Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 134/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Wildowicz

Protokolant: Magdalena Ofman

przy udziale prokuratora Adama Naumczuka

po rozpoznaniu w dniach 23 września, 02 listopada i 28 grudnia 2020 r. sprawy:

1)  G. W. , syna K. i D. z domu (...), urodzonego (...) w B.,

oskarżonego o to, że:

1.  w dniu 23 września 2019 r. w B. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci ładowarki teleskopowej marki M. (...) E. o numerze seryjnym (...), rok produkcji 2015, wartości 185.000 zł. (...) Spółkę Jawną w ten sposób, że zawarł z reprezentującym Spółkę (...) umowę najmu maszyny numer (...) wprowadzając go w błąd co do zamiaru wywiązania się z uzgodnionych warunków i zamiaru zwrotu ładowarki i po wejściu w posiadanie ładowarki zatrzymał ją dla sobie i ukrył przed właścicielem najpierw w miejscowości S., a następnie w miejscowościach B. i B. oraz w kompleksie leśnym położonym w rejonie tych miejscowości,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.

2.  w dniu 03 października 2019 r. w S. usunął znaki identyfikacyjne w postaci tabliczki znamionowej ładowarki teleskopowej marki M. (...) E. o numerze seryjnym (...), rok produkcji 2015, stanowiącej własność (...) Spółki Jawnej,

tj. o czyn z art. 306 k.k.

3.  w dniu 05 października 2019 r. o godzinie 15:05 w M., gm. B., będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za zawiadomienie o niepopełnionym przestępstwie i odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, przed funkcjonariuszem Komendy Powiatowej Policji w B. zawiadomił i zeznał o popełnieniu w okresie od 03 do 05 października 2019 r. kradzieży z posesji o numerze geodezyjnym (...) w miejscowości M. ładowarki teleskopowej marki M. (...) E. o numerze seryjnym (...), rok produkcji 2015, wartości 185.000 zł., którą użytkował na podstawie umowy najmu zawartej z (...) Spółką Jawną i o tym, że nie wie kto mógłby dopuścić się tej kradzieży, podczas gdy w rzeczywistości, po wejściu w posiadanie ładowarki zatrzymał ją dla siebie i ukrył przed właścicielem najpierw w miejscowości S., a następnie w miejscowościach B. i B. oraz w kompleksie leśnym położonym w rejonie tych miejscowości,

tj. o czyn z art. 238 k.k. w zb. z art. 233 § 1 k.k.

4.  w dniu 05 października 2019 r. o godzinie 22:15 w B., będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, przed funkcjonariuszem Komendy Miejskiej Policji w B. zeznał o okolicznościach odnalezienia w kompleksie leśnym w rejonie miejscowości B. i B. skradzionej ładowarki teleskopowej marki M. (...) E. o numerze seryjnym (...), rok produkcji 2015, wartości 185.000 zł., którą użytkował na podstawie umowy najmu zawartej z (...) Spółką Jawną, o dokładnym miejscu przechowywania której miał się dowiedzieć od przypadkowo napotkanego mieszkańca miejscowości B., podczas gdy w rzeczywistości, po wejściu w posiadanie ładowarki zatrzymał ją dla siebie i ukrył przed właścicielem najpierw w miejscowości S., a następnie w miejscowościach B. i B. oraz w kompleksie leśnym położonym w rejonie tych miejscowości,

tj. o czyn z art. 233 § 1 k.k.

2)  M. Z., syna J. i D. z domu W., urodzonego (...) w W. M.,

oskarżonego o to, że:

5.  w okresie od 03 do 05 października 2019 r. w miejscowościach B. i B., gm. P., powiat (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz wspólnie i w porozumieniu z synem Ł. Z. przyjął od G. W. i pomógł mu ukryć na własnej posesji ładowarkę teleskopową marki M. (...) E. o numerze seryjnym (...), rok produkcji 2015, wartości 185.000 zł. stanowiącą własność (...) Spółki Jawnej, co najmniej przewidując możliwość, że została ona uzyskana za pomocą czynu zabronionego, a następnie przestawił ją do stodoły P. B. (1) w miejscowości B. i po uzyskaniu od G. W. potwierdzenia, że ładowarka nie stanowiła jego własności i nie mógł on ją swobodnie dysponować, pomógł mu uniknąć odpowiedzialności karnej zacierając ślady popełnionego przez niego przestępstwa w ten sposób, że przestawił na jego prośbę i porzucił ładowarkę w kompleksie leśnym w rejonie miejscowości B. i B., po czym poinformował G. W. o dokładnej lokalizacji urządzenia,

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

3)  Ł. Z., syna M. i M. z domu P., urodzonego (...) w Ł.,

oskarżonego o to, że:

6.  w okresie od 03 do 05 października 2019 r. w miejscowościach B. i B., gm. P., powiat (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz wspólnie i w porozumieniu z ojcem M. Z. przyjął od G. W. i pomógł mu ukryć na własnej posesji ładowarkę teleskopową marki M. (...) E. o numerze seryjnym (...), rok produkcji 2015, wartości 185.000 zł. stanowiącą własność (...) Spółki Jawnej, co najmniej przewidując możliwość, że została ona uzyskana za pomocą czynu zabronionego, a następnie przestawił ją do stodoły P. B. (1) w miejscowości B. i po uzyskaniu od G. W. potwierdzenia, że ładowarka nie stanowiła jego własności i nie mógł on ją swobodnie dysponować, pomógł mu uniknąć odpowiedzialności karnej zacierając ślady popełnionego przez niego przestępstwa w ten sposób, że przestawił na jego prośbę i porzucił ładowarkę w kompleksie leśnym w rejonie miejscowości B. i B., po czym poinformował G. W. o dokładnej lokalizacji urządzenia,

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

I.  oskarżonego G. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów z tym, że kwalifikację prawną każdego z nich uzupełnia o art. 4 § 1 k.k. i za:

a)  czyn opisany w punkcie 1 aktu oskarżenia na mocy art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. skazuje go, a na mocy art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 33 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł. (dziesięciu złotych),

b)  czyn opisany w punkcie 2 aktu oskarżenia na mocy art. 306 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. skazuje go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

c)  czyn opisany w punkcie 3 aktu oskarżenia na mocy art. 238 k.k. w zb. z art. 233 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. skazuje go, a na mocy art. 233 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

d)  czyn opisany w punkcie 4 aktu oskarżenia na mocy art. 233 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  oskarżonych M. Z. i Ł. Z. w ramach zarzuconych im czynów uznaje za winnych tego, że w dniu 05 października 2019 r. w miejscowościach B. i B., gmina P., powiat (...), działając wspólnie i w porozumieniu, pomogli G. W. w uniknięciu odpowiedzialności karnej, zacierając ślady popełnionego przez niego przestępstwa bezprawnego wejścia w posiadanie ładowarki teleskopowej marki M. (...) E. o numerze seryjnym (...), wartości 185.000 zł., stanowiącej własność (...) Spółki Jawnej w ten sposób, że przestawili na jego prośbę ze stodoły P. B. (1) w miejscowości B. i porzucili w/w ładowarkę w kompleksie leśnym w rejonie miejscowości B. i B., po czym poinformowali G. W. o dokładnej lokalizacji urządzenia, czym utrudnili postępowanie karne, to jest popełnienia czynu z art. 239 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na mocy art. 239 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. skazuje ich na kary po 4 (cztery) miesiące pozbawienia wolności;

III.  na mocy art. 85 § 1 i § 2 k.k., art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego G. W. karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

IV.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 k.k., art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu G. W. na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;

V.  na mocy art. 69 § 1 i § 2 k.k., art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonych kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonym M. Z. i Ł. Z. na okresy próby wynoszące po 2 (dwa) lata;

VI.  na mocy art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżonych G. W., M. Z. i Ł. Z. do informowania pisemnie kuratora raz w miesiącu o przebiegu okresu próby;

VII.  na mocy art. 63 § 1 i § 5 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu G. W. zatrzymanie od godziny 10:20 w dniu 10 października 2019 r. do godziny 11:51 w dniu 11 października 2019 r. przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny;

VIII.  zasądza od oskarżonego G. W. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 580 zł. (pięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem opłaty oraz kwotę 743,62 zł. (siedemset czterdzieści trzy złotych i sześćdziesiąt dwa groszy) tytułem pozostałych kosztów sądowych;

IX.  zasądza od oskarżonych M. Z. i Ł. Z. na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 120 zł. (sto dwadzieścia złotych) tytułem opłat oraz kwoty po 743,62 zł. (siedemset czterdzieści trzy złotych i sześćdziesiąt dwa groszy) tytułem pozostałych kosztów sądowych.

Sędzia:

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK134/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. Z. , Ł. Z.

Czyn przypisany oskarżonym w punkcie II części rozstrzygającej wyroku, zakwalifikowany z art. 239 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 23 września 2019 r. G. W. zawarł w B. z M. P., reprezentującym (...) spółkę jawną z siedzibą w B., umowę najmu numer (...), której przedmiotem była ładowarka teleskopowa marki M. (...) E. o numerze seryjnym (...), rok produkcji 2015, wartości 185.000 zł. W momencie zawierania tej umowy G. W. nie zamierzał wywiązać z jej warunków i nie zamierzał zwrócić maszyny. W trakcie użytkowania ładowarki przetransportował ją do miejscowości S. gdzie w dniu 3 października 2019 r. w godzinach rannych usunął z niej znaki identyfikacyjne w postaci tabliczki znamionowej. Następnie w godzinach przedpołudniowych udał się w/w ładowarką do miejscowości B. i zatrzymał się przed posesję, na której mieszkali M. Z. oraz między innymi jego syn Ł. Z., których G. W. wcześniej nie znał. Poinformował, że ma problem z tą maszyną i zapytał czy może ją zostawić na ich posesji. Zapewniał, że stanowi jego własność. Mężczyźni zgodzili się. G. W. zostawił ładowarkę na ich posesji i powiedział, że później po nią przyjedzie. Nie mówił im o swoich planach względem maszyny oraz o tym, że usunął z niej tabliczkę znamionową. W dniu 4 października G. W. zadzwonił do Ł. Z. i poprosił go o schowanie maszyny do jakiegoś budynku co ułatwi wykonanie jej naprawy w przypadku ewentualnych niekorzystnych warunków atmosferycznych. W tym samym dniu Ł. Z. wraz z ojcem uzgodnili z P. B. (1), mieszkańcem miejscowości B., że ten udostępni im swoją stodołę. Mężczyźni przetransportowali tam ładowarkę. Następnego dnia, 5 października 2019 r., G. W. w godzinach popołudniowych, po złożeniu nieprawdziwego zawiadomienia o kradzieży przedmiotowej ładowarki, skontaktował się telefonicznie z Ł. Z. i poinformował go, że maszyna nie stanowi jego własności, że zamierza ją zatrzymać sobie wbrew umowie z właścicielem i że sprzęt jest już poszukiwany przez Policję jako pochodzący z przestępstwa. Poprosił go również by ukrył gdzieś ładowarkę. Wiedząc to, M. Z. i Ł. Z. porzucili maszynę w kompleksie leśnym w rejonie miejscowości B. i B. po czym poinformowali G. W. o dokładnej lokalizacji maszyny.

wyjaśnienia oskarżonego G. W.

174v - 175v, 178, 212v - 213, 219 - 220, 545, 579 - 579v

wyjaśnienia oskarżonego M. Z.

580

wyjaśnienia oskarżonego Ł. Z.

580

zeznania świadka P. B. (2)

189v, 586

zeznania świadka P. B. (1)

149 - 151, 586 - 586v

zeznania świadka J. P.

53 - 54, 194 - 195, 461 - 462

protokół oględzin miejsca i rzeczy

25 - 26

protokół zdawczo - odbiorczy

33 - 34

protokoły oględzin miejsca

62 - 66, 96 - 103

kserokopia umowy najmu

197

wydruki z mapy satelitarnej

198 - 205

materiał poglądowy

339 - 340

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. Z. , Ł. Z.

Czyny zarzucane oskarżonym w punktach 5 i 6 aktu oskarżenia (kwalifikowane z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.); czyn przypisany oskarżonym w punkcie II części rozstrzygającej wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Brak było podstaw do przyjęcia, że M. Z. i Ł. Z. w okresie od 3 do 5 października 2019 r., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, pomogli G. W. ukryć na własnej posesji (a następnie na posesji P. B. (1)) ładowarkę teleskopową marki M. (...) E. o numerze seryjnym (...), rok produkcji 2015, wartości 185.000 zł., stanowiącą własność (...) spółki jawnej z siedzibą w B., co najmniej przewidując możliwość, że została ona uzyskana za pomocą czynu zabronionego.

wyjaśnienia oskarżonego G. W.

174v - 175v, 178, 212v - 213, 219 - 220, 545, 579 - 579v

wyjaśnienia oskarżonego M. Z.

580

wyjaśnienia oskarżonego Ł. Z.

580

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia oskarżonego G. W.

Z obszernych i szczegółowych wyjaśnień oskarżonego wynika:

- kiedy i w jakich okolicznościach wszedł w posiadanie ładowarki teleskopowej marki M. stanowiącej własność (...) spółki jawnej z siedzibą w B.,

- że już w momencie zawierania umowy najmu nie zamierzał się z niej wywiązać i postanowił maszynę zatrzymać sobie,

- jakie czynności wobec ładowarki (co z nią robił) od momentu wejścia w jej posiadanie do dnia 3 października 2019 r.,

- że w dniu 3 października 2019 r., realizując plan pozostawienia maszyny sobie, usunął z niej znaki identyfikacyjne w postaci tabliczki znamionowej.

Z wyjaśnień G. W. wynika również, że jeżdżąc po wsiach położonych w gminie P., znalazł miejsce na ukrycie maszyny, tj. na posesji we wsi B., jak się okazało zamieszkałej przez między innymi M. Z. i Ł. Z., których wcześniej nie znał i nie miał z nimi jakiegokolwiek kontaktu. W dniu 3 października 2019 r., już po usunięciu tabliczki znamionowej, zajechał tam ładowarką. Powiedział oskarżonym, że maszyna stanowi jego własność i że się psuje, tj. gotuje się w niej woda, że szuka miejsca na postój maszyny do czasu jej naprawy. Nie mówił im o usunięciu tabliczki znamionowej. Mężczyźni zgodzili się przechować maszynę na swojej posesji. Następnego dnia G. W. skontaktował się telefonicznie z oskarżonymi i poprosił o przestawienie ładowarki do jakiegoś budynku, co ułatwi jej naprawę w przypadku ewentualnych złych warunków atmosferycznych. Następnie w dniu 5 października 2019 r. w godzinach popołudniowych zawiadomił Policję o kradzieży przedmiotowej ładowarki w okresie od 3 do 5 października 2019 r., o przestępstwie którego nie popełniono oraz złożył w tym zakresie nieprawdziwe zeznania. Po swoim przesłuchaniu usłyszał od funkcjonariuszy Policji, że maszyna ma zainstalowany nadajnik GPS (lokalizator). Jakiś czas później G. W. skontaktował się telefonicznie z Ł. Z. i powiedział mu, że maszyna nie stanowi jego własności, że zamierza ją zatrzymać sobie wbrew umowie z właścicielem i że sprzęt jest już poszukiwany przez Policję jako pochodzący z przestępstwa. Poprosił go również by ukrył gdzieś ładowarkę. Później udał się do B. i dowiedział się od oskarżonych o dokładnej lokalizacji maszyny. Jeszcze tego samego dnia G. W. ponownie składał zeznania na Policji i zeznał wówczas nieprawdę co do okoliczności odnalezienia ładowarki.

W ocenie Sądu wyjaśnienia G. W. są wiarygodne. Mężczyzna konsekwentnie i szczegółowo opisywał wszystkie okoliczności związane z przedmiotową ładowarką. Jego relacje były przy tym spójne i logiczne. Brak było podstaw do przyjęcia, że oskarżony bezpodstawnie siebie obciążał.

Z wyjaśnień G. W. wynika więc, że M. Z. i Ł. Z. nie wiedzieli i nie mogli nawet przypuszczać, że ładowarka pochodzi z przestępstwa. Nie wiedzieli, że zostały z niej usunięte znaki identyfikacyjne. Byli zapewniani, że stanowi własność G. W.. Mieli z nim wówczas po raz pierwszy kontakt, a więc nie można przyjąć, we trójkę uzgodnili wersję zdarzeń korzystną dla M. Z. i Ł. Z.. Z relacji G. W. wynika też jednoznacznie, że w dniu 5 października 2019 r. mężczyźni zostali poinformowani, iż maszyna pochodzi z przestępstwa i jest poszukiwana przez Policję, a pomimo tego zdecydowali się podjąć wobec niej działania, tj. ukryć w lesie.

wyjaśnienia oskarżonego M. Z.

Z wyjaśnień oskarżonego wynika, że rzeczywiście G. W. zostawił u nich ładowarkę twierdząc, że się psuje. Nic nie wskazywało na to, że maszyna pochodzi z przestępstwa. G. W. nie mówił, że usunął z niej tabliczkę znamionową, a oskarżony tego nie zauważył. Następnie ładowarka, na prośbę w/w, została przetransportowania do stodoły P. B. (1) gdzie miał ją remontować. Później dowiedzieli się do G. W., że ładowarka jest "lewa", że jeżeli nie chcą mieć problemów żeby wyprowadzili ją do lasu, co oskarżeni uczynili.

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego w powyższym zakresie są wiarygodne. Były one spójne i zbieżne z relacjami Ł. Z. i G. W..

wyjaśnienia oskarżonego Ł. Z.

Z wyjaśnień oskarżonego wynikają tożsame okoliczności jak z relacji M. Z.. Dodał, że G. W. powiedział wprost, iż ładowarka jest kradziona, nie stanowi jego własności.

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego w powyższym zakresie są wiarygodne. Były one spójne i zbieżne z relacjami M. Z. i G. W..

zeznania świadka P. B. (2)

Z zeznań świadka wynika, że w nocy 4 października 2019 r. do stodoły na jego posesji wstawiona została przez Ł. Z. ładowarka marki M.. W dniu 5 października 2019 r. M. Z. z Ł. Z. przyjechali do niego i zabrali maszynę. Powiedzieli przy tym świadkowi, żeby nikomu o tej ładowarce nie mówił.

Zdaniem Sądu zeznania świadka są wiarygodne. Dotyczą one okoliczności wynikających z innych dowodów, którym oskarżeni nie zaprzeczali.

zeznania świadka P. B. (1)

Z relacji świadka wynika, że w nocy 4 października 2019 r. oskarżeni wstawili do jego stodoły przedmiotową ładowarkę ładowarkę. Następnego dnia dowiedział się od Ł. Z., że maszyna jest kradziona, jest poszukiwana i ma system nawigacji GPS. Gdy świadek wrócił tego dnia po pracy do domu, ładowarki w stodole już nie było.

Zdaniem Sądu zeznania świadka są wiarygodne. Dotyczą one okoliczności wynikających z innych dowodów, którym oskarżeni nie zaprzeczali.

zeznania świadka J. P.

