Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 494/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w O.z dnia 27 stycznia 2021 r. w sprawie (...)

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony M. Ł.

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

1

M.

Ł.

1/Naprawienie szkody na rzecz pokrzywdzonych Banków,

2/ właściwości i warunki osobiste oskarżonego

Informacje z Banków i Instytucji Finansowych;

Dokumenty przedłożone przez oskarżonego i karta karna

k. 974, 981, 986-1004,1023, 1025-1030

k.903-921, 965, 1022

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Informacje z Banków i Instytucji Finansowych;

Dokumenty przedłożone przez oskarżonego i karta karna

Treść i forma wskazanych dokumentów nie budzi wątpliwości; nie były kwestionowane przez strony

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Obrońca oskarżonego zarzucił wyrokowi:

obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to:

art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów oraz wkroczenie w sferę dowolności tychże ocen poprzez przyjęcie, iż M. Ł. wypełnił znamiona zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów I-IV w całości, podczas gdy oskarżony konsekwentnie od początku postępowania nie przyznawał się do ich popełnienia jak również wyjaśnił jaki był rzeczywisty przebieg zdarzeń oraz, że był wykorzystany i zastraszany przez wspólników wspólnie założonej i prowadzonej działalności gospodarczej - Klub „.(...)" tj. M. Z. (1) i P. M. (1).

art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów oraz wkroczenie w sferę dowolności tychże ocen i w konsekwencji uznanie, że M. L. dopuścił się przestępstw polegających na doprowadzenie czterech instytucji finansowych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, podczas gdy, jak wynika z wyjaśnień oskarżonego pobrane pieniądze przekazywał w znacznej części M. Z. (1) i P. M. (1) jak również inwestował w nowopowstały Klub - a z drugiej strony miał zamiar spłaty zaciągniętych zobowiązań, z przyszłych ewentualnych dochodów z działalności gospodarczej.

z uwagi na stanowisko oskarżonego, na podstawie art. 425§1 i 2 k.p.k. i art. 444 k.p.k. zaskarżam oznaczony powyżej wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze i środkach karnych i na podstawie art. 438 pkt. 4 k.p.k. zaskarżonemu wyrokowi zarzucam:

rażącą niewspółmierność orzeczonej względem oskarżonego kary, podczas gdy prawidłowa analiza zarówno okoliczności podmiotowych jak i przedmiotowych, w tym warunków i właściwości osobistych M. Ł. daje podstawę do przyjęcia, iż zakończenie postępowania karnego orzeczeniem wobec oskarżonego kary łagodniejszej odniesie zamierzony skutek wychowawczy - oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa2. rażącą niewspółmierność orzeczonej względem oskarżonego kary, podczas gdy M. Ł. w zakresie zarzucanych mu czynów wykonywał plan wspólników - tj. M. Z. (1) i P. M. (1), którzy to przejęli znaczną część pieniędzy pochodzących z kredytów, a tym samym został wykorzystany przez w/w i pociągnięty do odpowiedzialności, a w rzeczywistości nie był pomysłodawcą przedsięwzięcia co winno mieć przełożenie w ewentualnym wymiarze kary.

Oskarżony:

a / w zakresie czynów opisanych w pkt I – III zarzucił wyrokowi:

I. obrazę przepisów prawa materialnego, tj.:

przepisu art. 270 § ł k.k. poprzez uznanie, że czyn oskarżonego wyczerpuje również znamiona przywołanego przepisu, podczas gdy w przedmiotowej sprawie zachodzi pomijamy zbieg przepisów z przepisem art. 297 k.k.,

naruszenie przepisu art. 46 k.k. poprzez orzeczenie obowiązku naprawienia szkody na rzecz (...) Bank S.A. oraz (...) Bank (...) w sytuacji, gdy wymienione podmioty .„wyzbyły" się przymiotu pokrzywdzenia rekompensując sobie pokrzywdzenie poprzez sprzedaż wierzytelności.

b/ W zakresie czynu opisanego w pkt IV

1. Obrazę przepisów prawa materialnego, tj. naruszenie przepisu art. 46 k.k. w zw. z art. 4 k.k. poprzez orzeczenie obowiązku naprawienia szkody na rzecz (...) w kwocie uwzględniającej również odsetki karne i inne koszty w sytuacji, gdy czyn dot.(...)został popełniony przed I lipca 2015 r., a zatem w dacie obowiązywania przepisów Kodeksu karnego, które nie pozwalały na orzekanie odsetek w ramach obowiązku naprawienia szkody, a nadto orzeczenie tego obowiązku pomimo naprawienia szkody przez Bank (...) (k. 665),

II. Obrazy przepisów postępowania, która miała wpływ na treść przedmiotowego orzeczenia, tj. przepisów art. 4 k.p.k., art. 5 * 2 k.p.k., art.? k.p.k. poprzez błędną ocenę wniosku kredytowego - w tym deklaracji sytuacji finansowej i prognozy kierowanego do (...), z których wynika, że kwoty dochodu w 2015 r. były jedynie prognozowane i wpisywały się w ideę produktu finansowego, co przeczy zamiarowi oszustwa.

c/ zakresie wszystkich czynów

I. obrazy przepisów postępowania, która miała wpływ na treść przedmiotowego orzeczenia, tj.:

a. przepisów art. 4 k.p.k., art. 5 § 2 k.p.k., art. 7 k.p.k. poprzez nieuwzględnienie okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego, a przy tym błędną, wybiórczą i niewszechstronną ocenę materiału dowodowego polegającą m.in.:

na wadliwej ocenie zeznań św. D. W., który wskazywał, że oskarżony był „słupem", zaś inne osoby przygotowywały proces kredytowania,

na wadliwej ocenie wyjaśnień oskarżonego, które defzcto stanowiły o przyznaniu się oskarżonego, który w żadnym aspekcie nie negował swoich czynności sprawczych, a jedynie opisywał ich przyczyny i wskazywał na motywację oraz zamiar spłaty długu i wyrażał oczekiwanie, że inne osoby miały pomóc mu w spłacie tego długu, tym bardziej, że oskarżony powiedział o wszystkich kredytach/pożyczkach podczas pierwszego przesłuchania,

b. przepisu art. 4 k.k. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy czyn nr IV popełniony został przed dniem I lipca 2015 r., a zatem zastosowanie powinna mieć ustawa względniejsza obowiązująca w dniu popełnienia czynu, co należy odnieść do możliwości zawieszenia wykonania kary,

II. W efekcie czego zarzucam błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku polegający na bezpodstawnym i błędnym uznaniu, że prognoza społeczno-kryminologiczna wobec oskarżonego jest negatywna i że wymaga on resocjalizacji w warunkach zakładu karnego, a w szczególności polegający na:

Nieustaleniu, że na oskarżonego wywierano bezpośredni i stały wpływ, a przy tym - po zaciągnięciu kredytów - grożono oskarżonemu bronią,

Uznaniu, że właściwości i warunki osobiste oskarżonego, jego sposób życia przed popełnieniem przestępstwa oraz zachowanie po jego popełnieniu przemawiają za karą izolacyjną, podczas gdy wymieniony w 2019 r. zdał egzamin na prawo jazdy kat. C i C+E w celu podjęcia pracy zarobkowej, po czym ją podjął i posiada pozytywne opinie z miejsca pracy,

Co tym samym doprowadziło do wymierzenia oskarżonemu rażąco niewspółmiernie surowej kary łącznej oraz kar jednostkowych pozbawienia wolności poprzez wadliwą ocenę dyrektyw wymiaru kary, a przy tym w sposób nazbyt znaczny uwzględniając okoliczności obciążające w szczególności takie jak:

uprzednią karalność oskarżonego, podczas gdy skazania dotyczą czynów sprzed 5-6 lat, zaś dodatkowo czyny będące przedmiotem niniejszego postępowania popełnione zostały przed zaistnieniem wszystkich czynów widocznych w karcie karnej oskarżonego i przed jakimkolwiek skazaniem oskarżonego,

stopień winy, przy ustaleniu którego pominięto sytuację, w której oskarżony był kierowany i namawiany przez inne osoby do popełnienia czynów oraz braku spłaty kredytów/pożyczek,

a nadto umniejszeniem okoliczności łagodzących w szczególności takich jak:

Sytuacja rodzinna oskarżonego, który posiada na utrzymaniu jedno dziecko, na które cyklicznie płaci alimenty,

d. Pozytywna prognoza kryminologiczna oskarżonego, albowiem ma on dobre opinie. nie wchodzi xy konflikt z prawem od 2016 r., popełnione czyny zostały wywołane działaniem osób trzecich, podejmuje pracę i stara się osiągać wynagrodzenie w sposób zgodny z panującymi normami,

co w konsekwencji powinno prowadzić do orzeczenia kary łagodniejszego rozmiaru bądź w łagodniejszym wymiarze, także zjj warunkowym zawieszeniem albowiem —jak się wydaje istniały ku temu przesłanki skoro czyn nr IV został popełniony przed 1 lipca 2015 r., a zatem połączenie kary powinno nastąpić z uwzględnieniem przepisu art. 4 k.k.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacje oskarżonego i jego obrońcy są częściowo zasadne, przy czym z uwagi na praktyczną tożsamość zarzutów możliwe jest jednoczesne się do nich ustosunkowanie.

W zakresie zarzutów dotyczących czynu popełnionego na szkodę (...) BANK SA ( czyn z pkt IV aktu oskarżenia; czyn z pkt II sentencji), to zgodzić się należy ze skarżącymi, iż brak jest dowodów na przypisanie M. Ł. w tym zakresie winy. Oskarżony nie przyznał się do popełnienia czynu opisanego w pkt IV aktu oskarżenia i w oparciu o przeprowadzone dowody nie można w istocie zakwestionować tych wyjaśnień, które również w zakresie rozpoczynania działalności w ramach klubu taneczno-muzycznego korespondują z zeznaniami M. Z. i P. M.. Oskarżony w dniu 17 czerwca 2015 r. uzyskał w (...) BANK SA kredyt, który miał być przeznaczony na prowadzenie wraz z innymi osobami „wspólnego interesu” w postaci lokalu – (...)- na S. w O. i w tej części nie budzą wątpliwości ustalenia faktyczne Sądu I instancji jak na k.853-853 odw.

Jednakże nie sposób jest podzielić stanowiska wyrażonego w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku co do tego, że oskarżony uzyskał przedmiotowy kredyt za pomocą oszustwa. M. Ł. w tym zakresie zarzucono popełnienie czynu zakwalifikowanego „jedynie” z art.286§1 kk. Tymczasem argumentacja, która miała świadczyć o dopuszczeniu się przez wymienionego tego występku w istocie koncentruje się na kwestii podawania danych istotnych dla udzielenia kredytu co jest przedmiotem regulacji z art.297§1 kk a przecież ten przepis nie był ani zarzucany ani przyjęty w zakresie czynu z pkt IV aktu oskarżenia.

Co przy tym istotne, faktycznie miały miejsce przygotowania do uruchomienia działalności w zakresie takiego lokalu, co wynika tak z wyjaśnień samego oskarżonego jaki i twierdzeń wskazanych powyżej świadków. Ponadto, co jest w tym zakresie najbardziej kluczowe miały miejsce istotne spłaty zaciągniętego w (...) BANK SA kredytu. Mianowicie z kwoty głównej kredytu w wysokości 100 000 zł spłacono wierzytelność w postaci kapitału do kwoty 39 302, 27 zł a zatem, w ponad 60 % - porównaj - k.797.

W tej sytuacji wobec wskazanych okoliczności brak jest wystarczających podstaw do przyjęcia, że po stronie M. Ł. w chwili zawierania umowy o kredyt z (...) BANK SA istniał zamiar niewywiązanie się z zaciągniętego zobowiązania, który miał przybrać formę oszustwa. Nie jest przy tym dopuszczalne aby taki kierunkowy zamiar wywodzić z dalszego zachowania oskarżonego, które miało miejsce kilka miesięcy później tj. w październiku 2015 r. Kolejne występki, których popełnienie prawidłowo przypisano M. Ł. faktycznie bowiem miały inny modus operandi i były swoistym „następstwem” niepowodzenia w zakresie zamierzonej działalności gospodarczej, która miała być finansowania kredytem z (...) BANK SA. Jednakże stwierdzenie winy w zakresie pokrzywdzenia 3 kolejnych banków samo przez się nie może automatycznie wskazywać na oszukańczy zamiar w dniu 17 czerwca 2015 r. M. Ł. mógł być przekonany, że interes w postaci Klubu (...), przy czym prawdopodobnie lekkomyślnie zaufał swoim wspólnikom, jednakże co należy ponownie zaakcentować o braku zamiaru działania oszukańczego świadczy tak faktyczne rozpoczęcie działalności ale przede wszystkim właśnie dokonywane przez niego spłaty, które faktycznie pokryły znaczną cześć kwoty przyznanego kredytu.

