Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Ns 763/18

POSTANOWIENIE

Dnia 25 listopada 2021 roku

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie I Wydział Cywilny

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Agnieszka Kuryłas

Protokolant: sekretarz sądowy Kamila Żebryk

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2021r w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z wniosku: E. G.

z udziałem : Z. G.

o stwierdzenie nabycia spadku po K. B.

I/ oddala wniosek ,

II/ ustala , iż każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie,

III/ nakazuje pobrać od wnioskodawczyni E. G. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 806 zł ( ośmiuset sześciu złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych .

Sędzia Agnieszka Kuryłas

Sygn. akt I Ns 763/18

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni E. G. , w dniu 7 grudnia 2018 roku , wniosła o stwierdzenie , że nabyła w całości spadek po K. B. , zmarłej w dniu 09.10.2018 r , na mocy sporządzonego przez nią testamentu .

W uzasadnieniu wskazała, że zmarła spadkodawczyni w chwili śmierci była rozwiedziona, nie miała dzieci, zaś jej rodzice J. G. i A. G. nie żyją. Żyje natomiast jej brat Z. G..

Spadkodawczyni pozostawiła testament własnoręczny sporządzony w dniu 30 stycznia 2018 roku, mocą którego, jako jedynego swojego spadkobiercę ustanowiła wnioskodawczynię E. G.. Wskazała, że spadkodawczyni oprócz wymienionego testamentu, nie pozostawiła innych testamentów. Jednocześnie oświadczyła, że chce złożyć oświadczenie o przyjęciu spadku.

W uzupełnieniu wniosku E. G. wskazała, że nie jest spokrewniona ze spadkodawczynią K. B., jest zaś jej wieloletnią przyjaciółką i byłą sąsiadką.

W odpowiedzi na wniosek uczestnik postępowania Z. G. ( brat spadkodawczyni ) wniósł o oddalenie wniosku w całości oraz o zasądzenie od wnioskodawczyni na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego wraz z opłata skarbową od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu uczestnik wskazał, że zgodnie z jego wiedzą spadkodawczyni nie pozostawiła żadnego testamentu. Jednocześnie podał, że w dniu 20 listopada 2018 roku został sporządzony przed notariuszem akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłej K. B., po której z dobrodziejstwem inwentarza spadek nabył w całości Z. G..

Uczestnik zakwestionował przy tym wiarygodność sporządzonego testamentu własnoręcznego. Podniósł , iż zmarła wszystkie dotychczasowe dokumenty sporządzała w sąsiadującej z jej miejscem zamieszkania Kancelarii Notarialnej Notariusza H. P. . Podobnie jak z aktem notarialnym z dnia 13.02.2015 r , którym to Z. G. złożył oświadczenie o odrzuceniu spadku po matce A. G. . Wskutek takiej treści oświadczenia spadek po niej przejęła w całości K. B. , a w skład spadku po zmarłej A. G. – matce spadkodawczyni i uczestnika – wchodziło mieszkanie przy al. (...). W. (...) w S. . Wolą uczestnika było zapewnienie odpowiednich warunków bytowych spadkodawczyni , szczególnie , że ustne ustalenia między rodzeństwem polegały na tym , że w wypadku wcześniejszej śmierci K. B. własność lokalu przejdzie w całości na brata , a w przypadku wcześniejszej śmierci Z. G. , po śmierci K. B. – własność lokalu miała przejść na własność żony Z. A. J. .

Uczestnik podważył wiarygodność załączonego do wniosku pisma z dnia 30.01.2018 r . Wskazał , że charakter pisma spadkodawczyni nie pokrywa się z charakterem pisma w kwestionowanym załączniku . Spadkodawczyni nie była osobą wykształconą , w ostatnich latach życia chorowała , a nadto ani ona ani uczestnik nigdy nie kaligrafowali . Zdaniem uczestnika , treść zawarta w piśmie z dnia 30.01.2018 r zdaje się być wzorowana na pismo K. B. , ale różnice są wyraźnie widoczne .

W odpowiedzi na stanowisko uczestnika , wnioskodawczyni podtrzymała swoje dotychczasowe twierdzenia. Wskazała nadto , że kwestionowany przez uczestnika testament holograficzny jest ważny i skuteczny. Został własnoręcznie sporządzony i podpisany przez spadkodawczynię , a wnioskodawczyni nigdy nie nakłaniała jej do sporządzenia takiej treści testamentu . Spadkodawczyni sporządziła testament z własnej woli .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Spadkodawczyni K. B. zmarła w dniu 9 października 2018 r. w S. , ostatnio stale zamieszkiwała w S. .W chwili śmierci była rozwiedziona , nie miała dzieci ani ze związku małżeńskiego ani pozamałżeńskiego. W chwili śmierci jej rodzice J. G. i A. G. już nie żyli. Spadkobierczyni miała jednego brata Z. G. – uczestnika postępowania .

Bezsporne , a nadto dowód:

- skrócony odpis aktu zgonu spadkodawczyni - k.11,

- skrócony odpis aktu urodzenia Z. G. – koperta k. 12;

- skrócony odpis aktu zgonu J. G. – koperta k. 12.

-zeznania i zapewnienia spadkowe wnioskodawczyni i uczestnika postępowania k.73 – 76 oraz k. 103 -105.

Uczestnik postępowania nie odrzucał spadku ani nie zrzekał się dziedziczenia po zmarłej spadkodawczyni . Nie został również uznany za niegodnego dziedziczenia .

Bezsporne , a nadto dowód:

-zeznania i zapewnienia spadkowe wnioskodawczyni i uczestnika postępowania k.73 – 76 oraz k. 103 -105.

K. B. przed śmiercią była właścicielką lokalu mieszkalnego położonego w S. przy Al. (...).

Bezsporne, a nadto dowód:

- wydruk z KW – k. 15 – 20.

W dniu 20 listopada 2018 roku w kancelarii Notarialnej Notariusz H. P. został sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłej K. B., po której z dobrodziejstwem inwentarza spadek nabył w całości Z. G. ( brat ).

Uczestnik musiał uregulować sprawy spadkowe po siostrze , ponieważ zachodziła konieczność zmiany zawartych wcześniej przez spadkodawczynię umów na dostawę gazu i prądu do spadkowego mieszkania przy Al. (...) w S.. Uczestnik aktualnie wynajmuje to mieszkanie kobiecie z dwójką dzieci. Z mieszkania uczestnik nie zabrał żadnych rzeczy .

Dowód:

- akt poświadczenia dziedziczenia Rep. (...) – k. 46 – 46 v;

- zeznania i zapewnienie spadkowe uczestnika postępowania - k. 103 -105.

E. G. i K. B. nie były ze sobą spokrewnione. Kobiety znały się od dziecka, mieszkały w jednej klatce, przyjaźniły się. Obie spędzały wspólnie święta, zapraszały się na uroczystości rodzinne, codziennie do siebie dzwoniły, chodziły wspólnie na zakupy. Ich relacje aż do momentu śmierci K. B. były bardzo dobre. W ostatnich miesiącach przed śmiercią wnioskodawczyni opiekowała się nią i jej pomagała. Spadkodawczyni zamierzała sporządzić testament i powołać w nim do spadku w całości E. G..

Dowód:

-zeznania i zapewnienia spadkowe wnioskodawczyni - k.73 – 76 ;

- zeznania świadka H. N. – k. 106 – 108;

- zeznania świadka H. D. – k. 108 – 111;

- zeznania świadka M. M. (1) – k. 200 – 202;

- zeznania świadka R. M. – k. 202 – 203.

