Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 301/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lipca 2021 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

na posiedzeniu niejawnym w składzie:

Przewodniczący: sędzia (del.) Magdalena Kimel

po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2021 r. w Gliwicach

sprawy A. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania A. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 5 lutego 2021 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) (del.) Magdalena Kimel

Sygn. akt: VIII U 301/21

UZASADNIENIE

Decyzją z 5 lutego 2021r., organ rentowy przyznał A. G., od 1 stycznia 2021r., prawo do emerytury i w oparciu o reguły określone w art. 26 ustawy emerytalnej, ustalił wysokość emerytury. Do wyliczenia jej wysokości ZUS przyjął: kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego – 1.271.214,36 zł, kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji – 121.975,59 zł, pomniejszone
o sumę kwot pobranych emerytur – 424.460,12 zł, średnie dalsze trwanie życia - 193,70 miesięcy. Wyliczona z uwzględnieniem tych danych, miesięczna kwota emerytury wyniosła 5.001,19 zł.

W odwołaniu i w toku procesu ubezpieczony domagał się zmiany decyzji poprzez wyliczenie jego emerytury z zastosowaniem reguły określonej w art. 194i ustawy emerytalnej oraz wypłaty wynikającego z tego przeliczenia wyrównania.

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wnosił o jego oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko. Wskazał, że w wypadku ubezpieczonego, zaskarżoną decyzją z 5 lutego 2021r., w rozpoznaniu jego wniosku z 11 stycznia 2021r., organ rentowy przyznał mu prawo do emerytury z powszechnego wieku, której wysokość wyliczono z zastosowaniem reguł określonych w art. 25 i 26 oraz w art. 194i i przepisów ustawy z 19 czerwca 2021r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przy czym od sumy zwaloryzowanego kapitału początkowego i składek z uwzględnieniem waloryzacji nie odliczono jedynie kwot pobranej wcześniej emerytury górniczej. Wyłączeniu takiemu nie podlegają natomiast kwoty pobranej emerytury wcześniejszej, która została przyznana na wniosek odwołującego z 5 lutego 2013r., tj. po dacie wskazanej w powołanej ustawie z 19 czerwca 2021r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach ustalił:

Ubezpieczony A. G., urodził się w dniu (...)

Od (...)., tj. od ustania zatrudnienia, odwołujący jest uprawniony do górniczej emerytury. Na wysokość tego świadczenia, ZUS uwzględnił 30 lat i 4 miesiące okresów składkowych oraz 2 miesiące okresów nieskładkowych. Do 137 miesięcy pracy górniczej zastosowano przelicznik 1,5 natomiast do 57 miesięcy takiej pracy, przelicznik 1,4. Podstawę wymiaru świadczenia ustalono w oparciu o zarobki z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. z okresu od stycznia 1987r. do grudnia 1996r. wyliczony w oparciu o te zarobki wskaźnik wysokości podstawy wymiaru (dalej wwpw) wyniósł 290,05%.

Po przyznaniu tego świadczenia, ubezpieczony nie przejawiał aktywności zawodowej
i nie podlegał ubezpieczeniom społecznym.

W dniu 5 lutego (...)., A. G. złożył wniosek o rozpoznanie jego uprawnień do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych. W związku z treścią art. 25 ust. 1 ustawy emerytalnej, organ rentowy w pierwszej kolejności ustalił odwołującemu, decyzją z 25 lutego 2013r. wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999r. uznając za udowodnione 26 lat, 3 miesiące i 5 dni okresów składkowych oraz 2 miesiące i 15 dni okresów nieskładkowych. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ZUS przyjął w oparciu o zarobki za okres od 1 stycznia 1987r. do 31 grudnia 1996r. i wyliczył wskaźnik wysokości podstawy wymiaru na poziomie 290,05%. Ustalony w oparciu o te założenia kapitał początkowy, wyniósł 267.122,90 zł. następnie w związku z treścią art. 185 w zw. z art. 184 ustawy emerytalnej, ZUS kolejną decyzją z 25 lutego 2013r. przeliczył wartość kapitału początkowego na dzień (...). poprzez doliczenie jako składkowych, miesięcy pozostałych odwołującemu do osiągnięcia obowiązującego dla niego w tym czasie powszechnego wieku emerytalnego 66 lat
i 9 miesięcy. W konsekwencji ZUS uwzględnił dodatkowo 81 miesięcy składkowych
i ostatecznie uznał za udowodnione 33 lata i 5 dni okresów składkowych oraz 2 miesiące i 15 dni okresów nieskładkowych. Ustalony w oparciu o te założenia kapitał początkowy, wyniósł 323.068,02 zł. W dalszej kolejności, decyzją z 26 lutego 2013r., ZUS przyznał odwołującemu, od (...)., prawo do emerytury wcześniejszej w związku z pracą w warunkach szczególnych. Wysokość tego świadczenia została obliczona na podstawie art. 18, ust. 5 ustawy emerytalnej, tj. 20% tego świadczenia zostało wyliczone na podstawie art. 53, natomiast 80%, na podstawie art. 26. Do wyliczenia części emerytury na podstawie art. 53, organ rentowy uznał za udowodnione 30 lat, 4 miesiące i 6 dni okresów składkowych oraz 2 miesiące i 15 dni okresów nieskładkowych. Podstawę wymiaru emerytury przyjęto z dotychczas pobieranej emerytury górniczej. Z kolei do wyliczenia części emerytury na podstawie art. 26, ZUS przyjął: kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego – 970.123,45 zł, kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji – 76.965,88 zł, średnie dalsze trwanie życia - 254,80 miesięcy.

Następnie 11 stycznia 2021r., ubezpieczony zgłosił wniosek o przeliczenie jego emerytury na podstawie art. 110a ustawy emerytalnej. Do wniosku tego nie dołączył żadnych dowodów potwierdzających podleganie ubezpieczeniom społecznym po uzyskaniu prawa do emerytury górniczej i kolejno przyznanej emerytury wcześniejszej. W tym samym dniu odwołujący wystąpił z wnioskiem o rozpoznanie jego uprawnień do emerytury z powszechnego wieku emerytalnego.

W załatwieniu tych wniosków, organ rentowy wydał następujące decyzje:

Decyzją z 21 stycznia 2021r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z., odmówił odwołującemu A. G. prawa do ponownego ustalenia wysokości świadczenia na podstawie art. 110a ustawy emerytalnej, z uwagi na niewykazanie przez odwołującego, że po przyznaniu prawa do emerytury, nie kontynuował on aktywności zawodowej i w związku z tym nie podlegał ubezpieczeniom społecznym.

Decyzją z 3 lutego 2021r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z., ustalił odwołującemu A. G. wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999r. uznając za udowodnione 26 lat, 3 miesiące i 5 dni okresów składkowych oraz 2 miesiące i 15 dni okresów nieskładkowych. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ZUS przyjął w oparciu o zarobki za okres od 1 stycznia 1987r. do 31 grudnia 1996r. i wyliczył wskaźnik wysokości podstawy wymiaru na poziomie 290,05%. Ustalony w oparciu o te założenia kapitał początkowy, wyniósł 267.122,90 zł.

W dalszej kolejności, organ rentowy wydał trzecią zaskarżoną decyzję, przyznając odwołującemu od 1 stycznia 2021r., prawo do emerytury z powszechnego wieku emerytalnego. Wysokość tego świadczenia została ustalona w oparciu o reguły określone w art. 25 i 26 ustawy emerytalnej. W szczególności ZUS przyjął: kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego – 1.271.214,36 zł, kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji – 121.975,59 zł. Organ rentowy biorąc pod uwagę treść art. 194i oraz fakt złożenia przez odwołującego wniosku w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy z 19 czerwca 2020r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. poz. 1222), pomniejszył kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego i zewidencjonowanych składek jedynie o kwotę 424.460,12 zł, stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur wcześniejszych, wobec złożenia wniosku o to świadczenie po 1 stycznia 2013r. Równocześnie ZUS nie odliczył kwot pobranej emerytury górniczej, która jest świadczeniem przyznanym na wniosek złożony przed 1 stycznia 2013r. D swoich wyliczeń ZUS uwzględnił też średnie dalsze trwanie życia - 193,70 miesięcy. Wyliczona z uwzględnieniem tych danych, miesięczna kwota emerytury wyniosła 5.001,19 zł.

Powyższy stan faktyczny jest w zasadzie bezsporny i wynika wprost z akt emerytalnych odwołującego. Zgromadzony materiał dowodowy, Sąd uznał za kompletny, wiarygodny
i mogący stanowić podstawę ustaleń faktycznych i rozstrzygnięcia sprawy. Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 194i ustawy o emeryturach i rentach z FUS do ustalenia podstawy obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, ubezpieczonego urodzonego w 1953 r. nie stosuje się przepisu art. 25 ust. 1b, jeżeli wniosek o przyznanie tej emerytury zgłosi w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. poz. 1222), pod warunkiem że prawo do emerytury przed osiągnięciem wieku emerytalnego ma ustalone na podstawie wniosku złożonego przed dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast po myśli art. 194j. ustawy emerytalnej kwotę emerytury przyznanej na podstawie art. 24 ubezpieczonemu urodzonemu w 1953 r., który wcześniej pobierał emeryturę wymienioną w art. 25 ust. 1b na podstawie wniosku złożonego przed dniem 1 stycznia 2013 r., ustala się ponownie od podstawy ustalonej z zastosowaniem art. 194i. Przeliczeniu podlega podstawa obliczenia emerytury przyjęta w decyzji o ustaleniu prawa do emerytury. Do ustalenia nowej kwoty emerytury przyjmuje się średnie dalsze trwanie życia przyjęte w decyzji o ustaleniu prawa do emerytury, a następnie uwzględnia się kolejne zmiany wysokości świadczenia. Emerytura w ponownie ustalonej wysokości przysługuje od dnia, od którego podjęto wypłatę emerytury przyznanej na podstawie art. 24, a w przypadku gdy prawo do tej emerytury było zawieszone - od dnia, od którego mogłaby być podjęta jej wypłata. Jeżeli ponownie ustalona wysokość emerytury przyznanej na podstawie art. 24 jest wyższa od wypłacanej dotychczas, emerytowi wypłaca się wyrównanie. Kwotę wyrównania stanowi różnica między sumą kwot emerytur, jakie przysługiwałyby w okresie od dnia, o którym mowa w ust. 4, do dnia wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, z uwzględnieniem ich waloryzacji, a sumą kwot wypłaconych w tym okresie. Ust. 6 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do ponownego ustalenia wysokości renty rodzinnej.

Ustawa ta weszła w życie z dniem 10 lipca 2020 r

Ze zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wynika jednoznacznie, że odwołujący przed 1 stycznia 2013r., złożył wyłącznie wniosek o emeryturę górniczą. Z kolei wniosek o emeryturę wcześniejszą z tytuł pracy w warunkach szczególnych, został przez niego złożony po tej dacie, tj. 5 lutego 2013r.

Słusznie zatem organ rentowy, w zaskarżonej decyzji, odliczył ubezpieczonemu od sumy zwaloryzowanego kapitału początkowego i zwaloryzowanych składek zewidencjonowanych na koncie emerytalnym, sumę pobranej dotychczas emerytury wcześniejszej. Odliczeniu nie podlegały emerytury górnicze wypłacone w okresie od 1 lutego 2003 r. do 31 stycznia 2013 r.

W konsekwencji Sąd, na mocy 477 14 § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji, oddalając odwołanie.

(-) Sędzia del. Magdalena Kimel