Natomiast nie sposób było podzielić zarzutów skarżących i w konsekwencji i wyjaśnień M. Ł. w zakresie zakwestionowania dopuszczenia się czynów opisanych w pkt I-III aktu oskarżenia. W tym zakresie co do zasady (kwestia zastosowania art.270§1 kk zostanie przedstawiona w dalszej części uzasadnienia) w ocenie Sądu Okręgowego wydane przez Sąd I instancji rozstrzygnięcie zapadło na podstawie prawidłowo poczynionych ustaleń natury faktycznej, jak też i prawnej. Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej analizy materiału dowodowego. Także wnioski powzięte przez Sąd na podstawie przeprowadzonych w sprawie dowodów, zdaniem Sądu Okręgowego, są logiczne, spójne i konsekwentne, dokonane w oparciu o zasady doświadczenia życiowego. W tym zakresie apelacje nie wskazują na takie okoliczności, które nie byłyby przedmiotem uwagi Sądu i nie zawierają też takiej argumentacji, która rozważania tego Sądu mogłaby skutecznie podważyć. Wobec powyższego zarzuty skarżących, jakoby Sąd I instancji bezpodstawnie nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, nie mogą być uznane za zasadne a wniesione środki odwoławcze sprowadza się w rezultacie do polemiki z ustaleniami Sądu i wyciągniętymi z tych ustaleń wnioskami. Formułując zarzuty przeciwko zapadłemu rozstrzygnięciu skarżący podporządkowali ich treść linii obrony prezentowanej przez oskarżonego, nie znajdującej jednak swego odzwierciedlenia w przeprowadzonych dowodach. Analiza sprawy nie pozwala na uznanie, że Sąd Rejonowy naruszył reguły oceny dowodów określone w art. 7 k.p.k., czy też zasadę obiektywizmu (art. 4 k.p.k.), w rezultacie dokonane przez Sąd I instancji ustalenia faktyczne co do dokonania w październiku 2015 r. trzech oszustw są prawidłowe.

Zatem w ślad za Sądem Rejonowym- k.858-859 wskazać należy, że zawierając umowy o kredyt i pożyczki gotówkowe w dniach: 1, 7 i 9 października 2015 r. oskarżony miał pełną świadomość tego, że posiada niespłacony w (...) BANK SA kredyt przyznany mu w kwocie 100 000 zł. Co istotne ubiegając się o przyznanie mu kolejnych wysokich kwot pieniężnych M. Ł. posłużył się sfałszowanymi dokumentami w postaci podrobionych zaświadczeń o zarobkach i o zatrudnieniu- porównaj k.5 oraz k. 217 i k.248. Wreszcie oskarżony nie tylko nie był zatrudniony w przedsiębiorstwach (...) ale faktycznie w październiku 2015 r. nie miał zatrudnienia oraz nie posiadał stałego źródła dochodów. Tym samym fakt wyłudzenia kredytów i dokonania oszustw na szkodę: (...) SA, (...) Bank (...) SA nie może budzić wątpliwości i w tym zakresie Sąd I instancji w pełni zasadnie przyjął i ustalił zawinienie oskarżonego w zakresie przypisanego mu ciągu przestępstw.

Jedynie w zakresie czynów z pkt I sentencji M. Ł. trafnie podniósł, że nie było prawidłowe wskazywanie w kwalifikacji prawnej czynów z pkt I-III aktu oskarżenia przepisu z atrt.270§1 kk. Tym samym na podzielenie zasługuje argumentacja jak na k. 890. W konsekwencji słusznie wskazuje oskarżony, że on sam nie podrobił zaświadczeń o zarobkach i zatrudnieniu ale „jedynie” się nimi posłużył. Tym samym w ramach kwalifikacji prawnej czynów z pkt I-III aktu oskarżenia zbędne było powoływanie art.270§1 kk albowiem w ustalonym stanie faktycznym wystarczające jest powołanie obok art.286 §1 kk przepisu z art.297§1 kk; porównaj również tezie 80 do art.297 kk w komentarzu do KK, Część szczególna, tom III, pod red. Nauk. A. Zolla, Duże Komentarze, Wolters Kluwer 4.Wydanie.

W ramach zarzutów skarżących co do obowiązków naprawienia szkody jak w pkt VIII sentencji, to z uwagi na uniewinnienie M. Ł. od czynu z pkt I aktu oskarżenia (pkt II sentencji) uchylono obowiązek na rzecz (...) BANK SA (obecnie (...) SA).

Uchylono także obowiązek naprawienia szkody na rzecz na rzecz (...) SA a to z uwagi na to, że wierzyciel dysponuje już tytułem wykonawczym w tym zakresie- porównaj informację jak na k. 981.

Z uwagi na informacje z k. 805, 819 i 974 w zakresie czynu z pkt I aktu oskarżenia, gdzie pokrzywdzonym był (...) SA zasadzono na rzecz następcy prawnego (nabywcy wierzytelności) (...) z siedzibą w W. kwotę 48 965,72 zł zaś wobec treści k. 918 i 986-1004 w zakresie czynu z pkt II aktu oskarżenia gdzie pokrzywdzonym był (...) Bank (...) SA zasądzono na rzecz następcy prawnego (nabywcy wierzytelności) na rzecz E. 1 Fundusz Inwestycyjny (...)z siedzibą w W. kwotę 48 373,56 zł.