Z zeznań świadka - właściciela przedmiotowej ładowarki wynikają dokładne dane maszyny, okoliczności, w jakich G. W. wszedł w jej posiadanie oraz to, że posiadała lokalizator GPS, z którego wynika dokładna trasa przemieszczania się urządzenia w dniach 3 - 5 października 2019 r.

Zdaniem Sądu zeznania świadka są wiarygodne. Okoliczności te w ogóle nie były kwestionowane.

protokół oględzin miejsca i rzeczy

Protokół ten dokumentuje miejsce ujawnienia przedmiotowej ładowarki, tj. na drodze w pobliżu miejscowości B..

Dokument ten nie budził jakichkolwiek wątpliwości, nie był kwestionowany przez strony.

protokół zdawczo - odbiorczy

Protokół dokumentuje fakt przekazania w dniu 1 października 2019 r. przez (...) spółkę jawną G. W. przedmiotowej ładowarki.

Dokument ten nie budził jakichkolwiek wątpliwości, nie był kwestionowany przez strony.

protokoły oględzin miejsca

Protokoły dokumentują miejsce parkowania przedmiotowej ładowarki w miejscowości S. skąd rzekomo miała zostać skradziona oraz posesję w miejscowości B., tj. miejsce gdzie maszyna była przechowywana w nocy z 4 na 5 października 2019 r.

Dokument ten nie budził jakichkolwiek wątpliwości, nie był kwestionowany przez strony.

kserokopia umowy najmu

Dowód ten dokumentuje fakt wynajęcia przez G. W. przedmiotowej ładowarki oraz jej dokładne dane.

Dokument ten nie budził jakichkolwiek wątpliwości, nie był kwestionowany przez strony.

wydruki z mapy satelitarnej

Z dokumentów tych wynika dokładna lokalizacja przedmiotowej ładowarki w dniach 3 - 5 października 2019 r. oraz trasa, którą się przemieszczała.

Dokument ten nie budził jakichkolwiek wątpliwości, nie był kwestionowany przez strony.

materiał poglądowy

Zdjęcia dokumentują miejsce ujawnienia przedmiotowej ładowarki, tj. na drodze w pobliżu miejscowości B..

Dokumenty te nie budziły jakichkolwiek wątpliwości, nie były kwestionowane przez strony.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego M. Z.

Jakkolwiek nie przyznanie się przez oskarżonego do popełnienia czynu w kształcie zarzucanym mu w akcie oskarżenia zasługiwało na uwzględnienie to jednak M. Z. w wyjaśnieniach swoich przyznał, że w pewnym momencie dowiedział się, iż przedmiotowa ładowarka pochodzi z przestępstwa i pomimo tego podjął wobec maszyny określone działania, a zatem twierdzenia o braku w ogóle jakiejkolwiek winy, czy też niezgodnego z prawem zachowania, już na uwzględnienie nie zasługiwały.

wyjaśnienia oskarżonego Ł. Z.

Jakkolwiek nie przyznanie się przez oskarżonego do popełnienia czynu w kształcie zarzucanym mu w akcie oskarżenia zasługiwało na uwzględnienie to jednak M. Z. w wyjaśnieniach swoich przyznał, że w pewnym momencie dowiedział się, iż przedmiotowa ładowarka pochodzi z przestępstwa i pomimo tego podjął wobec maszyny określone działania, a zatem twierdzenia o braku w ogóle jakiejkolwiek winy, czy też niezgodnego z prawem zachowania, już na uwzględnienie nie zasługiwały.

W ocenie Sądu zeznania (wyjaśnienia) świadków A. W. (k. 39v - 41v), M. C. (k. 43v - 44), M. J. (k. 46v - 47), E. B. (k. 93v 0 94, 585v - 586) i M. O. (k. 209 - 209v) nie wniosły nic istotnego do sprawy w zakresie czynu przypisanego oskarżonym M. Z. i Ł. Z..

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

M. Z. , Ł. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Dowody zgromadzone w sprawie wykazały ponad wszelką wątpliwość, że:

- w dniu 5 października 2019 r. M. Z. i Ł. Z. zostali poinformowani przez G. W. o tym, że ładowarka teleskopowa marki M. (...) E. o numerze seryjnym (...), rok produkcji 2015, wartości 185.000 zł., stanowiąca własność (...) spółki jawnej z siedzibą w B., którą w dniu 3 października 2019 r. zostawił u nich celem naprawy, w rzeczywistości nie stanowi jego własności, że zamierza zatrzymać ją sobie wbrew umowie z jej właścicielem i że sprzęt jest już poszukiwany przez Policję jako pochodzący z przestępstwa,

- na prośbę G. W., M. Z. i Ł. Z. porzucili maszynę w kompleksie leśnym w rejonie miejscowości B. i B. po czym poinformowali G. W. o dokładnej lokalizacji maszyny,

Niewątpliwym było, że przez powyższe czynności oskarżeni utrudnili postępowanie karne.

M. Z. i Ł. Z. zachowaniem swoim wyczerpali więc znamiona przestępstwa przewidzianego w art. 239 § 1 k.k.

Sąd uzupełnił kwalifikację prawną przypisanego czynu o art. 4 § 1 k.k. z uwagi na to, że w czasie czynu obowiązywały inne przepisy, w szczególności części ogólnej Kodeksu karnego, niż w czasie orzekania.

Jak wykazano wyżej, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy (w szczególności wyjaśnienia G. W., M. Z. i Ł. Z.) nie pozwalał na przyjęcie, że oskarżeni M. Z. i Ł. Z. zachowaniami swoimi wyczerpali znamiona przestępstwa przewidzianego w art. 291 § 1 k.k., zarzucanego w akcie oskarżenia. Z omówionych dowodów wynika, że w momencie przyjmowania od G. W. w dniu 3 października 2019 r. na swoją posesję przedmiotowej ładowarki, nie wiedzieli i nie mogli nawet przypuszczać, iż uzyskana została za pomocą czynu zabronionego. Oskarżeni nie znali dotychczas w ogóle G. W. i nie mieli z nim wcześniej jakiegokolwiek kontaktu. Nie mieli podstaw do przyjęcia, że podawane przez niego okoliczności (informacja o awarii maszyny, prośba o naprawę, przechowanie do czasu przyjazdu mechanika) są nieprawdziwe. Nie wiedzieli, że usunął z maszyny znaki identyfikujące i nie mieli podstaw do tego by sprawdzać czy one są. G. W. normalnie poruszał się ładowarką, uruchamiał ją, nie nosiła widocznych śladów włamania. To samo dotyczy ich działania w dniu 4 października 2019 r., tj. przestawienia ładowarki do stodoły P. B. (1) w miejscowości B.. Wyjaśnienia oskarżonych w tym zakresie są ze sobą zbieżne, a brak jest jakiegokolwiek dowodu, który mógłby te relacje podważyć.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. Z. , Ł. Z.

II

II

W ocenie Sądu wymierzone wobec oskarżonych M. Z. i Ł. Z. kary pozbawienia wolności są odpowiednie biorąc pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jak i łagodzące, a także warunki i właściwości osobiste sprawców. Nadto są adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynu i zawinienia oskarżonych.

Okolicznością obciążają wobec obu oskarżonych jest niewątpliwie to, że byli wcześniej karani sądownie (k. 569, 571).

Niewątpliwie występek, którego dopuścili się M. Z. i Ł. Z. cechuje wysoki stopień społecznej szkodliwości oraz wysoki stopień zawinienia. Wskazać należy, że oskarżeni dopuścili się zamachu na prawidłowość działania wymiaru sprawiedliwości, prawidłowość przebiegu postępowania karnego w sprawie dotyczącej przedmiotowej ładowarki. Działali przy tym metodycznie, rozważnie. Mieli pełną świadomość, co do pochodzenia tej maszyny, a jednak nie będąc przez nikogo zmuszanymi, mając możliwość zgodnego z prawem zachowania, podjęli decyzję o popełnienie czynu zabronionego (doskonale wiedzieli, że powinni powiadomić organy ścigania).

Przy wymierzaniu oskarżonym kar pozbawienia wolności, Sąd wziął pod uwagę również cele prewencji indywidualnej i generalnej, które winny spełniać te kary. Zdaniem Sądu orzeczone kary zapobiegną popełnienia ponownych czynów w przyszłości oraz będą oddziaływać na nich wychowawczo. Ponadto kary takie ukształtują wyobrażenie społeczeństwa o konieczności przestrzegania norma prawnych i nieuchronności kary.

M. Z. , Ł. Z.

V

II

Mając na uwadze właściwości i warunki osobiste oskarżonych, fakt, że prowadzą dość ustabilizowane tryby życia, i jakkolwiek byli wcześniej karani sądownie to jednak za przestępstwa innego rodzaju, Sąd doszedł do przekonania, że można postawić wobec nich pozytywne prognozy kryminologiczne, iż nie popełnią w przyszłości przestępstwa. W związku z tym zasługują na danie im szans i zastosowanie instytucji probacji w postaci warunkowego zawieszenia orzeczonych kar pozbawienia wolności. Okresy próby wynoszące po 2 lata są zdaniem Sądu wystarczające do dyscyplinującego oddziaływania wobec oskarżonych i wykazania, że zasłużyli na daną im szansę.

M. Z. , Ł. Z.

VI

II

Kierując się dyspozycją art. 72 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonych jeden z wymienionych w tym przepisie obowiązków, tj. obowiązek informowania pisemnie kuratora raz w miesiącu o przebiegu okresu próby.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W ocenie Sądu brak był podstaw do uwzględnienia wniosku obrońcy oskarżonych wyrażonego w wystąpieniu końcowym o zastosowanie art. 239 § 3 k.k. i odstąpienie od wymierzenia M. Z. i Ł. Z. kar.

Zgodnie z w/w przepisem sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia, jeżeli sprawca udzielił pomocy osobie najbliższej albo działał z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym.

Nie mogło budzić wątpliwości to, że pomoc oskarżonych nie była udzielona osobie najbliższej. G. W. to dla nich osoba obca.

Z wyjaśnień oskarżonych wynika wprost, że przetransportowali ładowarkę do kompleksu leśnego, po pierwsze z uwagi na prośbę G. W., po drugie po to by "nie narobić problemów P. B. (1)" (w stodole tego mężczyzny przechowywana była maszyna). Zatem w żaden sposób nie można mówić o tym, że oskarżeni działali z obawy przed odpowiedzialnością im lub ich najbliższym.

Niezależnie od powyższego, podnieść należy, że zastosowanie przez sąd instytucji określonej w art. 239 § 3 k.k. jest fakultatywne, a okoliczności przedmiotowe i podmiotowe zdarzenia, sposób zachowania się sprawców, przeczą przyjęciu, iż hipotetycznie zasługują na odstąpienie od wymierzenia kary.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IX

Na podstawie art. 627 k.p.k., Sąd obciążył oskarżonych M. Z. i Ł. Z. kosztami sądowymi w częściach ich dotyczących.

Sąd zasądził od M. Z. i Ł. Z. na rzecz Skarbu Państwa:

- kwoty po 120 zł. tytułem opłat od orzeczonych kar pozbawienia wolności - art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych,

- kwoty po 743,62 zł tytułem pozostałych kosztów sądowych, na które składają się:

a) po 60 zł. opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (k. 348, 402, 569, 571),

b) po 13,33 zł. tytułem 1/3 ryczałtu za doręczanie wezwań i zawiadomień w postępowaniu przygotowawczym i przed Sądem - § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym,

c) po 670,29 zł. tytułem 1/3 wydatków na opinie biegłych (k. 241, 261, 266, 272, 275).

1.Podpis