Z. G. jest bratem i jednocześnie jedynym żyjącym krewnym spadkodawczyni. Pomiędzy nim a siostrą od dzieciństwa panowała rywalizacja o względy matki, skutkiem czego w domu dochodziło do wielu konfliktów. Spadkodawczyni opiekowała się ich wspólną matką A. G., z którą zamieszkała w lokalu przy Al. (...) w S.. Kobiety prowadziły wspólne gospodarstwo domowe, ich sytuacja materialna była trudna. Matka spadkodawczyni chorowała na nadciśnienie, przechodziła kilka udarów i miała uszkodzony błędnik. Z tego też powodu nie wychodziła z mieszkania. Uczestnik sporadycznie odwiedzał swoją matkę oraz siostrę i sporadycznie do nich telefonował. Spadkodawczyni miała żal do brata, że w przeszłości pożyczyła mu pieniądze, a ten ich nigdy nie oddał. Rodzeństwo miało jednak ustną umowę polegającą na tym, że po śmierci ich matki, uczestnik zrzeknie się spadku po matce, umożliwiając jego nabycie w całości przez siostrę. W razie zaś śmierci siostry spadek miał następnie w całości przypaść na jego rzecz.

Aktem notarialnym z dnia 13 lutego 2015 roku sporządzono protokół dziedziczenia po zmarłej A. G. . Z. G. odrzucił spadek po matce i oświadczył , iż nie posiada zstępnych . Natomiast K. B. oświadczyła, że jako spadkobierca ustawowy przyjmuje spadek wprost po matce A. G., zmarłej w dniu 25 sierpnia 2014 roku w S.. W skład spadku wchodziło mieszkanie przy Al. (...) w S..

Bezsporne , a nadto dowód:

- protokół dziedziczenia z dnia 13 lutego 2015 roku – k. 44 – 45 v.

-zeznania i zapewnienie spadkowe uczestnika postępowania - k. 103 -105.

Z. G. po raz ostatni widział się z siostrą w dniu 10 stycznia 2018 roku i wówczas ta nie poinformowała go o zamiarze sporządzenia testamentu.

Dowód :

-zeznania i zapewnienie spadkowe uczestnika postępowania - k. 103 -105.

W dniu 30 stycznia 2018 roku sporządzony został w formie pisemnej na pojedynczej kartce w kratkę dokument zatytułowany TESTAMENT o następującej treści: Ja K. B. przekazuje swój majątek E. G. . Pod treścią dokumentu znajduje się podpis

( imię i nazwisko) K. B..

Dowód:

-dokument (...) – koperta – k. 28.

Dokument złożony do akt postępowania przez wnioskodawczynię jako testament sporządzony przez K. B. nie został sporządzony pismem ręcznym spadkodawczyni . Przeprowadzająca w sprawie opinię biegła sądowa z dziedziny klasycznych badań dokumentów M. M. (2) stwierdziła , że :

-zapisy odręczne „Ja K. B. przekazuję swój majątek E. G.” stanowiące treść testamentu , datowanego (...) 30.01.2018 , zatytułowanego nagłówkiem (...) i posiadającego w górnym lewym rogu zapisy odręczne o treści „K. S. B.. W. (...)

- dwuczłonowy podpis „K. B.: nakreślony pod zasadniczym tekstem w/w testamentu

- nie zostały nakreślone przez osobę, której wzory pisma dostarczono do badań, deklarowane jako wykonane przez K. B..

Materiał porównawczy dla biegłej stanowiły rękopisy usytuowane w obrębie dokumentów bezwpływowych K. B. : kserokopie formularzy opłat , wnioski o wydanie dowodu osobistego , formularzy dowodu osobistego , formularzy odbioru dowodu osobistego , kwestionariusza dotyczącego okresów składkowych i nieskładkowych z dnia 09.05.2006 r , wniosku o emeryturę z tytułu niezdolności do pracy , oświadczenia z dnia 19.05.2006 r , nieaktualnego dowodu osobistego (...) , potwierdzeń wpłat za czynsz , kopii aktu notarialnego nr (...) ( protokołu dziedziczenia po A. G. z własnoręcznymi podpisami spadkodawczyni ) .