Zasadne były także postulaty skarżących w zakresie złagodzenia wobec M. Ł. rozstrzygnięcia o karze. W tym zakresie Sąd Okręgowy miał na uwadze czas popełnienia przypisanych mu prawomocnie czynów, treść niniejszego wyroku w zakresie uniewinnienia od jednego z czynów oraz obecne warunki i właściwości oskarżonego – k.903-918. Kierowano się także analizą dotychczasowych skazań wynikających z karty karnej, w tym rodzajem orzeczonych co do wymienionego kar przy uwzględnieniu dat dokonanych występków.

Wobec tych okoliczności uznano za możliwe i celowe odstąpienie od wymierzenia wobec M. Ł. bezwzględnej kary pozbawienia wolności i orzeczono wobec niego karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności połączonej z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym. Zdaniem Sądu Odwoławczego, kara w wymiarze określonym niniejszym wyrokiem winna uświadomić oskarżonemu wagę popełnionych w ramach ciągu przestępstw i pozwolić należycie ocenić jego zachowanie. Orzeczona kara jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego, uwzględnia wszystkie przesłanki rzutujące na jej stopień, jak też pozostałe dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 k.k.

Wniosek

Obrońca oskarżonego wniósł o uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów w całości, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania; z ostrożności procesowej o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec M. Ł. kary łagodniejszej.

Oskarżony wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wyeliminowanie z podstawy skazania przepisu art. 270 k.k. - czyny nr I - III, uniewinnienie od czynu nr IV, a jednocześnie o wymierzenie kary łagodniejszej rodzajowo bądź o łagodniejszym wymiarze, pozwalającym na warunkowe zawieszenie kary.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec wskazanych powyżej okoliczności za zasadne uznano wnioski o zmianę wyroku i uniewinnienie M. Ł. od czynu z pkt I aktu oskarżenia, wyeliminowania z podstawy prawnej skazania art.270§1 kk, korekty rozstrzygnięcia w zakresie obowiązku naprawienia szkody oraz złagodzenia rodzaju wymierzonej kary.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyroku Sądu Rejonowego w O. z dnia 27 stycznia 2021 r., sygn. akt (...) (...)

I zmieniono w ten sposób, że:

- uchylono rozstrzygnięcie z pkt III sentencji o karze łącznej pozbawienia wolności,

- w ramach rozstrzygnięcia z pkt I sentencji z podstawy prawnej skazania wyeliminowano art.270§1 kk i z mocy art.286§1 kk w zw. z art.11§3 kk i art.91§1 kk przy zastosowaniu art.37 a §1 kk w zw. z art.34§1a pk1 kk i art.35§1 kk wymierzono oskarżonemu M. Ł. karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności połączonej z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

- w ramach rozstrzygnięcia z pkt II sentencji uniewinniono oskarżonego M. Ł. od czynu zarzucanego mu w pkt IV aktu oskarżenia i w tym zakresie koszty procesu w sprawie ponosi Skarb Państwa,

- w ramach rozstrzygnięcia z pkt VIII sentencji:

1/ zasądzono:

a/ w zakresie czynu z pkt I aktu oskarżenia (ppkt a) na rzecz (...) z siedzibą w W. kwotę 48 965,72 zł,

b/ w zakresie czynu z pkt II aktu oskarżenia (ppkt b) na rzecz E. 1 Fundusz Inwestycyjny (...)z siedzibą w W. kwotę 48 373,56 zł

2/ uchyla obowiązki zapłaty wskazane: w ppkt c co do zasądzenia na rzecz (...) SA z siedzibą w W. kwoty 51 587,50 zł (pkt III aktu oskarżenia) oraz w ppkt d co do zasądzenia na rzecz (...) BANK SA z siedzibą w W. kwoty 86 652,73 zł (pkt IV aktu oskarżenia),

II w pozostałej części tenże wyrok utrzymano w mocy.

Zwi ęź le o powodach zmiany

Powodem zmiany wyroku Sadu Rejonowego w O. było częściowe uwzględnienie zarzutów skarżących , co do których wypowiedziano się już uprzednio.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art.624§1 kpk zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze albowiem przemawiają za tym względy słuszności.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego M. Ł.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w O. z dnia 27 stycznia 2021 r. w sprawie (...)

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony M. Ł.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w O.z dnia 27 stycznia 2021 r. w sprawie (...)

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana