Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 9 grudnia 2021 r.

Sygn. akt VI Ka 587/21

1.

2.WYROK

2.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3.Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Adam Bednarczyk

protokolant: Monika Zarzycka

4.przy udziale prokuratora Agaty Stawiarz

po rozpoznaniu dnia 9 grudnia 2021 r.

5.sprawy A. S., syna G. i M., ur. (...) w W.

6.oskarżonego o przestępstwo z art. 190a § 1 kk w zb. z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

7.na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

8.od wyroku Sądu Rejonowego w Legionowie

9.z dnia 19 lutego 2021 r. sygn. akt II K 72/20

11.zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że uniewinnia A. S. od popełnienia przypisanego mu czynu; kosztami postępowania w sprawie obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 587/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 19 lutego 2021 r. sygn. akt II K72/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzut obrazy art. 7 kpk. poprzez dowolną ocenę osobowego materiału dowodowego, iż wskazuje on na popełnienie przez oskarżonego zarzucanego mu czynu.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

na rozprawie w dniu 23 września 2020 r. pokrzywdzona M. S. jak tez jej matka I. S. skorzystały z uprawnienia wynikającego z przepisu art. 182 kpk. pozostały zaś osobowy materiał dowodowy pochodzący od ojca oskarżonego G. S. oraz kolegi oskarżonego J. W. nie potwierdza w żaden sposób przypisanego oskarżonemu zarzutu. Zeznania funkcjonariuszy Policji D. B. jak i D. G. oraz A. B. i P. O., są zeznaniami pochodzącymi pośrednio od pokrzywdzonej, przy czym zauważyć trzeba, iż z ustalonego stanu faktycznego wynika , iż pokrzywdzona w trakcie interwencji w których w/w funkcjonariusze uczestniczyli podawała im fałszywe informacje choćby pomijając fakt, iż mieszkanie w którym zamieszkiwała było wynajęte wspólnie z oskarżonym, że w jego wnętrzu znajdują się rzeczy oskarżonego wreszcie, że oskarżony jest ojcem dzieci wspólnych z pokrzywdzoną, co do których nie jest pozbawiony praw rodzicielskich, a z którymi pokrzywdzona w sposób bezprawny uniemożliwiała mu kontakt. Nadto fałszywie informowała funkcjonariuszy, iż oskarżony jej mąż nachodzi ją od 2013 r. podczas gdy od co najmniej roku zamieszkiwała z nim wspólnie w mieszkaniu w J.. Nie sposób zatem potwierdzić czy pokrzywdzona mówiła prawdę interweniującym funkcjonariuszom, a wiele wskazuje, iż manipulowała informacjami, gdy tymczasem oskarżony w czasie każdej z interwencji był trzeżwy , sam podchodził do policjantów. W tej sytuacji dając wiarę w/w funkcjonariuszom policji, iż interwencje przebiegały w sposób wskazany w ich zeznaniach, to nie sposób potwierdzić czy informacje przekazywane im przez pokrzywdzoną miały pokrycie w rzeczywistości, wiele natomiast z nich miało charakter kłamliwy.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.2.

zarzut obrazy art. 7 kpk. w zw. z art. 410 kpk.poprzez dowolną ocenę materiału dowodowego w zakresie czasokresu zarzutu.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

zarzut zasadny albowiem przyjęty przez akt oskarżenia czasokres wynikał wyłącznie z zeznań pokrzywdzonej, które z punktu widzenia procesowego po skorzystaniu przez nią z uprawnienia z art. 182 kpk. nie istnieją jako materiał dowodowy. nie wiadomo więc na jakiej podstawie dowodowej sąd przyjął jako datę początkową zarzutu styczeń 2013 r.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

brak tego rodzaju okoliczności

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 19 lutego 2021 r. sygn. akt II K72/20 zmieniono poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia przypisanego mu czynu

Zwięźle o powodach zmiany

Jak wskazano wyżej przy ocenie zarzutów apelacji sąd orzekający nie posiadał w przedmiotowej sprawie wystarczającego materiału dowodowego zwłaszcza w jego osobowym wymiarze, aby uznać winę oskarżonego w zakresie przypisanego mu czynu. Głównym powodem jest tu skorzystanie z uprawnienia zawartego w przepisie art. 182 kpk. przez pokrzywdzoną jak i jej matkę I. S.. Zauważyć trzeba, że konstrukcja zarzutu nie tylko co do ram czasowych oparta była o zeznania pokrzywdzonej. Oczywiście w aktach sprawy znajdują się zeznania funkcjonariuszy policji uczestniczący w dwóch interwencjach, z których wynika , iż wzywającą była pokrzywdzona a powodem obawa przed mężem tj. oskarżonym. Niemniej owe zeznania funkcjonariuszy to dowód pośredni powtarzali oni bowiem to co usłyszeli od pokrzywdzonej. W istocie jednak w czasie interwencji samodzielnie nie obserwowali oni agresji ze strony oskarżonego, a wręcz odwrotnie nigdy, też nie stwierdzili by oskarżony znajdował się pod wpływem alkoholu lub innych środków odurzających, a wręcz sam oskarżony podchodził do policjatów widząc ich obecność w towarzystwie żony z czego wnosić trzeba, iż nie bał się konsekwencji swoich zachowań. Jednocześnie zauważyć trzeba, iż informację jakie pokrzywdzona przekazywała funkcjonariuszom policji nie były ani kompletne ani też pełne, zwłaszcza zaś co do przyczyn z jakich oskarżony znajdował się w pobliżu miejsca zamieszkania pokrzywdzonej.

Z kolei z innych dowodów osobowych w postaci zeznań ojca oskarżonego oraz kolegi świadka W. wynika, iż pomiędzy oskarżonym i pokrzywdzoną od lat dochodziło do poważnych nieporozumień rozstawali się ze sobą by po jakimś czasie ponownie wspólnie mieszkać. Na krótko przed zdarzeniami ujętymi w zeznaniach funkcjonariuszy policji pokrzywdzona ponownie zdecydowała się na wyrzucenie oskarżonego z wynajmowanego wspólnie mieszkania, nie wpuszczając go po prostu do niego po jego powrocie do pracy. Brak jest zatem innych dowodów jak te wskazane w wyjaśnieniach oskarżonego, iż pojawiał się w okolicach miejsca zamieszkania pokrzywdzonej by wyjaśnić dalsze losy ich związku, a nadto by dowiedzieć się o losy ich dwójki wspólnych dzieci. Podobnie telefony i sms miały choć charakter dość wątpliwy to miały na celu te same okoliczności, pokrzywdzona bowiem nie podejmowała kontaktu telefonicznego, ani osobistego z ojcem wspólnych dzieci. Można więc wywnioskować z takiego zachowania, iż pokrzywdzonej zależało na braku kontaktów z oskarżonym i do tego celu używała interwencji policji by się go pozbyć ze swego otoczenia, nie biorąc pod uwagę, iż są po pierwsze rodzicami dwójki dzieci, zaś ona korzysta ze wspólnego majątku choćby z samochodu. Nie sposób zatem przyjąć z całkowitą pewnością , iż pokrzywdzona obawiała się oskarżonego. W pewnym sensie taką postawę pokrzywdzonej potwierdza przebieg procesu w sądzie I instancji gdy pokrzywdzona trzykrotnie nie stawiała się na rozprawy będąc prawidłowo powiadomiona o ich terminie, a jednocześnie zdając sobie sprawę, iż oskarżony jest tymczasowo aresztowany z jej zresztą doniesienia. Wszystkie te powody wskazują zdaniem sądu odwoławczego, iż treści przekazywane przez pokrzywdzoną w czasie interwencji nie mogą dać pewności co do ich wiarygodności. Z tych względów sąd odwoławczy uznał, iż materiał dowodowy zebrany w sprawie przez sąd I instancji nie był wystarczający do uznania winy oskarżonego w zakresie przypisanego mu czynu.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

o kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 632 kpk.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 19 lutego 2021 r. sygn. akt II K72/20

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana