z transportem (2.000 zł) niezbędnych do ponownego ułożenia kostki, Sąd oddalił powództwo. W świetle zapisów w Ogólnych warunkach sprzedaży i udzielenia gwarancji były one niezasadne, bowiem odpowiedzialność producenta, który wstąpił w miejsce pierwotnego pozwanego, nie została rozszerzona na koszt demontażu i dostarczenia towaru, robocizny oraz ponownego zamontowania. W pkt. III.5 Ogólnych warunkach sprzedaży i udzielenia gwarancji wyraźnie wskazano, że gwarancja nie obejmowała kosztów demontażu i dostarczenia towaru, robocizny oraz ponownego zamontowania.

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 7.000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5 grudnia 2018 roku (data wydania przez Sąd postanowienia o wstąpieniu w miejsce dotychczasowego pozwanego interwenienta ubocznego) do dnia zapłaty, oddalając żądanie w pozostałej części.

O odsetkach ustawowych Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociaż by nie poniósł żadnej szkody i chociaż by opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie.

O obowiązku zwrotu kosztów procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności stron za wynik sprawy, na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c. Strona powodowa wygrała proces w 45 %, gdyż powód dochodził zapłaty kwoty 15.500 zł, z czego Sąd uwzględnił powództwo w zakresie kwoty 7.000 zł.

Na koszty procesu poniesione przez powoda złożyły się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 300 zł, koszty zastępstwa procesowego adwokata w kwocie 3.600 zł (§ 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie), opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł oraz zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego w wysokości 500 zł. Wobec tego w sumie strona powodowa poniosła koszty procesu w kwocie 4.417 zł.

Z kolei pozwany poniósł koszty w łącznej wysokości 3.755 zł, na które złożyły się: koszty zastępstwa procesowego radcy prawnego w kwocie 3.600 zł (§ 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych) i opłata od interwencji ubocznej w wysokości 155 zł. Zatem łączne koszty procesu poniesione przez obie strony wyniosły 8.172 zł.

Skoro strona pozwana wygrała postępowanie w 55 %, to powinna ponieść koszty procesu w kwocie 3.677,40 zł, a wydała na obronę swych praw wyższą kwotę wynoszącą 3.755 zł. Mając na uwadze powyższe, Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 77,60 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (3.755 zł- 3.677,40 zł).

Jednocześnie Sąd zarządził zwrot ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi na rzecz powoda kwoty 475 zł tytułem nadpłaconej części opłaty sądowej od pozwu.