Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

XI Ka 264/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok łączny Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 11 lutego 2021 roku wydany w sprawie o sygn. akt II K 786/20.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

-

-

-

-

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

-

-

-

-

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-

-

-

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

-

-

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut rażącej niewspółmierności kary sformułowany w apelacji obrońcy oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nie sposób zgodzić się ze stwierdzeniem apelującego, że wymierzone przez Sąd Rejonowy K. M. kary łączne pozbawienia wolności oraz ograniczenia wolności, są rażąco niewspółmierne.

Sąd I instancji prawidłowo orzekł zgodnie z art. 85 § 1 i 2 k.k. oraz art. 86 § 1, 3 i 4 k.k. w zw. z art. 89 § 1a i 1b k.k. w zw. z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 2020 roku o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 (Dz.U. 2020.1086), słusznie ustalając wysokość kar łącznych biorąc za ich podstawę kary wymierzone z osobna za poszczególne przestępstwa, od najwyższej z nich do ich sumy.

Kierował się również ogólnymi zasadami wymiaru kary (art. 53 k.k.), mając na względzie trzy zasady określania jej wysokości, to jest absorpcji - kara najsurowsza z orzeczonych pochłania pozostałe kary, kumulacji - sumowanie kar orzeczonych za każde przestępstwo i asperacji (zwaną również mieszaną) - częściowe zastosowanie absorpcji i kumulacji, co w praktyce sprowadza się do wymiaru kary pośredniej, pomiędzy tym co wyznaczają te dwie zasady.

Rozstrzygnięcie, która z dających się odczytać z treści art. 86 k.k., powyżej omówionych dyrektyw, powinna stanowić podstawę wymiaru kary w konkretnym przypadku, związane jest z dwoma okolicznościami. Po pierwsze z zagadnieniem wskazań wynikających z dyrektyw prewencyjnych, po drugie zaś ze znaczeniem okoliczności podmiotowych i przedmiotowych, uwzględnianych przy wymiarze kary łącznej, w tym zwłaszcza z charakterem związku zachodzącego pomiędzy pozostającymi w zbiegu przestępstwami.

Zasada absorpcji kar, winna być między innymi stosowana tam, gdzie pomiędzy czynami, za które orzeczono kary jednostkowe mające być objęte karą łączną, zachodzi bliski związek podmiotowy i przedmiotowy, który to rozumieć należy jako podobieństwo rodzajowe przestępstw, podobną motywację i zbliżony czas popełnienia każdego z nich.

Czyny, za które K. M. został skazany na kary pozbawienia wolności cechuje jednorodzajowość. Natomiast pomiędzy przestępstwami, za które skazany został na kary ograniczenia wolności brak jest jakiegokolwiek związku rodzajowego, a zatem działając w inny sposób, godził on w różne dobra. Sąd Rejonowy słusznie stwierdził, że nie zachodzi pomiędzy nimi bliski związek przedmiotowy, a jedynie nieznaczny odstęp czasowy. Nie ma w nich również związku podmiotowego.

Sąd meriti prawidłowo zastosował w niniejszym przypadku zasadę częściowej kumulacji (możemy określić ją również w tym przypadku zasadą asperacji) co do kar pozbawienia wolności oraz zasadę kumulacji co do kar ograniczenia wolności, bowiem zastosowanie zasady absorpcji, byłaby nadmiernym premiowaniem K. M. za popełnione przez niego przestępstwa o dużej społecznej szkodliwości. Powodowałaby to również, jego niepopartą żadnymi racjonalnymi argumentami bezkarność. Z pewnością nie nastąpiło tu natomiast naruszenie zasady racjonalności wymiaru kary.

Zastosowane zasady stworzyły podstawę do orzeczenia kar łącznych w granicach adekwatnych z punktu widzenia zasad prewencji ogólnej i szczególnej, przy uwzględnieniu zasad resocjalizacji, jako podstawowego celu wymiaru kary łącznej (art. 85a k.k.).

Sąd I instancji przedstawił okoliczności, które miały wpływ na poczyniony wybór, mając przy tym na względzie wskazania wynikające z dyrektyw prewencyjnych oraz znaczenie okoliczności podmiotowych i przedmiotowych, uwzględnianych przy wymiarze kary łącznej. Uwzględnił także, właściwości i dotychczasową postawę skazanego, mając na względzie opinię dyrektora zakładu karnego (k.19 - 20).

Nadto, należy wskazać skarżącemu, iż z rażącą niewspółmiernością kary, o której pisze, mielibyśmy do czynienia dopiero wówczas, gdyby różnica pomiędzy karą sprawiedliwą, a wymierzoną, była tak znaczna, że wprost „biłaby w oczy”. Przesłanka rażącej niewspółmierności kary jest spełniona, jeżeli z punktu widzenia nie tylko sprawcy, ale i ogółu społeczeństwa, jawi się jako niesprawiedliwa, zbyt drastyczna, przynosząca nadmierną dolegliwość. Natomiast, kary pozbawienia wolności oraz ograniczenia wolności wymierzone przez Sąd Rejonowy, tego warunku z całą pewnością nie spełniają, odpowiadając w pełni zasadom ich kształtowania. Sąd odwoławczy uznał, że orzeczone kary spełnią cele zapobiegawcze i wychowawcze oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Reasumując, stwierdzić należy, że Sąd Rejonowy wymierzając K. M. kary łączne, w należytym stopniu uwzględnił zasady ich wymiaru, mając na uwadze również okoliczności dotyczące osoby skazanego, w tym te wskazane w apelacji obrońcy. Zajęte przez sąd stanowisko, jest racjonalne i zasługuje na aprobatę.

Wbrew twierdzeniu apelującego za obniżeniem kar łącznych nie przemawia aktualne zachowanie skazanego, czy też sam fakt posiadania dzieci. Natomiast poprawne funkcjonowanie w zakładzie karnym, zasługuje na docenienie w postaci udzielania mu nagród, natomiast nie może stanowić wystarczającej przesłanki do obniżenia wymierzonych kar. Właściwe zachowanie K. M. w warunkach izolacji jest jego obowiązkiem wynikającym z regulaminu odbywania kary, a zatem nie ma podstaw by z przestrzegania tego obowiązku, wywodzić jakieś daleko idące skutki w zakresie wymiaru kary łącznej.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie kar łącznych czterech lat pozbawienia wolności oraz roku i trzech miesięcy ograniczenia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie, bowiem zasady zastosowane w realiach sprawy niniejszej przy łączeniu kar orzeczonych wobec skazanego są prawidłowe.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

-

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

-

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1

Przedmiot utrzymania w mocy.

Wyrok łączny Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 11 lutego 2021 roku wydany w sprawie o sygn. akt II K 786/20.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

Wyrok łączny sądu I instancji jest prawidłowy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1

Przedmiot i zakres zmiany.

-

Zwięźle o powodach zmiany.

-

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

-

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

-

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

-

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

-

5.3.1.4.1.

-

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

-

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

III.

Na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. i art. 619 § 1 k.p.k. zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego R. A. - Kancelaria Adwokacka w B. kwotę 359,89 złotych, tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Zwolnienie skazanego od zwrotu wydatków za postępowanie odwoławcze nastąpiło na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k.

PODPIS

Mariusz Jaroszyński Włodzimierz Śpiewla Magdalena Kurczewska - Śmiech

1.3. Granice zaskarżenia

1.  Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 11 lutego 2021 roku, wydany w sprawie o sygn. akt II K 786/20

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana