Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lipca 2021 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Justyna Pikulik
Protokolant:	praktykant Klaudia Dembowska

po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2021 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa J. K. (1)

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda J. K. (1) rzecz pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. kwotę 3.617 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt III C 535/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 grudnia 2017 r. powód J. K. (1) reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. kwoty 20.515,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 21 listopada 2017 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu według norm przepisanych. Powód wniósł ponadto o zwolnienie go od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu żądania pozwu powód J. K. (1) podniósł, że ok. 2015 r. pozwana spółka zarządzana przez P. W. i L. W., zajmująca się obrotem nieruchomościami, nabyła nieruchomość przy ul. (...) w S.. Nieruchomość ta znajdowała się w złym stanie technicznym i potrzebowała remontu, aby móc ją sprzedać z zyskiem, a działający w imieniu spółki (...) nie miał na to środków, zatem powód zaproponował pomoc finansową. Strony zawarły umowę, na podstawie której powód wykonać miał remont kapitalny nieruchomości, zaś po jej sprzedaży pozwana miała rozliczyć się z powodem poprzez zapłatę za wykonany remont oraz, z tytułu wynagrodzenia za finansowanie remontu, pozwana miała przekazać powodowi połowę zysku ze sprzedaży lokalu po remoncie. Powód wskazał, że wycenił swoje prace remontowe na kwotę 60.515 zł, o czym poinformował pozwaną. Z kolei z informacji uzyskanych przez powoda od P. W. wynikało, że zysk ze sprzedaży nieruchomości po remoncie wyniósł 50.000 zł, z czego powód miał otrzymać 25.000 zł. Powód podniósł, że pozwana przekazała mu należność w kwocie 65.000 zł, zaś dochodzona przez niego kwota 20.515 zł stanowi różnicę między zwrotem kosztów remontu i uzgodnionym wynagrodzeniem za wsparcie finansowe powoda w kwocie 25.000 zł.

Postanowieniem z dnia 12 lutego 2018 r. Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie oddalił wniosek powoda o zwolnienie od kosztów sądowych.

Powód J. K. (1) wywiódł zażalenie na powyższe postanowienie, które postanowieniem Sądu Okręgowego w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy z dnia 11 kwietnia 2018 r. zostało oddalone ( sygn. akt II Cz 589/18).

W odpowiedzi na pozew pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wniosła o oddalenie powództwa w całości jako bezpodstawnego oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisach.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwana wskazała, że przeczy wszystkim wyraźnie nieprzyznanym twierdzeniom i zarzutom podniesionym w pozwie oraz, że nie posiada wobec powoda żadnych zobowiązań z tytułu remontu nieruchomości przy ul. (...) w S. i twierdzenia powoda w tym zakresie są bezpodstawne i nieudowodnione. Pozwana wskazała również, że dowód nagrania przedstawiony przez powoda jest nielegalny, zmanipulowany oraz nie wynika z niego nic, co dotyczyłoby rozliczenia kosztów, rachunków, zapłaty podatku odnośnie nieruchomości przy ul. (...) w S.. Pozwana wskazała ponadto, że potwierdzenie wypłaty gotówkowej w kwocie 65.000 zł z dnia 27 marca 2017 r. nie potwierdza żądania pozwu, a jedynie fakt wypłaty przez powoda na własne zlecenie gotówki posiadanej na koncie przez powoda. Wskazała, że konto bankowe podane przez powoda nigdy nie było kontem bankowym pozwanej spółki. Pozwana podkreśliła również, że powód nie był wykonawcą remontu nieruchomości położonej przy ul (...) w S., a pozwana remont ten wykonała we własnym zakresie i na własny koszt.

Pismem z dnia 6 marca 2019 r. powód J. K. (1) potrzymał swoje stanowisko w sprawie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S., której prezesem zarządu jest P. W., a prokurentem L. W. w zakresie swojej działalności zajmuje się m.in. obrotem nieruchomościami, obsługą rynku nieruchomości, a także realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Niesporne, a nadto dowód:

-odpis z KRS k. 88-91

Pozwana spółka (...) w celach inwestycyjnych nabyła nieruchomość przy ul. (...) w S. .

Dowód:

-zeznania świadka L. W. – k. 274-276;

-pisemne zeznania M. S. (1) – k. 436-438.

Pozwana spółka początkowo nie była zainteresowana przeprowadzeniem remontu nieruchomości przy ul. (...) w S., chciała tą nieruchomość po prostu sprzedać z zyskiem.

Z uwagi na to, że z pozwaną spółką nawiązał kontakt powód i zadeklarował wykonanie remontu tej nieruchomości, oferując dostęp do materiałów i zapewnienie ekipy remontowej, pozwana ostatecznie przystała na remont nieruchomości, którym miał się zająć powód.

Między powodem a pozwaną spółką nie doszło do podpisania żadnej pisemnej umowy dotyczącej wykonania remontu nieruchomości przy ul. (...) w S., umowa ta była wyłącznie ustna. Na mocy której powód miał otrzymać od pozwanej zwrot udokumentowanych kosztów poniesionych przez niego w związku z remontem nieruchomości oraz pewien procent dochodu uzyskanego ze sprzedaży tej nieruchomości.

W budynku przy ul. (...) w S. przeprowadzono remont w zakresie instalacji wodnokanalizacyjnej, instalacji elektrycznej, centralnego ogrzewania z wymianą grzejników oraz dokonano instalacji nowego pieca gazowego. Dokonano także remontu i przebudowy łazienki i wybudowania drzwi wejściowych. Prace remontowe wiązały się również z przebudową i remontem kuchni, wymienieniem i instalacją nowych drzwi wewnętrznych i drzwi wejściowych, a także wykonaniem prac murarsko-malarskich w całym budynku.

M. G. wykonywał prace nad centralnym ogrzewaniem, wodnokanalizacyjnym oraz przerobieniem instalacji elektrycznej.

M. L. remontował pokój poprzez demontaż ścian działowych, podwieszenie sufitu, szpachlowanie i malowanie.

P. Z. tynkował ściany oraz kleił siatkę w domu.

Remont nieruchomości położonej przy ul. (...) w S. przeciągnął się z uwagi na to, że pracownicy wykonujący remont nie otrzymywali umówionego wynagrodzenia. Nie wiedzieli oni, do kogo należy nieruchomość, którą remontują. Część członków ekipy remontującej wykonywała prace remontowe zlecone przez powoda ( jak np. M. L., R. C., P. Z., M. G.) część została zatrudniona przy ww. remoncie przez pozwaną. Wykonawcą remontu nieruchomości przy ul. (...) w S. był powód. Remont ten powód wykonywał za pośrednictwem osób trzecich, m.in. z którymi zawierał umowy w formie ustnej. Tym osobom za wykonane prace zapłacił powód.

Zarówno powód, jak i pozwana spółka dokonywała zakupu materiałów wykorzystywanych przy remoncie.

Pozwana spółka rozliczyła się z powodem z tytułu prac remontowych wykonanych na zlecenie powoda oraz zakupionych przez powoda materiałów.

Ostatecznie nieruchomość położona w S. przy ul. (...) została sprzedana za kwotę 230.000 zł.

Powód tytułem zwrotu kosztów przeprowadzonego remontu nieruchomości przy ul. (...) w S. oraz umówionym udziałem powoda w zysku ze sprzedaży ww. nieruchomości otrzymał od pozwanej kwotę 65.000 zł.

Dowód:

-pokwitowanie k. 248;

-oświadczenie k. 249

-umowa o dzieło z dnia 16 marca 2016 r. – k. 280;

-paragon z 19 lutego 2016 r. – k. 281;

-paragon z 23 marca 2016 r. – k. 281;

-paragon z 24 marca 2016 r. – k. 281;

-faktura VAT nr (...) – k. 282;

-pokwitowanie z dnia 12 kwietnia 2016 r. – k. 283;

-faktura VAT nr (...) – k. 284;

-faktura VAT nr (...) – k. 286;

-pokwitowanie z 19 marca 2016 r. – k. 287;

-faktura VAT nr (...) – k. 288;

-faktura VAT nr (...) – k. 289;

-faktura VAT nr (...) – k. 290;

-faktura VAT nr (...) – k. 291-292;

-faktura VAT nr (...) – k. 293;

-paragon z 9 kwietnia 2016 r. – k. 294;

-faktura nr (...) – k. 295;

-faktura nr (...) – k. 296-297;

-faktura nr (...) – k. 298-309;

-faktura nr (...) – k. 310-311;

-faktura VAT nr (...) – k. 312-313;

-faktura VAT nr (...) – k. 314;

-faktura VAT nr (...) – k. 315-316;

-faktura nr (...) – k. 317;

-faktura nr (...) – k. 318;

-paragon z 18 marca 2016 r. – k. 319;

-faktura nr (...) – k. 320;

-faktura korygująca nr (...) – k. 321;

-paragon z 11 marca 2016 r. – k. 322;

-faktura nr (...) – k. 323;

-paragon z 10 marca 2016 r. – k. 324;

-faktura nr (...) – k. 325;

-paragon z dnia 4 marca 2016 r. – k. 326;

-faktura nr (...) k. 327-334;

-faktura nr (...) – k. 335;

-faktura nr (...) – k. 336;

-paragon z dnia 1 marca 2016 r. – k. 337;

-faktura nr (...) – k. 338;

-paragon z 24 lutego 2016 r. – k. 339;

-faktura nr (...) – k. 340-341;

-faktura nr (...) – k. 342;

-zapis rozmowy na płycie CD k. 13 a, k.430

-zapis rozmowy k. 250-255;

-zeznania K. J. – k. 127-128;

-zeznania M. L. – k.198;

-zeznania P. Z. – k. 198-199;

-zeznania M. G. k. 407-408;

-zeznania świadka L. W. – k. 274-276;

-pisemne zeznania M. S. (1) – k. 436-438.

-przesłuchanie powoda J. K. (1) – k. 458-459.

W dniu 27 marca 2017 r. zaksięgowano na koncie powoda J. K. (2) o nr (...) pięć transakcji każda po 10.000 zł, które zostały opisane jako spłata przez pozwaną wydatków i nakładów powoda na remont (...) 23 (prace budowlane, faktury) i udziału w zysku w postaci odpowiednio I, II, III, IV i V raty. Nadawca zaksięgowanej kwoty oznaczony został jako Kancelaria Radcy Prawnego Lex przy ul. (...) w S. z nr rachunku bankowego (...).

Tego samego dnia od tego samego nadawcy zaksięgowano na koncie powoda transakcję o wartości 15.000 zł opisanej jako spłata końcowa wydatków i nakładów powoda za remont (...) 23 – prac budowalnych, faktur i udziału w zysku.

Łączna kwota zaksięgowana na rachunku powoda wyniosła 65.000 zł i była to kwota zapłacona przez pozwaną spółkę (...) powodowi tytułem zwrotu poniesionych przez powoda kosztów remontu nieruchomości oraz jego udziału zysku ze sprzedaży ww. nieruchomości.

W dniu 27 marca 2017 r. powód J. K. (1) wypłacił z konta bankowego nr (...) kwotę w wysokości 65.000 zł. Konto to należy do powoda.

Dowód:

-potwierdzenie wypłaty gotówkowej nr (...) – k. 9;

-historia rachunku z dnia 6 marca 2019 r. – k. 96-97

-zeznania świadka L. W. – k. 274-276.

W bliżej nieokreślonym okresie czasu doszło do rozmowy między dwoma mężczyznami- prawdopodobnie powodem J. K. (1) oraz prezesem zarządu pozwanej (...) spółki z o.o. z siedzibą w S. dotyczącej kosztów, rachunków, zapłaty podatku, kwoty uzyskanej ze sprzedaży bliżej nieokreślonej nieruchomości. Rozmowa zawiera liczne przekleństwa i nie sposób wyinterpretować z niej żadnych wiążących ustaleń pomiędzy stronami, dotyczących rozliczenia transakcji remontu, późniejszej sprzedaży i podziału zysku uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości położonej w S. przy ul. (...) w S..

Dowód:

-zapis rozmowy na płycie CD k. 13 a, k.430

-zapis rozmowy k. 250-255.

Pełnomocnik powoda J. K. (1) pismem z dnia 13 listopada 2017 r. wezwał pozwaną (...) spółkę z o.o. z siedzibą w S. do zapłaty kwoty 20.515 zł z tytułu rozliczenia za remont nieruchomości przy ul. (...) w S., wyznaczając do tego siedmiodniowy termin liczony od dnia doręczenia korespondencji.

W imieniu pozwanej, Kancelaria Radcy Prawnego Lex (...), w piśmie z dnia 17 listopada 2017 r. wskazała, że żądanie powoda w przedmiotowej kwestii uznaje za całkowicie bezpodstawne i nieuzasadnione.

Pozwana spółka nie zapłaciła powodowi dochodzonej przez niego ww. wezwaniem kwoty.

Niesporne, a nadto:

- wezwanie do zapłaty z dnia 13 listopada 2017 r. – k. 10;

- odpowiedź na wezwanie z dnia 17 listopada 2017 r. – k. 10a.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo w niniejszej sprawie, jako niezasadne i niewykazane ani co do zasady, ani co do wysokości roszczenia podlegało oddaleniu w całości.

W przedmiotowej sprawie powód J. K. (1) domagał się od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. zapłaty kwoty 20.515 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 21 listopada 2017 r. do dnia zapłaty.

Powód twierdził, że umówił się z pozwaną spółką w ten sposób, że miał wykonać remont kapitalny nieruchomości zakupionej przez spółkę, a położonej w S. przy ul. (...), zaś po jej sprzedaży pozwana miała rozliczyć się z powodem przez zapłatę za wykonany remont oraz przekazać powodowi połowę zysku ze sprzedaży wyremontowanej nieruchomości. Z uwagi na to, że pozwana przekazała powodowi kwotę 65.000 zł, powód w niniejszym procesie dochodził kwoty nie 25.000 zł, a 20.515 zł, jako różnicy pomiędzy zwrotem kosztów remontu i uzgodnionym dla niego wynagrodzeniem za wsparcie finansowe w wysokości 25.000 zł.

Pozwana w toku procesu konsekwentnie zaprzeczała, jakoby strony postępowania łączyła umowa o treści wskazanej przez powoda. Początkowo, w odpowiedzi na pozew, pozwana spółka (...) twierdziła, że powód nie był wykonawcą remontu nieruchomości położonej przy ul (...) w S., a pozwana spółka remont ten wykonała we własnym zakresie i na własny koszt. Następnie, przesłuchana na rozprawie w dniu 9 czerwca 2020 r. w charakterze świadka prokurent pozwanej spółki (...) zeznała, że strony postępowania umówiły się, że powód otrzyma od pozwanej zwrot udokumentowanych kosztów poniesionych przez niego w związku z remontem nieruchomości oraz pewien procent dochodu uzyskanego ze sprzedaży tej nieruchomości, stanowczo zaprzeczyła jednak, że powód miał otrzymać połowę zysku uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości po jej remoncie.

Zgodnie z uregulowaną w art. 353 ¹ k.c. zasadą swobody umów, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Reguły wykonywania zobowiązań wskazano w art. 354 k.c. i zgodnie z nimi dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje - także w sposób odpowiadający tym zwyczajom. W taki sam sposób powinien współdziałać przy wykonaniu zobowiązania wierzyciel.

Zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy nie potwierdza wersji powoda, że strony umówiły się w taki sposób, że powód wykonać miał remont kapitalny nieruchomości położonej w S. przy ul. (...), zaś po jej sprzedaży pozwana miała rozliczyć się z powodem przez zapłatę za wykonany remont oraz przekazać powodowi połowę zysku ze sprzedaży ww. nieruchomości po remoncie. Pozwana twierdziła, że powód miał uzyskać zwrot kosztów poniesionych na remont ww. nieruchomości oraz procent z zysku uzyskanego ze sprzedaży i w tym zakresie w całości się z powodem rozliczyła. Pozwana stanowczo przeczyła temu, że powód miał uzyskać 50 % zysku ze sprzedaży nieruchomości przy ul. przy ul. (...).

Powód, co sam przyznał zeznając na rozprawie w dniu 1 lipca 2021 r., ufając pozwanej i licząc na dalszą współpracę, nie zabezpieczył należycie swoich interesów i nie zadbał o sporządzenie umowy na piśmie, z której precyzyjnie wynikałoby, w jaki sposób strony rozliczą się z transakcji remontu i następnie sprzedaży nieruchomości położonej w S. przy ul. (...) oraz w jaki sposób zostanie rozliczone rzekome wsparcie finansowe powoda przy tej inwestycji w kwocie 25.000 zł.

Przesłuchani w toku postępowania dowodowego świadkowie żadnej wiedzy na temat rozliczeń stron nie mieli, ich wiedza ograniczała się do faktu, że powód był wykonawcą remontu nieruchomości przy ul. (...) w S., pozyskał w tym celu ekipę remontową, częściowo finansował zakup materiałów, a strony nie zawarły umowy na piśmie, gdyż powód miał zaufanie do L. W. (zeznania świadka K. J. na rozprawie w dniu 4 czerwca 2019 r. k. 127-128). Pracownicy remontujący nieruchomość nie wiedzieli, do kogo ona należy, dla kogo jest remontowana, a wynagrodzenie za wykonane prace otrzymali w gotówce od powoda ( świadek M. L. i świadek P. Z. przesłuchani na rozprawie w dniu 13 listopada 2019 r.). Z kolei świadek M. G. przesłuchany na rozprawie w dniu 11 lutego 2021 r. zeznał, że powód nie był wykonawcą żadnych prac w budynku przy ul. (...), nie chciał mu zapłacić za wykonane prace, polecenia wydawane mu przed powoda i oraz L. i P. W. były sprzeczne, a świadek ostatecznie nie wiedział „kto tam faktycznie kierował i płacił” i całości wynagrodzenia za wykonane prace nie otrzymał).

Żaden z przesłuchanych świadków nie potwierdził twierdzeń powoda, że miał on otrzymać 50 % zysku ze sprzedaży nieruchomości przy ul. (...) w S., a przesłuchana w charakterze świadka na rozprawie w dniu prokurent pozwanej spółki (...) okoliczności tej stanowczo zaprzeczyła.

Przesłuchani w sprawie świadkowie K. J., M. L., P. Z., M. G., a także R. C. w swoim oświadczeniu z 26.03.2016 r. k. 248 i 20.04.2016 r. k. 249 przyznali, że powód zlecał wykonanie prac remontowych w budynku przy ul. (...) w S. i płacił robotnikom, jednakże sam powód przyznał, że koszty remontu ww. nieruchomości zostały mu przez pozwaną zwrócone, zaś spór dotyczy zysku ze sprzedaży ww. nieruchomości, i wsparcia finansowego dla pozwanej, które to powód miał otrzymać. Na ten temat jednak świadkowie nic nie wiedzieli.

Z kolei nagranie zawierające zapis przeprowadzonej w bliżej nieokreślonym czasie rozmowy między dwoma mężczyznami- prawdopodobnie powodem J. K. (1) oraz prezesem zarządu pozwanej (...) spółki z o.o. z siedzibą w S. rzeczywiście dotyczy kosztów, rachunków, stawek podatku i kwoty uzyskanej ze sprzedaży bliżej nieokreślonej nieruchomości. Nie mniej jednak, nie sposób wyinterpretować z niej żadnych wiążących ustaleń pomiędzy stronami, dotyczących rozliczenia transakcji remontu, późniejszej sprzedaży i podziału zysku uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości położonej w S. przy ul. (...) w S., w szczególności, z całą mocą wskazać należy, że nie wynika z niej, iżby działający w imieniu pozwanej spółki (...) prezes jej zarządu P. W. zobowiązał się do zapłaty na rzecz powoda 50 % zysku uzyskanego ze sprzedaży ww. nieruchomości, czy też, by powód przekazał pozwanej wsparcie finansowe na realizację ww. inwestycji w kwocie 25.000 zł (zresztą ta ostania okoliczność nie wynika z żadnego dowodu zgromadzonego w sprawie).

Wspomnieć też należy, że powód w żaden sposób nie udowodnił swoich twierdzeń, że przeprowadzony przez niego remont nieruchomości opiewał na kwotę 60.515 zł i że przekazał pozwanej jako wsparcie finansowe inwestycji kwotę 25.000 zł Kwoty te z żadnych dowodów zgromadzonych w aktach sprawy nie wynikają. Jeżeli rzeczywiście remont nieruchomości przy ul. (...) w S. właśnie tyle kosztował, a powód od pozwanej otrzymał 65.000 zł, to pozwana zwróciła mu poniesione koszty remontu tej nieruchomości, oraz przekazała procent ze sprzedaży nieruchomości- zgodnie z twierdzeniami prokurenta pozwanej spółki (...). Wobec jednak braku kategorycznych i jednoznacznych dowodów w sprawie, trudno jest Sądowi ustalić, na co konkretnie i na jakie kwoty strony niniejszej sprawy rzeczywiście się umówiły. Ryzyko jednak takiego niefrasobliwego prowadzenia interesów obciąża niestety powoda. Wspomnieć należy jeszcze, że na podstawie dowodów zgromadzonych w sprawie nie udało się ustalić, za jaką kwotę nieruchomość przy ul. (...) w S. została zakupiona, a za jaką sprzedana, a zatem ile wynosił zysk z transakcji sprzedaży wyremontowanej nieruchomości, z którego to rzekomo powód miał otrzymać 50 %. Również i w tym zakresie roszczenie powoda o zapłatę nie zostało w żaden sposób wykazane.

Reasumując, żaden z dowodów zgromadzonych w sprawie nie potwierdza, że po sprzedaży nieruchomości położonej przy ul. (...) w S. pozwana spółka miała rozliczyć się z powodem przekazując mu połowę zysku ze sprzedaży lokalu po remoncie. Zauważyć przy tym należy, że byłoby to zdumiewające, że pozwana, która przecież zakupiła nieruchomość za własne środki, zwróciła powodowi koszty jej remontu, miała jeszcze powodowi przekazać 50 % zysku ze sprzedaży nieruchomości, zwłaszcza w sytuacji braku udowodnienia przez powoda przekazania dla pozwanej wsparcia w kwocie 25.000 zł. Taka transakcja byłaby dla pozwanej spółki całkowicie nieopłacalna, zatem wątpliwym jest, by pozwana spółka właśnie w taki sposób umówiła się z powodem.

Na marginesie tylko Sąd wskazuje, że niewykazanie przez powoda, reprezentowanego nota bene przez zawodowego pełnomocnika, dochodzonego roszczenia, nie mogło doprowadzić do zastępowania przez Sąd niezbędnej inicjatywy dowodowej strony poprzez działanie Sądu z urzędu, gdyż naruszałoby to podstawową zasadę równości stron (vide postanowienie Sądu Najwyższego z 21 grudnia 1998r. sygn. akt III CKN 985/98, OSNC 1999/5/104). Przy rozpoznawaniu bowiem sprawy na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego rzeczą Sądu nie jest zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzania z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 kpc). Obowiązek przeprowadzenia dowodów spoczywa na stronach ( art. 3 kpc), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 kpc) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne ( art. 6 k.c.) (tak też wyrok Sądu Najwyższego z 17 grudnia 1996r. publ. OSNC 1997/6-7/76, wyrok Sądu Najwyższego z 5 listopada 1997r. publ. OSNC 1998/3/52, wyrok Sądu Najwyższego z 25 marca 1998r. publ. OSNC 1998/12/208).

Ze zgromadzonego materiału dowodowego w sposób nie budzący wątpliwości wynikało, że powód otrzymał od pozwanej (co zresztą sam potwierdził) w dniu 27 marca 2017 r. kwotę 65.000 zł tytułem rozliczenia kosztów remontu i- jak wynika z potwierdzeń przelewu z 27.03.2017 r. i twierdzeń prokurenta pozwanej L. W., również tytułem udziału w zysku ze sprzedaży nieruchomości przy ul. (...) w S.. Tym samym, Sąd uznał, że strony się już rozliczyły, bowiem żaden dowód w sprawie nie wskazywał na to, iżby pozwana spółka w świetle jakichś poczynionych przez strony ustaleń była powodowi dłużna dochodzoną pozwem kwotę 20.515 zł.

Mając to na uwadze, powództwo powoda o zapłatę ww. kwoty, jako nieudowodnione co do zasady i co do wysokości, Sąd oddalił, o czym orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Ustalenia faktyczne w niniejszej sprawy poczyniono w oparciu o zgromadzone w aktach sprawy dokumenty- faktury, rachunki, paragony, umowy o dzieła, oświadczenia. Wiarygodności i mocy dowodowej ww. dokumentów żadna ze stron nie kwestionowała. Jeśli chodzi o zeznania świadków, to jak już wyżej wskazano, żaden z nich- poza świadkiem L. W.- prokurentem pozwanej spółki (...), nie miał wiedzy odnośnie wzajemnych rozliczeń stron. Świadkowie K. J., M. L., P. Z., M. G. potwierdzili jedynie fakt, że powód wykonywał remont w nieruchomości przy ul. (...) w S. i częściowo remont ten finansował, czemu ostatecznie strona pozwana nie przeczyła. W tym zatem zakresie, w jakim zeznania świadków były spójne, logiczne i wzajemnie niesprzeczne Sąd uznał je za wiarygodne. Zasadniczo jednak niczego kluczowego te zeznania do sprawy nie wniosły. Jeśli chodzi o zeznania świadka L. W.- prokurenta pozwanej oraz samego powoda, to osoby te były subiektywnie zainteresowane wynikiem procesu, zatem Sąd do zeznań tych podszedł z ostrożnością, zwłaszcza, że przedstawione przez nich wersje co do wzajemnych rozliczeń stron były rozbieżne. Sąd nie dał wiary powodowi twierdzącemu, że miał otrzymać 50 % zysku ze sprzedaży nieruchomości, albowiem- jak już Sąd wielokrotnie w niniejszych rozważaniach wskazał, twierdzenia te nie znajdowały oparcia w żadnym z dowodów zgromadzonych w sprawie. Bardziej wiarygodne w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wypadły zeznania świadka L. W.- prokurenta pozwanej, że powód miał otrzymać zwrot poniesionych kosztów remontu przedmiotowej nieruchomości ( i niewątpliwie otrzymał) oraz pewnie procent zysku ( który też prawdopodobnie otrzymał jako kwotę 65.000 zł przewyższającą koszty remontu wycenione przez powoda na kwotę 60.515 zł).

Jeśli chodzi o nagranie z płyty CD, którego wiarygodność i moc dowodową strona pozwana stanowczo kwestionowała, to trudno uznać zapis rozmowy na ww. płycie za kluczowy dla rozstrzygnięcia w sprawie, gdyż jak już wskazano, nie sposób z niego wyinterpretować, że strony łączyła umowa o treści wskazanej przez powoda w pozwie. Z rozmowy wynika, że osoby nagrane rozmawiają o jakichś rozliczeniach, o podatku, o kwocie uzyskanej ze sprzedaży, jednak nigdzie nie pada kategoryczne twierdzenie, że chodzi o nieruchomość położoną przy ul. (...) w S. i że powód ma otrzymać 50 % zysku z jej sprzedaży właśnie od pozwanej spółki. A zatem, niezależnie od sposobu pozyskania nagrania ww. rozmowy, nie może ono stać się podstawą jakichkolwiek wiążących rozstrzygnięć w niniejszej sprawie.

Ponadto Sąd na podstawie art. 235 ( 2) § 1 pkt 4 k.p.c. pominął dowód z przesłuchania za stronę pozwaną prezesa zarządu pozwanej (...) spółki z o.o. z siedzibą w S. P. W., albowiem pomimo prawidłowego wezwania na termin rozprawy celem jego przesłuchania pod rygorem pominięcia dowodu z jego przesłuchania prezesa zarządu pozwanej (...) spółki z o.o. z siedzibą w S. P. W. nie stawił się na rozprawie oraz na podstawie art. 235 k.p.c. pominął dowód z ponownego przesłuchania prokurenta pozwanej L. W. oraz świadka M. S. (2) albowiem zgłoszone wnioski dowodowe zmierzały jedynie do przedłużenia postępowania. Sąd na podstawie art.235 ² § 1 pkt 4 k.p.c. pominął także dowód z przesłuchania świadka T. K., albowiem z uwagi na niemożliwość doprowadzenia tego świadka przez Policję celem złożenia zeznań dowód ten był niemożliwy do przeprowadzenia.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z wyrażoną w przepisie art. 98 k.p.c. zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania, zgodnie z którą strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony.

Na koszty te złożyły się, zgodnie z przepisem art. 98 § 3 k.p.c., wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej- adwokata, którego wysokość ustalono zgodnie z § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1800 ze zm.) na kwotę 3.600 zł (+ 17 zł- uiszczona przez pełnomocnika pozwanej opłata skarbowa od pełnomocnictwa).

W związku z powyższym, w punkcie II wyroku Sąd zasądził od powoda J. K. (1) rzecz pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. kwotę 3.617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.