Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V ACz 83/13

POSTANOWIENIE

Dnia 31 stycznia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach, Wydział V Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Grzegorz Stojek

Sędziowie: SA Olga Gornowicz – Owczarek (spr.)

SA Iwona Wilk

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2013 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w upadłości likwidacyjnej w J.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w L.

o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Gliwicach

z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. XII C 69/12

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie, pozostawiając rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Sygn. akt V ACz 83/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem, w związku z cofnięciem pozwu za zgodą pozwanej, Sąd Okręgowy umorzył postępowanie w sprawie i obciążył powódkę kosztami procesu wskazując przy tym, iż w świetle okoliczności sprawy brak było podstaw do przyjęcia,
aby cofnięcie pozwu sprzeczne było z prawem, zasadami współżycia społecznego, bądź też zmierzało do obejścia prawa.

W zażaleniu na powyższe postanowienie syndyk masy upadłości powódki wnosił
o jego uchylenie wskazując, iż oświadczenie o cofnięciu pozwu złożone zostało przez prezesa spółki już po ustanowieniu dla niej tymczasowego nadzorcy sądowego w postępowaniu
w przedmiocie ogłoszenia upadłości, a zatem prezes spółki, dla skutecznego cofnięcia pozwu, winien wpierw uzyskać zgodę nadzorcy. Podkreślone zostało również, że cofnięcie pozwu
w niniejszej sprawie było działaniem na szkodę spółki i jej wierzycieli, gdyż uniemożliwiało włączenie do masy upadłości określonych, wartościowych składników majątkowych,
tj. dwóch samochodów marki B. oraz P.. Niezależnie od powyższego, na wypadek nieuwzględnienia powyższych zarzutów, syndyk wraz z zażaleniem cofnął oświadczenia
o cofnięciu pozwu.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.

Oświadczenie o cofnięciu pozwu złożone zostało przez prezesa zarządu powodowej spółki w dniu 15 maja 2012 r. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 7 maja 2012 r. sygn. akt. V GU 26/12 dokonano jednak zabezpieczenia majątku powódki
w postępowaniu w przedmiocie ogłoszenia upadłości poprzez ustanowienie tymczasowego nadzorcy sądowego. Zgodnie z art. 76 ust. 3 w zw. z art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. 2012, poz. 1112 t.j.) dla dokonania czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu upadły, wobec którego ustanowiono tymczasowego nadzorcę sądowego, uzyskać musi wpierw zgodę tego nadzorcy. Ustawa
nie definiuje pojęcia zarządu w orzecznictwie i w doktrynie wskazuje się jednak, iż termin ten obejmuje wszelkie czynności dotyczące zarządzanego mienia. Są to nie tylko czynności prawne, lecz również czynności faktyczne i czynności podjęte w postępowaniu zarówno sądowym, jak i administracyjnym przy czym czynnościami zwykłego zarządu są czynności zmierzające do utrzymania majątku zarządzanego w dotychczasowym stanie. Są to czynności związane z normalną eksploatacją i normalnym pobieraniem pożytków. Wszelkie zaś czynności przekraczające ten zakres są czynnościami przekraczającymi zakres zwykłego zarządu. W świetle powyższego każdorazowo badać należy więc w zależności od wielkości
i charakteru zarządzanego majątku, czy dana czynność jest związana z normalną eksploatacją i normalnym pobieraniem pożytków, a tym samym, czy jest czynnością zwykłego zarządu czy też czynnością przekraczającą ten zakres. Pewną wskazówkę interpretacyjną
w powyższym zakresie stanowić może również art. 138 ust. 3 ustawy Prawo upadłościowe
i naprawcze, który aczkolwiek nie znajduje zastosowania z mocy art. 38 ustawy do tymczasowego nadzorcy sądowego, to jednak stanowi, że uznanie roszczenia, zrzeczenie się roszczenia, zawarcie ugody lub przyznanie okoliczności istotnych dla sprawy przez upadłego, bez zgody nadzorcy sądowego ustanowionego w postępowaniu upadłościowym, nie wywiera skutków prawnych.

W świetle zatem przedstawionych uwag, mając na względzie znaczną wartość składników majątkowych objętych żądaniem wyłączenia spod egzekucji (podana w pozwie wartość przedmiotu sporu wynosi 600.000 zł) oraz daleko idące skutki oświadczenia
o cofnięciu pozwu de facto równoznaczne zrzeczeniu się roszczenia (wobec ograniczonej czasowo możliwości wytoczenia powództwa o wyłączenie przedmiotu spod egzekucji
art. 841 § 3 k.p.c.) Sąd Apelacyjny uznał złożone przez prezesa powodowej spółki oświadczenie o cofnięciu pozwu za czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu. Stąd też, wobec braku wymaganej zgody tymczasowego nadzorcy sądowego, cofnięcie pozwu było nieskuteczne, w konsekwencji czego zaskarżone postanowienie podlegało uchyleniu na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.