W ocenie biegłej , powtarzalność indywidualnych cech graficznych w materiale porównawczym świadczy , iż zostały nakreślone przez jedną osobę . W materiale porównawczym znajdowały się podpisy adekwatne czasowo do zakładanej daty sporządzenia spornego dokumentu. Zakwalifikowany przez biegłą do badań materiał porównawczy jest zgodny w swej formie i treści z materiałem dowodowym oraz prezentuje utrwalone nawyki pisarskie . Biegła wyodrębniła charakterystyczne cechy rękopisów sporządzonych przez K. B. . Badanie przeprowadzono w oparciu o metodę graficzno-porównawczą , polegająca na wyodrębnieniu w materiale dowodowym cech identyfikacyjnych ( odzwierciedlających określone nawyki psychoruchowe wykonawcy ) , a następnie zestawieniu ich z analogicznymi zespołami cech indywidualnych wyodrębnionymi w materiale porównawczym .

Dowód:

- dokumenty porównawcze – koperta k. 123,126 , 172

- opinia biegłej M. M. (2) - k. 158 – 171.

Sąd zważył , co następuje :

Zgodnie z treścią art. 922 kodeksu cywilnego spadek jest to ogół praw i obowiązków należących do spadkodawcy w chwili jego śmierci i przechodzących na jego następców prawnych. Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy , a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku / art. 924 i 925 k.c./. W myśl przepisu art. 926 §1 k.c. powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje dopiero wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób, które powołał nie chce lub nie może być spadkobiercą.

Przepisy kodeksu cywilnego przewidują następujące formy testamentów : własnoręczny ( art. 949 kc) , notarialny ( art. 950 kc ) , allograficzny ( art. 951 kc) , ustny ( art. 952 kc) , podróżny

( art. 953 kc) i wojskowy ( art. 954 kc) .

Z powyższych przepisów wynika , że ustawa daje pierwszeństwo porządkowi dziedziczenia określonemu przez spadkodawcę w testamencie . Dlatego dziedziczenie ustawowe co do całości spadku ma miejsce wtedy , gdy :

-spadkodawca nie sporządził w ogóle testamentu ,

-spadkodawca sporządził testament, którego treść ogranicza się do innych rozrządzeń / nie zawiera powołania spadkobiercy / ,

-spadkodawca sporządził testament , który okazał się nieważny lub bezskuteczny .

Zgodnie z treścią art. 949 k.c. spadkodawca może sporządzić testament w ten sposób, że napisze go w całości pismem ręcznym, podpisze i opatrzy datą. Testament przewidziany w cytowanym przepisie jest testamentem własnoręcznym spadkodawcy (holograficznym) i należy do grupy testamentów zwykłych. Testament własnoręczny ma charakter dokumentu prywatnego i jak sama nazwa wskazuje - powinien on zostać sporządzony pismem ręcznym przez spadkodawcę. Przy czym - wymóg ten dotyczy całości rozrządzenia, a nie wyłącznie podpisu, albowiem chodzi w tym zakresie zarówno o ułatwienie przeprowadzenia dowodu w sytuacji powołania się, np. przez spadkobierców na sporządzony testament wówczas, gdy spadkodawca już nie żyje, jak i o utrudnienie dokonania tej czynności osobom, które chciałyby podrobić treść testamentu. Ustawodawca wychodzi bowiem z założenia, że znacznie trudniej podrobić całość pisma niż sam podpis. Należy również zaznaczyć, że testament holograficzny jako testament zwykły może być sporządzony przez każdego, kto ma zdolność testowania i komu przypisać można animus testandi. Oznacza to, że każdy, komu przysługuje pełna zdolność do czynności prawnych, może sporządzić testament własnoręczny, o ile oczywiście zechce skorzystać z tej postaci testamentu zwykłego. Wybór w zakresie formy testamentu zwykłego pozostawia się spadkodawcy. Może on bowiem, kierowany sobie znanymi powodami, skorzystać z możliwości sporządzenia testamentu holograficznego lub allograficznego, czy notarialnego. Oznacza to, że testament holograficzny wymaga od testatora pewnych zdolności i umiejętności, bez których sporządzenie testamentu własnoręcznego nie będzie możliwe. Mowa o umiejętności czytania i pisania oraz wiążącego się z tym złożenia podpisu pod treścią oświadczenia woli. O ile bowiem możliwość formalna objawiająca się zdolnością testowania pozostaje poza zakresem umiejętności testatora, o tyle sporządzenie testamentu bez pewnych umiejętności nawet w sytuacji, w której posiada on zdolność testowania, nie będzie możliwe. Sytuacja, o której mowa, będzie miała miejsce wówczas, gdy spadkodawca formalnie dysponujący zdolnością testowania oraz taki, któremu przypisać można by animus testandi, testamentu holograficznego nie będzie mógł sporządzić dlatego, że nie potrafi pisać i czytać.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawczyni E. G. wniosła o stwierdzenie, że spadek po K. B., zmarłej w dniu 9 października 2018 roku w S., dziedziczy z mocy testamentu holograficznego sporządzonego w dniu 30 stycznia 2018 roku E. G. – w całości.

Na poparcie twierdzeń zawartych we wniosku przedłożyła dokument zatytułowany „testament” , datowany na dzień 30 stycznia 2018 roku , sporządzony na pojedynczej kartce w kratkę , o następującej treści: Ja K. B. przekazuje swój majątek E. G. . Pod treścią dokumentu znajdował się dwuczłonowy podpis zawierający imię i nazwisko - K. B..

Wnioskodawczyni twierdziła , że złożony przez nią dokument zawierał ostatnią wolę osoby, która podpisała się pod tym oświadczeniem.

W toku niniejszego postępowania uczestnik postępowania Z. G. (a więc brat spadkodawczyni ), zakwestionował autentyczność testamentu własnoręcznego spadkodawczyni twierdząc, że charakter pisma spadkodawczyni nie pokrywa się z pismem , którym się na co dzień posługiwała.

Ponieważ ustalenie, czy sporny testament został sporządzony przez spadkodawczynię K. B. i przez nią podpisany wymagało wiadomości specjalnych Sąd postanowił dopuścić na tę okoliczność dowód z pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu badania pisma i podpisów.

Biegła sądowa M. M. (2) , na podstawie dostarczonego materiału porównawczego, który okazał się być wystarczającym , posługując się metodą graficzno-porównawczą uznaną za podstawową w przypadku analiz rękopisów stwierdziła, że :

- zapisy odręczne „Ja K. B. przekazuję swój majątek E. G.” stanowiące treść testamentu , datowanego (...) 30.01.2018 , zatytułowanego nagłówkiem (...) i posiadającego w górnym lewym rogu zapisy odręczne o treści „K. S. B.. W. (...)

- dwuczłonowy podpis „K. B.: nakreślony pod zasadniczym tekstem w/w testamentu

- nie zostały nakreślone przez osobę, której wzory pisma dostarczono do badań, deklarowane jako wykonane przez K. B..

Z powyższego wynika więc , iż złożony do akt dokument , który miał być testamentem sporządzonym przez zmarłą K. B. , nie został przez nią sporządzony , a więc został podrobiony . Ostateczne wnioski biegłej były kategoryczne i biegła nie miała żadnych wątpliwości co do wykluczenia jednoosobowego wykonastwa rękopisów dowodowych i porównawczych .

W ocenie Sądu , opinia biegłej sądowej zasługuje na uwzględnienie w całości, ponieważ biegła szczegółowo odniosła się do zagadnienia zawartego w treści postanowienia o dopuszczeniu dowodu z pisemnej opinii biegłego, obszernie je uzasadniła, wskazała na jakich przesłankach oparła swoje wnioski, dokonując drobiazgowej analizy. Biegła bardzo dokładnie przeanalizowała materiał dowodowy i porównawczy , szczegółowo i obrazowo uzasadniając swoje wnioski . Istotnym , iż wnioskodawczyni , która kwestionowała sporządzoną w sprawie opinię , nie naprowadziła żadnych wniosków i dowodów , które pozwoliłyby na obalenie opinii biegłej M. M. (2). Podkreślić również należy , iż w piśmie procesowym z dnia 14 lipca 2021 r , wnioskodawczyni , kwestionując sporządzoną przez biegłą opinię , wniosła o przeprowadzenie opinii w oparciu o dokumenty urzędowe pozyskane bezpośrednio od takich jednostek jak Urząd Miasta S. – np. dokument odbioru dowodu osobistego , czy też akt notarialny sporządzony przez Notariusza H. P. numer (...) , z oryginalnymi podpisami spadkodawczyni . Umknęło jednak uwadze wnioskodawczyni , iż właśnie na podstawie tychże dokumentów opinia została przez biegłą sporządzona ( vide : opinia biegłej k. 160-161 ) . Dlatego też wnioski zawarte w punkcie II pisma wnioskodawczyni z dnia 14.07.2021 r ( k. 180 ) nie zasługiwały na uwzględnienie . Wnioskowane bowiem dokumenty już wcześniej zostały zgromadzone przez Sąd ( zarządzenie z dnia 05.11.2020 r k. 112 , zarządzenie z dnia 26.04.2021 r k. 141) . Bezzasadne okazały się również wnioski zawarte w punkcie III pisma z dnia 14.07.2021 r ( k. 180 ) , ponieważ materiałem porównawczym dla biegłej były nie tylko dokumenty z ostatnich lat życia spadkodawczyni , ale i znacznie wcześniejsze , sięgające lat 1964 , 1972 , czy 2006 , gdzie własnoręczne ich wypełnienie , czy też podpisanie przez spadkodawczynię było bezsporne .

Mając powyższe na uwadze Sąd doszedł do przekonania , że dokument prywatny – testament z dnia 30 stycznia 2018 roku nie został ani sporządzony , ani też podpisany przez K. B.. Tym samym dokument ten nie spełnia wymogów przepisu art. 949 kc , wobec czego jest nieważny i nie może rodzić żadnych skutków procesowych w postępowaniu spadkowym. Nie może więc stanowić podstawy dziedziczenia testamentowego wnioskodawczyni, jak o to wnosiła we wniosku . Wobec braku innego testamentu sporządzonego przez spadkodawczynię należało uznać , iż w sprawie zaszły przesłanki do dziedziczenia ustawowego .

Okolicznością bezsporną było, że w dniu 20 listopada 2018 roku , w Kancelarii Notarialnej Notariusz H. P. , sporządzony został akt poświadczenia dziedziczenia, rep (...) , na mocy którego spadek po K. B. nabył na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza Z. G. w całości . Akt poświadczenia dziedziczenia został zarejestrowany w Rejestrze Spadkowym w dniu 20 listopada 2018 roku o godzinie 11:29 pod numerem (...).

Zgodnie z treścią art. 1025 §1 i 2 k.c. Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia (§1). Domniemywa się, że osoba, która uzyskała stwierdzenie nabycia spadku albo poświadczenie dziedziczenia, jest spadkobiercą (§2).

Ze stwierdzenia nabycia spadku i zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia płynie bowiem bardzo istotne domniemanie prawne, że osoba, która uzyskała stwierdzenie nabycia spadku lub uzyskała akt poświadczenia dziedziczenia, jest spadkobiercą (art. 1025 § 2 k.c.). Z omawianego domniemania wynika zasada, że względem osoby trzeciej, która nie rości sobie praw do spadku z tytułu dziedziczenia, spadkobierca może udowodnić swe prawa tylko stwierdzeniem nabycia spadku lub zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia (art. 1027 k.c.). Osoba wymieniona w postanowieniu sądu lub akcie poświadczenia dziedziczenia jest bowiem uważana za spadkobiercę.

Skoro zatem w sprawie niniejszej wnioskodawczyni nie wykazała, aby była uprawniona do dziedziczenia po zmarłej na podstawie testamentu, zaś uczestnik wykazał , iż uzyskał akt poświadczenia dziedziczenia , przyjąć należało że spadkobiercą po zmarłej spadkodawczyni jest jej brat Z. G..

Wobec faktu stwierdzenia nieważności testamentu ( z powodu jego podrobienia ) , zbędna stała się analiza zaistnienia przesłanki w postaci charakteru więzi i relacji łączących wnioskodawczynię ze zmarłą spadkodawczynią. W kontekście powyższego wskazać jedynie należy, że sam fakt bliskich relacji , jakie łączyły E. G. ze zmarłą K. B. (co było okolicznością bezsporną ), a nawet zamiar sporządzenia w (przyszłości) przez spadkodawczynię testamentu, na mocy którego wnioskodawczyni miałaby według twierdzeń zawnioskowanych świadków zostać uprawniona do spadku po jej śmierci (co wynika z treści zeznań przesłuchanych świadków ), nie miały w niniejszej sprawie żadnego znaczenia. Na chwilę orzekania faktem jest, że wnioskodawczyni nie złożyła do sprawy ważnego i skutecznego testamentu, który mógłby stanowić podstawę jej dziedziczenia po K. B. . Nie była również w żaden sposób spokrewniona ze spadkodawczynią, by móc domagać się stwierdzenia nabycia spadku w drodze ustawy.

Tym samym , omówione powyżej okoliczności skutkowały oddaleniem wniosku w całości.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów znajdujących się w aktach sprawy, których prawdziwość i autentyczność (za wyjątkiem złożonego testamentu) nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania i które nie budziły także wątpliwości Sądu. Przede wszystkim zaś Sąd poczynił swoje ustalenia w oparciu o przeprowadzony dowód z pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu badań dokumentów M. M. (2).

Sąd uznał, że wydana opinia została sporządzona w sposób rzetelny, przez osobę dysponującą odpowiednią wiedzą fachową i w należyty sposób objaśniła zagadnienie poddane opiniowaniu, a nadto nie została skutecznie podważona. Pełnomocnik wnioskodawczyni wprawdzie zawnioskował o sporządzenie opinii przez innego biegłego, ale Sąd ten wniosek pominął, uznając go za bezzasadny i zmierzający do nieuzasadnionego przedłużenia niniejszego postępowania.

Niezależnie od powyższego wskazać trzeba, że z uwagi na specyfikę dowodu z opinii biegłego, fakt wydania niekorzystnej dla strony opinii oraz jej niezadowolenie z tego stanu rzeczy - nie stanowi podstawy do uzupełnienia postępowania dowodowego o opinię kolejnego biegłego (kolejnych biegłych). Podstawy takiego uzupełnienia nie stanowi także subiektywne przekonanie strony, że kolejna opinia pozwoli na udowodnienie korzystnej dla niej tezy. Sąd ma obowiązek dopuszczenia dowodu z opinii dalszych biegłych tylko wówczas, jeżeli zachodzi taka potrzeba (art. 286 k.p.c.) a więc w szczególności wtedy, gdy przeprowadzona już opinia zawiera istotne luki, jest nieprzekonująca, niekompletna, pomija lub wadliwie przedstawia istotne okoliczności, nie odpowiada na postawione tezy dowodowe, jest niejasna, nienależycie uzasadniona lub nieweryfikowalna. ( vide: Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 5 października 2016 r.I ACa 595/16).

Takich zastrzeżeń natomiast w odniesieniu do opinii biegłej sformułować zasadnie nie sposób. Za bezzasadne, a nadto spóźnione Sąd nadto uznał wnioski dowodowe wnioskodawczyni zawarte w piśmie procesowym z dnia 14 lipca 2021 roku, dlatego też wnioski te oddalił , do czego odniósł się już we wcześniejszej części uzasadnienia .

Orzeczenie zawarte w punkcie II sentencji postanowienia znajduje swoją podstawę prawną w treści przepisu art. 520§1 k.p.c. , który stanowi , że każdy uczestnik postępowania ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie .

Koszt opinii biegłego sądowego z zakresu badań pism i podpisów wyniósł kwotę 806 zł i pokryty został w całości tymczasowo ze środków budżetowych Skarbu Państwa. Dlatego też, na podstawie art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2005r., Nr 167, poz. 1398 ze zm.), Sąd nakazał pobrać od wnioskodawczyni na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 806 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych , jako że jej wniosek został w całości oddalony , a postępowanie zostało wywołane wyłącznie jej działaniem . O powyższym orzeczono jak w punkcie III postanowienia.

Sędzia Sądu Rejonowego Agnieszka Kuryłas